Tíminn - 09.08.1989, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 9. ágúst 1989
Miðvikudagur 9. ágúst 1989
8 Tíminn
Tíminn 9
var gengið á varabirgðir á Sjúkrahúsinu
á Blönduósi.
Ungir krakkar,
eiturlyf og nauðganir
Mikil og almenn ölvun var á svæðinu
og svo virtist að vín væri hvergi nærri á
þrotum undir morgun á mánudag þegar
mestu gleðinni var að ljúka. Ungmenni
voru nokkuð áberandi meðal mótsgesta
og sá yngsti sem leitaði aðstoðar í sjúkra-
skýlinu á staðnum var einungis þrettán
ára. Tvær nauðganir voru kærðar til
lögreglu og nokkrir aðilar voru teknir
fyrir að hafa fíkniefni í fórum sínum. Þeir
voru færðir til yfirheyrslu til Reykjavíkur,
en fengu fljótlega að fara frjálsir ferða
sinna og munu nokkrir þeirra hafa slopp-
ið inn á svæðið aftur. Að sögn fíkniefna-
lögreglunnar voru ^mennirnir ekki með
mikið magn eiturlyfja í fórum sínum og
mun það aðallega hafa verið ætlað til
eigin neyslu.
Haft er eftir Hjalta Zhóphóníassyni
skrifstofustjóra hjá dómsmálaráðuneyt-
inu að vantað hefði mikið upp á hreinlæt-
isaðstöðu í Húnaveri og löggæslu hefði
einnig verið ábótavant. Á þriðja tug
lögreglumanna var á svæðinu en hafi
verið vel á áttunda þúsund manns á
svæðinu þegar mest var, samsvarar það
um það bil 250 manns á hvem lögreglu-
þjón. Eins og gefur að skilja er erfitt fyrir
einn lögregluþjón að fylgjast með á milli
tvö hundmð og þrjú hundruð manns í
einu, sér í lagi þar sem svæðið var ekki
upplýst þegar dimma tók. Óspektir voru
ekki áberandi, en samt var þó nokkur
fjöldi fólks með áverka, svo sem glóðar-
augu og bólgnar varir er líða tók á
útihátíðina og meira mun hafa verið um
róstur á föstudag og laugardag, en seinni
hluta útihátíðarinnar.
Gengu um eins og
logandi Ijósaperur
Eitt af því sem selt var í Húnaveri á
vegum heimamanna voru 10-15 sm langir
plasthólkar fylltir af sjálflýsandi vökva-
upplausn og átti ljósið að endast í tuttugu
fjóra tíma. Plasthólkunum var þannig
lokað að hetta var brædd fyrir annan
endann og nokkuð auðvelt reyndist fyrir
ölvaða mótsgesti að ná hettunum af og
hella yfir sig innihaldinu. Á föstudags-
kvöldinu mátti öðru hvoru sjá slíkum
einstáklingum bregða fyrir en þeir litu út
eins og gangandi ljósaperur í myrkrinu.
Snarlega var tekið fyrir sölu á þessum
sjálflýsandi hólkum er krakkar sem leikið
höfðu þennan leik komu í sjúkraskýlið,
eftir að hafa fengið innihald hinna grænu
og rauðu sjálflýsandi plaststauta í augu
og á aðra viðkvæma staði líkamans.
Ekki munu hafa verið alvarleg slys
vegna bruna af völdum innihaldssins,
(sem ekki fengust upplýsingar um í gær
hvert var) en á tímabili myndaðist við
sjúkraskýíið örtröð vegna fólks sem hafði
brennt sig á sullinu. Um 400 manns
leituðu aðstoðar vegna meiðsla og ann-
arra áverka í Húnaveri yfir helgina og má
eflaust skýra þann mikla fjölda að ein-
hverju leyti vegna hinna sjálflýsandi
hólka.
