Mánudagsblaðið - 20.10.1969, Blaðsíða 3
Mánuclagur 20. október 196ð
Manuda gsblaði ð
3
Er samhengi milli skap-
gerðar manna og smekks
þeirra á kvenfólki?
□ Karlmenn, sem elska konur
með stór brjóst eru fyndnir og
finnst skemmtilegast að lesa
íþróttafréttirnar í blöðunum.
Karlmenn sem dást að litlum
brjóstum eru guðhræddir og
hættir til þunglyndiskasta.
Þetta er niðurstaða þriggja sál-
fræðinga við háskólann í Illinois
í Bandaríkjunum, Jerry S. Wigg-
ins, Nancy Wiggins og Judith
Cohen Conger, sem vinna að rann-
sóknum á því, hvaða skyldleiki sé
milli persónuleika manns og dálæt-
is hans á vissum líkamskostum
kvenna.
Rannsóknin snerist fyrst og
fremst um „aðaltákn kvenlegrar lík-
amsfegurðar": brjósti, fótleggi og
sitjanda. Voru prófaðir 95 sálfræði-
stúdentar á fyrsta námsári.
Hverjum hinna ungu háskóla-
borgara voru sýndar á kvikmynda-
tjaldi í tólf sekúndur útlínur nak-
inna kvenna og merktu þeir við
á eyðublöð, hvað þeim þótti girni-
legt. Auk þess gáfu þeir vissar upp-
lýsingar um eigin persónu: fjöl-
skylduástæður, trúarbrögð, stöðu-
takmark, lestrar-, drykkju- og reyk-
ingavenjur.
Niðurstaða könnunarinnar vakti
nokkra furðu. Komust sálfræðing-
arnir að því, að þeir stúdentar sem
höfðu sama smekk á þeim líkams-
hlutum, sem aðallega var fjallað
um, áttu' éinnig margt sameiginlegt
hvað snerti skapgerð og þjóðfélags-
stöðu.
í smáatriðum kom t.d. í Ijós að:
* Karlmenn sem dálæti hafa á
stórum brjóstum eru fyndnir, hafa
áhuga á íþróttum og eru oftast eða
vilja vera piparsveinar.
* Karlmenn sem fremur kjósa lítil
brjóst eru kirkjuræknir, hafa ekk-
ert á móti yfirvöldunum og koma
oftast frá efnuðum fjölskyldum.
* Karlmenn sem hrifnastir eru af
löngum fótleggjum eru bindindis-
eða miklir hófdrykkjumenn, hata
slagsmál og þykir mun vænna um
móður sína en föður.
* Karlmenn sem hrífast af stutt-
fættum konum eru hjálpfúsir og
reykja mikið.
* Karlmenn sem fyrst og fremst
hrífast af umfangsmiklum mjöðm-
um og sitjanda eru óöruggir og
leita galla hjá sjálfum sér.
* Aðdáendur smávaxinna sitjanda
eru iðnir og ánægðir með sjálfa
sig.
Þrátt fyrir þessa merkilegu flokk-
un líta sálfræðingarnir enn ekki
svo á, að rannsóknin sé nógu vís-
indalega sönnuð til að þeir geti
sett fram regluna: „Segðu mér
hvað þú elskar á kvenmanni, og ég
skal segja þér hver þú ert". Þeir
tóku fram með allri varúð, að til
slíkrar niðurstöðu hefði rannsókn-
in ekki verið nógu víðtæk og viða-
mikil, en lofuðu hinsvegar: „Við
höldum könnuninni áfram þar til
okkur hefur tekizt að leysa gátuna
um sambandið milIL líkamsgirndar
og skapgerðareinkenna mannsins".
PRES
Framhald af 8. síðu.
„Ritdóviarar (þar með leikdómarar)
eru flestir að einhverju dútli á dag-
inn en scekja leiksýningar á síð-
kvöldi, þeir hlaupa þreyttir á hunda
va'ði yfir bókina eða horfa syfjaðir
hálfluktum augum á leiksýningu.
Þeir verða síðan að þrífa pennann,
þegar þeir koma heim og skrifa í
skyndi eins og eina síðu í blað sitt
um hughrif sín í svefnrofunum".
Nú vita allir, að gagnrýni um
leiksýningar er birt frá tevim til
sex dögum eftir frumsýningu. A
sunnudag hafði t.d. ekkert blað birt
gagnrýni um föstudagsfrumsýningu
Þjóðleikhússins. Sannleikurinn er,
sá, að gagnrýni á íslandi birtist al-
mennt miklu seinna en í nokkrtt
erlendu dagblaði, sem birtir gagn-
rýni. Sú staðhœfing Asgeirs: „Það
þarf að taka dómsvaldið af dagblöð-
unum og fasra það yfir til tímarita,
eins og víðast er", sýnir að Asgeir
veit ekki vel um hvað hann rceðir
eða ruglar saman bókmenntaritum,
viku- eða mánaðatímaritum og hlut
verki þeirra. Frönsk, ensk, banda-
rísk og þýzk blöð birta að morgni
dóm um sýningu frumsýnda kvöld-
ið áður. Þetta er staðreynd, sem
jafnvel Ásgeir getur ekki hrakið.
