Tíminn - 14.06.1978, Blaðsíða 14

!1 !l .lil !l í 111
Sveitarstjóri
Hólmavíkurhreppur óskar eftir að ráða
sveitarstjóra.
Umsóknum sé skilað til hreppsnefndar
Hólmavikurhrepps fyrir 25. júni.
Nánari upplýsingar veita Karl E. Loftsson
i sima (95) 3128 og Auður Guðjónsdóttir i
sima (95) 3118.
Ofnar á lager
Til afgreiðslu STRAX
Eigum fyrirliggjandi HELLUOFNA,
framleidda skv. íslenskum Staðli ÍST 69,1
ISO
Góðir greiðsluskilmálar eða
staðgreiðsluafsláttur
Merkið sem tryggir gæðin
HF OFNASMIÐJAN
Háteigsveg 7 * Reykjavík * Sími 2-12-20

Þökkum hjartanlega öllum þeim, sem glöddu okkur meö
heimsóknum, skeytum og gjöfum á 60 ára hjúskaparaf-
mæli okkar.
Guð blessi ykkur öll.
Ólöf og Þórarinn
Rip.
t--------S
Faðir okkar og tengdafaðir
Guðmundur Kr. Sveinsson
rafvirkjameistari
er látinn.
Jarðarförin hefur farið fram.
Ingvar Guðmundsson, Kirsten Frederiksen,
Erla Guðmundsdóttir, Svavar Hauksson,
Kristrún Guömundsdóttir, Jóhannes Arason,
Bjarni Þór Guðmundsson, Matthildur Skúladóttir.
Þakka innilega veitta smúð og vináttu, vegna andláts og
útfarar eiginmanns mlns
Jóns Kr. Guðmundssonar
skósmiös,
Skólabraut 30, Akranesi.
Björg Jónasdóttir.
Miðvikudagur 14. júni 1978
~i-----------------------------------------
lesendur segja
,,Hjáróma rödd mín”
Mikið og óvænt hefur gerzt,
þar sem er fall fyrrverandi
borgarstjórnarmeirihluta —
þess flokks, sem sigrað hefur
um áraraöir.
Og meira stendur til. Nú
standa fyrir dyrum alþingis-
kosningar, sem ráða þing-
mannaskipun næstu fjögur ár.
Og vist þarf að vanda það, sem
vel á að standa. Enginn þarf að
efa, að nú þarf styrka stjórn og
einingu allra rétt hugsandi
manna. Það vita allflestir, að
ekki er hægt að uppfylla þær
miklu kröfur sem þjóðin gerir
til rikisins, nema peningar séu
til og að minnsta kosti hilli undir
góða afkomu til lands og
sjávar.
Hverjir, sem um stjórnar-
taumana halda næsta kjörtima-
bil, ættu allir að hafa það hug-
fast, að nú er boginn spenntur til
hins ýtrasta. Það er augljóst, að
við höfum eytt meira en aflað
var undanfarin ár. Landið hefur
orðið sér út um lán á lán ofan
hjá hinum stærri þjóðum.
Það stóð svart á hvitu fyrir
nokkrum áratugum, að ekki
væri lán lengur en léð væri. Ætli
það gildi ekki enn? Hér þarf
hugarfarsbreytingu, ekki hjá
stjórninni einni, heldur hjá
landsmönnum öllum. Það er
okkar stóra yfirsjón, lands-
manna allra, að við krefjumst of
mikils. Við verðum að hafa opin
augu fyrir þvi, hverju er úr að
spila.
Eitt er það, sem mig langar til
þess að minnast á i framhaldi af
þessu. Það eru þessar f jölmörgu
fætur, sem eru i kring um aðal-
atvinnuvegi þjóðarinnar. Þarf
allt þetta flókna kerfi i kring um
sölu sveitaafurðanna? Við rétt-
um hönd eftir mjólkurhyrn-
unni, og ósjálfrátt kemur okkur
i hug: Hvað langt að skyldi þessi
mjólk vera komin? Stundum er
mjólkin flutt fyrst til Reykja-
vikur, og þaðan aftur út um land
til neytenda þar.
