Tíminn - 08.04.1978, Síða 7

Laugardagur 8. april 1978
7
Útgefandi Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.), og Jón Helgason. Rit-
stjórnarfulltrúi: Jón Sigurðsson. Auglýsingastjóri: Stein-
grimur Cislason. Ritstjórnarskrifstofur, framkvæmda-
stjórn og auglýsingar Siðumúla 15. Simi 86300.
Kvöldsimar biaðamanna: 86562, 86495. Eftir kl. 20.00:
86387. Verð i lausasölu kr. 90.00 Askriftargjald kr. 1700 á
mánuði. ,
Blaðaprent h.f.
Röddin er Guðmundar
en hendurnar Lúðviks
Fræg er saga bibliunnar af þvi, þegar
Jabob sneri á Esaú bróður sinn og náði blessun
ísaks föður þeirra á undan honum. ísak var þá
orðinn blindur og notaði Jakob sér það eða rétt-
ara sagt Rebekka móðir hans, sem lagði á ráðin.
Esaú var loðinn, en Jakob ekki. Rebekka tók
klæðnað góðan af Esaú og færði Jakob i hann, og
lét kiðskinn um hendur hans og um hálsinn, þar
sem hann var hárlaus. Siðan sendi hún Jakob á
fund Isaks með ljúffenga villibráð, en ísak hafði
sent Esaú á veiðar fyrir sig.Þegar Jakob kom til
föður sins, kvaðst hann vera Esaú og sagðist vera
búinn að fullnægja óskum hans. ísak bað hann þá
koma nær, svo að hann mætti þreifa á honum.
Jakob gekk þá til hans. ísak þreifaði á honum og
sagði siðan: Röddin er rödd Jakobs, en hendurn-
ar eru hendur Esaú. Hann lét samt blekkjast og
Jakob hlaut þannig blessun ísaks á undan Esaú.
Þessi saga hefur sennilega komið mörgum i
hug, þegar þeir hlýddu á Guðmund J. Guðmunds-
son flytja i hljóðvarp boðskap Verkamannasam-
bandsins um útflutningsbannið. Enginn vafi var á
þvi, að þetta var rödd Guðmundar— valdsmanns-
leg rödd manns, sem er auðheyrilega ánægður
með sjálfan sig og hlutverk sitt og finnst hann
raunar hafa allt ísland i hendi sér. En samt áttu
menn erfitt með að átta sig á þvi, að raunveru-
lega væru það hendur Guðmundar, sem stjórnuðu
verkinu eða að það hefði verið hann, sem hefði
lagt á ráðin. Þar munu flestir hafa kennt hendur
og ráð Lúðviks Jósepssonar og nánustu félaga
hans i forustu Alþýðubandalagsins. En Lúðvik
hefur þann aðstöðumun umfram Jakob, að hann
þarf ekki að sýna hendurnar, heldur getur látið
Guðmund tala og látizt koma hvergi nærri. Hér
séu verkamenn að verki og samtök þeirra, enda
þótt óbreyttir liðsmenn þeirra hafi ekki verið
kvaddir neitt til ráða. Þetta sé Alþýðubandalag-
inu alveg óviðkomandi, en hins vegar standi það
með verkalýðshreyfingunni eins og jafnan áður.
En ekki aðeins röddin heldur ráðin, séu
Guðmundar.
En Lúðvik er ekki einn um þennan leik. Bene-
dikt Gröndal, formaður Alþýðuflokksins, leikur
sama leikinn. Hann teflir fram Karli Steinari
Guðnasyni i stað sinn. Karli er teflt fram við hlið-
ina á Guðmundi J. Guðmundssyni og þeir gerðir
að leiðtogum útflutningsbannsins. En þótt röddin
sé þeirra, eru hendurnar, sem stjórna þessu,
hendur Lúðviks og Benedikts.
Nú er að sjá, hvort þjóðin lætur blekkjast eins
og Isak forðum. Hún hefur það umfram ísak að
hafa fulla sjón. Hún getur kynnt sér alla mála-
vexti. Hún getur lesið Þjóðviljann og Alþúðublað-
ið og raunar Dagblaðið, sem að hálfu leyti er orð-
ið málgagn Alþýðuflokksins. Hún getur vel ráðið
það af skrifum þessara blaða hvaða hendur það
eru, sem raunverulega stjórna ráðagerðunum
um útflutningsbannið.
