Tíminn - 17.02.1987, Síða 14

PÓST- OG SIMA
MÁLASTOFNUNIN
Rafeindavirkjar
Póst- og símamálastofnunin óskar eftir að ráða
rafeindavirkja til starfa á hinum ýmsu deildum
stofnunarinnar.
Við leitum að duglegum og áhugasömum mönnum
með full réttindi sem rafeindavirkjar og sem eru
reiðubúnir að tileinka sér nýjustu tækni á sviði
nútíma hátækni:
Símstöðvatækni
Fjölsímatækni
Radíótækni
Notendabúnaðar
Við bjóðum fjölbreytt framtíðarstörf hjá einu
stærsta fyrirtæki landsins. Ráðning nú þegar eða
eftir samkomulagi.
Laun samkvæmt launakjörum viðkomandi stéttar-
félags.
Nánari upplýsingar veitir starfsmannadeild í síma
91-26000.
Umsóknareyðublöð fást á póst- og símstöðvum
og hjá starfsmannadeild.
Póst- og símamálastofnunin.
FvNP'
Í
]HF
Járnhálsi 2 Sími 83266 110 Rvk.
! Pósthólf 10180
14 Tíminn
Þriðjudagur 17. febrúar 1987
BÆKUR
iiiniiiiiir
lllllllll
BILALEIGA
Útibú í kringum landið
REYKJAVlK:.. 91-31815/686915
AKUREYRI:.... 96-21715/23515
BORGARNES:......... 93-7618
BLÖNDUÓS:..... 95-4350/4568
SAUÐÁRKRÓKUR: . 95-5913/5969
SIGLUFJÖRÐUR:...... 96-71489
HÚSAVÍK:... 96-41940/41594
EGILSSTAÐIR: ...... 97-1550
VOPNAFJÖRÐUR: .97-3145/3121
FÁSKRÚÐSFJÖRÐUR: . 97-5366/5166
HÖFN FjORNAFIRÐI: . 97-8303
J.
irrterRent
Samanburður við
fortíðina
Stefán Jónsson, Höskuldsstööum:
Rltsafn III, Sagnaþættlr,
Sögufélag Skagflrðlnga 1986.
Sögufélag Skagfirðinga heldur
enn áfram því þarfaverki að gefa út
ritverk Stefáns Jónssonar á Hösk-
uldsstöðum. Þetta er þriðja bindið í
ritsafni hans og kom út nú fyrr í
vetur. Það hefur að geyma þrjá
sagnaþætti. Sá fyrsti fjallar um menn
og málefni í Austurdal suður af
Skagafjarðarhéraði, og er hann
þeirra lengstur og efnismestur. Sá í
miðið er um Þorlák auðga Símonar-
son og niðja hans suma. Þriðji
þátturinn er síðan um syni Guð-
mundar Rafnssonar og niðja Jóns
sterka á Hafgrímsstöðum. Hér eru
með öðrum orðum á ferðinni frá-
sagnir af þekktum mönnum í Skaga-
firði frá öldinni sem leið og þeirri
átjándu.
Nú má vitaskuld spyrja sem svo
hvaða erindi bækur af þessu tagi eigi
til nútímafólks á öld sem einna helst
er að kenna við hluti eins og frysti-
kistur, jarðýtur, vörubíla og mynd-
bandatæki. Þetta eru söguleg
alþýðuritverk af þeirri tegund sem
oft er kennd við menn eins og þá Jón
Espólín og Gísla Konráðsson. Þar
er safnað saman fróðleik um fólk og
atburði á meira og minna skipulags-
lítinn hátt, en treyst á það að máttur
stíls og frásagnaraðferðar reynist
þess megnugur að halda lesanda við
þráðinn.
Þessir þættir gerast í Skagafirði,
og má vissulega segja að þeir lýsi
þjóðfélagsmynd sem í flestu er
gjörólík því sem nú er. Þarna er til
dæmis Sauðárkrókur alls ekki sá
myndarlegi kaupstaður sem hann er
í dag, vegakerfið er vitaskuld ekki
nema svipur hjá sjón miðað við það
sem er núna, og þannig mætti áfram
telja. Með öðrum orðum er þarna
lýst samfélagi fátæks bændafólks, og
sérstaklega stingur í augun hvað
sjóndeildarhringurinn er þarna allur
Stefán Jónsson á Höskuldsstöðum.
