Tíminn - 10.03.1978, Qupperneq 10

Föstudagur 10. marz 1978
Hinn 4. desember s.l., afhenti Pétur Thorsteinsson, hans hátign Bhumibol Adulyadej, konungi Thai-
lands, trúnaöarbréf sitt sem sendiherra islands I Thailandi, meö aösetri iReykjavlk.
Hinn 10. febrúar s.l. afhenti Haraldur Kröyer sendiherra, Mzee Jomo Kenyatta forseta Kenya trún-
aöarbréf sitt sem sendiherra islands i Kenya. A myndinni eru taliö frávinstri, E. Murdi, prótókolls-
meistari utanríkisráöuneytisins i Kenya, Haraldur Kröyer sendiherra dr. Mumyua Wayaki, utan-
rikisráöherra, Nbiyu Koinange, forsætisráöherra og Jomo Kenyatta forseti.
Málarafélag
Reykjavíkur 50 ára
Málarafélag Reykjavikur, áöur
Málarasveinafélag Reykjavikur,
á 50 ára afmæli um þessar mund-
ir. Af þessu tilefni veröur m.a.
haldiö afmælishóf aö Hótel Borg
11. marz nk., og fyrirhugaö er aö
halda hátiö i sumarleyfishúsinu )
Vogi i Mýrasýslu næsta sumar, en
jöröina Vog eignaöist Málara-
félagiöáriö 1972. 1 félaginu eru nú
155 manns. Mælingastofu rekur
félagiö aö Laugavegi 18 og þar er
skrifstofa þess til húsa. A þeirri
stofu starfa aö staöaldri tveir
menn og annast þeir ýmis verk-
efni fyrir félagiö.
Málarafélag Reykjavlkur var
stofnaö 4. marz 1928 i gamla Iön-
skólahúsinu viö Vonarstræti.
Stofnendur voru 16 og voru i
fyrstu stjórn þess kosnir Albert
Erlingsson formaður, August
Hákansson féhiröirog Höröur Jó-
hannesson ritari.
Skal nú drepið á nokkur afriíf i
sögu félagsins.
Ariö 1933 var fyrsti kaup- og
kjarasamningurinn undirritaöur
á milli Málarasveinafélags
Reykjavikur og Málarameistara-
félags Reykjavikur. Um sama
leyti var fyrst rætt um að koma á
ákvæðisvinnu. Tveimur árum
siöar tilnefnir félagið sinn fyrsta
fulltrúa i prófnefnd og var þaö
Magnús Hannesson. Arið 1937 fær
félagiö fulltrúa i Iönráö og var
þaö Emil Sigurjónsson.
Næstu árin færir félagiö mjög
út starfsemi sina, ekkna og
minningarsjóður er stofnaöur og
félagið gerist aöili að Húsfélagi
iönaöarmanna. bað gengur i
A.S.l. árið 1947 og stofnar vinnu-
deilusjóð áriö 1953. Sama ár er
samið um ákvæöisvinnu og kosin
verðskrárnefnd. Mælingastofan
var rekin sameiginlega af svein-
um og meisturum til ársins 1969,
en eftir það hefur M.F.R. séö um
rekstur mælingastofunnar.
Arið 1962keypti félagið húsnæöi
á Laugavegi 18. Þetta stóra átak,
sem gert var i húsnæöismálum
félagsins, efldi mjög alla starf-
semi þess, og hefur félagið búiö
að þvi til þessa dags.
Ariö 1963 var gengiö frá stofnun
Lifeyrissjóðs, sem var sjálfs-
eignarstofnun án þátttöku at-
vinnurekenda.
Ariö 1964 gerist félagiö aöili að
stofnun Sambands bygginga-
manna. Aö afloknum samningum
i mai 1969 var ákveðiö aö innan
Sambands byggingamanna og
meö atvinnurekendum i viðkom-
andi iöngreinum yröi stofnaöur
sameiginlegur lifeyrissjóöur með
skylduaöild allra meölima laun-
þegafélaganna.
