Tíminn - 01.04.1989, Qupperneq 10

20
HELGIN
Laugardagur 1. apríl 1989
Kirkju þjóðar okkar hefur kom-
ið sér saman um næsta biskup og
æðsta embættismann að loknu
biskupsvali, án þess að reyna þurfi
tvisvar á þolrif kristilegrar eining-
ar. Er ekki annað að sjá en hér hafi
skoðanaskipti fengið að njóta sín,
þrátt fyrir að niðurstaðan hafi orð-
ið ótvíræð hvað varðar einn prest-
anna, Ólaf Skúlason, vígslubiskup.
Heilbrigði kosninganna kcmur
fram í því að nokkuð margir hlutu
atkvæði og tveir af þeim mjög
afgerandi fylgi fyrir utan Ólaf.
Þingvallaprestinum Heimi Stcins-
syni er sómi af þeim breiða stuðn-
ingi sem hann hlaut víða að af
landinu án þess að nokkuð hafi
verið til þess lagt af hörku eða
ásælni af hálfu hans eða stuðn-
ingsmanna hans. Sömu sögu er að
segja um Sigurð Sigurðarson, prest
á Selfossi, er veitt hefur verið
augljóst brautargengi til æðri og
vandasamari cmbætta innan kirkj-
unnar miðað við að hér fer yngsti
„kandídatinn" í biskupsvalinu.
I lolti lá aö þeir þrír sem flest
atkvæði hlutu hér í svokallaðri
fyrri umferð biskupsvals, myndu
þurfa að heyja grimma orrustu í
öðru kjöri. Slík staða gat auðvitað
komið upp, en ég leyfi mér að cfast
um að síðara kjör hefði orðið
tilefni víðtækra mannvíga í orðum
eðagjörningum. Varla hafa prestar
landsins og aðrir kjörmenn fylgt
sér að baki svo vanhæfra manna,
eða því verðum við hin í það
minnsta að trúa. Niðurstaöa er
þvert á móti fengin með því að
kjörmenn hafa fengiö frið fyrir
utanaðkomandi öflum til að mynda
sér skoðun um eftirmann herra
Péturs Sigurgeirssonar, eða það
skulum við í það minnsta vona.
En er þá einhugur í kirKjunni?
Ekki er nema cölilegt að spyrja sig
þcirrar spurningar, þar sem oft vill
viö brenna að andstæðingar í hörð-
um kosningum liggi eftir mcð undir
opnar og sárir mjög. Almennir
safnaðarmeðlimir eiga hér kröfu á
að svo sé ekki. Nú Itefur veriö
kosinn biskup yfir íslandi og cnnþá
er aðeins gert ráð fyrir einum
manni í þetta háa cmbætti. Ólafur
hefur í ár orðið fyrir valinu og
hefur það viltinlega ráðist af ýms-
um þáttum. Um hann hlýtur hcr
eftir að ríkja fullkominn einhugur
innan þjóðkirkjunnar sem þess
manns er tekiö hefur sæti Péturs
pöstula við að veitti kirkju Krists
forystu í þeim cfnum, sem hægt er
að ætlast til af mönnum yfirlcitt.
Einhugurinn ætti aö vcra tryggöur
ef menn ncita ekki að horfa til
þeirrar staðreyndar, sem kirkjan
byggir á, að söfnuðir hér á landi
séu limir á aðeins einum líkama
Krists. Samkvæmt því getureining-
in því aðeins brostið að menn horfi
framhjá þessari staðreynd. Þá eru
þeir líka komnir á vit annarra
lögmála, sem ekki hafa verið stað-
lest al' Drottni sjálfum, heldur eru
spottin af veraldlegum kennisetn-
ingum dauðlegra manna. Þar á ég
vitanlega við pólitík flokka og
fylkinga á sviði landsmála og
þjóölífs, þar sem jafnan cr grunnt
á persónuvígum.
Hitt er nauðsyn kirkju hverri að
flétta ekkisaman vcraldlcga pólitík
viö þá einu sönnu pólitík er kristnin
boðar. Sjái menn ekki neinn veru-
lcgan mun þar á, er þeim hinum
sama hollt að líta til markmiða
Krists og megincfnis í boðskap
hans. Hafi hinir sömu tckiö þátt í
nýlega afstaðinni páskahátíð krist-
inna manna, á ég ekki að þurfa að
rifja það upp hér í stuttum kafla
hugleiðinga minna í helgarblaði,
hver sé hinn eiginlcgi boðskapur
upprisu Krists.
Þótt benda megi á miður heppi-
legar afleiðingar kosninga almennt
talað, er ég einlægt þeirrar skoðun-
ar að vart muni vera fram komin
enn sú aðferð er óyggjandi getur
leyst af almennar kosningar eða
fulltrúakosningar eins og nú eru
afstaðnar í biskupsvalinu. Er ég
reyndar þeirrar skoðunar að í allan
vetur hafi hún velt upp málefna-
legri úttekt á kirkjunni um ýmis
mál hennar, skipulagsleg og guð-
fræðileg. Er vonandi að slík úttekt
haldi nú áfram og nái því flugi sem
æskilegt er að lifandi kirkja stundi.
Þótt almenningur í landinu telji sig
vart eiga aðgang að þessari innri
umræðu, verður ekki litið framhjá
því að þessi sami almenningur er
að mestu leyti líka kirkjusöfnuöur
í sínu héraði. Þessi almenningur er
að mestu leyti heilög almenn
kirkja, sem segist í trúarjátningu
sinni trúa á heilagan anda kirkj-
unnar. Því ætti að veitast í þeim
játningum nægilegur styrkur til að
sameinast eftirdrengilegarogheið-
arlegar kosningar, þótt menn
kunni að hafa haft eindregna skoð-
un um að niðurstaðan hefði átt að
vera á aöra lund. Því sé ég fulla
ástæðu til að óska kirkju vorri og
nýkjörnum biskupi blessunar í
starfi sínu að daglegri boðun krist-
innar trúar. um leið og þakka ber
fráfarandi biskupi fyrir kristilega
skipsstjórn undanfarin ár.
GETTU NÚ
Þaö var Lómagnúp-
ur, sem við báðum
ykkur að þekkja
síðast, fjallið sem jöt-
unninn gekk út úr og
kallaði í bergið til sín
þá brennumenn, sem
fylgdu Flosa.
Nú er það gamalt
og virðulegt guðshús,
sem við spyrjum um,
sem setur mikinn svip
á heimabyggðina.
Hvert er það?
-
4 5
“0 p r ir>
X/ — m <
E3S 2UU
Z - o U) 1 k
t? □ F XI a F 10 E3 fH' B ■ B X. k |—
nr 2 cf 0 (7T C- X > tu
[ur m F r 0 tzl X &
0 [3 3 c F z s F CJ)
± X c zT Q □ 3 X 1 s ■ x> r F x> ■ ■ CA X> ■ c/> c Tn Tþ T ■ —
<L B 1:7 a z 73
—' < 0 E co n zn 0 C <
F F a S F r * z. 0:
X> Q, £TX s 0 Ö z" rn F
u F U) F a S CL F □ H c_. F ■ F V r**T -
Tp F £71 B s CO F 3? 23 V. V- X7
a fcá HT F ^3 F c- F
73 m B & 0 * 7) 3=> Tz. 5

