Tíminn - 18.02.1988, Síða 7

Fimmtudagur 18. febrúar 1988
Tíminn 7
„Don Giovanni“ frumsýnd í fslensku óperunni:
Gott lið í gryfju
og á óperusviðinu
fslenska óperan frumsýnir óper-
una Don Giovanni eftir Wolfgang
Amadeus Mozart í Gamla bíói
annað kvöld, föstudag 19. febrúar,
kl. 20:00. Rétt eins og fyrri daginn
er í mikið ráðist og mesta furða
hvernig tekist hefur að setja upp
hverja stórsýninguna á fætur ann-
arri á agnarlítið svið Gamla bíós.
Það hefur þó þann kost að leik-
stjóri og leikmyndahönnuður geta
ekki farið troðnar slóðir og þess
vegna eru sýningar fslensku óper-
unnar aldrei hefðbundnar.
Don Giovanni er ein vinsælasta
og frægasta ópera Mozarts og er
oft kölluð „ópera óperanna". Sjö
íslenskir einsöngvarar koma fram
og tveir þeirra eru að syngja sín
fyrstu óperuhlutverk hjá íslensku
óperunni, þeir Bergþór Pálsson og
Gunnar Guðbjörnsson. Raunar
má segja að unglingalandslið ísl-
enskra söngvara taki þátt í upp-
færslunni. Alls leggja 64 söngvarar
og hljómlistarmenn sitt af mörkum
til að búa óperugestum ánægjulegt
kvöld.
Með helstu hlutverk í Don Gi-
ovanni fara Kristinn Sigmundsson,
sem syngur titilhlutverkið, hinn
ræmda en samviskulausa kvenna-
flagara, Bergþór Pálsson syngur
Leporello, Olöf K. Harðardóttir
er Donna Anna, Elín Ósk Óskars-
dóttir er Donna Elvira, Sigríður
Gröndal syngur Zerlinu, Gunnar
Guðbjörnsson er í hlutverki Don
Ottavio og Viðar Gunnarsson fer
með tvö hlutverk, II Commenda-
tore og Masetto.
Hljómsveitarstjóri er Bretinn
Anthony Hose. Hann hefur áður
stjómað II Trovatore í íslensku
óperunni 1986, en er aðalstjórn-
andi The Welsh Chamber Orches-
tra. Búningahönnuður er Una
Collins, sem þegar er þjóðkunn
fyrir framlag sitt til íslensku óper-
unnar. Leikstjóri er Þórhildur
Þorleifsdóttir, sem áður hefur
stjórnað sex ópemm í Gamlabíói.
„Ég held það megi segja að þetta
sé lang erfiðasta verkefni sem ég
hef unnið að hjá íslensku óper-
unni,“ hefur Þórhildur sagt. Sýn-
ingin er geysilega flókin og stór í
uppfærslu, hvað varðar búninga og
tjöld, en flóknust þó í æfingu, að
mati leikstjórans, en óperan krefst
mikils leiks og lipurleika af söngv-
urum, sem alltaf þurfa að standa í
leikrænum samskiptum, - frekar
en í mörgum öðmm óperum. „Það
er því mikið álag á söngvarana og
við bætist, að tónlistin er geysiflók-
in og fíngerð og því vandmeðfar-
in.“
Don Giovanni er sú níunda í
röðinni af tólf óperum Mozarts.
Hann samdi hana árið 1787, en
kveikjan að verkinu var þjóðsagan
um kvennagullið fræga, Don Juan,
sem fyrst sá dagsins ljós 1630,
þegar Tirso de Molina gaf út leikrit
um hann. Verkið er gamanópera í
tveimur þáttum og fjallar um að
skeytingarleysí Don Giovanni og
léttúð dragi hann til glötunar.
Það er í höndum Kristins Sig-
mundssonar að gera hlutverk Don
Giovanni sannfærandi. Hann hefur
áður sungið þetta hlutverk í skóla-
sýningu í Vínarborg 1983, meðan
hann var þar við nám, og fékk þar
lofsamlega dóma.
„Persóna Don Giovanni hefur
sjálfsagt dýpkað eitthvað síðan
þá,“ segir Kristinn um hvort hann
taki hlutverkið öðmm tökum nú
fimm árum síðar. „Uppsetningin
hér í Gamla bíói er líka öðruvísi.
í Vínarborg em menn íhaldssamir
og ópemuppsetningar hefðbundn-
ar. Hér er hún öll miklu ferskari."
Talið er að hlutverk Don Gio-
vanni henti rödd Kristins sérstak-
lega vel. Sjálfur segir hann að
tæknilega sé söngurinn ekki vanda-
mál, það sé ekkert í ópemnni sem
hann þurfi að hafa áhyggjur af
raddlega. En persónusköpun reyn-
ist allt annar handleggur, - enda ef
til vill flestir sem hafa gert sér
einhverjar fyrirfram mótaðar
skoðanir um kvennagullið.
„Ég kann vel við hann. Mér
verður að líka vel við hann, en ég
kynni sjálfsagt ekki vel við hann ef
hann byggi á hæðinni fyrir ofan
mig. Hann er margbrotin persóna
og erfitt að henda reiður á hvernig
hann kemur fyrir. Ef til vill þess
vegna er hlutverkið mjög spenn-
andi. Don Giovanni tekst alltaf
með klækjum að koma sér úr
vanda, - altént framan af leiknum.
Hann fer illa með fólk, en ekki af
kvalafýsn. Hann virðist vera gerð-
ur svona, segist vera að skemmta
sér. Hann vill njóta þess sem lífið
hefur upp á að bjóða.“
Kristinn sagði að sér virtist sem
tónskáldið hefði mikla samúð með
þessum bófa. „Hann er miðpunkt-
urinn og hefur fengið skemmtileg-
ustu tónlistina."
„Ég vænti mér góðs af þessari
sýningu," segir Kristinn. „Við höf-
um á góðu og ungu liði að skipa og
það er langt frá því að landið sé að
sökkva í þessum efnum. Margir
hinna nýju eiga eftir að koma á
óvart og slá í gegn. Þeir rísa undir
þeim kröfum sem gerðar eru til
þeirra, því að jafnvel er þetta verk
eitt það erfiðasta í flutningi. Tón-
listin er svo nakin að hver smá-
hnökri æpir á áheyrendur."
Kristinn Sigmundsson sagði að
þrátt fyrir að hann hefði oft komið
^fram og sungið fyndi hann alltaf
fyrir spennu þegar drægi nær frum-
sýningu. „Ég hlakka til. En það er
alltaf spenna í manni. Það er
óþarft að óttast. Það er gott lið í
gryfju og á sviði.“ þj
Ólöf K. Harðardóttir sem Donna Anna og Gunnar Guðbjörnsson sem
Don Ottavio.
Hinn mikli skelmir, Don Giovanni, gengur í augun á kvenfólkinu, en snýr
svo við þeim bakinu. „Hann vill njóta þess sem lífið hefur upp á að bjóða,“
segir Kristinn Sigmundsson, söngvari. (Tíminn: Gunnar)
Elín Ósk Óskarsdóttir sem Donna Elvira og Bergþór Pálsson sem Leporcllo.