Þjóðin getur jafnframt ráðið af þessu hvernig
Alþýðubandalagið og Alþýðuflokkurinn meta
pólitiska stöðu sina. Kosningar fara fram eftir fá-
ar vikur. Þar fá þessir flokkar tækifæri til að afla
sér fylgis og notfæra sér andstöðuna við
efnahagslög stjórnarinnar. Gefur það til kynna,
að þeir treysti á málstað sinn, að þeir hefjast
handa um útflutningsbann i stað þess að biða úr-
slita kosninganna? Eru hér ekki flokkar á ferð,
sem treysta meira á ofrikið en málstaðinn?
Þ.Þ.
• ''
Spartak Beglov:
Sambúð Finnlands
og Sovétríkjanna
Minnzt afmælis samningsins frá 1948
Hinn 6. þ.m. voru liðin 30
ár frá undirritun vináttu- og
varnarsáttmála Finnlands
og Sovétrikjanna. 1 tilefni af
þvi fór Sorza, forsætisráð-
herra Finnlands til Moskvu
og dvaldi þar á afmælis-
daginn, en Gromyko, utan-
rikis ráðherra Sovétríkj-
anna heimsótti Helsinki. i
rússneskum fjölmiðlum var
mikið rætt um sambúð
Finnlands og Sovétrikjanna
í tilefni af afmælinu og hún
talin til fyrirmyndar. Eftir-
farandi grein mun glöggt
dæmi um málflutning rúss-
neskra fjölmiðla i tilefni af
afmælinu.
HVER ferð til Finnlands
stuðlar að nánari kynnum af
lifinu i þessu vinsamlega
grannriki og að aukinni þekk-
ingu á hinni gagnlegu reynslu
tvihliða samskipta, sem stofn-
að var til milli landanna 6.
april 1948 með undirritun
samningsins um vináttu, sam-
vinnu og gagnkvæma aðstoð.
Fyrir skömmu hittust
fulltrúar finnskra og sovézkra
fjölmiðla i tilefni af þrjátiu
ára afmæli undirritunar þessa
samnings. Hreinskilnar og já-
kvæðar viðræður þeirra
styrktu enn traustið, sem rikir
i sambúð landanna i samræmi
við hagsmuni Sovétrikjanna
og Finnlands og stuðlar að þvi
að koma á allsherjar friði.
Sovétrikin og Finnland eru
ekki sambærileg hvað varðar
landstærð og fólksfjölda. En i
viðræðum eru þau jafngildir
aðilar. Og eitt enn, sem aðrar
þjóðir ættu alltaf að hafa i
huga, þegar þær kynna sér
reynslu sovézk-f innskrar
sambúðar, þ.e. Sovétrikin eru
sósialiskt riki en Finnland
auðvaldsriki. Þrátt fyrir þetta
reyndust löndin tvö þess
megnug fyrir 30 árum að
hafna kalda striðinu og undir-
rita þennan samning.
Hver er leyndardómur þess-
arar sérstöku velgengni frið-
samlegrar sambúðar?
Við skilgreiningu
sovézk-finnskrar sambúðar
hafa vestrænir aðilar fundið
upp hugtakið „finnlandiser-
ing”, þ.e. að Sovétrikin ráði
stefnunni með valdboði. Finn-
ar sjálfir hafna eindregið
slikri rangtúlkun. Þetta var
yfirvegað val, þvi Vestur-
veldin höfðu ekkert annað að
bjóða Finnlandi heldur en
hernaðarlegar og pólitiskar
aðgerðir f jandsamlegar
Sovétrikjunum.
Það er af þessum sökum,
sem gagnkvæm ábyrgð á
öryggi sameiginlegra landa-
mæra, eins og það er orðað i
sovézk-fmnska samningnum
frá 1948, er i fullu samræmi
við hagsmuni beggja land-
anna. Þetta varð grundvöllur-
inn að uppbyggingu pólitfsks
trausts milli landanna
tveggja, en þess höfðu þau
bæði þarfnazt mjög, allt frá
þvi rikin tvö voru stofnuð árið
1917, en lengi vel ekki tekizt að
skapa það.
PAAVO Matti Vaeyrynen,
utanrikisráðherra, lýsti ágæt-
lega á fundi okkar þýðingu
samningsins frá 1948, en hann
er skjal, sem tryggir öryggi og
samvinnu Sovétrik janna og
Finnlands. Sú staðreynd, að
samningurinn hefur verið
framlengdur tvivegis, (1955 og
1970) án nokkurra breytinga,
staðfestir, hve hann er tima-
bær og við hæfi.
