Tíminn - 18.02.1981, Qupperneq 11

Miövikudagur 18. febrúar 1981
11
<•
ð til 20 ára:
á árinu 198136.9 milljörðum gam-
alla kr. Að sjálfsögðu verður að
gera ráð fyrir þvi að þjóðarfram-
leiðslan fari vaxandi. Þjóðhags-
stofnun hefur gefið upp sem
grundvöll í þvi sambandi að gera
megi ráð fyrir 2.5% vexti þjóðar-
framleiðslunnar frá ári til árs.
Þetta þyðir miðað við stöðugt
verðlag að 1988 væri framlagið
komið upp i 43.9 milljarða til
vegamála og 1996 i 53.5. Þannig
yrði jöfn og þétt aukning á fjár-
magni til vegamála. Hins vegar
sýnist mér að ástæða sé til þess,
eftir nokkra lægð undanfarið að
gera sérstakt átak. Er þvi lagt
til að fyrstu 8 árin vérði gert ráö
fyrir 0.1% til viðbótar þannig að
manna yfir 8600 km. Eg ieyn mer
að haldá þvi fram að gifurlega
miklar framfarir hafi orðið i
vegamálum á undanförnum ár-
um. Það hygg ég að allir geti
borið sem um vegina hafa ekið
um alllangan tima. Undir hitt vil
ég hins vegar taka að verkefnin
eru mörg og stórt átak þarf að
gera i vegamálum. Kröfurnar
hafa að sjálfsögöu aukist á ýms-
um sviðum. Ég nefndi áðan að
margir vegir eru lokaðir i 6-7
mánuði vegna snjóa og vegna
burðarþolsf hálfan til einn mánuð
á ári. Vegir eru margir holóttir og
viðhald hefur verið af skornum
skammti. Þær nýju bifreiðar sem
nú eru almennar, nánast krefjast
átak til
rfið
nar á alþingi
Minning
Guðmundur
Kristmundsson
f. 8. mars 1914
d. 8. febr. 1981.
Guðmundur Kristmundsson
framkvæmdastjóri Hólmgarði 2,
lést að morgni 8. þ.m.
Guðmundi^r var innfæddur
Reykvikingur, sonur Ingibjargar
Gamalielsdóttur og Kristmundar
Guðmundssonar.
Guðmundur stundaði öll sin
unglings og uppvaxtarár algenga
verkamannavinnu og var allt til
striðsbyrjunar á sildveiðum að
sumri til. Hugur Guðmundar
stefndi ótvirætt til lengri skóla-
göngu en skyldunámið bauð og
hafði hann sest i 4. bekk Mennta-
skólans i Reykjavik, þegar að-
steðjandi erfiðleikar komu i veg
fyrir frekari skólagöngu. Það
voru honum örugglega mikil von-
brigði, þvi hvort tveggja var, að
löngun hans til frekara náms var
ótviræð og góðir námshæfileikar
fyrir hendi.
Arið 1940 gekk Guðmundur
að eiga eftirlifandi konu sina
Guðrúnu Sigurðardóttur, útvegs-
bónda i Göröum við Skerjafjörð
hina mestu sæmdarkonu. Þau
hjón eignuðust fjögur börn sem
eru: Guðrún, gift Þorvaldi
Thoroddsen, tæknifræðingi og
eiga þau tvo drengi. Kristmund-
ur, blikksmiður giftur Margréti
Kristjánsdóttur og eiga þau tvo
drengi. Bryndis, gift Ottó Thynes,
flugmanni og eiga þau tvo drengi.
Hrefna, gift, Helga Agnarssyni
prentsm.sm. og eiga þau eina
dóttur. Fyrir hjónaband átti *
Guðmundur eina dóttur Esther og
á hún eina dóttur. Allt er þetta hið
mesta myndar- og sómafólk.
Guðmundur Kristmundsson
var vel greindur maður. Hann
var dulur, flikaði ógjarnan sjálf-
um sér og skoðunum sinum og
seildist litt til metoröa. Hann var
einstakt snyrtimenni og til þess
var tekið hversu háttvis og fágað-
ur hann var i framkomu sem og i
verkum sinum. Séntilmaður á
isleiska visu, fámáll en viðmóts-
þýður og verkmaður góöur. Hann
var fljótur aö tileinka sér hvað-
eina sem honum kom að haldi i
starfi sinu. Það var sama hvort
Guðmundi voru falin verk til
samningsgerðar eða úrvinnsla
flókinna útreikninga, öll hans
vinna var leyst af hendi af
smekkvisi og með framúrskar-
andifáguðu handbragði. Það þarf
þvi engum að dyljast hvilikur
styrkur var að slikum manni fyrir
þau samtök sem hann helgaði
störf sin, blómann úr æfiskeiöi
sinu i nær þrjátiu ár.
