Tíminn - 05.11.1988, Blaðsíða 15

/ l < , i »- |V r
• ' J - • A 1
KELGlN"'T"Tie
lláugardagur 5. nóvember 1988
Þad ei erfitt að svara þessari
spurningu: - í hvaða atvinnuvegi
öðrum er látið viðgangast að eigin-
maðurinn fari í vinnuna til þess að
hátta sig hjá annarri en eiginkon-
unni? Spyrjandinn hlær lágt, en
bætir svo við:
- Allir hljóta að vita að það er
þrældómur að vera leikari.
Phil Collins, tónlistarmaðurinn
heimsfrægi, er hér að tala um nýjasta
sprotann á blómlegum ferli sínum.
Hann er nú 37 ára og löngu þekktur
fyrir aðild sína að Genesis, sólóferil
sinn og upptökustjórn á plötum
listamanna á borð við Eric Clapton
og Barbru Streisand.
Nú er hann sem sagt orðinn kvik-
myndaleikari líka. Um þessarmund-
ir er verið að frumsýna myndina
Buster, þar sem hann leikur aðal-
hlutverkið. Myndin byggist á lestar-
ráninu mikla og þeir sem þegar hafa
séð hana, telja að Phil Collins verði
stjarna á hvíta tjaldinu líka.
Það stígur honum ekki til höfuðs
frekar en annað. Löngum hefur
hann sagt sem svo: - Ég er ekkert
sérstakur, nema hvað ég er alveg
sérstaklega venjulegur náungi. Um
leik sinn í myndinni segir hann:
- Þegar ég horfi á þetta, athuga ég
hverja hreyfingu nákvæmlega og get
því ekki haft góða yfirsýn yfir heild-
ina.
Hann segir að leikreynslan sé ein
sú merkilegasta á ævinni þó allt sé
talið með. - Ef ég fæ góða dóma, fer
mér kannski að lfða eins og leikara,
en þangað til lít ég bara á þetta sem
merkilega reynslu. Ef dómarnir
verða slæmir, sleppi ég bara að leika
meira.
Hann er viss um að lenda ekki í
sams konar vanda og aðrir rokk-
söngvarar, til dæmis Sting eða David
Bowie. - Þeir þurfa að vera helmingi
meira sannfærandi í kvikmyndum,
til að láta áhorfendur gleyma að
venjulega standa þeir á sviði og dilla
sér.
Sjálfur hef ég svo venjulegt andlit
að ég held að fólk eigi ekki erfitt
með að taka mér sem annarri pers-
ónu.
Lestarránið mikla árið 1963 gerði
Buster Edwards og 15 aðra smá-
glæpamenn að meiri háttar bófum.
Þeir rændu póstlest og höfðu á brott
með sér 2.6 milljónir sterlingspunda
í notuðum seðlum. Nú jafngildir
þetta 19 milljónum punda, eða hálf-
um öðrum milljarði íslenskra króna.
-Ég er ekki hlynntur því sem
gerðist, en mér finnst glæpurinn
ekki beinlínis gerður að hetjudáð í
myndinni, segir Collins. - Þetta er
eiginlega rómantísk saga um sam-
band Busters og June konu hans,
erfiðleikana sem þau áttu í vegna
ránsins og hvernig fór að lokum.
Minnstu munaði að peningarnir
eyðilegðu allt fyrir þeim og boðskap-
ur sögunnar er sá að peningar séu
ekki öll hamingjan.
Þrátt fyrir eigin auðæfi býr Phil
Collins ekki í neinni höll, aðeins
góðu húsi í Sussex með síðari konu
sinni, Jill sem er frá Kaliforníu.
Hann ekur um á venjulegum BMW,
þó hann sé einn af 100 auðugustu
mönnum Bretlands.
- Satt að segja hættir maður fljót-
lega að hugsa um peninga, segir
hann. - Ég held að orðtakið um að
peningar séu ekki allt, sé bara eitt-
hvað sem ríka fólkið fann upp til að
láta fátæklingunum líða betur. Samt
er nokkuð til í því. Ég berst lítið á,
en ef ég þarf að skreppa til New
York, hika ég ekki við að fara með
Concorde-þotu og búa á góðu hóteli,
því einu sinni varð ég að gera mér
það lélegasta að góðu.
