Tíminn - 13.01.1990, Blaðsíða 8
16 i HELGIN
lllllll í TIMANS RÁS
Hallur
Magnússon
Allt niðrum Moggann í Panama
Það gagnmerka blað
Morgunblaðið hefur löngum verið
mér hin mesta skemmtan.
Sérstaklega hafa hinar “hlutlausu
og óhlutdrægu” erlendu fréttir
blaðsins vakiö kátínu mína. Þar
hefur blaðið verið kaþólskara en
páfinn hvað varðar málefni er
snerta Bandaríkin. Sumir myndu
segja að Mogginn væri með
undirlægjuhátt gagnvarl Banda-
ríkjamönnum.
A hinn bóginn hefur Mogginn
verið iðinn við það að vella sér upp
úr öllu sem miður hefur farið í
ríkjum Austur-Evrópu, reyndar
öllum ríkjum sem hugsanlega hefur
verið hægt að bendla við sósíalisma
eða kommúnisma. Þar hefur
Mogginn málað skrattann á
vegginn við hvert lækifæri og
hlakkað yfir óförum.
Þessi undarlegheit Moggans
töldu sumir liðna tíð, enda hefur
hann verið laginn viö aö fela
innræti sitt í hlutleysislegu
yfirbragði og komið áróðri sínum
lúmskt á framfæri. Ein aðferðin
hefur verið að minnast alltaf á nafn
Sovélríkjanna í fyrirsögnum þegar
slæm tíðindi berast úr austrinu, en
hins vegar forðast að nefna á nafn
það “illa heimsveldi” , eins og
Reagan fyrrum stórstjarna á síðum
Moggans kailaði Sovétríkin, þegar
jákvæðar fréltir hafa borisl úr
austurvegi.
A hinn bóginn forðast Mogginn
að nefna Bandaríkin á nafn í
fyrirsögnum þegar neikvæða fréttir
hafa borist úr Vesturheimi, en hins
vegar lauma nafni þessa
draumaríkis Aðalstrætispressunnar
inn í fyrirsagnir frétla er Ijalla um
jákvæða hluti.
Þessi jafnvægislist Moggans
hefur gengið að meslu slysalaust
undanfarin misseri og einungis
hægt að sjá þessa hlutdrægu
fréttamennsku Moggans ef fólk er
meðvitaö um áróðurstæknina. Hins
vegar hefur Mogginn nýlega heldur
betur misst niðrum sig buxurnar og
komið fram fyrir alþjóð með allt á
hælunum. Enda bárust mikil tíðindi
bæði úr austurvegi og Vesturheimi.
Alþjóð hefur fylgst með í
fjölmiðlum hvernig gerræðis-
stjórnskipulag austantjaldsríkjanna
hefur hrunið eins og spilaborg á
ótrúlega skömmum tíma. Hafa allir
þeir er bera lýðræði fyrir brjósti
fagnað þeirri umbótaþróun sem
orðið hefur og vart trúað sínum
eigin augum þegar kúgaðar þjóöir
Mið- og Austur-Evrópu hafa tekið
hvert sjömílnaskrefið mót lýðræði á
fætur öðru. Ný og jákvæðari
heimsmynd hefur risið á nokkrum
vikum.
Þessu heíði Mogginn átt að
fagna mjög, enda búinn að eyða
miklu púðri í að halda
kommagrýlunni uppi á síöum
sínum. En þrátt fyrir gleöihjóm á
síðum Moggans yfir tiltölulega
friðsamlegum valdatökum um-
bótasinna í austantjaldsríkjun-um,
þá mátti finna vonbrigðistón.
Vondu kommarnir voru ekki nógu
vondir og gáfu völd sín eftir án
nokkurra blóðsúthellinga. Slíkt
samræmdist ekki hugmyndafræöi
Moggans.
En viti menn. Mogginn á
fjósbitanum átti eftir að fitna svo
um munaði. I einu ríki austursins
var leiðtogi sem þrjóskaðist við.
