Tíminn - 22.12.1981, Blaðsíða 28

Þriöjudagur 22. desember 1981
■ Þetta er kort Rutherfords og fylgismanna hans hér á landi. Og sjáum hve mikilvægt hlutverk tslands
liggur iaugum uppi!
Spá-
dómaritir
um Island
— Af Rutherford og Jónasi
Guðmundssyni, sem
tengdu byggingu pýra-
mída í Egyptalandi við
mikilvæga atburði á
íslandi og glæsta framtið
■ útlendir menn sem koma til Islands og segja að land-
ið sé bæði fagurt og frítt eru f jarska vel séðir hérlendis
eins og allir vita. Þeir fá nafnbótina /,lslandsvinur" og
er hampað i blöðum. Tala nú ekki um ef þeir eru þeirrar
skoðunar að Island sé ekki einvörðungu fallegt land,
heldur og stórmerkilegt, og hafi jafnvel hlutverki að
gegna i veraldarsögunni. Þá kætist hjarta Islendingsins
þegar hann heyrir slíkar fréttir og viðkomandi útlend-
ingur næstum tekinn í guðatölu. Ætli sé ekki hér um að
ræða einhverja illkynjaða minnimáttarkennd í bland við
stórmennskubrjáiæði — eitt helsta karaktereinkenni ls-
lendingsins. Annars vegar álítur hann, og stendur á þvi
fastar en fótunum einkum ef hann er drukkinn, að ekki
fyrirf innist á heimskringlunni betra land né merkara en
einmitt hansejgið — á hinn bóginn stendur honum ógn af
smæð landsins, eða réttar: stærðannarra landa, og þykir
vístnokk innst inni aó við séum heldur fánýt í saman-
buröi við þær stóru þjóðir sem stjórna klukkuverki
heimsins. Og grípur því fegins hendi hvern þann útlend-
ing sem vill ýta undir fyrrnefnda stórmennskubrjálæð-
ið...
Hér segjum viö frá einhverjum
sérkennilegustu litbrotum ofan-
greinds karaktereinkennis —
þegar enskur ma&ur vildi telja ts-
lendingum trií um aö til þess eins
heföu tugþiísundir manna stritaö
i ár og áratugi i hinu heita Fom-
Egyptalandi, aö byggja pýramid-
ann mikla, til aö benda siöari
tima fólki á aö Island — sem þá
var ekki einu sinni fundiö — væri
svo merkilegt land aö þar væri
engu saman aö jafna. Og aö i
þessu eylandi myndu gerast at-
buröirsemheföu ekkisiöri áhrif á
veröldina en fæöing Jesúsar i
Betlehem — sem pýramidinn
spáöi sömuleiöis fyrir um. Þessi
maöur var Adam Rutherford og
eignaöist töluvert marga áhang-
endur hér á landi, eins og vænta
mátti, þó aldrei léti öll þjóöin
blekkjast og ekki nándar nærri.
Segir nú af Rutherford...
Ef marka mætti rit stuönings-
manna Rutherfords hér á landi,
var maöurinn ekki einasta heims-
frægur, heldur og virtur og viður-
kenndur um öll lönd. Því fór auö-
vitaö f jarri. Raunar vitum viö lit-
iö um Rutherford þenna, nema
hvaö hann var pýramidafræöing-
ur á Englandi og uppi á sitt besta
miilistriða. Þá sendi hann frá sér
margar bækur um uppgötvanir
sinar á ýmsum sviðum og þar á
meöal pýramidalógiu. ,,Hin
mikla arfleifð Islands”, var ein
þessara bóka og varð grundvöllur
frekari spekUlasjóna, hún var
pýdd á islensku áriö 1939 og varö
samstundis næstum helgirit þó
nokkurra Islendinga sem sáu nU
aldeilis fram á glæsta framtíö
lands oglýðs i skjóli þeirra mikil-
vægu atburða sem hér áttu að
eiga sér stað. 1 útlöndum munu
þessar kenningar Rutherfords
einhverra hluta vegna ekki hafa
vakiö svo mjög mikla athygli og
einhverjir tala i hæönistón um að
karl hafi aðeins mátt treysta á sjö
fylgismenn utanlands. En er ekki
sjö galdratala, likt og tólf?
Fyrir bókinni „Hin mikla arf-
leifð tslands” var formálihöfund-
ar og stóð þar:
„tsland er eitt af merkilegustu
löndum heimsins, og blööin sem
hér fara á eftir, hafa aö innihaldi
sönnun þess, að þessari litlu þjóö,
tslendingum, sé ætlaö aö leysa af
hendi undursamlegt og göfugt
hlutverk viö fyrirhugaöa stórviö-
buröi í náinni framtiö.
Höfundurinn ersannfæröur um,
aö þetta mikla ætlunarverk ts-
lendlnga muni veröa til blessun-
ar, pigi aðeins fyrir tslendinga
sjátfa, heldur og fyrir frændþjóðir
þe/rra, Noröurlandabúa, Engil-
Saxa og Kelta.