Ég hugsa aldrei um að slíkt sé
peningasóun, það er bara peninga-
notkun og ég þarf sjaldan að nota
peninga, þeir eru bara þarna og
hrúgast upp. Sannleikurinn er sá að
ég nýt þess mun betur að vinna og
safna peningum en eyða þeim.
í kjallaranum heima hjá sér á Phil
gríðarstóra rafmagnsjárnbrautarlest
með öllu tilheyrandi. Annað áhuga-
mál hans er að safna gömlum, upp-
trekktum leikföngum. - Ég hef meiri
ánægju af að kaupa gamalt, ódýrt
leikfang á flóamarkaði en nýtt og
dýrt í sérverslun, fullyrðir hann.
- Ég les að ég sé kyntákn, en verð
ekki var við það, segir Phil Collins
kíniinn.
Sólóframi Phils spratt af dapur
leika. Árið 1978 yfirgaf fyrri kona
hans hann með tvö börn þeirra og
hélt til Kanada. Phil sat eftir og í
sorg sinni samdi hann plötuna „Face
Value“ sem varð metsöluplata um
allan heim.
- Ég á velgengni að fagna og líður
vel núna, segir hann. - Þó á ég
auðvelt með að rifja upp, hvernig
mér leið áður. Ég get kippt mér aftur
á bak í tíma og liðið eins og þegar
ég samdi döpur lög fyrir mína hönd
og annarra sem leið illa.
Á sumrin hittir hann börn sín,
Joely, 16 ára og Simon 12 ára og nú
vonar hann að þau Jill eignist bráð-
lega barn saman.
- Vangavelturnar yfir þessu eru
farnar að ganga úr hófi, segir hann.
- Nýlega las ég í blaði að ég ætlaði
að hætta að syngja og snúa mér
meira að kynlífinu, leika í fleiri
myndum svo ég gæti verið hcima á
næturnar.
Joely og Simon líður ágætlega og
eru sannfærð um að engu breyti þó
ég eignist barn með Jill. Við ætlum
að reyna það en ekkert er hægt að
ákveða, aðeins æfa sig.
Sérstaklega
venjulegur
náungi
Phil Collins er einn af auðugustu mönnum Bretlands og á
kóngafólk að vinum. Hann berst þó lítið á og nýtur þess að
vinna. Nú er verið að frumsýna kvikmynd sem hann leikur
aðalhlutverkið í og honum er spáð frama í því starfi sem
öðrum sem hann hefur gripið í um dagana.
Hér er Phil Collins í hlutverki sínu í
bíómyndinni um lestarránið mikla
ásamt leikkonunni Julie Walters sem
leikur eiginkonu hans í myndinni.
Ágóði Phils af frumsýningum
Busters rennur í sjóð til styrktar
fátækum unglingum, en Charles
prins er verndari þess sjóðs. - Prins-
inn hefur þegar sætt gagnrýni, á
sama hátt og ég, segir Phil, — fyrir að
gera glæpinn að hetjudáð. En ég
held því fram að myndin sé fyrst og
fremst ástarsaga.
Phil er hrifinn af Díönu og Charles
og þess má geta að prinsessan er
einn helsti aðdáandi lians. - Ég hitti
þau stundum eftir hljómleika og við
skiptumst á jólakortum.
Én maður verður alltaf að hafa
hugfast að um er að ræða næsta
konung Breta, svo maður klappar
ekki hressilega á öxlina á honum
segir sem svo: - Blessaður, hvað er
títt?
Phil Collins er lágvaxinn og frem-
ur þybbinn, hálfsköllóttur og með
kímniglampa í bláum augunum.
- Ég er alltaf að lesa um að ég sé
kyntákn og að kvenfólk fleygi sér að
fótum mér á hljómleikaferðum.
Slíkt gerist bara ekki.
Ég hef alltaf notið þess að vinna
og mundi sakna fagnaðarlátanna ef
ég hætti að koma fram. Varðandi
myndina um Buster er ég sannfærður
um að ég vann gott verk og þá líður
mér vel. Ef menn á borð við Michael
Caine og Bob Hoskins segja að þetta
sé ekki svo slæmt hjá mér, þá finnst
mér ég hafa sannað mig sem leikara.