Ekki kvartað yfir umgengni
Er haft var samband í gær við ábúendur
á jörðinni Bólstaðarhlíð sem stendur fast
við Húnaver, báru þeir samkomugestum
söguna vel og sögðu engin spellvirki hafa
verið unnin á mannvirkjum né tækjum og
ónæði ekki heldur hafa verið mikið. Þó
er vitað til þess að skemmdir voru unnar
á trjágróðri í nágrenninu og oftar en einu
sinni sá blaðamaður Tímans hróðugt
ungmenni þar sem það gekk með í
höndinni trjágrein, eða jafnvel smátré
rifin upp með rótum. Einhver dæmi voru
líka um að heyböggum sem geymdir voru
í hlöðu á mótssvæðinu, væri stolið og þeir
teknir með sem eins konar minjagripir
um „Húnaver ’89“. Þetta mun þó ekki
hafa verið algeng iðja.
Öll sveitin upptekin
við að hreinsa rusl í gær og dag
Það stakk í augu að lítil viðleitni virtist
vera frá hendi forsvarsmanna hátíðarinn-
ar að hreinsa það rusl sem hent var af
samkomugestum á svæðið. Gífurlegt rusl
var skilið eftir á svæðinu og þegar blaða-
maður átti leið hjá staðnum í gærmorgun
virtist lítið farið að hreinsa til og starfsfólk
var ekki sjáanlegt á svæðinu. Er haft var
samband við starfsmann í félagsheimilinu
Húnaveri í gær, upplýsti hann að flest
fólk sem vettlingi gæti valdið í sveitinni
ynni kappsamlega við að hreinsa svæðið
og er gert ráð fyrir því að verkinu verði
lokið seinnipartinn í dag. Mikil rigning
var á svæðinu á mánudag og í gær og kom
bleytan m.a. í veg fyrir að ruslið fyki um
og dreifðist yfir víðara svæði en það var
á fyrir.
Öþurrkarnir auðvelduðu einnig hreins-
unina á annan hátt, þ.e.a.s. bændur og
búalið þeirra voru ekki upptekin við
heyskap. Ruslið er tínt upp í kerrur og
vagna sem dráttarvélum er beitt fyrir og
Timamynd: Kristin Pilsdóltir
einnig eru notaðar múgavélar til að raka
því saman þar sem unnt er að koma þeim
við.
Jakob græddi
og heimamenn græddu líka
Jakob Magnússon Stuðmaður var
ábyrgðarmaður fyrir útihátíðinni og hafði
veg og vanda af undirbúningi og fram-
kvæmd hennar í samráði við heimamenn.
Samningar voru þannig að félagsheimilið
Húnaver fékk ákveðna prósentu af að-
gangseyri og sá um alla sölu á svæðinu.
Jakob tók þá áhættu að ráða skemmti-
krafta á hátíðina en að öllum líkindum
hafa bæði heimamenn og Jakob Magnús-
son haft gott upp úr krafsinu þessa helgi.
Ekki náðist í Jakob í gær, en samkvæmt
heimildum Tímans borguðu rúmlega sex
þúsund manns sig inn á svæðið og sé sú
tala margfölduð með fjórum þúsundum,
en aðgangseyrir inn á svæðið var 3.950
kr., fæst út talan 24 milljónir. Af þeirri
tölu má svo draga söluskatt, löggæslu-
gjald og annan kostnað, svo og laun
annarra skemmtikrafta en Jakobs. Ofan
á þetta bætast tekjur félagsheimilisins af
sölu, sem reikna má með að hafi jafnvel
skipt þúsundum króna á hvern þátttak-
enda.
Eftir Árna Qunnarsson
Stanslaus tónlist í þrjá og hálfan sól-
arhring. Drukknir unglingar, sofandi,
dansandi, hlæjandi, í faðmlögum; skríð-
andi, vafrandi, grátandi, leitandi. Rusl,
endalaust rusl, fjúkandi pappír, bjórdós-
ir, gosdósir, gosflöskur, vínflöskur.
Húnaver, átta þúsund manns, einhver
þúsund af tjöldum og nokkur þúsund
bílar.