þrengri og áhugamálin fábreyttari
en gerist nú á dögum.
En það er einmitt í þessum saman-
burði sem mér sýnist að bók sem
þessi eigi fyrst og fremst gildi sitt.
Hún sýnir til dæmis núlifandi Skag-
firðingum það svart á hvítu hvað
hefur breyst í byggðarlagi þeirra
síðustu hundrað árin eða svo.
Sjálfur er ég ekki nógu kunnugur
því sviði sem hér er fjallað um til að
telja mig bæran til að setjast í
dómarasæti yfir vinnubrögðunum í
þessu verki. Þó þekki ég nokkuð til
sögu Bólu-Hjálmars í Austurdal, en
um búskaparár hans þar í dalnum er
skiljanlega fjallað mikið í fyrsta
þættinum í bókinni.
í stórum dráttum get ég ekki séð
annað en að í því efni sé frásögn
Stefáns í fullu samræmi við fyrirliggj-
andi heimildir og trúverðug í besta
máta. Aðeins má nefna að hann
gerir kannski nokkuð lítið úr því
sem Símon Dalaskáld hefur þar til
málanna að leggja í ævisögu Hjálm-
ars sem hann safnaði til. Þar er þess
þó að gæta að Símon var um árabil
vinnumaður í Ábæ í Austurdal og
því í aðstöðu til að kynnast frásögn-
um af þessum málum frá fyrstu
hendi. Þótt bersýnilegar villur séu í
frásögnum hans er þó tæpast ástæða
til að afskrifa hann sem ómerkan.
í öðrum hlutum bókarinnar kann
ég ekki ástæðu til aðfinnslna, og sé
þar svipað á haldið og í frásögninni
úr Austurdal þá má það efni einnig
teljast trúverðugt. í heild er þar á
ferðinni heil fróðleiksnáma fyrir þá
sem kynnast vilja mannlífi í Skaga-
firði á liðnum tímum.
Þegar dregur nær lokum bókar
verður þó að segjast eins og er að
mikill fjöldi mannanafna og mikið
magn persónufróðleiks verður held-
ur til trafala við lesturinn. Þetta á
einkum við um síðustu frásögnina.
Þar er persónufjöldinn orðinn svo
mikill að verulega erfitt er að halda
þræðinum nema með ærinni fyrir-
höfn. Þar er álitamál hvort ekki
hefði verið ástæða til að setja upp
eins og nokkur ættartré til að auð-
velda fólki að halda samhenginu.
Umsjón með útgáfu þessa bindis
hafa haft þau Hjalti Pálsson, Sölvi
Sveinsson og Þórdís Magnúsdóttir.
Ég gat ekki betur séð en þau hefðu
unnið allt verk sitt af stakri
samviskusemi, og til dæmis rakst ég
ekki á prentvillur, sem oft segja
drjúga sögu um samviskusemi við
textafrágang. Allmargar myndir
prýða bókina, og eru þær valdar
með þeim hætti að þær auka lífið í
frásögninni og tengja hana samtím-
anum í Skagafirði. Meginþorra
myndanna hefur Hjalti Pálsson tekið
en aflað hinna. Þó er það dálítill galli
að ýmsar myndanna eru full gráar í
prentun og raunar nokkuð litlar.
Skýrari og stærri myndir, að ekki sé
talað um fáeinar litmyndir, hefðu
hér gert góða bók að enn betri bók.
- esig
TÓNLIST
Prógramm handa píanistum
Útboð
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar fyrir hönd
byggingadeildar óskar eftir tilboðum í málun á
ýmsum fasteignum Reykjavíkurborgar.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri Frí-
kirkjuvegi 3 gegn kr. 5.000 skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á sama stað miðvikudaginn
25. febrúar nk. kl. 15.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
Frfkirltjuvagi 3 — Simi 25800
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur hlýhug og vináttu
vegna andláts og útfarar föður okkar, tengdaföður, afa og langafa
Gunnars Pálssonar,
fyrrum bónda I Tungu, Fáskrúösfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Ljósheima Sel-
fossi.
Guð blessi ykkur öll.
