Fréttablaðið - 16.05.2007, Qupperneq 46

1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
„Þetta er æðislega flott lúkk,
„eighties“ út í gegn. Hárið
er blásið og svona. Þarna er
strákurinn alveg kornungur að
byrja í bransanum. Jakkafötin
voru keypt í London svo þetta er
ekkert slor.“
Sjaldan er ein báran stök segir
máltækið og því hefur Unnur
Guðjónsdóttir, formaður Kína-
klúbbsins, fengið að kynnast.
Nýverið greindi Fréttablaðið frá
því að forláta Kínadúskum hefði
verið rænt utan af húsinu hennar
og höfðu þjófarnir þá haft tölu-
vert fyrir því að taka þá niður.
Ólánið virðist ætla að elta Unni
á ári svínsins sem runnið er upp
í Kína því óprúttnir skemmd-
arvargar léku sumarbústaðinn
hennar grátt á meðan hún var í
Kína. „Ég var nýkominn heim
og ætlaði að fara upp í bústað til
að athuga hvort ekki væri allt í
lagi,“ segir Unnur en bústaður-
inn stendur við Elliðavatn. Þegar
Unnur kom á staðinn blasti við
henni heldur ófögur sjón; búið
var að brjóta flestalla glugga
og rífa upp hluta af grindverk-
inu. „Það hafði ekki verið reynt
að brjótast inn og stela neinu
heldur virðist bara um einskæra
skemmdarfýsn að ræða.“
Skemmdirnar eru töluverðar
og má telja næsta víst að tjón-
ið nemi tugum þúsunda. Rúður
voru brotnar og bendir allt til
þess að annað hvort hafi litl-
um steinum eða jafnvel byssu
verið beitt til þessa. Unnur fór
síðan daginn eftir með lögregl-
unni, sem tók af henni skýrslu.
„Þeir sögðu við mig að ég gæti
lítið annað gert en að fari með
skýrsluna til tryggingafélagsins
míns og fá tjónið bætt,“ útskýr-
ir Unnur en í stað þess að fá nýja
glugga héldu hrakfarir Unnar
áfram. „Í ljós kom að ég hafði
ekki lesið smáa letrið hjá þeim
nægjanlega vel,“ segir Unnur en
hún er tryggð hjá Tryggingamið-
stöðinni. „Þar kemur nefnilega
fram að ég er tryggð fyrir inn-
brotum en ekki fyrir skemmdar-
verkum.“
Unnur hyggst þó ekki leggja
árar í bát heldur reiknaði með
að fara sjálf með nýja glugga og
setja þá sjálf í. Þá hefur hún jafn-
framt fest kaup á nýjum kína-
dúskum sem koma í staðinn fyrir
þá stolnu og vonandi fá þeir að
prýða húsið hennar á Njálsgötu í
allt sumar.
Ólánið eltir Unni á ári svínsins
„Þarna er að koma upp vandamál
sem tengist því að menningarmun-
ur er á milli landa. Hér eru vötn
og ár í einkaeigu meðan sumstaðar
erlendis eru veiðiár og veiðivötn í
eigu almennings og getur þá hver
sem er gengið þar til veiða,“ segir
Haraldur Eiríksson hjá Stang-
veiðifélagi Reykjavíkur.
Í sumar hefur borið nokkuð á
veiðiþjófum í Elliðaánum en að
sögn Haraldar fór veiðiþjófnað-
ur þar fyrst að verða vandamál að
einhverju marki í fyrra.
„Þeir sem hafa verið staðnir að
verki núna eru eingöngu útlend-
ingar. Flestir sem teknir voru síð-
asta sumar og svo nú eru af pólsk-
um uppruna. Fjórir voru tekn-
ir í síðustu viku og stangir þeirra
gerðar upptækar. Síðasta sumar
var þetta viðloðandi um helgar og
náðist þá bara í brot af þeim sem
sást til. Lögreglan mátti elta menn
upp í hverfin á hlaupum.“
Haraldur segir að svo virðist
sem veiðiþjófarnir skiptist í tvö
horn. Þeir sem halda til veiða fyrir
misskilning, kaupa sér kannski
veiðikortið og halda að þeim séu
þá allar dyr opnar og svo þeir sem
stunda veiðiþjófnað vísvitandi.
