Tíminn - 04.02.1981, Side 8

8
Miövikudagur 4. febrúar 1981
INNKAUPASTOFNUN REYK3AVÍKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 — Sími 2S800
Lausar stöður
Heilsugæslulækna
Lausar eru til umsóknar eftirtaldar stöður
heilsugæslulækna:
1. önnur staða læknis á Siglufirði (H2) frá
og með 1. april 1981.
2. Tvær stöður lækna á ísafirði (H2) frá og
með 1. júli 1981.
3. Staða læknis á Djúpavogi (Hl) frá og
með 1. júni 1981.
4. Staða lækms á ólafsfirði (Hl) frá og
með 1. júni 1981.
5. Staða læknis á Seyðisfirði (Hl) frá og
með 1. júni 1981
6. Staða læknis i Bolungarvik (Hl) frá og
með l. ágúst 1981.
Æskilegt er að umsækjendur hafi reynslu
eða sérfræðiviðurkenningu i heimilis-
lækningum.
Umsóknir ásamt upplýsingum um læknis-
menntun og störf sendist ráðuneytinu fyr-
ir 10. mars 1981.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið
3. febrúar 1981
® ÚTBOÐ
Innkaupastofnun Keykjavikurborgar óskar eftir tilboðum
i eftirfarandi fyrir vatnsveitu Reykjavikur
A. Spjaldlokar
Tilboðin verða opnuð þriðjudaginn 10. mars 1981 kl. 11 f.h
B. Stálpipur „DUCTILE”
pipur og forspentar steypupipur.
Tilboðin verða opnuð miðvikudaginn 11. mars 1981 kl.ll
f.h.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri Frikirkjuvegi 3
Reykjavik.
nlte STILL Esslingen lyftarar
uppgerðir frá verksm. Til afgreiðslu nú þegar. Rafmagns:
1,5 t, 2 t, 2,5 t og 3 tonna. Disil: 3,5 t, 4 t og 6 tonna.
tíreiðslukjör.
Eigum einnig á lager STOKA handlyftara .
Mjög hagstætt verð
STILL einkaumboð á íslandi
K. JÓNSSON & CO. HF. g
Umboðsmenn Tímans Vestfirðir
Staður: Nafn og heimili: simi:
Patreksfjöröur: Unnur Öskarsdóttir 94-1280
Bildudalur: Högni Jóhannsson 94-2204
Flateyri: Guðrún Kristjánsd.
Brimnesvegi 2 94-7673
Bolungarvik: Kristrún Benediktsd.
Hafnarg. 115 94-7366
tsafjörður: Guðmundur Sveinsson
Engjavegi24 94-3332
Súðavik: Heiöar Guöbrandss.
Neðri-Grund 94-6954
KONA
ALÞÝÐULEIKHÚSIÐ
KONA, eftir
Dario Fo og
Franca Rame
Þýðendur:
Olga Guðrún Arnadóttir,
Ólafur Haukur Simonarson og
Lárus Ymir óskarsson
Leikmynd og búningar:
Ivan Tprök.
Ahrifahljóð:
Gunnar Reynir Sveinsson.
Leikendur:
I. þáttur:
(Fótaferð)
Sólveig Hauksdóttir.
II. þáttur (Ein):
Edda Hólm.
III. þáttur (Við
höfum allar sömu sögu að
segja):
Guðrún Gisladóttir.
Jónas
Guðmundsson:
LEIKLIST
Kona
Einþáttungarnir þrir er Al-
þýðuleikhúsið sýnir undir sam-
heitinu „Kona”, er framlag
hjónanna Dario Fo og Franca
Rame til jafnréttisbaráttu
kvenna um allan heim, og svo
einkennilega vill til, að Franca
þvingaði Dario Fo til að skrifa
þennan leik, og hún reif hvert
handritið af öðru, er maöur
hennar skrifaði, uns hún var
ánægð.
1 leikskrá er tilurð þessa
verks m.a. lýst á þessa leið:
„Hér verður athyglinni eink-
um beint að Franca Rame, enda
eru þættirnir upphaflega skrif-
aðir fyrir hana. Um leið og þeir
flytja boðskap hennar til
kvenna, eru þeir uppreisn henn-
ar sem listakonu þvi: „Þegar ég
lék við hliðina á Dario Fo hvarf
ég alltaf i skuggann. Hvers-
vegna ætti ég að draga dul á það
að ég þurfti á uppreisn að halda.
1 þessum þáttum finnst mér ég
sýna hvað i mér býr” segir hún.
Franca Rame er rúmlega
fimmtug og hefur fengist við
leiklist alla sina ævi. Hún er
komin af farandleikurum og
hefur verið með flokki Dario Fo
frá þvi þau tóku saman. Hann
hefur skrifað flest stærstu hlut-
verkin fyrir hana og notfært sér
til hins itrasta sérkenni hennar
sem er röddin, hás með ein-
kennilegum sönglanda.
Um það hvernig kvennaþætt-
irnir urðu til segir Franca: „Ár-
um saman var ég aö nauða i
Dario að skrifa leikrit um konur
og stöðu þeirra. Eg hótaði meira
aö segja að skilja við hann.
Hvers vegna um konur? Vegna
þess að ég er kona. Ég hef svo
margt að segja, ég fann heiftina
brenna innra með mér og hún
varð að brjótast út. Gallinn var
bara að ég gat ekki skrifað sjálf.
Ég keypti allar bækur sem mér
fundust koma að gagni, las og
rétti Dario þær svo. Svo spurði
ég eftir tvo mánuði: Jæja, er
þetta ekki að koma? En hann
svaraði afundinn, láttu mig i
friði, mér finnst ég utanveltu i
þessari umræðu.” En verkið
komst á skrið. Dario Fo bætir
við: „Ég skrifaði og skrifaði og
alltaf reif hún niður allt mitt
verk, og sagði mér að gera bet-
ur, þar til það loksins fæddist.”
