Tíminn - 07.04.1990, Blaðsíða 4

12 Tíminn
Laugardagur 7. apríl 1990
Vaxtarrækt hefur verið nokkuð í sviðsljósinu að undanförnu en (slandsmótið var haldið um síð-
ustu helgi. Spurningunni um lyfjanotkun vaxtarræktarmanna hefur verið kastað fram í fjölmiðlum:
blaut gólf-
andlitið“
Það par sem hvað mest hefur verið í sviðsljósinu í liðinni viku er án
efa nýkrýndir íslandsmeistarar í vaxtarrækt, þau Inga S. Steingríms-
dóttir og Guðmundur Bragason. Þau vöktu mikla athygli á íslands-
mótinu sem haldið var á Hótel íslandi, fýrir glæsilegan vöxt og ekki
vakti minni athygli meðal almennings að sigurparið skyldi vera kær-
ustupar. í grein sem birtist í Alþýðublaðinu á miðvikudag er meint
lyfjanotkun vaxtarræktarmanna tekin fýrir og Grímur Sæmundsen
læknir segir, að auðséð sé að stúlkur geti ekki náð þeim vexti sem
æskilegur sé talinn á vaxtarræktarmótum án þess að neyta karl-
kynshormóna.
Neyta íslandsmeistararnir í vaxtarrækt
hormónalyfja?
„Nei, við notum ekki hormónalyf. Eg get
einungis svarað fyrir okkur tvö og ég hef
ekki heyrt um aðra, ekki hérlendis. Ef við
lítum á greinina í Alþýðublaðinu þá getur
hún átt við erlent fólk líka. Við vitum það
að vaxtarræktarmenn erlendis nota lyf,
bæði karlar og konur. Við erum alltaf að
heyra um fólk sem fellur á lyfjaprófum. Ég
held að það sé hvergi í nokkurri íþrótta-
grein tekið eins strangt á lyfjunum og í
vaxtarrækt og þar á ég við erlendis. Því
miður hefur ekki ennþá verið hægt að taka
upp lyQapróf hérlendis vegna þess hve dýrt
það er. Mér skilst að hvert próf kosti 12
þúsund krónur,“ sagði Guðmundur Braga-
son Islandsmeistari í vaxtarrækt í helgar-
viðtali við Tímann.
„Við höfum viðrað það við ÍSÍ að ganga í
sambandið og það hefur verið tekið ágæt-
lega í það, en það er mál sem þarf að ræða
og tekur sinn tíma. Við ætlum að taka upp
lyfjapróf. Spumingin er aðeins hvenær. Ég
vona að það verði sem fyrst, því við höfúm
haft þetta orð á okkur.“
„A öllum áhugamannamótum erlendis er
lyfjapróf og refsað fyrir notkun
hormónalyfja. Síðan er lyfjaprófað á öllum
atvinnumannamótum kvenna og þær geta
átt von á því að verða prófaðar allan ársins
hring. Síðan var byrjað á því á þessu ári að
lyfjaprófa á atvinnumannamótum karla. A
næsta ári verður síðan lyfjaprófað á öllum
mótum og þar eftir. Á atvinnumannamót-
um em allir lyfjaprófaðir, ekki bara þeir
sem lenda í verðlaunasætum,“ sagði Guð-
mundur.
Þú veist þá ekki til þess að íslenskt vaxt-
arræktarfólk taki hormónalyf?
„Ég þekki engin dæmi þess. Maður hefur
heyrt sögur, ég játa það, en sögur em sögur
og ég hef líka heyrt þær um aðrar íþrótta-
greinar, en persónulega þekki ég engin
dæmi þess.
„Mér fínnst þessi grein í Alþýðublaðinu
hroðalega upp sett. Mér finnst svona blaða-
mennska vera til háborinnar skammar. Það
er í rauninni bent á Ingu í greininni þar sem.
mynd af henni er birt. Síðan er talað um að
umræðan um lyfjanotkun vaxtarræktar-
manna hafí komið uppá yfirborðið að loknu
Islandsmótinu um siðustu helgi. Þetta er
fyrsta umræðan sem ég sé! Þama er verið
að vekja þessa umræðu. Mest allt það sem
Kristján Ragnarsson sjúkraþjálfari segir í
Alþýðublaðsviðtalinu finnst mér vera al-
gjört mgl. Hann segir að vaxtarrækt sé ekki
fyrir almenning. Við sem keppum í vaxtar-
rækt viljum kalla þetta vaxtarrækt og
keppnisvaxtarrækt. Ekki líkamsrækt vegna
þess að líkamsrækt er víðfemt hugtak.“
„Kristján segir að það vanti álag á hjarta
og æðakerfi í vaxtarrækt. Ég er nýbúinn að
lesa grein í „Muscule and fitness" tímarit-
inu, grein þar sem læknir vitnar í rannsókn-
ir þar sem fram kemur að vaxtarrækt reyni
mjög á hjarta og æðakerfi. Ef maður sér er-
lendan vaxtarræktarmann þá sér maður að
hann er allur út í stórum æðum. Ég segi fyr-
ir mig að ég fæ hjartað aldrei meira af stað
en eftir góða fótaæfingu. Hvað varðar lið-
leikann, auðvitað eykur vaxtarrækt liðleik-
ann. Það er verið að teygja á öllum vöðv-
um. Það er alveg eins hægt að taka hlaup
fyrir og segja að þau auki ekki kraft og lið-
leika, heldur eingöngu þol. Þama er vaxtar-
rækt tekin fyrir og rökkuð niður,“ sagði
Guðmundur.