Úthlutun veiðileyfa í Elliðaárn-
ar er á hendi Stangveiðifélagsins
en eigandi veiðiréttinda í ánni er
Orkuveita Reykjavíkur. Á snærum
Orkuveitunnar eru svo tveir veiði-
verðir við Elliðaár: Jón Þ. Einars-
son og Magnús Sigurðsson. Þeir
standa í ströngu við að gæta svæð-
isins.
„Jújú, þessu geta fylgt hlaup og
læti. Þetta er að aukast eftir því
sem fleiri íbúar koma þarna inn,”
segir Jón veiðivörður og vísar til
aukinnar byggðar á þessu svæði.
Magnús, sem hefur verið veiði-
vörður þar í tæp þrjátíu ár, segir
alltaf hafa borið á veiðiþjófnaði
í Elliðaám en það hafi þá verið
krakkar og stöku menn sem hafa
viljað prófa nýju flugustöngina
sína. Málið er viðkvæmt.
„Þeir sem núna hafa verið
gripnir leyfislausir við veiðar
eru kannski að brjóta upp daginn
hjá sér og vita ekki betur. Flagga
kannski veiðikortinu. En auðvit-
að leiðir að líkum, það búa 30 til
40 þúsund manns þarna á bakkan-
um, við hverju búast menn? En við
reynum að halda uppi lögum og
reglu.“
Hildur Dungal, forstjóri Útlend-
ingastofnunar, telur afar hæpið að
brot sem þetta hafi áhrif á dvalar-
leyfi Pólverja því þeir eru, eftir 1.
maí 2006, fullgildir EES borgarar
og njóta þeirra réttinda. EES borg-
urum hefur verið vísað af landi
brott en það er þá oftast á grund-
velli þungra dóma sem varða lík-
amsárásir, kynferðisbrota og fíkni-
efna. „Ég efast um að þetta falli
þar undir en skoða verður hvert
mál fyrir sig,“ segir Hildur.
„Til að fyrirbyggja allan misskiln-
ing er rétt að fram komi að SÍA
– samband íslenskra auglýsinga-
stofa – kemur aldrei að starfsemi
auglýsingastofa. Og blessar ekki
auglýsingar,“ segir Ingólfur Hjör-
leifsson, framkvæmdastjóri SÍA.
Auglýsing Öryggismiðstöðvar-
innar með Lalla Johns í aðalhlut-
verki er umdeild – að margra mati
á mörkum hins siðlega – en höfð-
að er til þess að menn séu ekki ör-
uggir þegar menn eins og Lalli eru
annars vegar. Í frétt Fréttablaðs-
ins um hana í gær kom fram í
máli Eiríks Aðalsteinssonar, fram-
kvæmdastjóra auglýsingastofunn-
ar Himins og hafs, að SÍA auk að-
standenda Lalla hefði lagt blessun
sína yfir auglýsingarnar. Eiríkur
segist hafa rætt málið við Ingólf
og óheppilegt sé að orða þetta með
þeim hætti. Eiríkur segir að verið
sé að höfða til forvarnagildis og
segir viðbrögð flestra jákvæð.
„Neinei, Ingólfur blessar ekki
auglýsingar. En við sýndum honum
hvernig við vorum að vinna þetta
til að athuga hvort auglýsingarn-
ar væru ekki innan þeirrar stefnu
sem SÍA markar. Þar eru ákveðn-
ar siðareglur sem við viljum alls
ekki brjóta,“ segir Eiríkur. En
tekur fram að ekki sé svo
að SÍA ritskoði auglýsing-
ar, hvorki sinnar stofu né
annarra, og því ekki um
að ræða, í þeim skilningi
að auglýsingarnar hafi
verið bornar undir Ingólf í þeim
tilgangi að fá blessun hans.
Ingólfur segir enda samtök-
in ekki hafa neitt slíkt umboð. En
hjá þeim sé hins vegar að finna
siðanefnd en þangað má kvarta
undan auglýsingum sem mönn-
um þykir orka tvímælis. Sú
siðanefnd er skipuð tveim-
ur frá auglýsingastofum
innan sambandsins, einum
frá Neytendastofu, einum
frá Viðskiptaráði Íslands og
einum frá samtökum aug-
lýsenda.
„Nei, okkur hefur
ekki borist kvört-
un vegna þessarar
auglýsingar,“ segir
Ingólfur.
Lalla-auglýsingar enn í deiglunni
Gó› rá› og gagnlegar uppl‡singar
um heita vatni›
www.stillumhitann.is