Ég vil óska, að bæklingur þessi
megi verða aö nokkru gagni i þvi
aö hjálpa til aö búa tslendinga
undirþað.aö taka viöhinni miklu
arfleifi) sinni.”
■ ,, ísland er eitt af
merkilegustu lönd-
um heimsins, og
blöðin sem hér fara
á eftir hafa að inni-
haldi sönnun þess að
þessari litlu þjóð, Is-
lendingum, sé ætlað
að leysa af hendi
undursamlegt og
göfugt hlutverk við
fyrirhugaða stóryið-
burði i náinni fram-
tíð."
Svo hefurnU reyndarekki farið,
eöa eruö þið, góöfUsir lesarar, til-
búnir? En þá ber lika að taka það
fram aö atburðir þeir sem pýra-
mfdinn miklivar reistur til aö spá
fyrir um eru löngu orðnir...
Aður en lengra er haldiö: á
hverju byggði fyrrnefndur Ruth-
erford spiár sinar? JU, hann skoð-
aöi stóra pýramidann og í bók-
inni: „Hinmikla arfleifö tslands”
segir svo frá þeim skoöunum:
„Þóaö pýramidinnsé reistur á
þeim tfmum, er mannkyniö hafði
hinar vanþroskuðustu hugmyndir
um alheiminn og jafnvel um vorn
eigin jarðhnött, þá birtir hann oss
þó, — meö þvi að hann er reistur
eftirguðlegum innblæstri, — meö
fullkominni nákvæmni öll aðalat-
riöi jarömælinga, sem menn gátu
ekki fengiö fulla vissu um fyrr en
nú á timum, eftir aö þekking á
þrihyrningafræöi haföi aukist og
fundin voru upp verkfæri vorrar
aldar. Hann greinir nákvæmlega
stærö jaröarinnar og sömuleiöis
lögun hennar og timatal allra
hreyfinga hennar, auk ýmissa
stjörnufræðilegra útreikninga,
hárvisst í hverri grein.
Ennfremur lýsir pýramidinn
m ikli ekki aðeins rás viöburöanna
um aldir fram, heldur bendir
hann einnig á sérstaka staðinn,
eða í hvaða löndum eigi aö koma
fram viöburðir þeir, er aldur-
brigðum valda. Þótt pýramidinn
mikli væri tilorðinn meira en 2600
árum fyrir Krists burö, bendir
hann á Betlehem sem fæðingar-
staö Messíasar. Inni i pýramid-
anum er leiðin aö þeim staö, þar
sem allt lif Krists á jöröinni er
sýnt meö táknmyndum og i réttri
timaröö, löguö sem gangur, er
liggur skáhallt upp á viö, og er
hallarhorniö 26 18’9.6’ ’, almennt
kallað Messi'asarhorniö. Og li'na
dregin frá pýramidanum meö ná-
kvæmlega sama afviki frá
breiddarbaugi norðurhliðar pýra-
midans, liggur i gegnum hina
fomu Betlehemsborg, og meira
að segja beint yfir staðinn, þar
sem JesUs var fæddur.”
Aöur en lesandi týnist endan-
lega i' þessum reikningum er rétt
aö taka fram að Rutherford þessi,
vafalaust ágætasti maður, leið
nokkuð fyrir óskhyggju sina, og
hefur það vafalaust hent margan
manninn fyrr og siðar. I meira
lagi vafasamt, svo ekki sé meira
sagt, er til dæmis að ætla pýra-
midann segja hætishót um fæð-
ingu og/eða lif Jesúsar, hvað þá
annarra. Og pýramidar eru flókin
fyrirbæri og paradi's reiknings-
meistara — Ut frá hliðum, horn-
um og þribyrningum þeirra má
auðvitaö finna hvað sem hver
kýs. En höldum áfram og fer nU
að vandast málið:
„Afarmikill vegvisari er einnig
höggvinn i klettinn rétt innan við
suðausturhornið á undirstööu
pýramidans. Þessi vegvisari er
settur rétt hjá og austanvert við
SA-NV hornalinu pýrami'dans ná-
lægt suðausturholunni. Hliðarnar
á honum eru ekki lóðréttar, held-
urhallastinn á við aö miðju pýra-
midans, svo að vesturjaðarinn á
vegvisaragrunninum („gólfinu”)
er i raun réttri i' fetafjarlægð frá
homalinunni. Sé dregin lina eftir
þessum vesturjaöri i norðvestur-
átt til miðjunnar i grundvelli
pýramidans, kemur það i ljós, að
hornið.sem hún myndar viðnorö-
ur-suöur-ás pýramidans (þ.e.
linu, er markar hádegisbaug
hans), er örlitið gleiðara er 45
horniö, sem hornalinan myndar
viö hádegisbauginn, sem sé 45 7’,
og er þá mismunur hornanna 7’.
