Tíminn - 10.01.1988, Page 2

2 Tíminn
Sunnudagur 10. janúar1988
í túni í Búðardal var stykki sem kallað var Rani. Það var vikuvöllur
en svo voru þau stykki nefnd sem hæfilegt var að fullgildur karlmaður
slægi á viku. Eitt sinn var kaupamaður í Búðardal og er hann hafði
slegið Rana í tvær vikur kvað Gísli:
Það er best að brýna skálm
og beinin bvíla lúin.
Til fagnaðar skal syngja sálm,
senn er Rani búinn.
Síðustu vísurnar eru eftir Rósberg G. Snædal.
Seint ég greiði lán mér léð,
leik á breiðum tröðum.
Vel er leið mín vörðuð með
víxileyðublöðum.
Þessa vísu orti Rósberg undir ræðu hjá lágróma presti:
Rýfur ekki rómur þinn
rjáfur kirkjuþaka.
En viljann fyrir verknaðinn '
verður guð að taka.
Kristmundur Jóhannesson
...skrapar diskana, skrapar teið úr katiinum, það er ástæðan á hverjum einasta djöfuls morgni... Rúrik og Róbert í
hlutverkum sínum
Heimkoma
Á miðvikudagskvöldið var frumsýnt í
Gamla bíói eitt þekktasta verk Harolds
Pinters, Heimkoman. Verk Pinters hafa
áður verið sett upp hér á landi og ávallt
hlotið góða aðsókn.
Það er P-leikhópurinn sem
stcndur fyrir þessari uppsetningu
oj^ er Andrés Sigurvinsson for-
svarsmaður þess hóps auk þess
sem hann leikstýrir verkinu. Blaða-
maður átti kost á að sjá eina af
síðustu æfingum þessa sérstæða
verks þar sem valinn maður er í
hverju rúmi. Pinter fer ekki troðn-
ar slóðir í sköpun sinni og gerir
miklar kröfur til áhorfandans.
Hann leiðir áhorfandann inn á
allsérstætt heimili þar sem faðir
býr ásamt tveimur sona sinna og
bróður. Þó allt virðist slétt og fellt
á yfirborðinu í byrjun, þá leynirsér
ekki að undir niðri kraumar. Þar er
það mannvonskan og innbyrðis
samkeppni karlmannanna sem
ræður ríkjum. Við heimkomu elsta
bróðurins ásamt konu sinni sem
búsett eru í Ameríku fer ýmislegt
að koma í Ijós. Ekkert er þó sagt
berum orðum, heldur er áhorfand-
anum látið eftir að skynja sterka
undiröldu verksins, sem segir
meira en nokkur orð.
Það eru þau Róbert Arnfinns-
son, Rúrik Haraldsson, Hjalti
Rögnvaldsson, Hákon Waage,
Halldór Björnsson og Ragnheiður
Elfa Arnardóttir sem fara með
hlutverkin í leiknum. Það er ekki
á færi aukvisa að fara með texta
Pinters, og að mati blaðamanns
fórst þeim það öllum vel úr hendi.
Það skal tekið skýrt fram að á
sýningu þessa var horft með augum
leikmanns, sem naut hverrar mín-
útu og gekk út með hugann fullan
af hugsunum.
Sýningar verða aðeins 14, allar í
janúar, og ætti enginn aðdáanda
góðra leikhúsverka að láta þessa
sýningu fram hjá sér fara. -BD.
„YI ég fínn frá inni þínu“
Vísnaþáttur, 12. þáttur
Löngum hefur verið kveðið um ástina, en slíkar vísur hafa ekki
verið birtar í þessum þáttum. Skal nú aðeins úr því bætt með þessum
stökum Kristjóns Jónssonar frá Skarði:
Við stóðum tvö á helgum hörgum,
heita bundum ævitryggð.
Skildum undir skuggabjörgum
skapanorn þar átti byggð.
Annarra kvenna ástakynning
eftir þennan gleðidag.
Það er skuggi af þinni minning
þar til kemur sólarlag.
Yl ég finn frá inni þínu,
æskustund mig heillað fær.
Lifir þú í minni mi'nu
meðan veika hjartað slær.
Þessar hestavísureru eftir Björn S. Blöndal. Björn var Húnvetning-
ur, allavega kenndur við Grímstungu í Vatnsdal:
Þegar glettin bölsins brek
byrgja þétt að vonum,
fótaléttan fák ég tek
og fæ mér sprett á honum.
Snjall mér bætir Blesi þor,
blakks ei fætur rasa.
Bjartar nætur von og vor
við mér lætur blasa.
Fyrir alllöngu gáfu nokkrir Búðdælir út vélritað blað er þeir nefndu
„Neista". Blaðið varð skammlíft. Eitt sinn birtist í því vísubyrjun og
lesendur beðnir að prjóna neðan við. Þegar sá er þetta ritar hafði
botnað vísuna, var hún svona:
Sundruð öld um auð og völd
á í köldu stríði.
Þegin gjöldin þúsundföld
þó að fjöldinn líði.
Maður er nefndur Gísli Hjaltason. Hann bjó í Búðardal á
Skarðsströnd fyrir eða um síðustu aldamót. Hann kvað um sjálfan sig:
Angursspennum umvafinn
auðnu grennist vegur.
Bölvaður kvennabósinn þinn,
brjóstumkennanlegur.
... og hann þykist vita eitthvað um hesta...
... það hvarflaði að mér að láta hana hverfa, þú veist, drepa hana og satt að
segja hefði það orðið lítið mál. Svona eftir því sem morð gerast. Ekki nokkurt
mál... Hjalti Rögnvaldsson og Ragnheiður Elfa Arnardóttir í hlutverkum
sínum
Pinters í Ga
•*4í