Tíminn - 24.03.1977, Qupperneq 15

' Fimmtudagur 24. marz 1977
!
10.10. Morgunleikfimi kl.
7.15 og 9.05. Fréttir kl. 7.30,
8.15 (ogforustugr. dagbl.), 9
00 og 10.00. Morgunbæn kl.
7.50. Morgunstund
barnanna kl. 8.00: Gyba
Ragnarsdóttir lýkur lestri
sögunnar um „Siggu Viggu
og börnin á bænum” eftir
Betty McDonald. Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Þingfréttir kl.
9.45. Létt lög milli atriöa.
Viö sjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræöir viö dr.
Jakob Magnússon fiski-
fræöing um karfaveiöar,
ástand stofnsins o.þ.h.
Tónleikar. Morgunleikleik-
arkl. 11.00: O’Oiseau Lyre
hljómsveitin leikur
Concertogrossoop. 8 nr. 12 I
D-dúr eftir Giuseppe Tor-
elli, Louis Kaufman stj.
/Kurt Kalmus og Kammer-
sveitin i Munchen leika
óbókonsert i C-dúr eftir
Haydn, Hans Stadlmair stj.
— Jacqueline du Pré og Sin-
fóniuhljómsveit Lundúna
leika Sellókonsert i g-moll
eftir Matthias Georg Monn,
Sir John Barbirolli stj.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25. Veöur og fréttir.
Tilkynningar.
A frivaktinni Margrét
Guömundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Hugsum um þaö, —
sjöundi þáttur Andrea
Þóröardóttir og Gisli Helga-
son ræöa viö unga konu,
sem segir frá reynslu sinni
sem áfengisneytandi.
15.00 Miödegistónleikar
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir).
16.40 öryggismál byggingar-
iönaöarins Sigursveinn
Helgi Jóhannesson málara-
meistari flytur siöara erindi
sitt: Leiöin fram á viö.
17.00 Tónleikar.
17.30 Lagiö mitt Anne-Marie
Markan kynnir óskalög
barna innan tólf ára aldurs.
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19 35 Daglegt mál. Helgi J.
Halldórsson flytur þáttinn.
19.40 Einsöngur i útvarpssal:
Guörún A. Simonar syngur
Islenzk og erlend lög.
Guörún A. Kristinsdóttir
leikur á pianó.
20.05 Leikrit: „Látalæti” eftir
Eugéne Labiche Þýöandi:
Hólmfriöur Gunnarsdóttir.
Leikstjóri: Rúrik Haralds-
son. Persónur og leikendur:
Ratinois fyrrverandi bak-
ari... Ævar R. Kvaran, Frú
Ratinois... Margrét Ólafs-
dóttir, Malingear læknir...
Steindór Hjörleifsson, Frú
Malingear... Guörún
Stephensen, Emmeline,
dóttir þeirra... Sigriöur
Hagalin, Róbert, frændi
Ratinois... Rúrik Haralds-
son, Fréderic, sonur Tatin-
ois... Randver Þorláksson.
Aörir leikendur: Erlingur
Gíslason, Brynja
Benediktsdóttir, Benedikt
Arnason, Jóna Rúna
Kvaran og Jón Aöils.
21.05 „Sumarnætur” op. 7 eft-
ir Hector Berlioz Yvonne
Minton syngur meö
Sinfóniuhljómsveit útvarps-
ins i Stuttgart. Stjórnandi:
Elgar Howarth. — Frá út-
varpinu i Stuttgart.
21.40 „Bréf til Þýzkalands”
eftir Hermann Hesse,
Haraldur Ólafsson lektorles
þýöingu sina.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Lestur Passiusálma (40)
22.25 Kvöldsagan: „Sögukafl-
ar af sjálfum mér” eftir
Matthias Jochumsson Gils
Guömundsson les úr sjálfs-
ævisögu hans og bréfum
(12).
22.45 Hljómplöturabb.
Þorsteins Hannessonar.
23.35 Fréttir. Einvigi Horts og
Spasskýs: Jón Þ. Þór rekur
12. skák. Dágskrárlok um
kl. 23.55.
l'K l’l'l 'tK'C
15

wmmmimmmi
Hættulegt ferðalag

eftir AAaris Carr

Vincent, sem var farinn að hafa vaxandi áhyggjur að
hugarástandi Pennýjar, stakk upp á því að hún færi að
synda og reyndi að slaka svolítið á.