Málarar í fararbroddi í
tryggingamálum
baö er svo áriö 1972, sem teljast
veröur eitt hið merkasta i sögu
félagsins, þvi aö þaö ár þann 1.
mai er samiö um hóptryggingu,
sjúkra- og slysatryggingu fyrir
alla félagsmenn undir 65 ára
aldri. Hóptryggingin tekur við
greiðslum, þegar greiöslum at-
vinnurekenda og sjúkrasjóðs lýk-
ur, og greiöir mánaðarlega bætur
i allt að þrjú ár. Munu þvi málar-
ar vera i fararbroddi i trygginga-
málum.
Þá má geta þess, að margir
félagar hafa lagt fram mikla
sjálfboðavinnu við framkvæmdir
i Vogi i Hraunhreppi i Mýrasýslu,
og konur i klúbbnum Vogi hafa
m.a. lagt fram mikið starf til þess
aö gera húsiö i Vogi sem vistleg-
ast og sem bezt úr garði. bað
hefur nú i tvö sumur verið leigt út
til félagsmanna sem orlofshús
við miklar og vaxandi vinsældir.
Núverandi stjórn félagsins
skipa: Magnús H. Stephensen
formaöur, Sæmundur Bæringsson
varaformaður, Magnús Sigurðs-
son ritari, Russell J. Smith gjald-
keri og Jónmundur Gislason rit-
ari stjórnar.
Sextánmenningarnir, sem
stofnuðu Málarafélag Reykjavik-
ur voru:
Hörður Jóhannesson, Georg
Vilhjálmsson, Magnús Hannes-
son, Emil Sigurjónsson, Jón
Agústsson, Magnús Möller, Odd-
ur Július Tómasson, Sigurjón
Guöbergsson, Sveinn Tómasson,
Steingrimur Guðmundsson, As-
geir Jakobsson, Haraldur
Magnússon, Albert Erlingsson,
August Hákansson, Þorbjörn
bóröarson og óskar Jóhannsson.
Önnur útgáfa af
Fiskabók AB
Almenna bókafélagið hefur sent
frá sér aðra útgáfu af bókinni
Fiskar og fiskveiöar viö isiand og
i norðurhöfum eftir Preben Dahl-
ström og Bent J. Muus þýdda og
staöfærða af Jóni Jónssyni fiski-
fræðingi.
Fyrsta útgáfa bókarinnar kom
hér út 1968 og segir Jón Jónsson í
formála þeirrar útgáfu: „Bókin
er miðuð við fiskveiðar undan
ströndum Norðvestur-Evrópu og
helztu tegundir fiska á þvi haf-
svæöi. Þótt hér sé þvi getið allra
þeirra tegunda, sem mesta þýö-
ingu hafa i veiðum tslendinga,
þótti mér ekki fært annað en bæta
inn i textann ýmsum frekari upp-
lýsingum um lifnaöarhætti helztu
nytjafiska okkar, svo og þær
veiðar, er á þeim byggjast.”
Texta fyrstu útgáfu hefur i
þessari nýju útgáfu veriö breytt i
samræmi við þá þróun sem oröið
hefur i fiskveiðimálum, siöan
fyrsta útgáfa kom út. Aö ööru
leyti er önnur útgáfa óbreytt frá
þeirri fyrri, að þvi er Jón Jónsson
segir i formála.
Fiskabókin er 240 bls. aö stærð
auk skrár yfir islenzk og latnesk
heiti þeirra fiska, sem lýst er i
bókinni.
Erfiðleikar í
iðnrekstri S.Í.S.
HEI —„Ljóst er að á fyrra helm-
ingi ársins 1977, var rekstrar-
staöa Sambandsins sæmilega
hagstæð. En þetta breyttist mjög
til hins verra er liða tók á áriö”.
Þetta er haft eftir Erlendi
Einarssyni, forstjóra S.l.S. i nýj-
astaheftiSamvinnunnar. Þá seg-
ir:
„Rekstrarkostnaöur hækkaöi
miklu meira en tekjur. Vissar
rekstrargreinar hafa lent i mikl-
um erfiðieikum, t.d. iönaöurinn.
