Tíminn - 21.03.1984, Blaðsíða 7

Tíminn - 21.03.1984, Blaðsíða 7
MIÐVIKUDAGUR 21. MARS 1984 Stutt- klæddar mæðgur ■ Söng- og leikkonan Cher fékk heiöursverölaunin „Gullna knöttinn“ fyrir besta frammistöðu sem leikkona í aukahlutverki í kvikmyndinni „Silkwood“. Þegar Cher tók við verðlaununum kom Chastity, dóttir hennar með henni. Þær mæðgur vöktu mikla eftirtekt, þær voru í stuttum leðurpilsum, og ef nokuð var, - þá var pils móðurinnar styttra. Dökkir netsokkarnir klæða þær mæðgur líka prýðilega. ■ Cher og dóttírin við verðlaunaveitinguna En hvaða leiðir hyggist þið fara í baráttu ykkar fyrir bættri veröld. Viðurkennið þið ofbeldi í baráttu ykkar gegn ofbeldi og ómennsku? „Nei, Samhygð eru andofbeldissinnuð samtök. Við munum ná marki okkar með því að tala við fólk og ná raunverulega til fólks. Okkar barátta miðast að því að uppræta ofbeldi en ekki að viðhalda því. Við berjumst fyrir bættri samfé- lagsgerð sem þrífst án of- beldis. Það samfélag sem við búum við í dag er úrelt og að hruni kornið." Þið viljið breyta samfé- lagsgerðinni, teljið þið þá að það efnahagskerfi sem við búum við standi betra mannlífi fyrir þrifum? „Þjóðfélagið í heild sinni er úrelt og við tökum eng- an ' einn þátt þar út úr. Við förum ekki til vinstri og ekki til hægri heldur beint áfram. Það eru því allir velkomnir í samtök okkar án tillits til stjórnmálaskoð- ana.“ Hvað verður svo á dagskrá hjá ykkur á fundin- um í kvöld? „Það verður fjallað um vorið og þá vorkomu sem við vonumst til að breiða yfir íslenskt þjóðfélag. Við gerum grein fyrir þeim vanda sem steðjar að og bendum á þær lausnir sem við höfum. Þarna verða fluttar ræður og skemmtiatriði verða ein- hver, en fyrst og fremst verður þarna um að ræða dúndurstuð og baráttuanda. Ég vil því bara hvetja alla til þess að mæta á Borginni, klukkan hálfníu í kvöld“, sagði Áshildur Jónsdóttir ein félagsmanna Samhygð- ar. -b ■ VERULEGAR horfur eru á, að til mikilla átaka geti komið milli lögreglumanna annars veg- ar og verkfallsmanna hins vegar í nokkrum kolanámuhéruðum Bretlands. í mörgum öðrum kolanámu- héruðum Bretlands er hafið verkfall kolanámumanna. Verkfall þetta stafar ekki af því, að deilt sé um kaup og kjör, heldur er verið að mótmæla i fyrirætlunum stjórnarvalda um að leggja niður vissar námur og fækka námumönnum í samræmi við það. Á þessu ári er t.d. fyrirhugað að lagðar verði niður 20 námur og myndu um 20 þúsund námu- menn missa atvinnu við það. Þá er ráðgert að minnka kolafram- leiðsluna um 4 milljónir smálesta á árinu. Það er fyrirætlun stjórnar- valda, að þessi þróun haldist áfram. Kolaframleiðslan verði dregin saman og kolanámum fækkað. í staðinn verði kjarn- orkuverum fjölgað. Stefnt er að því að fækka kolanámumönnum um 84-100 þúsund á tilteknum 'tíma og verða þeir þá orðnir næstum helmingi færri en nú. ■ :: ■ Arthur Scargill Óf riðarástand ríkir víða í brezkum kolanámum Stjórnin hyggst fækka námu mönnum um nær helming GEGN þessum fyrirætlunum hafa samtök námuverkamanna, National Union of Mineworkers, snúizt mjög harkalega undir for- ustu hins róttæka leiðtoga síns, Arthurs Scargill. Samtök námuverkamanna hafa hvatt til þess, að ráðagerðum þessum verði svarað með alls- herjarverkfalli námumanna. Víða hafa verkföll verið sam- þykkt og eru komin til fram- kvæmda. Á öðrum stöðum hafa námumenn fellt að fara í verkfall. Til þessara staða streyma nú námumenn frá þeim héruðum, þar sem verkföll eru hafin. Þeir reyna að fá námumenn til að leggja niður vinnu. Sums staðar hafa þeir gert sig líklega til að hindra vinnu. Ríkisstjórnin óttast að til átaka geti komið og hefur því sent margt lögreglumanna til við- komandi héraða. Enn hefurekki komið til meiriháttar árekstra en hætta er talin á, að það geti gerzt hvenær sem er. Rök ríkisstjórnarinnar eru þau, að rekstur margra kola- náma sé mjög óhagstæður. Frá fjárhagslegu sjónarmiði sé skynsamlegast að leggja þær niður. Það