Tíminn - 01.04.1978, Page 14

14
SÍ.'itllH!'
Laugardagur 1. april 1978
RÍKISSPÍTALARNIR
Lausar stöður
LANDSPÍTALINN
Staða AÐSTOÐALÆKNIS við svæf-
inga- og gjörgæsludeild spitalans er
laus til umsóknar. Staðan veitist til 1
árs frá og með 1. mai n.k. Umsókn-
um, er greini aldur, menntun og
fyrri störf, skal skila til skrifstofu
rikisspitalanna fyrir 1. mai.
Upplýsingar veitir yfirlæknir deild-
arinnar i sima 29000 (450)
Tvær stöður AÐSTOÐARLÆKNA
við lyflækningadeild spitalans eru
lausar til umsóknar. Stöðurnar veit-
ast til 1 árs frá 1. júni n.k. Umsókn-
ir, er greini aldur, menntun og fyrri
störf, sendist til skrifstofu rikisspit-
alanna fyrir 5. mai n.k.
Upplýsingar veita yfirlæknar deild-
arinnar i sima 29000.
Tveir SJÚKRAÞJÁLFARAR óskast
nú þegar á Hátúnsdeild spitalans.
Umsóknir er greini aldur, menntun
og fyrri störf sendist til skrifstofu
rikisspitalanna. Upplýsingar veitir
yfirlæknir deildarinnar i sima 29000
(580)
KRISTNESIIÆLIÐ.
YFIRLÆKNIR. Staða yfirlæknis við
Kristneshælið er laus til umsóknar.
Umsóknir er greini aldur, menntun
og fyrri störf ber að senda Stjórna-
nefnd rikisspitalanna. Eiriksgötu 5,
fyrir 2. mai n.k.
VÍFILSSTAÐASPÍTALINN.
VINNUMAÐUR óskast að Vifils-
stöðum, þarf að vera vanur land-
búnaðarstörfum og meðferð véla.
Litil ibúð á staðnum kemur til
greina. Upplýsingar gefur Magnús
Kristjánsson i sima 42816, Vifils-
stöðum. Skriflegar umsóknir send-
ist skrifstofu rikisspitalanna, Eir-
iksgötu 5, Reykjavik.
Reykjavik, 2. april 1978.
SKRIFSTOFA
RÍKISSPÍTALANNA
EIRÍKSGÖTU 5, SÍMI 29000
Pípulagnir — Ofnar
Tek að mér nýlagnir og viðgerðir.
Söluumboð fyrir Silrad-panelofna.
Mjög hagstætt verð.
Stefán H. Jónsson
pipulagningameistari, simi 4-25-78
Næstsíðasta sýning i
L eikbr úðulandi
A morRun sunnudaginn 2.
aprll, kl. 3 verður næstsiðasta
sýning í Leikbrúðulandi á þessu
vori. verið er að sýna 4 leikþætti,
Vökudraum, Litlu Gunnu og litla
Jón, Drekann og ævintýriö um
Eineygu, Tvieygu og Þrieygu.
Knnfremur kemur giraffinn Gir-
finnur Girmundarson skapinu i
lag meöan verið er að skipta um
leiktjöld. Texti giraffans er eftir
Guörúnu Helgadóttur.
Sýningarnar eru i kjallaranum
á Frikirkjuvegi u oghefjastkl.
3. Miðasalan er opnuð kl. 1 á
sunnudögum og er tekið á móti
pöntunum i sima Æskulýösráös,
1-59-37 frá kl. 1 sýningardagana.
Siðasta sýning verður sunnu-
daginn 9. april.
f!
Katrín
María Magnúsdóttir
Hinn 17. marzsiðast liðinn and-
aðist i Reykjavik Katrin Maria
Magnúsdóttir, fyrrum húsfreyja
á Viðihóli og Grimsstöðum á
Fjöllum. Katrin fæddist i
Böövarsdal i Vopnafirði 13. októ-
ber 1895, og var þvi komin á
áttugasta og þriöja aldursár, er
hún lézt. Foreldrar Katrinarvoru
Magnús Hannesson, bóndi i
Böðvarsdal, og Elisabet Olsen frá
Klækksvik i Færeyjum. Þau
Magnús og Elisabet bjuggu i
Böðvarsdal frá 1895 til 1904, en
fluttust þá i Vopnafjarðarkauptún
og áttu þar heima eftir það. Þar
dó Magnús árið 1919, en Elisabet
náði háum aldri. Hún var heim-
ilisföst á Hofi i Vopnafirði hjá
séra Jakobi Einarssyni og Guð-
björgu Hjartardóttur mörg sið-
ustu ár ævi sinnar, og átti þar
heima þegar hún andaðist i árs-
byrjun 1944, ááttugasta og þriöja
aldursári, en fædd var hún árið
1861.
Þegar Katrin Magnúsdóttir var
sextán ára gömul, varö hun
kaupakona á Grimsstöðum á
Fjöllum. Það var sumarið 1911.