Bollaleggingar hans um verk
Matthíasar eru hans eigin skoðanir,
sem hann hefur fullan rétt á.
Flest klassísk verk, sem hér eru
S A N
sýnd þekkja gagnrýnendur nauða-
vel. Um verk Matthíasar, frum-
smíði, er það að segja, að henni
var breytt fram á síðustu stundu,
en fjallaði hinsvegar um mál sem
flestir þekkja. Gagnrýnendur, sum-
ir, hafa starfað við gagnrýni áratugi,
þekkja leikhúsið, sjá fyrr en aðnr
hvar leikritunargallar liggja, þekkja
leikendur og leikstjóra og geta með
öruggri vissu bent strax á veika
punkta og þann skUning, af mörg-
um, sem leikstjóri leggur í upp-
fcersluna. Þótt þeir rökstyðji ekki
hverja umsögn fyrir sig, sem yrði
„langt rannsóknarefni", þá eru bceði
rök og reynsla að baki, þótt niður-
stöður í einstökum atriðum kunni
að vera misjafnar. Reyndir gagnrýn
endur bíða ekki spenntir eftir þvt
hvernig Flamlet endar né hver
verða örlög Skuggasveins. Lang-
flest verkin gjörþekkja þeir og
margir hafa séð uppfcerslu þeirra
á erlendri grund eða í heimalandi.
Á hitt má benda. Það er eitthvað
skrítið við þessa ofsavörn, sem nú
er hafin fyrir þessu verki ungs höf-
undar, sem sýnt hefur gott, en
máske skeikað í þetta skiptið. Matt-
lotas hefur ekki gott af þessum sjálf
boðaliðum. Þeir minna einna helzt
á litla unga, sem farið hafa viljandi
hreiðurvilt í von um að mamman
fceði þá líka með eigin ungum.
Skartgrípir í nýjum stíl
Ný tegund skartgripa ryður
sér nú til rúms í París og víðar
í tízkuheiminum, frumlegar leð
urreimar skreyttar silfri, sem
vafðar eru eða spenntar um
líkamann, nakinn, eða utanyfir
nærskorinn klæðnað. Uppfinn-
ingin er frá Katharinu Lehn-
dorff, er þegar hefur grætt ó-
hemju fé á þessum nýstárlegu
skartgripum sínum, sem ríka
fína fólkið, ,,The Jet-Set",
beggja megin Atlanzhafsins
keppist um að kaupa. Frægir
tízkufrömuðir hafa einnig kom-
ið auga á hæfileika Katharinu
og hefur t.d. konungur ítölsku
tízkunnar, Valentino, gert við
hana samning og ætlar að
skreyta vortízku sína gripum
frá henni.
Katharina Lehndorff sem er
25 ára gömul, lærði gullsmíði
í Berlin og Múnchen, en fluttist
til Parísar fyrir fjórurh árum,
þar sem góðurvinur hennar úr
Jet-Set-hópnum gaf henni eitt
ráð: Seldu bara nógu dýrt, þá
nærðu til réttra viðskiptavina,
þeirra sem peningana eiga.
Svo þótt Katharina móti ,,mód-
el“-gripi sína, belti, keðjur og
öklabönd, í allt að 60 stykkja
upplagi borga viðskiptavinir
verzlana eins og hjá Carita í
París eða Jil Sander í Hamborg
með glöðu geði milli fimm og
átta þúsund fyrir belti eða háls
og brjóstkeðju.
,,Ég hugsa mér skartgripina
á háum og grönnum konum og
auðvitað ungum", sekir Katha-
rina, — og einmitt þannig er
hin fræga systir hennar greif-
ynja Veruschka Lehndorff, eft-
irsóttasta fyrirsæta Evrópu,
sem prófar og leggur blessun
sýna yfir alla skartgripi Katha-
rinu áður en þeir fara á mark-
að, — og kynnir þá náttúrlega,
eins og sést á meðfylgjandi
mynd. — Jú, alveg rétt, það er
hún, sem leikur aðalfyrirsæt-
una í ,,Blow Up“, sem nýlega
var sýnd í Gamla Bíói.
Eitt og annað
Móðirin var að skammta 7
ára son sinn fyrir að hrekkja
heimilisköttinn. „Hættu strax að
toga í rófuna á kettinum, ótukt-
in þín“, sagði hún reiðilega.
„En ég er alls ekki að toga
í rófuina á honum“, svaraði
hnokkinn. „Ég stend bara á
rófunni en það er hann, sem er
að toga“.
★
„Ókey. hórusyndrnir ykkar,
fialbð í fylkingu á stundinni"
öskraði liðþjálfinn um leið og
hann ruddist inn í hermanna-
braiggann. Hver hermaður greip
hjálm sinn og stökk á fætur og
í röðin.a — nema einn, sem lá
rólegur í rúmi sínu og las í
bók.
„Þú gerir mig dálítið undr-
andli“. hrópaði liðþjálfinn að
hermanndnum.
„Og ekki undrar þessi stað-
ur mig síður“, svaraði hermað-
u,rinn. „Mig grunaði ekki, aí
það gætu verið svon,a margj»
hórusynir í einum braigga".