Tíminn - 01.08.1978, Blaðsíða 3

Þriöjudagur 1. ágúst 1978
3
Danskur ullarvörukaupandi í heimsókn:
Telur blöndun á
ull óæskilega
svo og útflutning á ullarbandi
HR — Aö undanförnu hefur tölu-
vert veriö rætt og ritaö um
islenskan ullariönaö. Einkum
hafa tvö atriöi veriö þar til um-
ræöu, hvort blanda skuli ullina
meö erlendum ullartegundum
sem gera hana sterkari — og
hvort flytja skuli út ullarband.
Nýlega var hér á feröinni
danskur ullarvörukaupmaöur,
Bent Gransöe aö nafni. Er hann
stærsti kaupandi islenskra ullar-
vara I Danmörku og rekur þekkta
ullarvöruverslun á Strikinu i
Kaupmannahöfn. Blaöamaöur
hitti hann aö máii og baö hann aö
segja sitt álit á áöurnefndum
tveimur atriöum. Fyrst var hann
spuröur hvort blanda skyldi ull-
ina meö erlendum ullartegund-
um.
,,Ég tel það óæskilegt að blanda
islensku ullina með erlendri ull,
t.d. frá Nýja Sjálandi. Eiginleikar
islensku ullarinnar breytast við
það, hún verður ekki eins hlý og
mjúk, — ennfremur verður litur-
inn ekki sá sami. Kaupendur taka
eftir þessum mun og kaupa siður
blandaða vöru, þvi þeir eru fyrst
og fremst á höttunum eftir ullar-
flikum úr ekta islenskri ull.
Ég hef heyrt menn segja að það
séu ekki eiginleikar ullarinnar
sem skipti máli, heldur vinnslu-
aðferðin og þvi sé allt i lagi að
blanda ullina, en ég er, af ofan-
greindum ástæðum, á öðru máli.
Auk þess gefur þessi ullarblöndun
erlendum framleiðendum tæki-
færi til að framleiða „islenska”
ullarvöru og það kannski á
20—30% lægra verði en hér á
tslandi.”
Næst var Gransöe spurður
hvort hann teldi æskilegt fyrir
okkur tslendinga að flytja út
ullarband.
„Með þvi að flytja út ullarband-
ið gefið þið fyrirtækjum, sem
hafa yfir að ráða mun ódýrara
vinnuafli en þið sjálfir, tækifæri
til að keppa við ykkur um mark-
aðinn. Ofan á þetta bætist siðan
hitt atriðið, að þið eruð sjálfir
farnir að blanda ykkar eigin
ullarvöru, og þá er ekki lengur
orðinn neinn munur á íslenskum
ullarvörum og erlendum — nema
verðið, það er allt að þriðjungi
hærra hjá ykkur.
Að visu er framleiðsla frá þess-
um löndum, eins og Japan og
Suður-Kóreu, ekki enn eins góð og
héðan frá íslandi, en þeir eru að
læra og ég held að það sé aðeins
timaspursmál hvenær þeir ná
ykkur.”
„Eru útlendingar eins hrifnir af
Islensku ullinni og af er látið?”
„Það er ekki ofsögum sagt, aö
útlendingar eru mjög hrifnir af
islensku ullinni og þeim sérein-
kennum sem hún hefur. Ég segi
hiklaust aðhún er besta ulli heimi
sinnar tegundar og vinnslan hér-
lendis er afbragðs góð. Ég vil
versla með slika vöru, en ef á að
eyðileggja þetta góða orð, sem
islenska ullin hefur á sér, með þvi
að blanda hana og með þvi að
flytja ullarbandið út — þá er ég
hræddur um að það geti haft
óæskileg áhrif á útflutning
héðan.”
„Mundir þú halda áfram að
kaupa ullarvörur héðan?”
„Ég veit ekki hvort af þvi gæti
orðið ef þróunin heldur áfram
eins og horfir. Þá verður Islenska
ullarvaran 20—30% dýrari en err
lendar eftirlikingar, en engu
betri. Þá getur svo farið að ég
neyðist til að kaupa vöru mina
annars staðar frá,” sagði
Gransöe að lokum.
Eins og áður sagði, er hann
stærsti kaupandi Islenskrar
ullarvöru I Danmörku. Þannig
námu kaup hans héðan á árinu
1977 um 50 millj. kr.
Rannsóknarstofmm vitundarinnar:
Rannsókn á heilbrigði
á íslandi
HR — Nýlega efndi Geir
Vilhjálmsson sálfræðingur til
blaðamannafundar þar sem hann
kynnti rannsókn sem Rann-
sóknarstofnun vitundarinnar
stendur að um orsakir heilbrigð-
is. Er hér um að ræða rannsókn
þar sem f jallað er um hinar ýmsu
hliðar heilbrigðis, svo sem sál-
rænar, félagslegar andlegar og
likamlegar.
Geir taldi að gengið væri út frá
allt of þröngu heilbrigðishugtaki
og þyrfti að skoða það frá öllum
áðurnefndum hliðum. Það væri
þannig viðurkennd staðreynd að
likamlegir sjúkdómar hefðu áhrif
á andlegtlif sjúklingsins og öfugt.
Það væri þvi nauðsyn að sam-
ræmi væri á milli allra þessara
sviða til þess að fullkomið heil-
brigði ætti að nást.
Um þessa tilteknu rannsókn
sagði Geir, að stofnunin væri að
safna raunvisindalegum upplýs-
ingum til að styðjast við og þyrfti
þvi á aðstoð almennings að halda.