Þvi miður get ég ekki bent á
það, sem hagkvæmara gæti
reynzt, en ég trúi samt, að betur
mætti koma þessu fyrir.
Mér virðist lika, ef marka má
fjölmiðla þjóðarinnar, að sifellt
sé óheiðarleiki að færast i vöxt
og gripdeildir, og þá einkanlega
hjá þeim, sem yfir mikiö eru
settir. Þetta þarf að taka föstum
tökum. Það er að visu liðin tið,
sem betur fyrir, að menn sé
hengdir fyrir að stela snæris-
spotta eða eitthvað þviumlikt.
En hitt stendur fast, að gera
verður kröfur um heiðarleika til
allra, sem yfir fjármuni eru
settir.
Ég skal ekki bera blak af
minni kynslóð. Það fer ekki hjá
þvi, að okkur, hinum eldri, hafa
orðið á mistök i uppeldi þess
fólks, sem nú nálgast miðjan
aldur. Og enn sigur á ógæfuhlið,
og oft litill skilningur þegar á
þá hliðina sigur.
Eins og nú horfir við i þjóð-
félaginu, held ég, að við ættum
að einbeita okkur að þvi að rétta
við fjárhag landsins og rikisins.
En til þess þurfum við að vera
samhuga og samhent. Það hafa
dunið yfir mikil óhöpp, sem
gengið hafa nærri fjárráðum
okkar. Þar á ég, svo að eitthvað
sé nefnt, við Kröflu. Við lifum i
landi elds og isa, en þó átti eng-
inn von á þeim náttúruhamför-
um, sem að Kröflu hafa steðjað.
Það er enginn vandi að vera
vitur eftir á. Ég býst ekki við, að
neinn, og ekki heldur Jón Sól-
nes, hafi séð það fyrir, hvað i
aðsigi var — ekki frekar en við
hin.
Þegar litið til baka, yfir feril
sumra fyrrverandi rikisstjórna
og þeirrar, sem nú er, sé ég ekki
betur en unnizt hafi sá mesti
sigur, sem okkur gat fallið I
skaut, eða mun falla i skaut i
náinni framtið. Það er sigurinn i
landhelgismálinu. Að þvi máli
var unnið af festu og'óbilandi
kjarki, og varðskipsmönnunum
berað þakka mikinn dug. Þetta
var sigurganga.
Þar kom fram eining lands-
manna og mikil festa valda-
manna. Það er ótal, sem færa
mætti til betri vegar i þjóðfélag-
inu, ef eining og festa héldust I
hendur. Mér kemur ekki sizt i
hug neyzla áfengis og ávana-
lyfja, sem sifellt fer i vöxt, og
leiðir til ógæfu og afbrota. En
við upptök skal á stífla, en ekki
ósa. Heimilin eru mörg i upp-
lausn, og þau hafa orðið fyrir
áfalli siðan konur fengu jafn-
rétti, sem hefur það i för meö
sér, að hún er mest utan heim-
ilis virka daga, en starfsþrekið
búið á kvöldin, þegar að heim-
ilinu kemur. En þá eru eftir
börnin og umhirðan heima
fyrir. Skyldi nokkurn undra,
þótt þá verði ekki allt sem
skyldi.
Ég hef einu sinni komið þvi i
dagblað, hvað mér finnst
reynsla min og þekking hafa um
þetta að segja. Það var i þá tið,
er móðurskyldan var i heiðri
höfð.
Nú heyrum við raddir fram-
bjóðenda, og það er fróðlegt út
af fyrir sig. En voru ekki
óvenjulega margir seðlar auðir
og ógildir, þegar kosið var á
dögunum. Ég vil hvetja alla til
þess að kjósa, svo að vilji fólks
fái notið sin. Þar á ekki neitt
kæruleysi heima.