Arið 1948 vár Gúðmundur ráð-
inn framkvæmdastjóri Þróttar og
gegndi hann þvi starfi til ársins
1967, en tengdur var hann störfum
fyrir samtök vörubifreiöastjóra
allt til dauðadags.
Guðmundur tók nokkurn þátt I
félagsstörfum innan vörubil-
stjórastéttarinnar, hann var for-
maður Þróttar i tvö ár, og átti
sæti i stjórn Landssambands
vörubifreiðastjóra sem varafor-
maður siðustu sex árin.
Þegar Guömundur lét af störf-
um sem framkvæmdastjóri
Þróttar 'var hann gerður að
heiðursfélaga i félaginu.
Guðmundur átti sæti I sambands-
stjórn A.S.I. siðasta kjörtimabil.
Þau störf eru til sem láta litið
yfir sér, krefjast vandvirkni
fremur en hörku, þrautseigju
fremur en snerpu, vanþakklát
oftast, en þó grundvöllur alls
hins, sem meir er eftir tekið.
Oft er það einnig svo að það eru
aðeins þeir sem næstir standa
sem gera sér skýra grein fyrir
mikilvægi slikra starfa og meta
að verðleikum þá þrautseigju og
þolinmæði sem þar er að baki.
Er það einmæli, að allt sem frá
Guðmundi kom hafi borið merki
þeirrar vandvirkni sem honum
var eiginleg.
Mér býður svo i grun að stétt
vörubifreiðastjóra muni seint
geta metið störf Guðmundar
Kristmundssonar að veröleikum,
og að enn sannist hiö fornkveðna:
að enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur.
Ég flyt þessum ágæta félaga
okkar, kveðju frá heildarsamtök-
unum, með þakklæti fyrir
ómetanlega liðveislu á langri og á
stundum strangri göngu.
Að lokum, ágæti vinur, hinsta
kveðja frá okkur hjónum og fjöl-
skyldu okkar.
Fjölskyldu Guðmundar flytjum
við innilegar samúðarkveðjur.
Einar ögmundsson.
2.1% þjöðarframleiðslu renni til
vegamála. Þétta þýðir að i stað
36.9 milljarða 1981 yrði varið til
vegamála 38.8 i ár og
1988 yrði upphæðin ekki
43.9 heldur 46.1 milljarður.
Þessu fjármagni mætti t.d. verja
til þess að auka enn bundið slit-
lag. Fyrir þessa aukningu mætti
leggja um 40-50 km af bundnu
slitlagi. Hitt er svo annað mál að
meta þarf að sjálfsögðu hvort
unnt er að verja þvi öllu i þeim til-
gangi eða sem ég geri ráð fyrir að
mönnum muni sýnast að ýmis
önnur verkefni séu brýn, þannig
að sliktkomi vart til greina. Engu
að siður að miðað við mikla þörf
fyrir bundið slitlag er eðlilegt að
verja verulegum hluta til sliks.
Lagt er til að þetta fjármagn
verði ekki allt bundið. I fyrsta
lagi er nánast útilokað að binda
slikt langt fram i timann. Er þvi
gert ráð fyrir að 80% þess verði
bundið en 20% verði óráðstafað en
þó á fyrsta ári aðeins 10%
óráðstafað. Það er margfengin
reynsla fyrir þvi að orðið hefur að
færa til fjármagn á milli verkefna
kostnaður orðið meiri en gert var
ráð fyrir o.s.frv. Þvi er lagt til að
nokkru óráðstöfuðu fjármagni
megi ráðstafa með samþykki
fjárveitinganefndar og sam-
gönguráðherra.
Ég vil geta þess, að gert er ráð
fyrir þvi að auka á næstu árum
fjármagn til viðhalds vega.
Óumdeilanlega hefur viðhald
vega orðið útundan.