sé líka í heild arðvæn- legra að draga úr kolaframleiðsl- unni og auka orkuframleiðslu kjarnorkuvera. Þetta takiaðvísu sinn tíma, en beina eigi þróun- inni í þá átt. Til þess að fá kolanámumenn til að hætta námuvinnu friðsam- lega, hafa þeim verið boðnar þrefalt til fimmfalt hærri bætur en áður. Kolanámumaður, sem unnið hafði í 10 ár, fékk áður 2000 sterlingspund í bætur, en fær nú rúm 10.000. Maður, sem hafði unnið í 30 ár, fékk áður 11.000 sterlingspund í bætur, en fær nú rúm 33.000. Bæturnar eru miðaðar við það, að maður fái um lOOOsterlingspundfyrirhvert ár, sem hann hafi unnið í námum. Inn í þessa deilu ríkisstjórnar- innar og kolanámumanna hefur mjög dregizt ágreiningurinn um það, hvort það sé rétt stefna að fjölga kjarnorkuverum vegna þeirrar mengunarhættu, sem stafi frá þeim. Kolanámu- menn nota þá röksemd að víða í Bandaríkjunum hafi verið hætt ■ Ian MacGregor við byggingu kjarnorkuvera af þessum ástæðum. Þetta sé mál, sem alls ekki hafi verið kannað til fullnustu, enda taki það sinn tíma að fá fulla reynslu í þessum efnum. Þá halda forustumenn kola- námumanna því fram, að hægt sé að gera kolavinnslu ódýrari með endurnýjun á námum og aukinni tækni. Því sé ekki alveg rétt að miða við ástandið í dag. Ríkisstjórnin heldur því fram, að styrkur ríkisins til kolanám- anna sé óhæfilega hár. Hann hafi á árinu 1982 numið 1100 milljón- um sterlingspunda, en á sama tíma hafi Vestur-Þýzkaland ekki varið nema 62 milljónum sterl- ingspunda í þessu skyni, Frakk- land 347 milljónum og Belgía 138 milljónum. Þessu svara námumenn á þann veg, að sé styrknum deilt niður á smálest af kolum, hafi hann numið 41 sterlingspundi á hverja smálest í Bretlandi, en 45 sterl- ingspundum í Frakklandi, 47 sterlingspundum í Vestur- Þýzkalandi og 61 sterlingspundi í Belgíu. MIKIL athygli fjölmiðla hefur beinzt að þeim tveimur mönnum, sem hér standa mest í eldlínunni. Annar þeirra er Ian MacGregor framkvæmdastjóri kolanámufyrirtækis ríkisins, National Coal Board, en kola- námur í Bretlandi eru þjóðnýttar. Hinn er Arthur Scargill, formað- ur námumannasambandsins. MacGregor er af skozkum ættum, fæddur í Skotlandi 12. september 1912. Hann nam verkfræði og vann síðan hjá stálverksmiðju, þar sem hann gat sér gott orð. Hann var sendur til Bandaríkjanna í erindum stjórnarinnar 1941 vegna þess, að hann var sérfróður um gerð vissra hergagna. Sendiför MacGregors til Bandaríkjanna varð til þess að hann ílcntist þar. Hann fékk þar hvert starfið öðru veigameira og var orðinn forstjóri mikils stór- fyrirtækis, AMAX, ári 1967. MacGregor hafði, þrátt fyrir velgengnina vestanhafs, alltaf kosið að hverfa heim aftur. Árið 1977 munaði minnstu að hann tæki við stjórn British Leyland- fyrirtækisins. Af því varð þó ekki, en hins vegar gerðist hann ráðunautur. Sagt er það hafi verið að ráðum hans, sem rekst- ur fyrirtækisins var dreginn saman. Árið 1980 skipaði ríkisstjórnin hann forstjóra British Steel, sem er ríkisfyrirtæki og hefur með höndum mestalla stálvinnslu í Bretlandi. Þarvarð það hlutverk hans að draga verulega úr vinnsl- unni, sökum markaðserfiðleika. Kolanámumenn töldu það því ekki spá góðu, þegar hann var á síðastliðnu hausti skipaður fram- kvæmdastjóri National Coal Board og þykir það nú komið fram. Þótt MacGregor sé meira en. sjötugur, ber hann aldurinn vel og virðist ekkert líklegur til að draga sig í hlé að sinni. Arthur Scargill hefur síðari árin verið umdeildasti verkalýðs- leiðtogi Bretlands. Hann er 44 ára. Hann byrjaði ungur að vinna í námum og varð brátt leiðtogi félaga sinna, unz hann náði því eftir harða baráttu að verða formaður námumanna- sambandsins, þrátt fyrir harða pólitíska mótspyrnu. Hann var flokksbundinn kommúnisti á unglingsárunum, en gekk úr flokknum 1961 vegna andstöðu við stjórnarhætti í Sovétríkjun- um. Þórarinn Þórarinsson, ritstjóri, skrifar

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.