Tíminn - 22.06.1979, Blaðsíða 8

8
Föstudagur 22. júnl 1979
Alternatorar
t Ford Bronco,
Maverick,
Chevrolet Nova,
Blaser,
Dodge Dart,
Play mouth.
Wagoneer
Land-Rover,
Ford Cortina,
Sunbeam,
Flat,
Datsun,
Toyota,
VW, ofl. ofl.
Verð frá
19.800.-
'Einnig:
Startarar,
Cut-Out,
Anker,
Bendixar,
Segulrofar,
Mi&stöðvamótorar
ofl. i margar
tcg. bifreiða.
Póstsendum.
Bílaraf h.f.
S. 24700.
Borgartúm 19.
ÚTBOÐ
Kennaraháskóli
Islands
Tilboö óskast I aö steypa upp og fullgera að utan nýbygg-
ingu Kennaraháskóla tslands viö Stakkahllð.
Verkinu skal að fullu lokið 1. ágúst 1981.
Útboðsgögn veröa afhent á skrifstofu vorri gegn 75.000.-
kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á sama staö, þriðjudaginn 10. júll kl.
11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844 PÓSTHÓLF 1441 TELEX 2006
FJ*
Hj ólbarðasólun, hj ólbarðasala
og öll hjólbarða-þjönusta
bíú er rétti timinn til
að senda okkur
hjólbaröa til
solningar
Eigum fyrirliggjandi
flestar stœrðir
hjólbaróa,
sólaða og
nýja
Mjög
gott
verð
Fljót og góð
þjónusta
PÓSTSENDUM UM LAND ALLT
VINNI
STOFAftE
HF
Skipholt 35
105 REYKJAVÍK
slmi 31055
gott urval a góóu verÓi
BÆNDUR!
SUM ARBÚSTAÐAEIGENDUR!
GIRÐIÐ GARÐA OG TÚN
GIRÐINGAREFNI í ÚRVALI
fódur
grafrx
girðintprefni
Hmjólkurfélag
REYKJAVÍ KUR
Laugavegur sími111 25
Um nokkrar
sýningar í
bænum
Sú var tíðin að mynd-
listarsýningar voru eink-
um haldnar á haustin.
Besti timinn var um líkt
leyti og kartöflugrösin
f éllu og menn komu suður
eftir síldarleysið norður í
landi, eða eftir þrældóm-
inn þar, þegar síldarár
voru. Ekki svo að skilja
að myndlistinni í landinu
væri haidið uppi af fólki
sem átti kartöflugarða,
eða fór á síld. Menn í
bænum voru aðeins upp-
teknir við annað, og á
öðrum stöðum á sumrin,
og sýningar því haldnar
þegar allir, eða flestir,
voru heima hjá sér, en
það var á haustin.
Siguröur Jónsson
Siggi flug
En eins og ferðamannatiminn
er að lengjast, er sýningatimi
myndlistarmanna aö lengjast.
Þaö er kominn 17. júní og þaö
standa samt yfir margar sýn-
ingar á myndverkum i Reykja-
vik og skal nú getið um þrjár
þeirra, og reyndar hina fjóröu
lika:
Siguröur Jónsson, eða Siggi
flug, er gömul flughetja eins og
allir vita. Hann er Eyrbekking-
ur að ætt, fæddur árið 1910.
Siguröur hóf flugnám i Þýska-
landi innanviö tvitugt og lauk
atvinnuflugprófi árið 1930.
Hann hefur flugmannskír-
teini nr. 1, og verður þvl að telj-
ast meö réttu fyrsti flugmaöur
okkar, eöa atvinnuflugmaður-
inn.
Sigurður Jónsson vann ævi-
starf sitt i fluginu. Fyrst flaug
hann merkilegum og -einkenni-
legum flugvélum Flugfélags Is-
lands númer II og III, en starf-
aði síðan við loftferöaeftirlit,
eftir að embætti flugmálastjóra
var stofnaö, en lét af störfum nú
fyrir skömmu, eftir langan
starfsdag á 99 ára reglunni.
Siguröur Jónsson hefur ávallt
stundaö myndlist, eða teikningu
I hjáverkum. Þekktasta mynd
hans mun vera tússmynd af Út-
vegsbankanum (Islandsbanka)
einsog hann leit út fyrir þaklyft-
inguna, eða áður en hann fór á
hausinn og var gerður að rlkis-
banka. Sú mynd var fjölfölduð
(prentuö) i 50 eintökum og er
þvi til víða.
