Tíminn - 22.08.1986, Síða 6

6 Tíminn
Tíminn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin i Reykjavik
Framkvæmdastjóri
Ritstjóri:
Aöstoöarritstjóri:
Fréttastjóri:
Aðstoöarf réttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
NíelsÁrni Lund
OddurÓlafsson
Guömundur Hermannsson
Eggert Skúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaöaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450,-
Merk skref
í norrænu samstarfi
Samstarf norrænna þjóða er um margt einstakt.
Pað samstarf byggist ekki á hernaðarhagsmunum,
heldur sameiginlegum menningararfi og líkum hugs-
unarhætti, sem gert hefur það að verkum að leiðirnar
liggja saman.
Þó leiðirnar liggi saman um margt þá er lífsaðstaða
einstakra Norðurlandaþjóða ólík. Möguleikarnir
eru misjafnir og einstök svæði eiga undir högg að
sækja. Sérstaða eyþjóðanna íslendinga, Færeyinga
og Grænlendingá er óumdeilanleg. Þessar þjóðir
sækja lífsbjörg sína í hafið á óblíðum slóðum á
Norður-Atlantshafi og eiga lífskjör sfn undir því að
skilyrði þar séu góð og vel veiðist.
Það ber að fagna því frumkvæði Steingríms
Hermannssonar forsætisráðherra að boða til fundar
leiðtoga íslands, Færeyja og Grænlands. Þar voru
rædd sameiginleg hagsmunamál. Þó að þessar þjóðir
ræði sín mál á vettvangi Norðurlandaráðs, eru
„önnur hagsmunamál sem ber á góma á fundum sem
þessum,“ eins og forsætisráðherra orðaði það.
Fagnaðarefni er það ef hillir undir samkomulag í
deilu ríkjanna um loðnukvótann, en sem kunnugt er
hafa verið skiptar skoðanir um skiptingu hans milli
Grænlands, Noregs og íslands. Færeyingar tengjast
málinu vegna sölu Grænlendinga á kvóta til þeirra.
Nú er framhald málsins komið undir viðbrögðum
Norðmanna, en vonandi tekst að finna viðunandi
lausn á þessum ágreiningsmálum.
Þróunarsjóður
Sá atburður skeði einnig varðandi norrænt sam-
starf nú í vikunni að á Höfn í Hornafirði var
undirritað samkomulag um þróunarsjóð Vestur-
Norðurlanda. Þessi sjóðstofnun hefur verið í undir-
búningi nú um nokkurt skeið, en samstarfsráðherrar
Norðurlanda hafa unnið að málinu á lokastigi og
hefur Halldór Ásgrímsson sem gegnir því embætti
fyrir íslands hönd stýrt undirbúningnum af íslands
hálfu og undirritað samkomulagið ásamt forsætisráð-
herra íslands og öðrum samstarfsráðherrum Norður-
landa. Hlutverk þessa sjóðs er að hvetja til aukins
samstarfs milli hinna vestlægu Norðurlanda Færeyja,
íslands og Grænlands á sviði atvinnumála og sam-
göngumála.
Þetta eru góð tíðindi fyrir okkur íslendinga og við
getum haft ómælt gagn af þessari sjóðsstofnun í
uppbyggingu atvinnulífs okkar ef vel tekst til. Ekki
síður er mikilvægt að atvinnulíf eflist í næstu
nágrannalöndum okkar, Færeyjum og Grænlandi,
ásamt því að samgöngur og samskipti sem þeim
fylgja eflist. Það er drýgsta vegarnesti þessara þjóða
til framtíðarinnar. Samstaða nágranna á Norður-
löndum er nauðsynleg til þess að halda velli meðal
hinna stóru. Góð skref hafa verið stigin þessa viku í
rétta átt hvað þessi mál varðar.
Föstudagur 22. ágúst 1986
llilllllllil! GARRI -nV V, A- :
Vorið 1984 upphófst hér sá
mesti darraðardans út af kartötl-
um sem sögur fara af. Þaö hafði
sem sé komið upp úr dúrnum að
kartöflur voru ekki frjálsar á Is-
landi, og lögðust nú margir á eitt
að hcvju frclsisstríð fyrir þær,
þannig að þjóðin ætti völ á frjálsum
kartöflum.
Þessi stríði lyktaði þannig að
ríkið hætti afskiptum af sölu með
kartöflur, seldi Grænmetisverslun-
ina framleiðendum og einstakar
verslanir gátu keypt beint af fram-
leiðendum án milligöngu hennar.
Kartöflurnar fengu frelsi og allt
átti að vera harla gott.
Nýtt stríð
En viti menn. Nú rís upp nýtt
kartöflustríð árið 1986. Það hefur
sem sagt komið upp úr dúrnum að
menn kunna illa með frelsið að
fara. Kartöflur hafa hækkað meira
en vcrðbólga í landinu gefur tilefni
til.
Samkeppnin hefur reynst hald-
laus til þess að tryggja sein lægst
vöruverð og Neytendasamtökin,
sem ákafast börðust fyrir þessari
skipan, rísa nú upp og kvarta fyrir
sína umbjóðendur.