Nú i þingkosningum kjósum
við öll, og hitt verður svo siðar
að koma I ljós, hvort atkvæði
okkar verður land og lýö til
heilla.
Þ.G.
Vítur áOrkustof nunvegna
sprenginga
Sprengingar jarðvisinda-
manna á vegum Orkustofnunar
s.l. .sumar urðu fréttaefni fjöl-
miðla. Þær þurfti að
framkvæma i vatni svo tilætlað-
ur árangur yrði af, og útvarpið
gat þess i fréttum, að sprengt
hefði verið i fisklausu vatni i
óbyggðum.
Hitt nefndi útvarpið ekki, að á
sama tima framkvæmdi hópur
þessara visindamanna margar
sprengingar i botm Fnjóskárum
hálaxveiðitimann, án þess að
hafa leyfi hlutaðeigandi aðila.
(Hér skal þess lika getið, að
einn bóndi hafði mjólkurkýrsin-
ar á afgirtum haga skammt frá
sprengistaðnum, og urðu þær
óðar af hræðslu i atganginum,
og hefur bóndinn orðið fyrir af-
urðatjóni vegna sprenginganna.
Er þetta eitt dæmi af fjölmörg-
um um þá vaxandi ósvifni og
frekju, sem beitt er gegn ibúum
sveitanna.)
Þess ber þó að geta, að eftir
að sprengingar þessar urðu
opinbert fréttaefni, kom Stefán
Sigurmundsson hjá Orkustofn-
un að máli við formann Veiðifé-
lags Fnjóskár og viðurkenndi
mistök i málinu og bauð bætur
fyrir hugsanlegt tjón.
En við þetta var látið sitja af
hálfu veiðifélagsins.
A aðalfundi þess, sem haldinn
var nýlega, var þetta mál að
sjálfsögðu rætt, og lögðu tveir
félagsmenn, þeir Tryggvi
Stéfánsson á Hallgilsstöðum i
Snjóskadal og Jón Laxdal I Nes i
Höfðahverfi fram eftirfarandi
ályktun:
„Aðalfundur Veiðifélags
Fnjóskár,haldinnaðSkógum 15.
marz 1978, vitir eindregið þá
lögleysu orkuráðs að fram-
kvæma sprengingar án leyfis
félagsins i Fnjóská á s.l. sumri,
með ófyrirsjáanlegum af-
leiðingum. Krefst fundurinn
þess aðslikir atburðir endurtaki
sig ekki.”
Samþykkt með atkvæðum
allra fúndarmanna.
F.h. Veiðifélags Fnjóskár
Olgeir Lútersson
(Verzlun Ö Þjónusta ]
fr/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/A^yj^^^^YÆ/^/jr/Æ/Æ/Æy^ ^/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/æ/^
\ H 1 í
IBÍLALEIGA
r/Æ/Æ/Æ,'Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/jr/A
IBILASALA
%r,
LEIGJUM UT NYJA FORD FIESTA
f'LADA TOPAS-MAZDA 818 ^ f*
\ Verð: P- *»ól“hri„g 4.500.- 5 J
^ pr. ekinn km. ' '
\ J Braut sf.
^ pr. ekinn km. kr. 38.-'
í í
, , 'Á J
T/ ^ 5 5
^ ý Skeifunni 11 - Sími 33761 * '■
]
- ^ t’ N*ir °° só,a0'r NótbarOar. A.'lar stœröir ^
Aóein s ^
+/ í
4 4
\ \
'é 4r
HJOLBARÐA-
ÞJÓNUSTAN
HREYFILSHÚSINU
SÍMI 81093
IMYJUINIG
hjá 2
okkur. 4
4 4 JafnvægisstíHum hjótharöana án þess aö f
■/ 7 !T/ 7 7 fabaÞá undan brfraiöinni. f
\r/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/jé ^T/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/jé ^r/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Jé
L .!
^r/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/Æ/A