Það gefur auga leiö, aö þegar
helztu kostnaðarliöir eins og laun
hækka á árinu um 70%, þá fari
ýmislegt úr skoröum. Reksturinn
hlýtur að stórversna frá 1976, og
það getur oltið á ýmsu, hvort
rekstrarniðurstaöan veröi ofan
við strikið. Viö þessar aöstæöur
hlýtur að veröa dregið mjög úr
framkvæmdum hjá Sambandinu
og samvinnufélögunum á yfir-
standandi ári. Reynt veröur aö
skera niður rekstrarkostnaö af
fremsta megni til þess aö foröast
eða minnka taprekstur”.
Iðgjöld ábyrgðar.
trygginga jafnari
HEI — Sem kunnugt er hafa
tryggingafélögin farið fram á
67% hækkun iðgjalds af
ábyrgðartryggingum bifreiöa,
sem féllu i gjalddaga 1. marz s.l.
Blaðið leitaði til Erlends
Lárussonar forstööumanns
Tryggingaeftirlitsins til aö leita
frétta um afgreiöslu þessa máls
en Tryggingaeftirlitið fær málið
til umsagnar frá Tryggingaráöu-
neytinu.
Sagöi Erlendur tryggingafélög-
in rökstyðja þessa hækkun meö
þeim miklu hækkunum er oröiö
hefðu bæði á kaupgjaldi og verö-
lagi bifreiða og varahlutum i þær.
Tryggingaeftirlitið heföi aflaö sér
upplýsinga frá siðasta ári og ár-
um. — Það er mikið starf aö vinna
úr þeim gögnum sagöi Erlendur.
Væri ekki að vænta niðurstööu
fyrr en i næstu viku. Þaö virtist
sem slysatjónum heföi fjölgaö frá
fyrra ári og sagði Erlendur einnig
að gera mætti ráö fyrir breyting-
um á milli flokka t.d. að munur á
iögjaldi yrði minni milli gjald-
svæða en veriö hefur.
íslenzkar tillögnr um rannsókn á
styrktaraðg'erðum í EFTA-löndum:
Rannsakað verði í
hve miklum mæli
þær trufli frjálsa
samkeppni
SSt — Eins og sagt var frá i
þriðjudagsblaði Timans flutti
Davið Sch. Thorsteinsson for-
maður Fll tillögur á fundi efna-
hags- og félagsmálanefndar
EFTA, sem haldinn var i Genf sl.
föstudag. Þessar tillögur fengust
samþykktar eftir miklar umræð-
ur, en þær hreyfa viö feimnis-
máli, — sem sé opinberum styrkt-
araðgerðum velflestra aðildar-
rikja EFTA viö iðnað og útflutn-
ingsgreinar. Þessi umrædda
samþykkt verður nú birt hér i
heild:
„Nefndin lýsir áhyggjum sin-
um yfir þvi að hið alvarlega efna-
hagsástand i heiminum skuli i si-
auknum mæli leiða til ýmiss kon-
ar verndaraðgerða, þar á meðal
styrkja og niðurgreiðslna til iðn-
aðar. Þessi þróun á sér ekki ein-
ungis stað i EFTA-löndunum,
heldur einnig i þeim rikjum, sem
mynda friverzlunarsvæði Evrópu
og aðauki iýmsum öðrum ríkjum
heims.
Nefndin leggur til við Ráð-
gjafanefnd EFTA, að hún mæli
með þvi' við EFTA ráðið, að safn-
að verði saman upplýsingum um
rikisaðstoð og annan opinberan
stuðning innan EFTA. Rannsókn-
in skal beinast að öllum tegund-
um opinberra styrkja og stuðn-
ingsaðgerða til sérstakra greina
iðnaðar, svo og til útflutningsiön-
aðar og skulu starfsmenn EFTA
framkvæma rannsóknina.
Forðastskal tviverknaö og leit-
að upplýsinga um þessi mál hjá
öðrumsamtökum.svosem OECD
og Norræna ráðinu. Við öflun
upplýsinga i EFTA-löndunum
skal þess gætt, að fá álit allra
þeirra aðila, sem sæti eiga i ráö-
gjafarnefndinni.
A grundvelli þess efnis, sem
safnaö veröi á þennan hátt, ber aö
rannsaka hvort og i hve miklum
mæli þessar styrktaraögerðir
hafa áhrif á og trufla frjálsa sam-
keppni og séu þannig i andstöðu
við anda Stokkhólmssamnings-
ins, sem lagði grundvöllinn að
EFTA.” ■