1 sáttmálanum er skýrt
fram sett markmið árangurs-
rikrar samvinnu landanna
tveggja, þrátt fyrir ólikt þjóð-
skipulag, þ.e. skuldbindingin
um að ástunda vinsamlega
sambúð á grundvelli gagn-
kvæmrar virðingar, jafnréttis
og afskiptaleysis um innan-
rikismál hvors annars, og að
stuðla að eflingu friðar i
Norður-Evrópu og annars
staðar i heiminum.
Éggæti tilgreint mörg dæmi
um óhlutdræga samvinnu
landanna tveggja á sviði við-
skipta og annarra efnahags-
samskipta, i visindum, tækni
og menningu. Mig langar sér-
staklega til þess að benda á,
að mikið af þeirri reynslu,
sem fengizt hefur af
sovézk-finnskri samvinnu, er
langtimaeðlis. Þannig er t.d.
með réttu litið á langtima-
áætlun um þróun og eflingu
viðskipta-, efnahags-, iðnað-
ar-, visinda og tæknisamvinnu
milli Sovétrikjanna og Finn-
lands sem fyrstu sameigin-
lega tilraun tveggja rikja með
ólikt þjóðskipulag til þess aö
marka stefnu raunhæfra aö-
gerða þeirra á öllum sviðum
efnahagssamvinnunnar mörg
ár fram i timann.
Eftirfarandi staöreyndir
sýna, hve mikilvægt allt þetta
er fyrir nútiö og framtiö
þjóöanna. Helztu verklýðs-
samtök Finnlands telja, að
framkvæmd áöurnefndrar
áætlunar muni hjálpa til þess
aðskapa tugþúsundum verka-
manna vinnu og það við þær
aðstæöur, þegar efnahags-
ástand i hinum vestræna
heimi er i heild mjög ótryggt.
Eftirfarandi ummæli Urho
Kekkonens forseta i tilefni af
60áraafmæli sjálfstæðis lands
hans eru á fullum rökum
rei&t: ,,S1. meira en þrjátiu ár
höfum við sannfærzt um það,
að það er ekki aðeins mögu-
legt heldur og mjög hagkvæmt
fyrir okkur að eiga samvinnu
við Sovétrikin. Samskipti
byggð á gagnkvæmu trausti,
sem spruttu upp af samningn-
um um vináttu, samvinnu og
gagnkvæma aðstoð, leggja
engarhömlur á sjálfstæði okk-
ar. Þvertá móti, stuðla þau að
þvi aðstyrkja alþjóðlega stöðu
lands okkar og þjóðernislegt
sjálfstæði okkar.”
HVAÐA ávinning hafa Sovét-
rikin af þessum samskiptum?
í fyrsta lagi er það alltaí
ákjósanlegt að eiga friðsaman
nágranna. En þetta er aðeins
önnur hlið málsins, hinnar ber
að leita i uppruna og kjarna
utanrikisstefnu sovézka rikis-
ins, sem hefur það markmií
að ryðja brautina fyrir frið-
samlega samvinnu rikja með'
ólikt þjóðskipulag.
Með tilliti til sögulegrar for-
tiðar var mjög eðlilegt að
Finnar yrðu gestgjafar
Evrópuráðstefnunnar um
öryggis- og samstarfsmál.
Árangursrik tvihliða reynsla i
er góður grundvöllur undii'
friðsamlega viðleitni þjóða-
hópa. Að sinu leyti hefur Bel-
gradfundurinn sýnt
þetta glöggt. Það er mikii
freisting að umskrifa sam
búðarformúluna til þess a?
þóknast þeim, sem ekki vilja
viðurkenna nauðsyn þess a?
koma á samvinnu við hinn
sósialiska heim á jafnréttis
grundvelli. Á hinn bóginr
hefur fundurinn sýnt þaf
glöggt, að þeim staðreyndum
sem fram koma i meginregl
um Helsinkisamkomulagsins
verður alls ekki umbreytt.
Með sameiginlegu fordæm
sinu sýna Sovétrikin og Finn
land, að sönn samvinna rikja
er möguleg, ef tekið er tillit ti:
hagsmuna beggja aðila og
reglunnar um jafnrétti gætt
verki en ekki aðeins i orði.
Þinghúsiö i Helsinki