Tíminn - 17.12.1981, Blaðsíða 9

9
■ Sem sjá má var þröngt á þingi í Fossvogsskólanum þar sem aliir voru niöursokknir i aö búa til fallega hluti fyrir jólin. 1 nógu var þvi aö snúast
hjá Kára Arnórssyni, skólastjóra og Áslaugu Brynjólfsdóttur, yfirkennara — sem sjást hér á miöri mynd — viö aö sjá um aö allt gangi vel og
engan vanti neitt.
þannig aö fólk gat strax hafist
handa.
Aslaug sagöi nokkuö þurfa aö
spá i innkaupin til aö nóg sé til af
öllu, þvi einhver viss stykki geti
oröiö sérstaklega vinsæl.
„Þannig var þaö t.d. meö
hurðaskrautiö núna. En þaö var
ein mamman sem geröi sýnis-
horn af jólasveinum úr filti, til aö
hengja á hurðir, og þeir uröu svo
vinsælir, aö einn þurfti aö standa
við hnif inn aö sniöa niður efni i þá
allan daginn til kl. 5. Einnig var
jólastjama búin til úr rauöum
kreppappir — af einni af hinum
flinku mæðrum, sem leiðbeindi
um tilbúninginn og bjó til sniö —
ákaflega vinsæl”, sagöi Aslaug.
,,Nei, þetta er svo skemmtilegt
að maður gleymir öllu ööru”,
svaraði Aslaug þegar Timinn
spurði hana hvort hún væri ekki
þreytteftir að undirbúa móttöku
og taka á mótiöOO manns. „Hérna
urðu til hrein meistarastykki hjá
mörgum og allir svo glaöir og
ánægðir..” Þaö sé lika svo
skemmtilegt að sjá heilu fjöl-
saman til að föndra!
flokki, f lestir úr hópi f oreldranna.
Þarna urðu til hinar fegurstu
jólaskreytingar á trjáplöttum,
hurðaskreytingar, margskonar
hlutir úr basti og filti og striga,
svo sem jólasveinar, englar og
fleira sem tilheyrir jólunum.
Sumir voru þarna að búa til jóla-
kort og merkimiða, sem að sjálf-
sögðu verða ólikt persónulegri en
þau sem við kaupum i búðunum.
Anægjan lýsti af mörgum and-
litum þegar hver fallegur hlutur
var fullgerður. Og stolt yfir t.d.
skemmtilegum jólasveini virtist
ekkert siður að sjá hjá virðuleg-
um feðrum — sem liklega eru
flestirhverjir óvanir að sitja með
filt,skæri og lim — en börnunum.
„Þar sem við erum búin að
hafa þetta tvö ár i röð áður,
vorum við svolitið hrædd um að
fólk væri orðið leitt á þessu. En
það virðist siöur en svo, þvi ég
held að aldrei hafi komið fleiri
hingað en nú”, sagði Aslaug. Allt
gengur ljómandi vel, enda
nefndarmenn orðnir þjálfaðri i
skipulagningunni og færari að
giska á hvað þurfti aö kaupa og
taka til í hina einstöku hluti.
Engin bið var á afgreiðslu efnis,
skyldurnar vinna isameiningu að
sama marki, þ.e. að búa til fall-
ega hluti til aö skreyta eigin
heimUi eða þá að gleðja aðra, t.d.
afa og ömmu með skemmtilegri
gjöf sem ber það með sér að hafa
verið unnin af alúð.
—HEl
■ Jafnvel þingmenn (Eiður Guðnason) gátu gleymt efnahagsmálum og öðru sllku þennan sunnudags-
eftirmiðdag og einbeitt sér að skemmtilegri „jólasveinum” en dags daglega.
■ Skreytingarnar sem þetta unga fólk hefur lokið viö fá væntanlega
heiðurssess á heimilum þeirra um jólin.
■ Fólk á þessum aldri er ekkert að leggja árar I bát þótt hvorki finnist
laust borð tii að vinna við eða stólar til að sitja á. Þá er bara að nota
gólfið. Timamyndir Róbert.