Tíminn - 14.04.1978, Qupperneq 6

6
Föstudagur 14. april 1978
Alþýðubandalagið ekki hvetjandi
til breytinga á kosningalögj öf eða
kj ör dæmaskipan
— sagði Geir Hallgrimsson forsætisráðherra
Á fundi efri deildar
Alþingis i gær kvaddi sér
hljóðs utan dagskrár
Ragnar Arnalds og gerði
> kosningalöggjöf og kjör-
dæmaskipun að umræðu-
efni. Sagði hann að í ýms-
um dagblöðum hefði verið
látið að þvi liggja að breyt-
ingar á kosningalöggjöf-
inni strönduðu á andstöðu
stjórnarandstöðunnar.
Vildi hann mótmæia þessu
og minnti m.a. á að á
fyrstu dögum þings á
síðastliðnu hausti hafi
nokkrir þingmenn Alþýðu-
bandalagsins flutt tillögu
um skipun nefndar til að
undirbúa frumvarp um
aukinn rétt kjósenda til að
hafa áhrif á hvaða fram-
bjóðendur nái kosningu af
þeim lista sem þeir kjósa.
Hafi þessi tillaga legið
óhreyfð i nefnd siðan og sé
það aðeins eitt dæmi um
hvernig stjórnarf lokka-
þingmenn leggjast á mál
stjórnarandstöðunnar.
Um þingmannafrumvörp til
breytinga i þessum efnum nú á
siðustu dögum þingsins sagði
Ragnar að bersýnilega væri von-
laust að afgreiða, auk þess sem
þau væru öll augljóslega gölluð.
Þá beindi Ragnar fyrirspurn-
um til forsætisráðherra um niður-
stöður ríkisstjórnarinnar i
þessum efnum, og i öðru lagi
hvort hann geti fallizt á þá máls-
meðferð aö þegar verði skipuð
nefnd til að undirbúa meðferð
þessara mála svo tryggt verði að
ekki liði annað kjörtimabil án
þess að hægt verði á raunhæfan
hátt að fjalla um breytingar á
stjórnarskrá. og kosningalögum.
Geir Hallgrimsson forsætis-
ráðherra sagði, að i framhaldi
umræðna við upphaf þirigs, hefðu
stjórnarflokkarnir talið eðlilegt
að tilnefna fulltrúa til viðræðna
við stjórnarandstöðuflokkana um
breytingará kosningalöggjöfinni.
Hefði þetta verið gert, en sér
hefði ekki verið kunnugt um það
fyrr en i gær að Alþýðubanda-
lagið hefði enga fulltrúa skipað
þrátt fyrir tilmæli þar um. Af
þessu sem öðru mætti sjá að
innan Alþýðubandalagsins væri
enginn vilji fyrir breytingum á
kosningalöggjöf eða kjördæma-
skipan. Tillaga þeirra um þessi
mál hefði lagið óhreyfð i nefnd og
Geir Hallgrimsson
þeir enga tilburði haft i þá átt að
reka á eftir henni þar.
Þá sagði forsætisráðherra að
ljóst væri að stjórnarskrárnefnd
væri ekki athafnasöm og teldi
hann nauðsyn bera til að endur-
skipa hana þannig að hún geti af
fullum krafti tekið til við að fjalla
um breytingar á kosningalöggjöf
og stjórnarskrá. Þá mælti ekkert
á móti þvi að halda áfram skipun
viðræðunefndar stjórnmálaflokk-
anna og gæti sú nefnd jafnframt
Ragnar Arnalds
fjallað um málið. Um niðurstöður
rikisstjórnarinnar sagði forsætis-
ráðherra, að það væri helzt aö
segja, að hún teldi úr þessu ekki
rétt að beita sér fyrir breytingum
á kosningalöggjöfinni, a.m.k.
ekki þannig að kosið yrði i vor aö
þeim breytingum áorðnum.
Aðrir sem til máls tóku, voru
Jón Arm. Héðinsson, Oddur
Olafsson, Jón Helgason og Ólafur
Þ. Þórðarson.