Sé dregin lina eftir austurjaðri
vegvi'sarans i norð vesturátt,
rekst hún á suður-vestur-ás pýra-
midans (þ.e. linu, sem ákveður
breiddarbauginn) og myndar við
hann hornið 51 51’14.3’).”
Fylgisti enn með: Til að gera
nú langa sögu stutta þá fram-
lengdi Rutherford þessar þrjár
linur sem hann hafði komið sér
upp, fann út brennidepilinn þar
sem þær voru lengst hver frá ann-
arri en siðan áttu þær að samei'n-
ast eftur á norðurskautinu. Og
hver var i brennidepli nema Is-
land?
Rutherford aftur: „Af lands-
uppdrætti mun mega sjá, aö ystu
æsarnar af austur- og vestur-
ströndum tslands falla i raun
réttri saman viö austur og vestur-
jaörana á pýramidana-lslands-
rákinni miklu, og eyjan Island
liggur þvi kirfilega milli þessara
tveggja lina, — meö þvi að lengd-
iná tslandi (frá austri til vesturs)
svarar til breiddarinnar á rak-
inni. Af þessu mun sjást, að miö-
geisla rákarinnar er stefnt bein-
linis inn i'hjarta tslands, og mætti
það meö sanni kallast Islandsás-
inn.
Eins og vér höfum sýnt fram á,
myndar Reykjavikurgeislinn
vesturjaðarinn á Islandsrákinni,
■ ,,Alveg eins og
Betlehemsgeislinn
benti til þess hvar
Messias myndi
koma í heiminn sem
ungbarn, eins er um
Reykjavíkurgeisl-
ann, að hann vísar
oss á hvar fyrst eigi
upp að renna — und-
ir forystu Krists
hins upprisna — hin ,
nýja guðríkis öld..."
og er hann sérstaklega þýðingar-
mikill sökum hinna mikilvægu
andlegu tákna, sem við hann eru
tengd. Einmitt i pýramidanum
mikla sjálfum gengur Reykjavik-
urgeislinn beinlinis undir sæti
toppsteinsins, — en toppsteinninn
sjálfurerfullkominn pýramidi að
lögun og táknar Krist upprisinn,
og er hátt upphafinn sem stór
táknsamlegur „höfuðsteinn”.
Alveg eins og Betlehemsgeisl-
inn benti til þess hvar Messias
myndi koma i heiminn sem ung-
barn, ifyrri tilkomu sinni, eins er
um Reykjavfkurgeislann, aðmeð
þvi að ganga undir hinn háreista
toppstein, visar hann oss á, hvar
fyrst eigi upp aö renna, — undir
forystu Krists hins upprisna, —
hin nýja guðrikis öld, þar sem að
lokum verður vilji guðs „svo á
jörðu sem á himni”.
Reykjavikurgeislinn visaross á
staöinn, þar sem enginn er her-
búnaðurinn, þar sem sértrúar-
andinn er i raun og veru ekki til,
og þar sem kristilegt frelsi hefur
yfirráðin.
Reykjavik! Hversu háleitur
heiður hefur hlotnast þér!
Reykjavik er þannig einstök
borg, —borg sem kjörin er af guði
i andlegum tilgangi.”
Og hvort það féll ekki i kramið
með íslendingum, jafnvel að
slepptu guðræknistali. Kenningar
Rutherfords blésu mörgum i
brjóst miklum anda um hlutverk
og tilgang tslands og komu út
næstu árin allmargir pésar eða
bæklingar þar sem farið var
mörgum og fögrum orðum um
kenningarnar. Einna vasklegast
gekk fram Jónas Guðmundsson,
sem hlaut af þessu auknefnið
„Pýramida-Jónas”, en hann gaf
meðal annars Ut ti'marit þar sem
hin nýja speki var i hávegum
höfð. Heimsstyrjöldin siðari varð
til þess að renna stoðum undir
kenningar hins enska pýrami'da-
fræðings, að áliti fylgismanna
hans hér á landi, þvi hann hafði
spáð, enn útfrá pýramidanum, að
miklir og ógnvekjandi atburðir
ættu sér stað um það bil.
En litum nánar á kennningar
Rutherfords. Svona eins og til að
sanna enn betur hve Island væri
göfugt dugði honum ekki minna
en að komast aö raun um að Is-
lendingar væru ein af hinum
týndu ættkvislum Israelsrikis ins
foma. Juku nótar hans hér miklu
við þær kenningar, enda þótti
þeim frændernið fagurt, og tökum
viö hér i bessaleyfi kafla Ur^bók
Jónasar fyrmefnds Guðmunds-
sonar, „Spádómarnir um ís-
land”. Fyrir þá sem ekki eru
nægjanlega vel heima i öllum
þessum merku fræðum er tekið
fram aðþeir Gyðingarsem nú lifa
og hafa gert um skeið eru taldir
vera af ættkvisl Júda — eins
hinna tólf sona Jakobs Ur Bibli-
unni — en hinar ættkvislirnar
týndar og tröllum gefnar. Nema