Leiðtogi sem Mogginn hrósaði í
hástert árið 1969 og árin þar á eftir
og haföi mjög í hávegum. Það var
Ceausescu í Rúmeníu. Enda fór
það svo að honum var ekki komið
frá völdum nema með blóðugri
byltingu. Þúsundir Rúmena féllu
fyrir hinum harðsvíruöu
öryggissveitum harðstjórans í
baráttunni fyrir frelsi og lýðræði.
Það mátti finna feginstón f
fréttaflutningi Moggans af þessari
blóðugu byltingu gegn
harðstjóranum. Hér var sönnunin
fyrir illsku kommúnismans.
En á sama tíma og blóði
saklausra borgara var úthellt í
Rúmeníu var blóði saklausra
borgara úthelll annars staðar í
heiminum. Þar var á ferðinni
uppáhaldsherlið Moggans,
bandaríski herinn. Bandaríkjamenn
gerðu innrás í Panama með ofurefli
liðs og gerðu ekki það einasta
stórskotaliðsárásir á bækistöðvar
panamíska hersins, heldur einnig á
íbúahverfi. Hundruð óbreyttra
borgara féllu samkvæmt tölum
bandaríska hersins. Fyrrum
dómsmálaráðherra Bandaríkjanna
ogeitt helsta forsetaframbjóð-
endaefni Demókrata fullyrða að
rúmlega 1200 óbreyttir borgarar
hafi fallið í innrásinni.
Það var einmitt hér sem
Mogginn missti niðrum sig í
fréttaflutningi. Fyrirsögn á forsíðu
af ólöglegri innrás Bandaríkjanna
var á þessa leið: STJÓRN-
ARBYLTING í PANAMA. í lítilli
yfirfyrirsögn sagði: Banda-
ríkjamenn beita 22 þúsund manna
herliði. Aðalstrætispressan fagnaði
þessari innrás Bandaríkjanna og
gerði eins lítið úr henni og
mögulegt var. Ekki var mikið
íjallað um mannfall óbreyttra
borgara. A sama tíma velti
Mogginn sér upp úr blóðbaðinu í
Rúmeníu.
Þessi fyrirsögn var einungis
forsmekkurinn. Nokkrum dögum
seinna er bandaríski herinn hafði
umkringt sendiráð Páfagarðs í
Panama og rústað friðhelgu heimili
sendiherra Níkaragva, þá barst
ljölmiðlum heimsins frétt gegnum
Reuters fréttastofuna. Fyrirsögn
fréttarinnar var: PÁFAGARÐUR
FORDÆMIR HERNÁM BANDA-
RÍKJANNA í PANAMA. Þegar
Mogginn haíði farið hendur um
fréttina var fyrirsögnin: DEILT
UM HÁVAÐA VIÐ SENDIRÁÐ
PAFAGARÐS í PANAMA.
Fleiri orö þarf ekki að hafa um
hjákátlega erlenda fréttamennsku
Moggans.
Laugardagur 13. janúar 1989
GETTU NÚ
Það var kirkjan í Borg-
arnesi, sem síðast var
spurt um.
Þarna er staður suð-
vestanlands, sem les-
endur geta spreytt sig á
að þekkja. Hér hefur lengi
verið vistheimili og héð-
an er kunnur göngugarp-
ur kominn, sem allir
kannast við.
FT ~ m
j£ n FT -j > m l a K CT) í B ■ 22» r-
ij zz I cn sd > ÖT 0 cn F s
n B □ sr> X* ■ a "o c. CL T C3 ■ B > n s E E3 —
I 0 2: B c- |0'l u> xT B PlN
</> £ £. => Ul 0 X 3 pT □
0 <A qg "V 3> Z. "F O'. Q
0 0 O- c- |CQ | T > ö" \F B
te' r Z. c. fu □ FT
•X. a B c. Y Z.|Ö)| T ■ ir> 0 > XP B □ SS —
0 < 3 □ a - 2> 3 0 3
2 r- i-’ i X Vn X) ■ I ■ □ a B t O- —K B □ 3
C i« r 3
XJ - F a
5 d KD É 3 |c-þd1
KROSSGÁTA