Söluþóknun af íbúðum gat
numið 750 millj. s.l. 3 ár
— í Reykjavik einni
Á fundi neðri deildar Alþingis I
gær var mælt fyrir frumvarpi til
laga um fasteignaþjónustu rikis-
ins. Flutningsmenn frumvarpsins
eru Guðrún Benediktsdóttir,
Gunnlaugur Finnsson og Þórar-
inn Þórarinsson, öll þingmenn
Framsóknarflokksins. I fjarveru
fyrsta flutningsmanns, Guörúnar
Benediktsdóttur, mælti Gunn-
laugur Finnsson yfir frumvarp-
inu og las framsöguræftu sem
Guftrún Benediktsdóttir haffti
samift. Fer ræftan hér á eftir.:
„Hæstvirtur forseti.
Eins og fram kemur i greinar-
gerð frumvarps þessa er mark-
miðið með Fasteignaþjónustu
rikisins, að þar ráði ekki önnur
sjónarmið en aö við-
skiptavinir fái sem öruggasta,
ódýrasta og auöveldasta þjónustu
á kostnaðarverði.
Flestir Islendingar búa i eigin
húsnæði. Fjölskyldur byrja
venjulega smátt en stækka siðan
við sig er þeim vex fiskur um
hrygg. Má gera ráð fyrir að
fjölskyldur skipti um ibúð á 5-10
ára fresti fyrstu 15-20 ár búskap-
arins.
Milliliöakostnaður nemur 2% af
söluverði eignar, en það eru 300
þúsund krónur fyrir hverja 15
milljón króna sölu.
Þegar hugleitt er, að greiöa
verður rifleg mánaðarlaun
hátekjumanns fyrir hverja slika
sölu, hlýtur sú spurning að vakna
hvort ekki megi spara.
I Reykjavik og nágrenni eru
skráðar samkvæmt simaskrá
a.m.k. 50-60 fasteignasölur, og
hefur þeim farið fjölgandi. Fjöldi
þeirra bendir til að atvinnuvegur-
inn þyki gróöavænlegur. Eitthvað
hlýtur allt þetta skrifstofuhald aö
kosta. En hverjir standa undir
þvi?
1 Reykjavikurborg einni hefur
undanfarin 3 ár verið þinglýst að
meðaltali rúmlega 2500 afsölum.
Ef gert er ráð fyrir að meðalverð
sé 15 milljónir fyrir hverja selda
eign, þá er um að ræða sölu fyrir
37 1/2 milljarö króna. Af þessari
upphæð nemur söluþóknun 750
milljónum króna.
Samkeppni á þessu sviði er
hörð og stuðlar beint eða óbeint
Guftrún Benediktsdóttir
að hækkun fasteignaverös, án
þess þó að hún leiöi til lækkunar á
milliliöaþóknun, og eykur þannig
á verðbólguna. Mikilsvert væri ef
fasteignaþjónusta rikisins gæti
haft áhrif i þá átt að halda verð-
hækkunum fasteigna i skefjum.
Meginhluti þess fólks, sem sel-
ur fasteignir, kaupir aðrar i stað-
inn. Or verðbólga á fasteigna-
markaði kemur þvi fáum til
Gunnlaugur Finnsson
fjárhagslegs ávinnings,en hefur
ómæld áhrif til örvunar almennr-
ar þenslu i þjóðfélaginu. Má i
framhaldi af þessu benda á að
verðhækkanir koma fasteigna-
eigendum litt til góða, en það fólk
sem kaupir sina fyrstu fasteign,
þarf að greiða fyrir hana verð
sem er umfram kostnaðarverð.
Markmiðið er að viðskiptavinir
eigi kost á lögfræðilegum upplýs-
ingum, aðstoð varðandi viðskipt-
Þórarinn Þórarinsson
in, sem þeir ákveða þó sjálfir og
viti hver sé réttur þeirra.
Kaupendur eigi aðgang að fast-
eignamati, teikningum og öðrum
upplýsingum varðandi viðkom-
andi fasteign.
Ef vel tekst til, ö$last menn
meiri vernd og hagkvæmari við-
skipti heidur en mögulegt virðist i
hinni hörðu samkeppni og nánast
óheilbrigðu viöskiptaháttum sem
nú rikja á þessum vettvangi.”
Búvísindadeild á Hvann
eyri eina háskóladeildin
utan Reykjavíkur
A fundi neöri deildar
Alþingis i gær mælti Stefán
Valgeirsson fyrir nefndar-
áliti um frumvarp til laga
um búnaðarf ræöslu.