— Þú hefur allt of mikið að gera, sagði hann og
brosti. — Þú getur ekki búizt við að vinna í þessum hita
með sömu afköstum og heima í Englandi. Glaðlega
brosið þitt er horf ið og þú ert að verða eins döpur á svip
þú varst, þegar þú komst hingað. Syrgirðu föður þinn?
— Nei, nei, það er ekki það f lýtti Penný sér að svara.
— Það kemur pabba og sjúkraskýlinu ekkert við. Mér
er mikil ánægja að því að starfa hérna með þér. Hún
brosti afsakandi.— Líklega vantar mig hreyfingu. Það
er bezt að ég geri eins og þú segir og fái mér sundsprett.
Hún fór í baðfötin og hvítar síðbuxur utan yfir og
brynjuð sólgleraugum og barðastórum hatti gekk hún
áleiðis að pollinum. Þegar hún fór framhjá verzluninni
kom Roy þar út og kallaði til hennar. — Þetta er svei
mér sjaldgæf sjón. Ég hef ekki séð þig dögum saman.
Hvar hefurðu falið þig?
-----Ég hef verið að hjálpa Maríu og Vincent í
sjúkraskýlinu allan daginn og á kvöldin líka. Það eru
óvenju margir sjúklingar þar núna. Ég er að fara að
synda. Viltu koma með?
Roy leit um öxl inn í verzlunina. — Já, hvers vegna
ekki? Ég held að Price gamli taki ekki eftir því þótt ég
hverfi dálitla stund, og ef Mike kemur til að líta eftir
mér, þá er mér skítsama. Ég verð ekki hérna nema
nokkra daga enn, svo það skiptir engu máli, þó að hann
rjúki upp.
— Mike fór upp með ánni í morgun, sagði Penny og
það var glampi í augum hennar. — Komdu, við skulum
haga okkur illa í þetta sinn. Ætlarðu ekki að sækja
sundbuxur?
— Nei, ég held að ég liggi bara í leti á bakkanum og
horfi á þig hamast. k
Penny sagði ekkert, en varð hissa. Hún hafði oft ver-
ið með honum við pollinn, en aldrei séð hann fara út í.
Lengi vel hafði hún jafnvel haldið að hann væri ósynd-
ur, en svo sagði Júlía henni að hann væri fyrirtaks
sundmaður. En alltaf þegar hún synti, virtist hann
óstyrkur og ef hún fór spottakorn frá landi, kallaði
hann alttaf til hennar að koma aftur.
Nú mundi hún líka, hvað hann hafði hagað sér ein-
kennilega í fyrsta skipti sem þau höfðu verið saman við
pollinn.
— Hvers vegna viltu ekki koma að synda? hafði hún
spurt stríðnislega. — Ertu hræddur við krókódíla?
Hann hafði snúið sér snögglega að henni og veríð
reiðilegur á svip.— Hvað hef ur þér verið sagt um mig?
— — Ég var bara að stríða þér, svaraði hún róandi.
— Það hefur enginn sagt neitt um þig.
— Léleg fyndni, tautaði hann. — Ég þarf líklega ekki
að synda, ef mig langar ekki til þess.
Hún hafði skipt um umræðuefni og aldrei minnzt á
þetta aftur. En nú varð hún skyndilega forvitin.
Fanný, Nellie og einhverjir af karlmönnunum voru
við pollinn, þegar þau komu og Penny veifaði til þeirra.
Roy fór ekki niður á bakkann eins og hann var vanur.
Penny leit um öxl, áður en hún óð út í til að sjá, hvað
hann gerði og varð fyrir vonbrigðum, þegar hann gekk
f ramhjá hinu fólkinu. Hanrrvildi ekki einu sinni tala við
þau, reyndi ekki að vera vingjarnlegur, hugsaði hún
gröm. Hún settistá plankann og lét fæturna lafa niður í
vatnið. Hin voru nú komin út í og hlógu og kaffærðu
hvert annað, rétt eins og unglingar. Penny skildi ekki
hvernig þau gátu kafað í þessu grugguga vatni.