Þessi kaupavinna varð henni
örlagarik, þvi að á Grimsstöðum
kynntist hún mannsefni sinu,
Ingólfi Kristjánssyni Sigurðs-
sonar bónda á Grimsstöðum,,og
fyrri konu hans Aldisar Einars-
dóttur.
Eftir þessa fyrstu veru á
Grfmsstöðum fór Katrin suður til
Reykjavikur og lærði þar karl-
mannafatasaum. Þegar hún hafði
veriðþar í tæplega tvö ár, fór hún
aftur norður f Grimsstaði árið
1913, og nú varð dvölin á Fjöllun-
um lengri en hiö fyrra sinnið.
Hinn 14. september 1913 gengu
þau i hjónaband, hún og Ingólfur
Kristjánsson, og hófu búskap á
hluta úr Grimsstöðum árið 1914,
þar sem þau bjuggu næstu tvö ár-
in. Þá fluttust þau að Viðihóli i
sömu sveit, og er nú ekki að orð-
lengja, að um 36 ára skeið skiptist
búseta þeirra hjónanna á milli
þessara tveggja bæja, Viðihóls og
Grimsstaða, og þó miklu lengur á
Viðihóli. Þó að Viðihóll sé góð
jörð, eruskilyrði til búskapar þar
á ýmsanháttólik þvisem er t.d. á
Grimsstöðum. Vetrarbeit er þar
miklum mun óvissari, en engjar
miklar, þótt á hinn bóginn sé
engjaheyskapur á Viöihóli fyrir-
hafnarsamur og allerfiður. Og
ræktunarskilyrði eru þar betri en
viðast hvar annars staðar á Hóls-
fjöllum.
Þeim Katrinu og Ingólfi varð
fimmtánbarna auðið. Nú eru tólf
þeirra á lifi. Þau eru:
Kristjana Hrefna, lengi hUsfreyja
að Pálmholti i Reykjadal, nU bú-
sett á Akureyri,
Baldur, menntaskólakennari i
Reykjavik,
Ragna Asdis, húsfreyja I Reykja-
vik,
Stefán Arnbjörn, verkstjóri á
Akureyri,
Elisabet, hjúkrunarfræöingur og
húsmóðir i Reykjavik.
Jonanna Kristveig, (Hanna),
hárgreiðslukona, húsmóðir i
Reykj avik,
Kristján Hörður, tannlæknir i
Reykjavik,
Hanna Sæfriður, lengi húsfreyja
að Asi i Kelduhverfi, nú búsett á
Akureyri,
Karólina Guðný, ólst upp i Hóla-
seli, nú húsfreyja i Reykjavik,
Birna Svava, húsfreyja á Akur-
eyri,
Magnús, umboðsmaður Sam-
vinnutrygginga á Egilsstöðum,
Páll, starfsmaður Orkustofnunar.
Auk þess misstu þau Katrin og
Ingólfur tvo sonu, Hörð og
Magnús, af slysförum, báöa sex-
tán ára gamla, og Siguröur sonur,
þeir ra, sem var bóndi á Smjörhóli
i Axarfirði andaöist aðeins 37 ára
gamall. — Afkomendur þeirra
Ingólfs og Katrinar eru nú orðnir
á annað hundrað að tölu.
Arið 1950 kvöddu þau Katrin og
Ingólfur Hólsfjöllin og fluttust að
Kaupangsbakka i Eyjafirði. Sá
bær stendur á bökkum Eyjafjarð-
arár, um það bil 5 km fyrir innan
Akúreyri. Þar áttu þau heima,
unz Ingólfur andaöist, 9. janúar
1954. Þá brá Katrin búi og fluttist
til Akureyrar, þar sem hún hélt
heimili meö yngstu börnum sin-
um.
Siöustu sextán ár ævinnar var
Katrin búsett i Reykjavik. Þar
átti hún jafnan sitt eigið heimili,
en létti mjög undir með börnum
sinum um lengri eða skemmri
tima, eftir þvi sem þörfin var
hverju sinni. Auk þess vann hún
fullan vinnudag utan heimilis
þangaö til hún var komin talsvert
á áttræöis aldur. Hún undi hag
sinum vel, bæöi á Akureyri og i
Reykjavik, enda var hún sjálf
viösýn, félagslynd og skemmti-
leg, og kunni jafnan betur við sig i
fjölmenni en fámenni.
Sambúð þeirra Katrinar og
Ingólfs var meö eindæmum góö.
Svo hafa nákunnugir menn sagt,
aö naumast muni nokkru sinni
hafa fariö styggöaryrði á milli
þeirra hjónanna, þau útkljáðu
ekki vandamál sin með þeim
hætti. Ingólfur var hinn dagfars-
prúöasti maður og hvers manns
hugljúfi og húsfreyjan kjarkmik-
il, áræðin, skapföst og trygglynd,
en jafnframt glaðlynd og félags-
lynd. Þegar verulega blés á móti
hjá henni sjálfri eða öðrum, sagði
hún oft: „Þetta hefur vist átt að
fara svona”. Slikt var æðruleysi
hennar og kjarkur.
Þó að gott sé undir bú á Hóls-
fjöllum, þarf enginn að halda, að
auður hafi verið i garði á Viðihóli
á þeim árum, þegar fimmtán
börn voru að vaxa þar úr grasi .