Fjallaöi hann í leiðinni
nokkuö almennt um efni
frumvarpsins og fer ræða
hans hér á eftir nokkuð
stytt:
,,1 febrúar 1973 skipaði hæst-
virtur landbúnaðarráðherra
fimmmanna nefnd til að endur-
skoða lög og reglur um búnaðar-
menntun i landinu og gera tillög-
ur um tilhögun búnaðarmenntun-
ar i framtiðinni. Lög um bænda-
skóla eru frá -1963: og eru ekki
stór i sniðum t.d. segir svo i 17.
gr-
„Viö bændaskólann á Hvann-
eyri skal starfrækja framhalds-
deild i búfræði. Um fyrirkomulag
þessarar deildar skal ákveðið i
reglugerð, sem ráðherra setur.”
Þetta er það eina i lögunum
sem lýtur að framhaldsdeildinni
á Hvanneyri, sem þó hefur nú
starfað um 30 ára skeið
1 þessu frumvarpi er þriðji
kaflinn um þessa deild, sem
nefnist búsvisindadeild, sem
útskrifar kandidata eftir 3 ára
nám. Auk þess gefst þessum
kandidötum kostur á 4. námsári
og er það i sérhæfðu námi og
rannsóknarþjálfun. Búvisinda-
deildinni er ákveðinn staður á
Hvanneyri og á að reka hana i
tengslum við bændaskólann.
Þarna er um að ræðu einu
háskóladeildina sem starfar utan
Reykjavikur, en við skulum vona
að fleiri háskóladeildir komi á
eftir utan Reykjavikur.
Nefndin aflaði sér gagna um til-
högun landbúnáöarnáms á öllum
Norðurlöndum og mun hafa
sniðið þetta frumvarp eftir lög-
gjöf þar að einhverju leyti.
Frumvarp þetta er i fimm köfl-
um. 1 1. kafla er um hlutverk
skipulags og stjórn. Þar er i
fyrsta lagi ákveðið samkvæmt 3.
gr. að landbúnaðarráðherra skipi
búfræðslunefnd sem skal marka
stefnu i búfræðslumálum og sam-
ræma störf þeirra. Eru þetta ný-
mæli.
2. kaflinn er um búnaðarnám,
bútæknanám og námskeiðahald.
1 6. gr. er sagt að starfrækja
skuli a.m.k. þrjá búnaðarskóla,
og er það óbreytt frá þvi sem er i
lögum að öðru leyti en þvi að þar
er sagt að einn skólinn skuli vera
á Suðurlandi, en i þessu frum-
varpi er staðurinn tilgreindur
Oddi á Rangárvöllum.
Bændaskólanefnd Suðurlands,
sem starfað hefur um margra ára
skteið, hefur verið með i ráðum
um frumvarpsgerðina, og mun
staðarvalið vera verk hennar.
Þegar landbúnaðarnefnd hátt-
virtrar deildar fjallaði um þetta
mál, kom fram það sjónarmið
hvort ekki væri varhugavert að
ákveða þessum skóla stað nú, þar
sem ekki væri ljóst orðið hvaða
framtið t.d. héraðsskólarnir
mundu hafa eftir að grunnskóla-
lögin komast alveg til fram-
kvæmda, og þegar væri farið að
sýna sig að úr aðsókn aö þeim
hefði dregið. Ef t.d. Skógaskóli
fengi ekki verkefni við sitt hæfi i
hinu nýja fræðslukerfi, þá kæmi
fyllilega til greina að setja
bændaskóla þar niður til að nýta
þær byggingar sem þar eru fyrir
hendi, og ef til vill gæti þróunin
orðið sú i þessum málum aö
fleirir staðir kæmu til greina.
Oddi á Rangárvöllum er einn af
sögufrægustu stöðum á Suður-
landi. Þar var fyrsti skólinn
stofnaður, en ekkert veriö gert til
að hefja þennan stað til þess vegs
sem áður var. Mun það hafa ráðiö
meðal annars staðarvalinu. I
umræðum um þetta mál kom
fram, að ekki væri liklegt að
byggingaframkvæmdir mundu
hefjast á næstunni i Odda þar sem
Framhald á bls. 10
Stefán Valgeirsson
alþingi