Gert er ráð fyrir 20 ára
áætlunartima. Hins vegar er gert
ráð fyrir þvi að áætluninni sé
skipt i fjögur þriggja ára timabil
og síðan eitt átta ára timabil.
Gert er ráð fyrir þvi að áætlunin
verði endurskoðuð á fjögurra ára
fresti og þá að sjálfsögðu fyrst og
fremst bundin það fjögurra ára
timabil sem næst er, en siður á
einstök verkefni þegar lengra er
horft fram á áætlunartimabilið.
Skipulegt
átak
Verkefnin eru brýn. Eins og ég
sagði er þjóövegakerfi lands-
bundins slitlags. Þær eru ekki
gerðar fyrir þá vegi sem eru hér
almennastir. Góðir vegir eru
nauðsynlegir til sparnaðar á elds-
neytisnotkun. Allt mælir með þvi
að nýtt og skipulegt átak verði
gert til þess að bæta vegakerfi
landsmanna.
Að visu orkar samanburður við
aðrar þjóðir tvimælis. Minnst
hefur verið á Færeyinga. Ef ég
man rétt er þeirra vegakerfi 470
km en okkar 8600 km. Þar ber að
sjálfsögðu mikið á milli. Það af-
sakar ekki að við höfum ekki lagt
bundið slitlag á meira en 360 km,
en sýnir hins vegar, að verkefnið
er ákaflega stórt og menn geta
ekki búist við því að þvi verði lok-
ið á örfáum árum. E.t.v. sýnist
einhverjum að spenna ætti bog-
ann meira en hér er ráð fyrir
gert, og leggja meira til vega-
mála. Við höfum einstöku sinnum
samþykkt vegaáætlun þar sem
gert er ráð fyrir meira fjármagni
en i öll skiptin var hopað og farið
töluvert neðar heldur en það sem
hér er gert ráð fyrir. Svo var, þeg-
ar aukið var mikið til vegamála
1975 og 1976 og komst upp i há-
mark. Síðan hrapar fjárveitingin
i 1.64% þjóöarframleiðslunnar.
Við samþykktum einnig vega-
áætlun fýrir tveimur árum sem
gerði ráð fyrir mjög mikilli aukn-
ingu en urðum að draga i land og
náðum aðeins 1.92% þjóðarfram-
leiðslu á siðasta ári.
Ég héf þvi valiö þann kostinn að
leggja fram till. sem ég tel raun-
sæja og sem ég tel að unnt verði
að standa við. Ef hins vegar hið
háa Alþingi vill setja markið
hærra, þá getur það vitanlega
breytt þeim markmiðum, sem
hér eru lögð fram en á það vil ég
leggja áherslu að þá verðum við
að vera menn til að standa við
það. Ég tel, að eðlileg viömiöun
sé, eins og hér er gert ráð fyrir
hundraðshluti af þjóðarfram-
leiðslu. Ef þjóðarframleiðslan
dregst saman er út af fyrir sig
skiljanlegt að eitthvaö þurfi að
draga I land. En sem hlutfall af
þvi sem við framleiðum i þjóðar-
búi okkar eigum við að vera menn
til að leggja til vegamála eins og
ákveðið kann að verða af hinu háa
Alþingi.
A myndina vantar 4 fulltrúa en i nefndinni er einn fulltrúi fyrir hvert hinna 13 barna sr. Jóns, er niöja
eignuðust.
Reykhlíðingar sýna sig og
sjá aðra Reykhlíðinga
Unnið er nú að lokaundirbún-
ingi móts þess, er niðjár sr. Jóns
Þorsteinssona r, ættföður
Reykjahliðarættarinnar, efna
til sunnudaginn 22. febrúar
næstkomandiá tveggja alda af-
mæli hans.
Mótið hefst i veitingahúsinu
Sigtúni við Suöurlandsbraut kl.
3 e.h. með dagskrá og kaffi-
drykkju. Er þess vænzt, að
þangað komi ungir og gamlir,
bæði ættmenn og tengdafólk.
Þeir, sem taka vilja þátt i sam-
eiginlegu borðhaldi um kvöidið
kl. 8 þurfa að gera sérstaklega
viðvart um það i sima 85073
(skrifstofutima Sigtúns)
miðvikud.og fimmtudag 18. og
19. febrúar milli kl. 4 og 6.
Auglýsið i Timanum
-- r