Frjálshyggjan
ÖII þessi kartöfluvitleysa ætti að
kenna mönnum þá lexíu að láta
ekki hlöðukálfa frjálshyggjunnar
hlaupa með okkur í gönur. Hin
margrómaða frjálshyggja tryggir
okkur ekki lægsta vöruverð eða
hið fullkomna skipulag. í þcssu
tilfelli hefur frelsið leitt til þess að
allir aðilar hafa aukið sinn hlut
þegar til verðlagningarinnar kom.
Furöulcg er tilraun talsmanns
Neytendasamtakanna til þess að
lýsa ábyrgð á hendur framlciöcnda
einna i þessu efni, en sýkna aðra
dreilíngaraðila. Gerö er tilraun til
þess að blanda ríkisvaldinu í málið
með því að staðhæfa að vcrölagn-
ingin komi til af verndartollum á
innlluttar kartöflur. Þetta er út í
hött og málið er einfalt. Álagningin
er frjáls og frelsið tryggir cngan
veginn hag neytenda, hcldur hcfur
orðið til þess að kartöflur hækkuðu
umfram verðbólgu.
Rokk í Reykjavík
Fjölmennustu rokktónleikar frá
því að Island byggðist voru haldnir
í Reykjavík á þriðjudagskvöldið.
Morguninn eftir var sagt frá því
VÍTTOG BREIT'
í útvarpinu að mönnum hefði ekki
orðið svefnsamt upp í Mosfellssveit
og suður í Kópavogi og orðið svo
snarruglaðir að þeir héldu að ná-
grannarnir væru rokkóðir. Síminn
þagnaði ekki hjá lögreglunni vegna
þess hvað mikið „þrumusánd" er í
hljóniflutningstækjunum sem
skattborgararnir í Reykjavík
keyptu á 25 milljónir.
Þá var landslýð tilkynnt að allt
værí vaðandi í drasli á vettvangi.
Garri býr í iniðbænum og gekk
snemma til náða þetta kvöld, nánar
tiltekið þegar Greifarnir voru búnir
að kyrkja „Inn í tjaldiö út i Fljótiö"
o.s.frv. sem niinnti á stórsamkom-
ur í Atlavík sem nú heyra sögunni
til.
Hins vegar cr Garri svo svefn-
þungur og með þær stáltaugar að
hann sofnaði samstundis og svaf
vært, þrátt fyrir unglingafyllerí,
flöskubrot og 20 milljón króna
hljómflutningstæki í næsta ná-
grenni.
Er fréttaflutningur af sainkom-
um unglinga ekki heldur neikvæð-
ur. Er ruslið öðruvísi eftir tónleika
sem þcssa, heldur en það sem þakti
miöbæinn allan eftir mánudaginn?
Er sá maöur ekki eitthvað slappur
á taugum sem hringir á lögregluna
vegna hljómflutningstækja í allt að
10 kflómetra fjarlægð? Þessar
spurningar lcituðu á eftir þriðju-
dagskvöldið. Eða er það svo að
unglingarnir sitji ckki við sama
borð og aðrir um fréttaflutning og
þolinmæði hinna fullorðnu.
Við játum kristna trú
Biskupinn yfir íslandi, herra Pét-
ur Sigurgeirsson, hefur sent frá sér
hirðisbréf til presta og safnaða
með yfirskriftinni Kirkjan öllum
opin.
í bréfi sínu leggur hann áherslu
á það atriði að kirjan er ekki lokað
samfélag, heldursamfélag við Krist
sem er öllum mönnum opið.
Vcrt er að taka eftir þessum
orðum biskups Islands.
Því verður ekki mótmælt að einn
af hornsteinum þjóðarinnar er
kristin kirkja og 97% landsmanna
játa kristna trú. Það hefur einnig
komið fram í könnun um það atriði
að íslendingar eru trúaðastir af
Norðurlandabúum. Ekki ætla ég
mér að gerast dómari í því máli
frekar en hef þó ekki ástæðu til að
efast um að íslendingar séu trúaðir
og sæki styrk til trúarinnar.
Stundum hefur trú manna verið
metin eftir því hve oft þeir sækja
kirkju. Þetta er skiljanlegt þar sem
kirkjan sem slík er hús Guðs og
eðlilegt að trúaðir menn komi þar
sem oftast og njóti þess sem þar fer
fram.
Hinu er ekki að leyna að vinnu-
tími flestra er óhóflega langur og
strangur og lítill tími gefst til þess
að sinna fjölskyldunni sem er
hverjum manni kærust. Þegar frí-
stundir gefast eru þær gjarnan
notaðar til að sinna hugðarefnum
eða fara í að gera eitthvað sem
setið hefur lengi á hakanum.
Margir hugsa sem svo að það
geti beðið að fara til kirkju, hún
hlaupi ekki í burtu. Það er að vissu
leyti alveg rétt. Kirkjan er til
staðar og öllum opin en tíminn
líður líka.
Hitt er einnig alveg víst að
margur maðurinn leitar til Frelsar-
ans út af fyrir sig - og með
fjölskyldunni - í bænum og þakkar
fyrir hlutskipti sitt og tilveru.
Kristin trú er hverjum, sem hana
játar, ómetanleg og svo mjög að
þeir sem þekkja mátt hennar geta
ekki hugsað sér hvernig án hennar
má lifa.
Kristin kirkja og trú hefur verið
íslenskri þjóð til blessunar. Von-
andi verður svo um alla framtíð.
nál