Steikjandi heitt var, en skuggar trjánna veittu dálítinn
svala. ( fyrsta sinn í marga daga fannst Pennýju hún
fyllilega afslöppuð.
— Gaman aðsjá þig aftur, Penny, kallaði Fanný, sem
synti til hennar og vó sig upp á plankann við hlið henni.
— Af hverju kemurðu svona sjaldan hiqgað?
— Ég hef venjulega farið rétt fyrir kvöldmatinn,
svaraði Penny brosandi. — Ég hélt, að þið væruð þá
yf irleitt hérna, en við virðumst haf a f arið á mis.
Andartak harðnaði svipur Fannýjar. — Fyrirgefðu
Penny. Við höf um ekkert út á þig að setja, en erum ekki
sérlega hrifin af fylgisveini þínum, sagði hún svo
hreinskilnislega. — Það eru vissir hlutir óþolandi og þar
sem þetta samfélag er lítið, reynum við að lifa í sátt og
samlyndi. Ef okkur mislíkar eitthvað, reynum við að
forðast það.
Penny starði ringluð á hana, en áður en hún fékk
tækifæri til að spyrja hana frekar, komu hin syndandi
og friðurinn var úti.
Þegar þau fóru síðan öll leiðar sinnar án þess svo
mikið sem að kinka kolli til Roys, sem stóð álengdar,
hvarf henni öll löngun til að synda og fór upp úr. Hann
rétti henni sólgleraugun og svo virtist sem honum
leiddist. Hann sagðist ekki geta verið lengur og gekk af
stað. Pennýju leið ónotalega, hún greip handklæðið og
fötin sín og fór á eftir honum. Hann fór inn í verzlunína
og þegar Penny kom út á torgið, mætti hún Grace með
barnið í fanginu. Hún var að koma frá því að baða
telpuna í sjúkraskýlinu og Penny bauðst til að halda á
henni að kofanum.
— Hjálpi mér, sú hefur sannarlega bætt á sig! sagði
Penny, þegar hún tók við reifastranganum. — Það er
ekki furða þó að þú sért þreytuuleg.
— Hún er ekki sú eina, sem hefur bætt á sig, sagði
Grace með uppgerðar örvæntingarsvip. — Ég kemst
ekki í neittaf fötunum mínum og verð ennþá að ganga í
tækifærískjólunum.
— Það verður ekki lengi, huggaðu þig við það. Bráð-
lega verðurðu eins og þú átt að þér aftur, sagði Penny.
— Ertu dugleg að æfa þig.
— Ég reyni, en ég er löt að eðlisfari og verð að hafa
einhvern til að reka á eftir mér. Neil fer svo snemma í
vinnuna að ég er ein allan daginn. Þú verður að taka
skorpu í að kenna mér.
Vel gat verið að Grance væri klaufi eins og hún hélt
sjálf fram, en inni í kofanum var allt hreint og í röð og
reglu. Penny lék sér við barnið um stund og Grace
blandaði ávaxtasafa í glös handa þeim.
— Nú væri gott að hafa ísmola. Það er eitt af því sem
ég hlakka mest til, þegar við f lytjum í eigið hús, ís og
kaldir drykkir.
Penny hlustaði varla á hana, hún var ennþá að hugsa
um særandi athugasemdir Fannýjar og dreypti annars
hugar á safanum, meðan hún reyndi að leggja saman
tvo ol tvo. Loks þoldi hún þetta ekki lengur, en sagði
fIjótmælt: — Grace, hvers vegna eru allir svona óvin-
veittir Roy?
Grace leit undrandi á hana. — Eru allir það? Ég hef
ekki tekið eftir þvi.
— En þú hlýtur að hafa gert það! Honum er aldrei
boðið til Wills og Fannýjar og enginn talar við hann, ef
hægt er að komast hjá því. Meira að segja Mike hefur
varað mig við honum. Ég skil þetta ekki og í hvert sinn,
„Þú skalt ekki trúa öllu, sem sýnt
er i imbakassanum, Jói. Sumt af
þessu er óttalegur hafragrautur.”
DENNI
DÆMALAUSI