Vildi stofnunin koma þeirri ósk á
framfæri við fólk að það sendi
upplýsingar, helst skriflegar, um
heilbrigði og heilsuvernd., Yrði
farið með allar upplýsingar af
fyllsta trúnaði.
Þær upplýsingar sem stofnunin
vildi fá væru þrenns konar. 1.
Reynsla fólks af heilbrigðisþjón-
ustu á Islandi. 2. Reynsla af þvi
hvaða lifnaðarhættir, þar á meðal
mataræði, útivist, hreyfing,
félagslif o.fl., hafi gefið þvi besta
raun til varðveislu heilsu. 3.
Hvaða leiðir, hefðbundnar eða
óvenjulegar, hafi reynst fólki vel I
leit að leið til endurhæfingar eða
lækningar.
veiðihornið
Ágæt veiði i Selá
Veiðihornið haföi um helgina
samband við Þorstein Þorsteins-
son á Núpum og var hann inntur
eftir þvi hvernig veiði i Selá hefði
gengið það sem af er sumri, Þor-
steinnsagði að veiðin gengi ágæt-
lega, þrátt fyrir misjafna tið. Nú
væru komnir 440 laxar á land og
hinn stærsti þeirra um 20 pund á
þyngd. Þá sagði Þorsteinn að eitt-
hvað væri veðrið að skána, en
miklar rigningar hafa verið i
Vopnafirði að undanförnu, þannig
að menn væru bjartsýnir á góða
veiði i sumar.
Allt á flugu i Hofsá —
Mest allt hrygnur
Björg Einarsdóttir á Burstafelli
við Hofsá sagði Veiðihorninu er
haft var samband við hana, að
veiði i Hofsá hefði gengið ágæt-
lega i sumar. Þó hafði hún ekki
nýrri tölur um heildarveiði I ánni
en frá 18.7. s .1. en þá voru komnir
320 laxar á land, sem er um 100
löxum fleiri en á sama tima í
fyrra. Björg sagði að nú væru
mest megnis breskir og banda-
riskir stangaveiðimenn við veiðar
I ánni og veiddu þeir eingöngu á
flugu. Þá sagði Björg að sérstaka
athygli vekti að flestir laxarnir
sem veiddust væru hrygnur.
Gott i Blöndu og Svartá
Veiði hefur gengið mjög vel i
Blöndu I sumar. Nú i lok siðasta
mánaðar voru komnir um 1000
laxar á land sem er mjög gott, og
til samanburðar má nefna að að-
eins veiddust um 1300 laxar allt
sumarið I fyrra. Veiði byrjaði i
Blöndu 10.6. s.l. Að sögn
Guðmundar Tryggvasonar hefur
nýi laxastiginn i Blöndu reynst
ágætlega en hann er rétt hjá
Blönduósi og hafa þó nokkuð
margir laxar farið upp stigann.
Þá sagði Guðmundur að um 90
laxarhefðuveiðstfyrstu sex dag-
ana sem veiði var leyfð I Svartá,
en það er svipuö veiði og komin
var á land mánuöi siðar i fyrra.
Jöfn og góð veiði i
Flókadalsá
Umdaginn sagði frá veiði i
Flókadalsá og var vitnað til orða
Friðriks Stefanssonar hjá SVFR
þar að lútandi. Þetta hefur valdið
nokkrum mísskílníngi þvi að
Flókadalsárnar eru tvær, þ.e.
Flókadalsá I Haganesvik, sem
sagt var frá i umrætt sinn, og
Flókadalsá i Borgarfirði, en
greint verðurfrá veiði I henninú.
Ingvar Ingvarsson á Múlastöð-
um tjáðihorninu að veiði i Flóka-
dalsá hefði gengið mjög vel að
undanförnu, og segja mætti að
veiði I ánni hefði verið mjög góð
og jöfn. Nú væru bandariskir
veiðimenn v.ið veiðar og veiddu
þeir eingöngu á flugu eins og er-
lendum stangveiðimönnum er
tamt. Ingvar sagði að þeir sinntu
nú ekki veiðinni mikið, en um 10
laxa hefðu þeir fengið á dag að
meðaltali á þrjár stangir sem i
ánni eru leyfðar. Ingvar kvaöst
halda að um 200 laxar væru nú
komnir á land úr allri ánni og
stærsti laxinn, sem hann vissi til
að veiðst hefði, vó 12 pund.
Tæplega 1100 laxar úr
Laxá i Kjós
Nú eru komnir tæplega 1100
laxar á land úr Laxá i Kjós, en
veitt er á 10 stangir I ánni. Að
sögn Sighvats Björgvinssonar
veiðivarðar hefur veiðin gengið
ágætlegaþráttfyrir að veiðiveður
hefur ekki verið sem hagstæðast.
Sighvatur taldi að meðalþyngd
laxanna værieitthvaðá milli 7—8
pund og yfirleitt væri laxinn
vænn. Stærstu laxarnir hingað til
eru tveir 18 punda sem veiddust á
flugu I Laxfossi og Bugðu.
—ESE
Bent Gransöe meö íslenska uliarfllk: „tslenska ullin sii besta I heimi
sinnar tegundar.”
- fisléttur og hlýr, fóöraöur með dralon eða ull.
Ytra byrði úr vatnsvörðu nyloni, innra byrói úr bómull.
Hann má nota sem sæng og það fylgir honum koddi.
Hægt er aö renna tveimur pokum saman og gera úr
þeim einn tvíbreiðan.
Sængurgeróin SIF Sauóárkróki