Tíminn - 22.06.1979, Blaðsíða 20

Sýrð eik er
sfgild eign
HU
i If
TRÉSMIDJAN MEIDUR
SÍÐUMÚLA 30 • SÍMl: 86822
v.
RAUÐARARSTÍG ' 18,
SIMI 2 88 66
GISTING
MORGUNVERÐUR
Borgarstjórn
vill friðun
Torfunnar
• Boltanum kastaö til Ragnars Arnalds,
menntamálaráðherra
Kás — A fundi borgarstjórnar I
gær var samþykkt aft lýsa yfir
stuóningi vió frióun Bernhöfts-
torfunnar. Fulltniar meirihlut-
ans I borgarstjórn höfóu iagt
fram tiUögu þess efnis, og var
hún samþykkt meó tólf sam-
hljóóa atkvæóum.
Tillagan hljóóar svo: „Vegna
bréfs forsætisráöherra um
niöurrif „brunariísta” Bern-
höft storfunnar samþykkir
borgarstjórn eftirfarandi:
Borgarstjórn lýsir yfir stuön-
ingi viö áiyktun húsafriöunar-
nefiidar, sem Itrekuö er meö
bréfi til menntamálaráöherra,
dags. 31. okt. 1978, um friöun
Bernhöftstorfunnar, sbr. einnig
ályktun umhverfismálaráös frá
14. febrúar 1979”.
Eins og fyrr segir voru tólf
borgarstjórnarmenn samþykkir
tillögunni. Albert var gersam-
legaandvlgur henni. Sagöi hann
m.a. aö Bernhöftstorfan væri
brunarústir sem engum væri til
gagns, og ætti aö rifa. Borgar-
fuUtrúaryröu hlátursefiii fram-
tiöarinnar ef þeir stuöiuöu aö
friöun þessara kofa.
Flutti Albert tillögu á fund-
inum, sem geröi ráö fyrir þvl aö
almenn atkvæöagreiösla færi
fram meöal borgarbúa um
framtiö Bernhöftstorfunnar.
Var hún feUd viö nafnakaU meö
12 atkv. gegn 3, þ.e. Alberts
sjálfs, Birgis Isleifs og Davtös
Oddssonar.
Meö þessari samþykkt
borgarstjórnar er boltanum
kastaö til Ragnars Arnalds,
menntamálaráöherra, sem
hefur I hendi sér friöun torfunn-
ar, eftir aöhafafengiö jákvæöar
undirtektir hjá húsafriöunar-
nefiid og borgarstjórn.
Nánar veröur sagt frá
umræöum I borgarstjórn og
samþykkt tillögunnar I blaöinu
á morgun.
Yfirvinnutakmarkanir
I verkamanna-
samningum:
„Viðurkenn-
ing á yfir-
vinnuskyld-
unni”
Eina leiðin að fá
úrskurð Félagsdóms
segir Þorsteinn
Kás — „Ég held þvi enn fram aö
þetta sé misskUningur hjá far-
mönnum sem þeir eigi eftir aö
átta sig á. Takmarkiö er fyrst og
fremst aö fá sjónarmiö okkar
viöurkennt, og eina leiöin sem viö
eigum I þeirri stööu, er aö fá úr-
skurö Félagsdóms þar um”,
sagöi Þorsteinn Páisson, fram-
kvæmdastjóri VSl, i samtali viö
Tlmann I gær um yfirvinnubann
yfirmanna á kaupskipunum sem
VSt teiur hreina og klára verk-
fallsaögerö.
„Yfirmenn vitna til ákveöinna
yfirvinnutakmarkana sem i gildi
eru I verkamannasamningnum
máli slnu til stuönings”, sagöi
Þorsteinn, „en þar horfir máliö
þannig viö, aö um þaö er samiö i
samningum, aö ákveöin takmörk
skuli vera á yfirvinnu. í þvl felst
viöurkenning á yfirvinnuskyld-
unni, en hún er takmörki* meö
samningi.