Verslunarmannahelgin er liðin hjá með
sínum hefðbundnu útihátíðum. Sú úti-
hátíð sem mesta athygli vakti og var um
leið fjölmennust var „Húnaver ’89“, i
samkoma sem haldin var í Húnaveri í
Bólstaðarhlíðarhreppi á vegum Jakobs
Magnússonar og Stuðmanna. Upphaf-,
lega var reiknað með að á bilinu tvö- til
fimmþúsund manns tækju þátt í „Húna-
veri ’89“, en að sögn lögreglu er talið að
á milli sjö og átta þúsund manns hafi
verið á svæðinu þegar mest var. Þegar
sýnt var í hvað stefndi var ákveðið að
senda liðsauka úr Reykjavíkurlögregl-
unni til að taka við yfirstjórn löggæslu á
svæðinu. Magnús Einarsson lögreglu-
maður í Reykjavík fór með yfirstjórnina
og í gær skilaði hann af sér skýrslu um
ástand mála eins og það var fyrir norðan
um helgina.
Krossviðarkamarinn
Blaðamaður Tímans var á svæðinu á
laugardag og sunnudag og getur tekið
undir að ölvun var vissulega mikil og
aðstöðu í Húnaveri á margan hátt ábóta-
vant. En hvort útihátíðin fór nokkuð verr
fram en samkomur af svipuðu tagi á
undanförnum árum er fullkomið álita-
mál.
Alls voru nítján klósett á svæðinu, tólf
útiklósett sem sett voru upp sérstaklega
fyrir þetta tilefni og sjö klósett sem eru
til staðar inni í félagsheimilinu. Útikló-
settin voru þannig hönnuð að smíðaður ,
var skúr úr krossviði og hann hólfaður
niður í tólf klefa, sem í hverjum var eitt
klósett. í raun er varla hægt að tala um
útiklósett, útikamrar er orð sem lýsir
þessari byggingu mun betur. Grafin hafði
verið ein stór aflöng gryfja og krossviðar-
kamarinn reistur yfir hana. Ofan í gryfj-
unni hafði verið sett einhverskonar sand-
kennt efni, sem blaðamaður hafði ekki
tækifæri né löngun til að skoða nánar og
eyddi það m.a. mestu af ólyktinni sem
lagði upp úr kamargryfjunni. Ekki var
vatn í klósettunum heldur gat niður úr
þeim og blasti þess vegna innihald gryfj-
unnar við hverjum þeim sem hugðist
ganga erinda sinna á þessum skyndikló-
settum. Þessi aðstaða var sem sagt frekar |
fráhrindandi og snéru margir frá kross-,
viðarkamrinum og gerðu sín stykki ann-
ars staðar. j
Svartá var til margra hluta gagnleg
Svartá rennur á grundunum fyrir neðan
Húnaver og afmarkaðist mótssvæðið að
vestan af ánni. Áin var mikið notuð af
samkomugestum þessa helgi, bæði til að
vaða í henni og þrífa sig, svo og til
annarra hluta. Það var oft á tíðum
spaugileg sjón að sjá til fólks þar sem það
gekk að ánni eftir misjafnlega langan og
góðan nætursvefn til að bursta í sér
tennur, eða slökkva þorsta sínum; og tók
ekki eftir þeim er stóð skammt fyrir ofan
hann á bakkanum og mé, né heldur
notuðum klósettpappírnum sem flaut
niður ána.
Fimm þúsund smokka föstudagur
Eins og stendur er næsta lítið af
smokkum í Húnavatnssýslum, því allir
smokkar sem til voru í apótekinu á
Blönduósi voru keyptir upp af forsvars-
mönnum útihátíðarinnar og seldust þeir
upp á augabragði. Jakob Magnússon lét
þau orð falla á aðfaranótt laugardagsins
að búið væri að selja fimm þúsund
smokka og verið væri að senda eftir meiri
birgðum til að fullnægja eftirspurn. Hvort
þessi saga Jakobs er sönn skal ósagt látið,
en hitt er víst að eftir að smokkarnir í
apótekinu á Blönduósi voru uppurnir,