Kvennabaráttan
Leikritið Kona var frumsýnt i
Milanó árið 1977 og er þannig
verk, að það opnar augun i kon-
um og karlmönnum fyrir þeirri
dárakistusem gamaldags milli-
stéttarheimili eru orðin, þar
sem aðeins annað hjónanna hef-
ur einhvern rétt. Þetta ranglæti
er ekki aðeins hafið yfir siðfræði
þjóða og stjórnmál, eins og
hvert annað réttlæti, heldur
birtist það sem ný lifsskoðun i
mörgum löndum, og i óteljandi
myndum.
Konur taka nú virkari þátt i
opinberu lifi, og má minna á að
forseti Islands er kona, forsæt-
isráöherra Bretlands og þjóð-
höfðinginn lika, og sett hefur
verið löggjöf i Sovétrikjunum,
þar sem konum er meinað að
bera grjót og stunda aðra erf-
iðisvinnu.
Að vfsu mun það taka áratug
að koma þessum lögum i fram-
kvæmd, þvi skortur er á þunga-
vinnuvélum, en það stefnir i
rétta átt, þar sem annarsstaðar,
og konur og menn eru að verða
jafningjar.
Það má náttúrlega segja sem
svo, að karlpeningur heimsins
hafi ekki beinlinis svolgrað i sig
allar hugmyndir jafnréttisbar-
áttunnar. Þetta hefur gengið
hægt ofan i menn meö slokri og
viöeigandi mótþróa, en þó má
segja að ýms skáld og hugsuöir,
hafi ásamt konunum sjálfum,
mótað nýja og frjálsari mann-
eskju, og þdtt Dario Fó sé, eins
og oft áður, öfgafullur og jafnvel
hóflaus á köflum i meöferð lita,
þá kallar hann ávallt fram ein-
hver önnur viðbrögð, einhvern
stórasannleik, sem greinist
bakviö hláturinn og hinar
óvægilegu yfirlýsingar.
Ef leita skal hliðstæðu meðal
skemmtimanna, þá er það lik-
lega helst Charlie Chaplin, þvi
þótt hann væri að skemmta okk-
ur, fá okkur til að brosa, eða
hlæja, var hann oftast að segja
okkur eitthvað lika. Eitthvað
sem allir menn verða endilega
að vita.
ítalska konan á íslandi
Mér skilst að vargurinn
Franca Rame sýni þennan leik
ein, standi ein á sviðinu allan
timann, og segi þá gjarnan frá
tilurð þessa verks, i upphafi. En
i Alþýðuleikhúsinu er þessu
skipt milli þriggja kvenna, en
það eru þær Sólveig Hauksdótt-
ir, Edda Hólm og Guðrún Gísla-
dóttir.
Þættirnir, eða einþáttungarn-
ir, eru þrir og fara þær með eina
hlutverkið i hverjum þætti fyrir
sig, en þetta er eintal, eða
monolog.
Guðrún Ásmundsdóttir léik-
stýrir þessu verki, og leggur það
fyrir á býsna sannfærandi hátt,
og um leið á mjög einfaldan
máta. Ungu konurnar eru (yfir-
leitt) eins klæddar, og sviðið hiö
sama, þótt um ólíkar aðstæður
sé að ræða. Fyrsta konan, eöa
fyrsti þátturinn, lýsir útivinn-
andi konu með barn, þar sem
enginn timi er til neins. Annar
þátturinn gerist á peningaheim-
ili, þar sem maðurinn lætur
konuna hafa „allt til alls” og sá
þriðji er um unga stúlku og
riddarann á hvita hestinum,
sem tekur að sér að kvelja kon-
ur og hökta á þeim og rétti
þeirra i nafni yfirburða, náms-
gagna og prófa.
Ur þessu öllu verður býsna
skemmtileg sýning, og ég held
aö þótt leikurinn gerist á Italiu,
þá gerist hann nú i hliðstæðu
sinni hreint út um allt, þvi ef svo
væri ekki, þá færi hann ekki
lengur sýndur sem lifandi leik-
hús. Hann, eins og önnur ádeilu-

Sólveig Hauksdóttir, Edda
Hólm og Guðrún S. Gisladóttir.
verk, nærist nefnilega á skir-
skotun og engu öðru.
Hinar ungu leikkonur komast
bærilega frá þessum, annars
erfiðu hlutverkum, en eru þó
komnar mislangt á listabraut-
inni og hygg ég að hlutverkum
hafi verið úthlutað rétt i sam-
ræmi við það.
Alþýðuleikhúsið
i bragga
Leikmyndin er einföld og leik-
hljóð Gunnars Reynis Sveins-
sonar örva i'myndunaraflið stór-
lega, án þess að keppa við ann-
an gang verksins.
Alþýðuleikhúsið hefur nú yfir-
gefið Lindarbæ og verkamanna-
félagið Dagsbrún, og hefur
fengið inni i Hafnarbiói. Þar
hefur verið gjört ágætt leiksvið
(70 fermetrar sagði einhver) og
samt eru mörg sæti.
Það fer ekki illa á þvi að
skjóta á umhverfið-úr gömlum
striðsbragga. Gömlu leikhúsin i
borginni hafa þarna fengið
verðugan keppinaut, og þótt
peningalegt útlit sé heldur
slæmt fyrir leikhúsin i augna-
blikinu, að ekki sé nú minnst á
kontórstingi Listahátiðarinnar
og synfóniunnar.
Við óskum Alþýðuleikhúsinu
til hamingju með vistaskiptin og
þökkum góða sýningu.
Jónas Guömundsson.
Auglýsingasími
Tímans er