Ég hef hér fyrir framan mig
samning viö Verkamannasam-
band lslands. I honum stendur
m.a.: „Ekki skal vinna lengur en
tilkl. 20 nema brýna nauösyn beri
til, og þá þvl aöeins aö stjórn viö-
komandi félags samþykki I hvert
sinn, enda séu verkamenn fúsir
aö halda áfram vinnu”.
Þarna er I fyrsta lagi heimilt aö
vinna til kl. 20, eða i þrjá tlma
eftir aö dagvinnu lýkur, án þess
aö nokkur takmörk séu viö þvl
sett. Eftir þaö eru þessi ákveönu
takmörk sett, og um þau samiö
sérstaklega. I samningum yfir-
manna eru ekki nein slík tak-
mörkun. Hjá þeim er um félags-
lega aögeröaöræöa, þar sem þeir
beinlfnis meö valdi koma I veg
fyrir aö aörir starfshópar geti
unniö sln störf, sbr. verkamenn
viölestun oglosun skipa. Þegar á
þetta er litiö, er augljóst aö hérna
er um verkfallsaðgerö aö ræöa”,
sagöi Þorsteinn.
t gær var staddur á Reykjavlkurflugvelli allmerkur forngripur sem
veriö er aö ferja yfir hafiö. Var hér um aö ræöa flugvél af geröinni
JUNKER. Er þessi véi aö vlsu smlöuö eftir striö eöa áriö 1951 á
Spáni meö sérstöku framleiösluleyfi frá Þýskalandi. Samt sem áöur
er vélin I einu og öllu nákvæm eftirliking af þýsku Junkerunum frá
þvi I striöinu og slika vél notaöi meöal annars Hitler sálugi sem
einkaflugvél slna.
Tlmamynd Tryggvi
Sáluhjálp á sólarströndum
GP — „Ýmsir þeirra sem óvanir
eru að feröast veröa oft einmana,
drekka gjarnan einum of mikiö og
finnst þá mikils viröi aö fá aö
ræöa viö prest”. Þessi klausa er
úr frétt I fréttabréfi frá biskups-
stofu en þar er getiö um vel-
heppnaöa sænska tQraun sem
gerö var fyrir nokkrum árum,
þ.e. aö senda prest til Mallorka
þar sem álitiö er aö ef til vill
þyrftu þeir feröamenn, sem hóp-
asttU eyjunnar i leitaö góöu veöri
og hvild, einnig á trúarlegri aö-
hlynningu aö halda.
Segir Ifréttinniaötilrauninhafi
heppnast vel og aö þaö líti einna
helst út fyrir aö þeir Svlar sem á
feröalagi eru þurfi meira á þvl aö
halda aö ræöa viö prest og fara I
kirkju en þeir sem heima sitja.
Þá er þess getiö, aö allar guös-
þjónustur sem haldnar hafa veriö
hafi veriö mjög vel sóttar af
sænskum feröamönnum.
En þarf ekki landinn llka á
sllkri þjónustu aö halda, hann á
það vist einnig til aö skvetta I sig
guöaveigunum góöu og oft af
meira kappi en forsjá.
A biskupsstofú fengum viö þær
upplýsingar aö þessi hugmynd
heföi veriö rædd á milli presta
hjá þeim. Kvaöst hann ekki viss
um aö þessi þjónusta yröi mUciö
notuö, þar sem þaö væri staö-
hefur gefist vel hjá Svíum
hérlendis og aö mörgum þeirra
þætti sjálfsagt aö veita þessa
þjónustu.
Viömælandi blaösins á einni af
feröaskrifstofum borgarinnar
kvaöst ekki kannast viö aö þessi
hugmynd heföi komiö upp á borö
reynd, aö engir feröamenn geröu
jafnmiklar kröfur til fararstjóra
sinna eins og Islenskir feröa-
menn. Þannig aö i mörgum tU-
fellum stæöi fararstjóri I þvi aö
leysa þau vandamál sem prestur
myndi gera aö öörum kosti.