Tíminn - 04.03.1981, Page 11

Miðvikudagur 4. mars, 1981.
IÞROTTIR
IÞROTTIR
11
Davíð
og
Vil-
borg
best
í
fim-
leikum
AB —Siðastliöinn sunnudag var
haldiö Meistaramót karla og
kvenna 17ára og eldri, i fimleik-
um. Mótiö var haldiö i iþrótta-
hiisi Kennaraháskóla íslands.
Davið Ingason Armanni hlaut
flest stig i karlaflokki og Vilborg
Nielsen Gerplu varb hlutskörp-
ust i kvennaflokki.
Karlar:
Gólf.
l.Dayi'ðlngason A 8.00
2. KristmundurSigurðss. A 7.80
Ingólfur Stefánss. A 7.70
Þór Thorarensen A 7.70
Bogahestur.
1. Davíð Ingason A 6.90
2. Atli Thorarensen A 6.20
3. KristmundurSigurðss. A 5.40
Hringir.
l.Davið Ingason A 8.20
2. Atli Thorarensen A 6.60
3. Haraldur Pálsson IBA 6.50
Stökk.
1. KristmundurSigurðss. Á 7.70
2. Davið Ingason A 7.60
3. Atli Thorarensen A 7.40
Tvíslá.
l.Daviðlngason A 7.00
2. Haraldur Pálss. IBA 3. - 4. 6.80
IngólfurStefánsson A 6.30
KristmundurSigurðss. 6.30
Svifrá.
1. Davið Ingason A 7.70
2. Ingólfur Sigurðss. A 5.80
3. Kristmundur Sigurðss. A 5.00
Samtals:
1. Davið Ingason A 45.40
2. Kristmundur Sigurðss. A 38.00
3. Ingólfur Stefánss. A Konur: 36.90
Stökk.
1. Vilbjörg Nielsen G. 2. RannveigGuömundsd. 6.80
Björk 6.60
3. Móna Steinsd. Fylki 5.95
Tvislá.
1. VilborgNielsen G. 8.00
2. Björk ólafsd. G. 7.95
3. Rannveig Guðmunds. Bj. 7.10
Jafnvægisslá.
1. BjörkÓlafsd. G. 2. RannveigGuðmundsd. 6.95
Bj. 6.85
3.VilborgNielsenG. 6.65
Góif.
1. Björk Ólafsd. G. 2. Rannveig Guömundsd. 8.20
Bj. 8.15
3. VilborgNielsen G. 7.40
Samtals:
1. Vilborg Nielsen G. 28.85
2. Björk Ólafsd. G. 3. Rannveig Guðmundsd. 28.75
Bj- 28.70
’,Hef ði verið"s] áifgert að]
skipta um skipstjóra” ■
— ef Danir hefðu ekki komist upp í A-keppnina í handknattleik, ■
segir danski blaðamaðurinn Hans Jensen hjá Aktuelt
og fer heldur ófögrum orðum um frammistöðu Dana
Eins og f lestir þeir sem
fylgdustmeð B-keppninni
i handknattleik vita þá
tóku Danir þátt í henni.
Danir kepptu i B-riðli og
máttu teljast heppnir að
hljóta annað sætið i
riðlinum og keppa við
Svía um 3.-4. sætið í úr-
slitunum.
í riðlakeppninni töpuðu
Danir fyrir Tékkum og
Búlgörum en sigruðu
Sviss/ ísrael og Norð-
menn.
Svisslendingar hlutu
jafnmörg stig og Danir í
riðlinum en þar sem Dan-
ir sigruðu í innbyrðis-
viðureigninni þá komust
þeir áfram.
Danska pressan var
ekki alls kostar ánægð
með frammistöðu land-
ans og bera dönsku dag-
blöðin þess glögglega
merki þessa dagana.
I dagblaðinu Aktuelt
skrifar Hans Jensen
mikla grein um danska
landsliðið og landsliðs-
þjálfarann Leif Mikkel-
sen þar sem hann segir
m.a. að Mikkelsen hafi í
B-keppninni,, gengið með
snöruna um hálsinn, búið
var að herða lykkjuna en
aðeins eftir að opna gólf-
hlerann".
En gefum Hans Jensen
blaðamanni orðið:
Danir unnu i dag!
Anægjan yfir sigrinum yfir
Sviss leyndi sér ekki. Hún átti
rétt á sér og það var raunar alls
engin ástæða til að skola henni
niður með freyðandi kampavini.
I búningsherbergi var alltaf
allt á rúi og stúi, þegar mikil-
vægur sigur hefur unnist. Hins
vegar er það eins og að vera á
ferli i niðadimmu grafhýsi Tut
ankh-Amons, þegar tölurnar á
ljósatöflunni eru Danmörku i
óhag.
t einu horni búningsher-
bergisins situr formaður danska
handknattleikssambandsins,
Gunnar Knudsen. Hann kjökr-
ar.
Ef til vill voru það einmitt
þessi söltu Helsingör-tár, sem
sögðu sannast frá þvi, hvað
hafði eiginlega gerst. Skammri
stund áður hafði danskur hand-
bolti staðið i kviksyndi upp að
geirvörtum. Ekkert var eftir
annað en stór svissneskur
Sankti-Bernhardshundur, hann
var siðasta vonin og hann bjarg-
aði okkur.
Hefðum við ekki komist lifs
af, hefði danskur topphandbolti,
ef ekki horfið aftur til steinald-
ar, þá a.m.k. verið sparkað
langleiðis i átt að hinum yfirhit-
uðu ofnum, þar sem alltaf er
þörf fyrir nokkra kyndara.