Frummyndin er í eigu Út-
vegsbankans, hefur mér verið
sagt.
Sigurður Jónsson heldur sig
dálitið viö bankakerfið I mynd-
listinni. Hann er t.d. meö seöla-
bankastjórana alla þrjá og eru
þeir úr fötum úr ekta peningum.
Þetta eru frumlegar myndir.
Alúö viö teikningu
Lika hefur Sigurður teiknaö
marga fræga menn aðra, og eru
myndirnar vel unnar innan slns
ramma. Reynt er aö ná svip
manna, þannig að þeir þekkist,
en þeir liggja hins vegar ekki
undir neinu listrænu fargi, bera
ekki I sér skelfingu, mikla gleði
eða annað er sálina varðar.
Þetta eru myndir um jafnaðar-
geðið.
Sigurður hefur fengist við
teikningu lengur en flug og er þá
mikið sagt. Handbragðiö er gott
og vandað.
Ég veit ekki hvort hann var
varfærinn flugmaður, en tel það
vlst. I myndlistinni tekur hann
alla vega ekki mikla áhættu.
Besta myndin á sýningunni
finnst mér vera Þingvallamynd,
þar sem hann bregður út af
vananum og eykur styrkleik-
ann.
Það er ekki minnsti efi á þvl,
að Sigurður Jónsson hefði getað
náð talsvert langt sem mynd-
listarmaöur, ef hann hefði lagt
það fyrir sig, það er að segja ef
mælt er i elju og handlagni, og
það er vissulega þess virði að
heimsækja þennan gamla flug-
kappa og myndirnar hans á
Skúlagötu 61, en sýningunni lýk-
ur 24. júní..
List á rannsóknarplani
Það er orðið langt siðan menn
byrjuðu aö velta fyrir sér linum
og formum og sambandinu við
augað, eða sjónskynjunina og
miðtaugakerfið. Þaö gerði
Pythagoras, griski heim-
spekingurinn og stærð-
fræöingurinn, enda voru Grikkir
snemma i hópi þeirra er skildu
linuna innilegar og betur en aðr-
ir menn, og er húsagerðarlist
þeirra til vitnis um það, auk
framfara i reikningi.
Enn gera menn tilraunir á
þessu sviöi. Mest þó sérvitring-
ar, en nú hefur veriö hér sýn-
ingin MAXIMAL — MINIMAL,
en þar er á ferðinni alþjóölegur
hópur manna, er fæst við linu-
rannsóknir, eða konstruktiva
kúnst.
Þeir hafa einhvern veginn
fundið hverir aðra með hjálp
linunnar, en samt virðist þetta
einkennilegur likburður á göml-
um hugmyndum, að ekki sé nú
meira sagt.
Nú hafa nokkrir þessara
manna myndaö ferðafélag um
konstruktiva list, þar sem sýn-
ing á allmörgum verkum er
send landa á milli til aö kynna
verkefnið, og heimsókninni til
Islands lauk um siöustu helgi,
17. júni.
Þetta eru verk eftir menn frá
ýmsum löndum, en einn Is-
lendingur, Hörður Agústsson, á
verk á sýningunni.
Jafnvel þótt játað sé að ekkert
sé nýtt undir sólinni, var gaman
að koma þarna. Sum verkin eru
nær stærðfræði eöa ljóðgerö en
myndlist, en það er alveg sama,
kemur út á eitt. Vönduð vinnu-
brögð auka virðingu manna fyr-
ir tilrauninni sem slikri. Þetta
er ekki spurning um rétt eða
rangt, heldur hvort umhugsun á
linum og formum á þennan hátt
á I raun og veru erindi við ann-
að fólk en höfundana sjálfa.
I heimi bókmenntanna er
þetta stafrófskver, eða hluti af
þvi, og sem myndlist hljótum
við að deila um það, hvort þetta
sé myndlist, eða hluti af undir-
stöðu hennar. Allavega var þó
fróðlegt að sjá þessa sýningu,
þótt varla teljist hún ögrandi.
Torfan í Torfunni og
kerfinu
Magnús Tómasson, mynd-
listarmaður hefur opnað mynd-
listarsýningu i Torfunni.
