Tíminn - 09.11.1962, Blaðsíða 9

Nokkrlr fulltrúar félaganna í Vesturlandskjördæmi, talið f.v.: Þórólfur Ágústsson, Stykkishólmi; Leifur Jó-
hannesson, Stykkishólmi, formaður FUF á Snæfellsnesi; Njált Gunnarsson, Syðrl-Bár; Jónas Jónsson, Hvanneyrl,
Formaður FUF í Borgarfirðl, norðan Skarðsheiðar, og Jón Einarsson, Klettl.
Fulltrúarnir frá FUF á Akureyri, talið f.v.: Gunnlaugur P, Kristinsson; Kristján Helgi Sveinsson, formaður
félagsins; Haukur Árnason og Sigurður Jóhannesson.
Nokkrir fulltrúar félaganna í Keflavík og á Akranesi, talið frá vinstri: Óiafur Hannesson, formaður FUF I
Keflavík; Þorsteinn Ragnarsson, formaður FUF á Akranesl; Kristinn Kristinsson, Keflavík og Hjörtur Guð-
mundsson, Keflavík.
Austurlandskjördæmi:
Aðalmenn. Guðmundur Bene-
diktsson, Egilsstöðum, Pálmar
Magnússon. Neskaupstað, Friðjón
Guðröðsson, Neskaupstað, Gunnar
Guttormsson, Litla-Bakka, Hreinn
Eiríksson, Höfn.
Varamenn: Guðmundur Þórðar- j
son, Seyð'isfirði, Kristinn Einars-
son, Reyðarfirði, Stefán Einarsson,1
Egilsstöðum. Ingi Á. Jónsson,
Borgarfirði eystra. Kristján Ing- j
ólfsson, Eskifirði.
Suðurlandskjördæmi:
Aðalmenn: Gunnar Guðmunds-
son, Selfossi, Hermann Einarsson,
Vestmannaeýjum. Jón Helgason,
Seglbúðum, Steinþór Runólfsson,
Hellu, Páll Lýðsson, Sandvík.
Varamenn. Andri Herjólfsson,
Vestmannaeyjum, Svanur Kristj-
ánsson, Selfossi, Þórður Sigfússon.
Geirlandi, Einar Benediktsson,
Hvolsvelli, Söðvar Pálsson, Búr-
felli.
Reykjaneskjördæmi:
Aðalmenn. Sigfús Þorgrímsson,
Keflavík Aristinn Kristinsson,
Keflavík. Sigurður Geirdal. Kópa-
vogi, Magnús Leopoldsson, Kópa
vogi, Hjalti Einarsson. Hafnarfirði.
Varamenn Þórarinn Pálmason,
Hafnarfirði Vilhjálmur Jónsson,
Hafnarfii*ði Pétur Þórarinsson,
Keflavík Hjörtur Guðmundsson,
Keflavík Hannes Sveinbjarnason,
Kópavogi.
Náttúran er merki-
legt rannsóknarefni
Það er brúnt skilti í glugga-
kistunni á fyrstu hæð ofan við
rammaverkstæðið í kjallaran-
um norðanmegin á Skólavörðu
stíg; þetta skilti er hógværðin
sjálf, lítið stærra en venjulegt
merkisspjald, og á því stend-
ur Jóhannes Jóhannesson.
— Kom inn, segir Jóhannes,
þegar barið er að dyrum. f fyrstu
sér komumaður aðeins málverk
eftir Jóhannes. Það hangir á vegg
gegnt dyrunum. En Jóhannes hlýt
ur að vera þarna fyrst hann sagði
kom inn, ekki hefur málverkið
talað þetta fyrir Jóhannes. Nema
það séu steinar, sem liggja þar á
borðum, greyptir í gull og silfur.
Jóhannes er kynntur að því að
láta steinana tala, á vissan hátt.
— Ertu þama, Jóhannes?
Þá birtist Jóhannes, hallandi
sér aftur á bak í stól og kemur
hálfur í Ijós bak við skilvegginn.
— Dagi'nn, segir Jóhannes.
— Hvað ertu að bauka þarna,
segjum við.
— Ég er að búa til gull, segir
Jóhannes.
— Hefurðu fundið aðferðina?
spyrjum við hann.
— Ég leita að henni. Gull
er fjandi dýrt nú, áttatíu þúsund
kflóið.
— Sjá menn þá hvað pundið
kostar?
— Það er vándséð, segir Jó-
hannes.
— Ertu hættur að vinna fyrir
Jón á Laugaveginum, segjum við
þá. ,
— Eg er sjálfstæður, segir Jó-
hannes.
— Ha?
— Nei, ekki svo að skilja, það
er ekki pólitík.
— Hvað er ekki pólitík?
— Ég var að opna þetta verk-
stæði.
— Og ertu að fela það?
— Fela það, nei.
— Þetta sést varki af götunni.
— Af hverju ætti það að sjást?
— Til að fá viðskipti.
— Eg fæ nóg af þeim, segir
Jóhannes. — Hfði ,lesið nýj-
ustu bókina hans Kristmanns?
— Nei, segjum við.
— Þið ættuð að lesa hana, seg-
ir Jóhannes. Hún er merkileg.
—Þú hefur tekið við þér út
á gullið.
— Gull er merkilegur málm-
ur.
— Tja . . . en steinar, þeir ku
vera merkilegir.
Jóhannes vi'ð vinnuborðið
— Já, og það sem er enn merki
legra, nú búa þeir steinana til í
verksmiðjum.
— Steina, alls konar?
— Já, svona steina eins og tóp-
asa, safíra og þess háttar.
— Er það ekki ómerkilegt?
— Þetta eru góðir steinar.
— Góðir hvernig?
— Harðir eins og náttúrustein
ar, Stundum harðari. Þeir þola
hita; mikill kostur. Náttúrustein
ar þola ekkihita, þá springa þeir.
— Hafa þessir gervisteinar
náttúru?
— Það er órannsakað, segir Jó-
hannes, — gæti trúað að þeir
væru náttúrulausir. Það gerir
harkan og hitamótstaðan.
— Hefur þú notað íslenzka nátt-
úrusteina, Jóhar.nes.
— Já, ég nota töluvert af þeim.
Það er kall fyrir vestan, sem hef
ur þá stundum á boðstólum. Hann
kallar þá einu nafni gimsteina. En
náttúran í þeim er órannsakað mál.
— En náttúra gullsins?
— Hún er að vefjast fyrir mér.
— Er ekki nóg framboð af nátt
úru?
— Það er ástæðulaust að setja
það fyrir sig. Náttúran er alltaf
merkilegt rannsóknarefni.
B.Ó.
MINNING
Gunnlaugur Jónsson
í dag verður gerð útför Gunn-
laugs Jónssonar á Akranesi, er and
aðist s.l. manudag, með snöggum
og sviplegum hætti, sem því mið-
ur hendir oft nú á dögum, er
hjartabilun er orðin ein af tíð-
ustu dánarorsökum.
Gunnlaugur var fæddur 13. okt j
1904 ap Bræðraparti á Akranesi. j
sonur þeirra heiðurshjóna, Guð- j
laugar Gunnlaugsdóttur og Jóns j
Gunnlaugssonar er þar bjuggu!
lengi. Var taðir hans hinn mesti
átorkumaður duglegur sjósóknari
og sívinnandi fyrir þörfum heim-
ilisins. Vandist Gunnlaugur því
snemma alls konar störfum bæði á
Eramhald á bls 13
T f M I N N, föstudagurinn 9. nóvember 1962
9