KROSSGÁTA
— 5 fí&l)
KEPP
fíST
UpP-
c/JJIP
SPRIJTTU
JTpjl
WES
e/N/s
T£U
D£1 G
Tuptft
SUuFR
1 Ð
RuLL
UML
5TliLK
?E$T

GFoS
SiG-
(RJT
iys,4
-rvÍk
RtlNl
MDRT
>
DUG-
ut&a

A
llHMtl
STHRF
8ER fí
UM
lEbb
50
RBtiH

LttTN■
IR
F75K-
UKíN/N
KftR

staeu^
íY&r-
U-R
SKiELö/
M(\m
7
to
T
1
T
1Ö
1
PUGL
ÉINS
N/INNS
FOR-
NftYiV

F/TÐl
LIÐUCT
FUGL
Hms
RlFST
7T

1
mou
Lt 77)
FlFL
PÚKÍNN
A fii
^AlfLU
mí'
6UB
tíCJ?l
JtfF NT
VLTUST

ToNN
y\ZiLT
STeT T
DJOPF
IfíUL

L7LL
tongl
R'fíRU
*
YooO 1
V/EN i
S'JfiRf)
t/tNl
HUD D-
fíVl

F o-R
BiT/?
•//

SIÐfí

a
FLU6 "
e/Nk-
STáfíK
/2

PoFl
RCÐ

’uM
£YJf)
TONR
statur
riMi
/3
77
©

H/)R S
FrR
m
RDRN
Soo
50
i/EGG-
URINM
-V5 s
RfíGD
jtlhr

einH
ló