En aldrei heyröist sagt á þeim
bæ, að ekki væri hægt að gera
þetta eða hitt fyrir fátæktrar sak-
■ir. Börnin voru ævinlega vel og
smekklega klædd, og kom þar sér
vel hæfni og lærdómur húsfreyj-
unnar aðsaumafötog halda þeim
viö. — Viðihóll var og er kirkju-
staður. Ekki var þar starfandi
kirkjukór, heldur sungu þeir sem
söngrödd höfðu. Vitanlega var
söngfólkið nákunnugt innbyrðis
og kunni að stilla saman krafta
sina i þvi starfi sem öðrum. Þar
var Katrin á Ýiðihóli ein styrk-
asta stoðin. Og hún lét ekki við
það sitja að syngja i kirkjunni.
Eftir messu var það sjálfsagður
hlutur, að allir kirkjugestir, og
presturinn auðvitað lika, stönz-
uðu hjá þeim Katrinu og Ingólfi
og drykkju þar kaffi. Þar þurfti
enginn að biða eftir góðgerðum,
þó aðhúsmóðirinhefði verið teppt
við kirkjusöng siðasta klukkutim-
ann. Allt var tilbúið og stóð á
borðinu, þegar komið var úr
kirkjunni.
Það er, ásamt mörgu öðru, til
vitnis um kjark og viðsýni þeirra
Viðihólshjóna, hversu ódeig þau
voruað hvetja börn sin til þess að
hleypa heimdraganum og leita
sér menntunar, þótt þau vissu það
bæði, að brottför barnanna úr for-
eldra húsum táknaði óhjákvæmi-
lega meira erfiði og dauflegra Ilf
hjá þeim sem heima sátu og héldu
búskapnum I horfi. 1 þessu efni
var Katrin ekki siður hvetjandi en
bóndi hennar, svo kjarkmikil- og
úrræöagóð sem hún var i' eðli
sinu.
Katrin Maria Magnúsdóttir hélt
andlegum og likamlegum kröft-
um sinum til hinztu stundar. Hún
fylgdist vel með öllu sem gerðist
og naut samvistanna við þá sem
hún umgekkst. Starfsdagur henn-
ar var orðinn bæði langur og far-
sæll, hún var sátt við lifið, full-
komlega ánægð og reiðubúin að
kveðja, hvenær sem það kall
kæmi, ogkveið ekkertfyrir vista-
skiptunum. Hún trúöi þvi stað-
fastlega aðdauðinn væri aðeins él
eitt i rauninni einungis vistaskipti
og var sannfærð um, að eftir sér
væri beðið og að á móti sér yrði
tekið handan landamæranna.
Samferðafólk hennar kveður
hana með viröingu og þökk.
Varið ykkur á
strætisvögnunum
Breiðholt:
Kvikmynda-
sýning fyrir
börn
JC Breiðholti og Framfarafélag
Breiðholts III, hyggjast standa að
kvikmyndasýningum fyrir börn
sunnudaginn 2. april. Sýndar
veröa léttar gamanmyndir og
hefst sýningin kl. 3.
Athugasemd
Vegna fréttar i Timanum i gær
um það að litil sem engin olia
væri til á Vopnafirði, er rétt að
geta þess að þar var að sjálfsögðu
átt við þá oliu sem Rarik hefur úr
að spila. Hins vegar er næg olia
til hjá oliufélögunum á Vopna-
firði.
1. april kemur til framkvæmda
reglugerð um akstur almennings-
vagna frá boöstöðvum. Reglu-
geröþessi er sett skv. breytingu á
umferðarlögum, sem samþykkt
var á Alþingi á siöasta vori.
ökumaður sem I þéttbýli nálg-
ast merkta biöstöö, þar sem al-
menningsvagn hefur numið stað-
ar, skal, ef ökumaöur almenn-
ingsvagnsins hefur gefið merki
um, að hann ætli að aka af stað,
draga úr ökuhraöa og ef nauðsyn
krefur, nema staðar, þannig að
almenningsvagninn geti yfirgefið
biöstöðina.
Akvæöi þetta leysir ökumann
almenningsvagnsins þó eigi
undan þvi að sýna Itrustu varúð
til að koma i veg fyrir hættu.
Reglugerð þessi tekur eingöngu
til almenningsvagna sem aka á
áætlunarleiðum I þéttbýli með
táknmynd sem fest er á afturrúöu
vagnsins, en meö þéttbýli er átt
viö svæði þar sem leyfður há-
markshraöi ökutækja er 50
km/klst. eða minni.
Reglur þessar eru settar að ósk
forráðamanna strætisvagna
Reykjavikur til aö auðvelda um-
ferö almenningsvagna i þéttbýli.
Hafa hliðistæöar reglur verið
settar á Noröurlöndum og vlöar I
Evrópu.
Vakin er athygli á þvi að reglur
þessar gilda eingöngu við akstur
almenningsvagna frá biðstöð, en
veita þeim aö öðru leyti ekki for-
gang i umferö.