Það voru þessar óhugnanlegu
sýnir, sem liðu fyrir augu æðsta
manns dansks handbolta mitt i
kampavinsflóðinu, og viðbrögð
hans voru auðskiljanleg.
Til Vestur-Þýskalands
Nú var danskur handbolti
kominn á það stig, sem við fór-
um til Frakklands til að ná i þá
stöðu, sem gaf aðgöngumiða að,
ja e.t.v. ekki himnariki, en þá
a.m.k. Vestur-Þýskalandi, þar
sem hið „raunverulega” heims-
meistaramót fer fram eftir ár.
En við fengum ekki uppreisn
fyrir hrakfarirnar á Olympiu-
leikunum i fyrrasumar. Við
höltruðum i gegnum B-heims-
meistaramót, ýmist á þessum
fæti eða hinum. Og það er svo
sannarlega vafasamt, hvort við
hefðum getað gengið uppréttir i
þessum frönsku pernodgufum,
ef Michael Berg heföi ekki á sið-
ustu stundu kastað handavinnu
sinni á borð, þessum glæsilega
og vel formaða brjóstahaldara,
og tekið næstu flugvél til Paris-
ar.
Mesti markaskorari dönsku
meistarakeppninnar, reyndar
æfingalaus i alþjóðlegum
keppnum á þessu keppnistima-
bili, kom fram eins og annar
Sesar með orðunum fleygu: Ég
kom, sá og sigraði, og það er
ekki einu sinni lygi.
Það er ósanngjarnt gagnvart
Morten Stig Christensen að
segja, að einmitt brotna höndin
hans hafi komið Danmörku til
Vestur-Þýskalands, þvi að hefði
hann og Michael staðiö hlið við
hlið, hefðum við átt auðveldara
með að komast i gegnum þetta
B-heimsmeistaramót, en það er
spurning, hvort við hefðum
komist klakklaust i gegn án
Michael Berg. Ég hef enga trú á
þvi.
Komust aldreí í ham
Við megum ekki gleyma, að
landsliðið okkar náöi aðeins að
vinna helminginn af leikjum
sinum i B-meistaramótinu. Og
þvi miður náðum við þvi ekki i
heilu móti að sýna okkar besta.
Oðru hverju komu upp
ruglingslegar kringumstæður,
og hvað eftir annað stóð lands-
liðið okkar andspænis hinni
frægu „siöustu stundu”, en
klukkan náði aldrei aö falla á
réttum tima. Þrátt fyrir allt
voru samanlagðir hæfileikar
okkar manna of miklir til að allt
hryndi niður i einu. En það
munaöi óhugnanlega mjóu.
En það er lika þess virði að
taka eftir, að það var frammi-
staða einstaklinga en ekki liðs-
ins i heild, sem bjargaði okkur á
hættuaugnablikum. Að mestu
leyti lékum við stift og kerfis-
bundið, vorum of seinir, og
vörnin okkar hegðaði sér ýmist
eins og skip á grunnsævi eða,
upp úr þurru, væri komið inn i
óvæntan fellibyl, sem enginn
var viðbúinn.
Hékk í snörunni
Landsliðsþjálfarinn, Leif
Mikkelsen, hefur vafalaust lika
oft fengið hinn fræga kökk i
hálsinn. En það er lika auð-
skiljanlegt, þvi að hann gekk
með snöruna um hálsinn, búið
var að herða lykkjuna, aðeins
var eftir að opna gólfhlerann.
Hann hafði sjálfur náð tökum
á handfanginu, þegar náðunin
kom frá hinu mannúðlega Sviss,
og nú er það aðeins rökrétt að
samvinnan haldi áfram þangað
til eftir heimsmeistarakeppnina
i Vestur-Þýskalandi, eins og
samningurinn við Leif hljóðar
lika upp á.
Það er ekki timi til að stansa á
miðri leið að lendingarstaðnum.
En þegar A-heimsmeistara-
keppnin er afstaðin, ættu leiöir
Leifs Mikkelsen og landsliðsins
að skilja um hrið.
Hefðum við ekki komist i A-
riðilinn, hefði landsliðsþjálfar-
inn sennilega veriö rekinn, svo
framarlega sem hann sjálfur
Framhald á 15. siðu
Mót I minnibolta í Borgamesi
Dagana 14. og 15. febrúar
sl. fór fram í Borgarnesi
svokallaö febrúarmót í
minnibolta. Þetta er í ann-
að sinn sem mótiö er haldið
og er áhugi fyrir að hafa
það sem árvissan atburð.
Til mótsins býður Ung-
mennafélagið Skallagrím-
ur i samstarfi við Körfu-
knattleikssamband is-
lands. Eins og fyrr var
mikil þátttaka í mótinu og
sendu sex félög ellefu liðtil
keppni. Þátttakendur voru
því i allt eitthvað á annað
hundrað. Þátttakendurnir
skemmtu sér vel og tóku
hlutverk sitt sem upprenn-
andi keppnisfólk i körfu-
knattleik mjög hátíðlega,
en eins og kunnugt er, er
minniboltinn leikinn eftir
sérstökum leikreglum og
er þar í fyrirrúmi að allir
séu með i leiknum. Leikið
i er í tveimur f lokkum i eldri
flokki (lOog 11 ára) sigraði
A lið KR, A- lið i R varð i
öðru sæti og Valur í þriðja.
önnur lið í eldra flokki
voru auk heimamanna B
og C lið KR, B lið ÍR, UBK
|og Haukar.
i yngra flokki (9 ára og
lyngri) sigruðu ÍR ingar og
UMFS i öðru sæti.