Fréttablaðið - 13.01.2007, Síða 78
Bling, hælaskór og loðfeldir
Ekki má gleyma þeirri
ágætu lífsnauðsyn sem góð
undirföt eru.
Hvort sem um ræðir hlýtt og gerð-
arlegt föðurland og ömmubol til
að bjóða okkar harðgera, rammís-
lenska kulda birginn eða undir-
fögur korselett með blúndunær-
buxum í stíl til að lífga svolítið
upp á svartasta skammdegið, þá
er þessa dagana hægt að finna
stórkostlega fjársjóði á góðu verði
á útsölunum sem flestar búðir í
Reykjavík hafa hafið. Skokkum
því af stað og nælum okkur í eitt
til tvö sett af fallegum nærfötum.
Svo mælum við líka með að kíkja
á netið og lúxuskettir geta
athugað vefinn www.
agentprovocateur.com.
Nægt er úrvalið!
Nú er janúar. Nú er kalt. Nú er skammdegi og kannski auðvelt að vera
svartsýnn. Ég var að velta því fyrir mér um daginn hvernig klæða-
burður okkar breytist eftir árstíðum og þá jafnvel eftir skapi. Ég tek
sjálf eftir því að ég kýs fremur að klæðast ljósari litum þegar hlýna
tekur í veðri. Oftast er þó svarti eða dökki liturinn ráðandi enda
praktíkin í fyrirrúmi hjá flestum Íslendingum. Það er hægt að klæðast
svörtu án þess þó að hverfa inn í fjöldann og svartur litur þarf ekki að
vera neikvæður litur. Mér þykir gaman og mikilvægt að sjá fólk
klæðast svörtu einfaldlega af því að það ýkir karakter þess og því
finnst það töff en ekki upp á praktíkina eða til þess að draga úr öðrum
litum. French chic útlitið, Johnny Cash og Velvet Underground eru góð
dæmi. Eins sjást margar ritstýrur erlendra tískublaða aðeins í svörtu
og talað er um að tískumafían gangi aðeins í þessum klassíska lit.
Maður klikkar aldrei í svörtu. Sé maður hins vegar fyrir sterka liti er
um að gera að leyfa þeim að skína. Það gerði hann Christopher Kane
svo sannarlega á sýningu sinni fyrir vor/sumar 2007 en nánar er fjallað
um hann hér annars staðar á síðunni, enda heillaði hann frú Donatellu
Versace upp úr skónum.
Í tískuheiminum gerast hlutirnir á ofurhraða. Hafi maður einhvern
áhuga á tískunni er skemmtilegt að fylgjast með nýjum nöfnum skjóta
upp kollinum, sjá hvað hönnuðirnir hafa fram að færa, hverjir gera
öðruvísi hluti, hverjir koma með eitthvað alveg nýtt, hverjir halda í
klassíkina, en umfram allt, hvernig þróast tískan?
Við heyrum oft að „eighties“ eða „nineties“ sé alveg komið aftur eða
að „sixties“ sé að virka þessa dagana. Hvert sem hönnuðir sækja
áhrifin, sér maður um leið hvort þeir hafa gefið eitthvað af sjálfum sér
í flíkina og á hvaða hátt þeir nálgast viðfangsefnið. Þessir gömlu tímar
koma aldrei aftur. En það er æðislegt að sjá að þessi tímabil voru svo
mikilvæg í hönnunarsögunni að áhrifa þeirra gætir enn í dag og enn
skemmtilegra að hafa möguleikann á að blanda þessum stílum saman,
enda allt leyfilegt í tískunni í dag.
Þetta er allt risastór blanda af gömlu og nýju og hringrásin er
endalaus.
Eins og með svo margt annað er það mikilvægast að þora en ekki
guggna og sjá svo bara hvað gerist...
Svartur mánuður?
FYRSTUR MEÐ
FRÉTTIRNAR
www.visir.is