Magnús hefur þá sérstöðu, að
hann hafði á slnum tima vinnu-
stofu I Landlæknishúsinu við
Amtmannsstig og málaði þá
Torfuna mikið. Nú hefur hann
Hörður Agústsson
Magnus Tómasson
dregið þessar myndir fram, en
þær munu gerðar á árunum
1962-1963.
Eru þetta pastelmyndir, eða
kritarmyndir og málverk.
Jafnframt er þarna trúboðs-
stöð fyrir Torfusamtökin, sem
berjast fyrir því, að það sem ó-
brunnið er af Torfunni hljóti ei-
lifa varðveislu og komist á
launaskrá hjá rikinu, eða á bæ-
inn.
Um þaö mál veröur ekki fjall-
að hér, en úrslit hljóta þó að fást
I þessu máli innan skamms
tima, þrátt fyrir að minni
menningaráhugi sé greinilega
hjá þessari stjórn og borgar-
stjórn en hjá fyrri rikis- og
borgarstjórnum, þótt einkenni-
lega hljómi.
Allar rikisstjórnir kvarta um
peningaleysi, þegar menningar-
mál eru annars vegar, en þessi,
hefur ásamt borgarstjórn,
greinilega áhuga á að ganga
milli bols og höfuðs á listinni i
landinu, með þvi aö þrengja að
henni á öllum sviöum.
Um þetta getum viö nefnt fjöl-
mörg dæmi. Vörugjöld eru lögð
á myndlistarvörur, listasafnið
er auralaust og getur fátt
keypt af myndum. Menningar-
sjóður er sveltur og borgarleik-
húsiö er aðeins jörð með hold-
rosuna út. Sjóösupptaka handa
Alþýðuleikhúsinu á kostnað
annarrar leikstarfsemi i land-
inu breytir þar engu um, en er
til dæmis um menningaráhug-
ann. Það nýjasta er svo það, að
bankar landsins fá myndlistina
ókeypis hjá Alþýðusambandinu
(Alþýðubankinn), en sú var tið-
in að bankar og aðrar peninga-
stofnanir landsins voru meðal
þeirra er einna helst gátu keypt
myndlistarverk af listamönn-
um. En núna fær Alþýðubank-
inn sumsé finar myndir hjá Al-
þýðusambandinu fyrir ekkert
og má gera ráð fyrir að fram-
haldið verði siðan það, að ríkis-
bankarnir fái sínar myndir úr
Listasafni tslands.
Þvi var fleygt hér um árið að
Alþýðubankinn yrði öflug pen-
ingastofnun, sem meðal annars
gæti ávaxtaö sjóöi verkalýðs-
hreyfingarinnar, átvinnuleysis-
tryggingasjóöi og fl. en ekkert
af þessu hefur skeð, en i staöinn
eru myndir sem Ragnar i
Smára og Margrét, ekkja Þór-
bergs Þórðarsonar, gáfu verka-
mönnum,eina innleggiö i banka
alþýðunnar. Ef þetta er ekki að
fara inn á verksviö annarra, þá
er málið ekki rétt skilið.
En þetta var nú útúrdúr um
afstöðu valdamanna til menn-
ingarmála.
Vikjum nú aftur aö Torfunni,
þar sem sýning Magnúsar
Tómassonar stendur, eða hang-
ir uppi.
Magnús kemur þarna dálltið á
óvart, einkum þar sem hann
hefur verið aö fást við annaö á
undanförnum árum. Ekki er
það samt alveg nýtt að
frammúrstefnumenn sýni
„venjulegar” myndir. T.d.
sýndi Kristján Guðmundsson,
„venjuleg” málverk I vor, en
hann hefur helgað sig heim-
spekilegri verkum I mörg ár.
Myndir Magnúsar eru hinar
ljúfustu, þótt æskuverk séu köll-
uð, en Magnús mun fyrst hafa
sýnt myndir aðeins 17 ára gam-
all.
MyndTr fians eru flestar um
Bernhöftstorfuna, viðlag við
ákveðið stef.
Þarna var gaman að koma,
bæði til að sjá myndirnar, en
húsakynnin eru hentug fyrir
smámuni og smærri sýningar,
og eins hitt að það er fróðlegt að
koma i hús angistarinnar, Bern-
höftshúsið, sem nú rambar á
barmi glötunar, eins og svo
margt I voru annars indæla
landi.
Sýningin I Bernhöftshúsi
verður opin til 26. júni næstkom-
andi. . Jónas Guðmundsson