Ragnhildur Gunnarsdóttir,
Vilhjálmur Gunnarsson,
Elínborg Gunnarsdóttir,
Páll Gunnarsson,
Friðmar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Gunnar Sigurðsson,
Steinunn Úlfarsdóttir,
Sigurjón Sigurðsson,
Olga Sigurbjörnsdóttir,
Jóna Sigurbjörnsdóttir,
Frægðarpíanistinn Dmitri Alex-
ejev, sem glæsilegast lék 2. píanó-
konsert Rachmaninoffs á Sinfóníu-
hljómleikum 5. febrúar, hélt píanó-
tónleika fyrir Tónlistarfélagið í
Austurbæjarbíói 7. febrúar. Efnis-
skráin var í þrengsta lagi, því hún
samanstóð af verkum þriggja stór-
meistara slaghörpunnar á 19. öld,
Chopin, Skrjabín og Liszt. Hinir
tveir síðarnefndu stóðu raunar lengi
í skugga tækninnar, því margir litu á
Liszt fyrst og fremst sem demónísk-
an píanista en léttvægt tónskáld, en
Skrjabín er þekktastur fyrir það hve
erfið píanóverk hans eru tæknilega.
Hvorugur var samt léttvægt
tónskáld, en ekkert þeirra verka,
sem Alexejev valdi á efnisskrá sína
er í flokki „léttklassískra verka“
höfunda sinna: Polonaise Fantasie í
As-dúr eftir Chopin og h-moll sónata
Liszts, en eftir Skrjabín lék hann
nokkur smærri verk auk sónötu nr.
5 í Fís-dúr.
Ekki fór hjá því að Alexejev léki
þessi verk af miklum glæsibrag og
tæknilegu öryggi, þótt ekki sé égviss
um að leikur hans hafi verið sérlega
innblásinn. Þótt það komi þessum
tónleikum ekki beinlínis við, hefði
verið gaman að heyra svo frækinn
píanista takast á við víðfeðmari
viðfangsefni, t.d. Beethoven, Moz-
art eða Bach. Húsfyllir var á tón-
leikunum og almenn ánægja með
listamanninn, enda lék hann þrjú
aukaverk, þar af eitt meiri háttar
eftir Chopin.
Lærdómsríkt var að heyra þrjá
spaka menn deila unt flygilinn í
hléinu, en Sinfóníuhljómsveitin lán-
aði sinn fræga Steinway fyrir tónleik-
ana. Einn kvartaði yfir því að mið-
Dmitri Alexejev.
sviðið væri matt, annar að búið væri
að eyðileggja flygilinn, en hinn þriðji
sagði þetta vera stórkostlegt hljóð-
færi og ekkert að því. Þegar þeir
lærðu láta svona er ekki nema von
að þeim sem skemmra eru komnir
skjótist annað veifið. Sig.St.
Hefur það
bjargað þér /r
Góður gestur
Nina G. Flyer, sem á árum áður
lék með Sinfóníuhljómsveitinni,
gerði hér stuttan stans á dögunum og
kom þá fram á háskólatónleikum (4.
febrúar). Þar flutti hún, ásamt Cat-
herine Williams, verk fyrir knéfiðlu
og píanó eftir Boccherini, Hinde-
mith og Frank nokkurn Bridge.
Catherine Williams er bresk en starf-
ar sem píanóleikari hér á landi, en
Flyer hefur, síðan hún var hér, verið
með hljómsveitum í ísrael og síðan
í San Francisco, en auk þess tekið
mikinn þátt í kammertónlist víða
unt lönd, m.a. með Guðnýju Guð-
mundsdóttur konsertmeistara. Cat-
herine Williams hefur komið fram
áður á háskólatónleikum, ágætur
píanisti og undirleikari.
Nina Flyer er mikill prýðis-kné-
fiðlari. Ekki komst hún samt á
verulegt flug í Boccherini, þar sem
ekki reyndi heldur mikið á píanó-
leikarann, en Sónötu fyrir einleiks-
selló eftir Hindemith lyfti hún hátt.
Skemmtilegast var samt Scherzo eft-
ir Frank Bridge (1879-1941), sem ég
því miður kann engin skil á, en verk
þetta er í eðli sínu „aukalag", og
þótti mönnum vel til fundið að hafa
aukalagið á efnisskránni vegna þess
að háskólatónleikar eiga helst ekki
að standa lengur en hálftíma; þá
tekur alvara lífsins við fyrir áheyr-
endur, sem hverfa til margháttaðra
starfa í þjóðlífinu, upplyftir í andan-
um eftir góðan hádegiskonsert.
Sig.St.