Mánudagsblaðið - 27.04.1970, Síða 6

6
Mánudagsblaðið
Mánudagur 27. april 1970
Fegurðar-
samkeppnin
1970
S.l. sunnudag var kjörin
Ungfrú ísland 1970 en hnossið
hlaut Erna Jóhannsdóttir, Vest-
mannaeyjum. Myndin sýnir
Ernu ásamt þeim stúlkum er
næstar henni komust í keppn-
inni.
Þjóðleikhúsið
Framhald af 3. síðu.
hana vegna þess, að hann vilji hefja
upp veg Marðar, því minni er veg-
ur hans, sem giningarfífl hans er
fávísara.
Leikstjórinn hefur sýnt natni og
nákvæmni í öllu hinum smásmugu-
lega er varðar baksviðsleik, eins og
vel kemur fram í hópatriðum. Eng
inn er óvinnandi á Bergþórshvoli,
1 og'drjúgt er-borimv fram *mjöður--
inn í Ossabæ austur er Höskuldur
heldur fagnað. Hópsenurnar eru
fjölmennar en oft helzti óperettulég
ar, þó ekki sé sungið og skálaræð-
ur, þakkarræður og húrra hrópin,
einmitt í anda tímans! Þá er þess
vert að geta að engin skólastýra
hefði getað skipulagt bekk sinn bet
ur en sætaskipan er í Ossabæ er
Flosi kemur að austan. Bekkjaröðin
er rétt og athugasemdir Ketils við
öllu brambolti ekkjunnar næsta kát
broslegar. Og þrifnar hafa húsfreyj-
ur verið á goðasetrinu, því allt er
þar spánýtt og gljáandi, jafnvel
öndvegissúlurnar eftir að hafa hrak
izt í sjó og þolað reyk, en þó er far-
Kakali
Framhald af 4. síðu.
en svo.
Hér er um aðeins eina leið
að ræða. Mæta hörku með hörku
og einbeittni. Sýna þessum pilt-
um, að hér er löglegt yfirvald,
sem rasður, en ekki þeir. Þessir
piltar og byltingin þeirra er að
vtsu ekki nema sápukúla og
hundómerkileg í þokkabót. Þeir
skilja ekki annað mál og í raun
inni eru þeir vesalmenni að auki.
Væru þeir menn þá myndu
aðferð þeirra vera öll önnur.
Með tilliti til þeirra hundraða
námsmanna erlendis, sem eru
gegnir menn, ætti enga hlífð eða
linkind að veita.
Eflaust munu Rússarnir þeirra
og önnur álíka lýðræðisríki veita
þemi umbun fyrir verk sín. Og
allir eru þeir bezt geymdir sem
fjærst landinu.
ið að sjá talsvert á vefstól Þjóð-
minjasafnsins. Búningar voru lit-
ríkir og fagrir, eflaust réttar eftir-
myndir, vopn einnig og verjur all-
ar. Umgerð leiksins var öll einföld
og mátti vel dugast við hana, stuðla
berg í lofti og á baksviði, einskon-
ar allsherjar táknmynd harmleiks-
svæðisins, Landeyjanna og nágrenn
is, en FIosi var austan af Síðu og
má -vera, aðisttiSIabergið v.æri hon-
um til virðingar.
Skáld, hvort heldur í leikritun
eða öðru, komasr oft :íJtízku um
stundarsakir, önnur verða að hefð.
Jóhann Sigurjónsson er gamalgró-
in hefð á vettvangi leikritunar
vegna Fjalla-Eyvindar og Galdra-
Lofts, en þessu verki hefur minna
verið haldið á loft og er það vel.
Þó virðist nú uppi einhver alda um
að gera þetta misheppnaða og oft
hreinlega lélega verk að jafningjum
hinna tveggja og leikskráin er svo
ósvífin að hvetja til þess, að þau
séu „heilög þrenning íslenzkra leik-
húsa". Einhver önnur ráð ættu að
vera heppilegri til að halda uppi
minningu Jóhanns en þau, að
nauðga þessu verki upp á Ieikhús
landsins. Hin tvö halda enn vel
velli.
Satt bezt sagt er verkið lítið ann-
að en listræn vonbrigði og afbökun
einnar helztu fornsagna okkar.
Hismið er þarna í klæðum og skæð-
um, vopnum og verjum. Jóhann,
stórhuga og ímyndunarríkur, gein
þarna við agni, sem hann réði ekki
við. Það er útilokað að fallast í
duftið og tilbiðja hið látna skáld
vegna listaverks, sem ekki er Iista-
verk heldur afskræming annars ó-
dauðlegs verks í bókmenntum okk-
ar. Eflaust verða þeir margir, sem
telja sér skylt að verja skáldið og
dásama það fyrir afskiptin af Njálu.
En hér er þó eitt verk, sem leikhús-
in geta ekki teymt skólafólkið til
að sjá vegna „sögulegs" gildis þess
né listrænnar snilli.
Jóhann Sigurjónsson hreinlega
brást, brást illa og enginn réttsýnn
maður láir honum það né undrar
hversvegna. Menn einfaldlega leita
ekki eftir ástum guðanna. A.B.
Fluttir heim
hreppaflutningi
Framhald af 1. síðu.
ur margra barna feður og mæður,
sem önuðu út í þetta fen með
mörg börn — en gáfu skít í land-
ið. Það er komið að raun um, að
hér á landi er miklu hærri stand-
ar en þekkist nema máske í Sví-
bjóð og USA en þó má efa stór-
lega ttð ísland standi þeim lægra.
Miskunparhróp Magnúsar Kjart-
anssonar og annarra komma á þingi
á ekkert skylt við mannúð. Það er
.pólitískur, uppsláttur, einskonar
hvítur storpisveipur á upplausnar-
heimili vinstri stefnunnar.
Menntamála-
ráðuneytið tekið
Framhald af 1. síðu.
inn, en sleppt fljótt án yfirheyrzlu.
Fjórir meiddust í átökum og lentu
á Slysavarðstofunni. Lögreglumenn
voru undir stjórn Bjarka Elíassonar
og Guðmundar Hermannssonar,
báðir taldir hörku- og kjarkmenn,
grjótpálar lögregluyfirvalda. Um
100 ungmenni tóku þátt í þessum
atburði.
Blaðið, sem var að fara í prentun
þegar atburðir þessir skeðu, hafði
ekki tíma til að kanna málið nán-
ar, enda útilokað að ná í hið opin-
bera með svo litlum fyrirvara.
Auglýsið í
Mánudagsbbðinu

BÍLALEIGAN
H
'E
14 llllt
RAUÐARÁRSTÍG 31