„Við reykjum ekki og drekkum ef til vill
þrisvar á ári í mesta lagi. Af hverju ættum
við þá að taka lyf sem skemma líkamann,
sem við erum að rækta. Það er virkilega
sárt að fá svona ásakanir framan í sig,“
sagði Inga S. Steingrímsdóttir.
Er ekki keppnin orðin það hörð að
lyfjataka sé nauðsynleg til þess að ná ár-
angri?
„Það getur verið að það þurfi til erlendis,
en ekki hér á Islandi. Hér keppa líklega að-
eins um 40 manns í vaxtarrækt þannig að
keppnin er nú ekki harðari en það. Það kom
greinilega fram á mótinu um síðustu helgi
að vöðvamassi er ekki allt. Ég var til dæm-
is með minnsta massann í mínum flokk og
með áberandi minni massa en Ivar Hauks-
son, sem ég keppti á móti í heildarkeppn-
inni. Lyfin eru vefaukandi sterar, sem þá
væntanlega auka vöðvamassann, en hann
er greinilega ekki allt.“ sagði Guðmundur.
En hvaða áhrif teljið þið að hormónalyf
hafi fyrir þá sem hugsanlega nota þau?
„Þau virka, það er öruggt. Læknar héldu
því ffam fyrst þegar umræða um lyf kom
upp, að þau virkuðu ekki, þau hefðu engin
áhrif á vöðvamassann. Það hafa íþrótta-
menn afsannað eins og við þekkjum dæmi
um erlendis frá. Þegar læknar ljúga svona
að fólki, af hveiju ætti það þá að trúa þeim
þegar þeir tala um aukaverkanir. Hræðslu-
áróðurinn er kominn út í öfgar. Það þarf að
taka á þessum málum, rannsaka áhrifin og
hvetja til skynsemi. Fræðsla þarf að koma í
staðinn fyrir áróðurinn. Lyfin hafa eflaust
sínar aukaverkanir og eru hættuleg," sagði
Guðmundur
Hvaða áhrif getur það haft á konur að
taka inn karlkynshormóna?
„Karlkynshormónar í þessum mæli, eiga
ekki heima í kvenmannslíkamanum. Þeir
valda breytingum á hárvexti og öðru slíku
og eru eflaust mjög slæmir fyrir konur,
hvort sem um er að ræða bameignir eða
annað. Ég þekki það ekki nógu vel til þess
að geta sagt meira um það,“ sagði Guð-
mundur.
En þú Inga, þekkir þú áhrif karkyns-
hormóna á kvenlíkamann?
„Nei ekki mikið, ég hef lesið um þetta í er-
lendum blöðum en þar em aldrei tekin ein-
stök dæmi. Maður hefúr séð kvenmenn
sem taka lyf. Andlitið breytist og þær verða
eins og karlmenn í framan. Ég veit ekki
hvaða áhrif hormónalyf geta haft á bam-
eignir, það hefúr ekkert verið sannað eða
ósannað um áhrifin,“ sagði Inga.
„Það er sök sér með karlmenn, það er ekk-
ert tiltökumál þótt röddin dýpki hjá þeim en
það er annað mál með liffarskemmdir. Hjá
kvenmanni er aflur á móti slæmt þegar
svona breytingar verða á líkamanum,“
sagði Guðmundur.
„Lyfjanotkun veldur skemmdum á lifúr
líkt og áfengi í miklum mæli.“
Nú segir læknir í viðtali við Alþýðu-
blaðið að útilokað sé fyrir konu að ná
„æskilegum“ vexti án lyfja?
„Ef hann á við Ingu, þá getum bent á kven-
fólk í fjölda íþróttagreina sem hefur meiri
vöðvamassa en Inga. T.d. fimleikakonur,
sundkonur og fleiri. Inga er búin að berjast
við lóðin í 4 ár og hún æfir ekki eins og
aumingi. Hún hefúr haft mjög mikið fyrir
þessu og æft mjög stíft. Það er yfirleitt hún
sem dregur mig áffam ffekar en öfúgt.
Þannig að það er eins og að fá blauta gólf-
tusku ffaman í sig að fá á sig svona ásakan-
ir,“ sagði Guðmundur.
„Ef læknirinn á við keppni kvenfólks er-
lendis, þá hefði verið skemmtilegra að fá
það ffam, því það er eflaust rétt. En slíkt á
ekki við um stelpumar sem kepptu á Is-
landsmótinu.“
En strangir matarkúrar fyrir keppni,
ganga vaxtarræktarmenn ekki of nærri
líkamanum þegar þeir eru að „skera sig
niður“ ?
„Vaxtarræktarmaður þarf í mesta lagi að
létta sig um 5-6 kg fyrir keppni. Ef við tök-
um mig sem dæmi, þá er ég mjög grannur
að eðlisfari og þurfti að létta mig um 3 kg.
Fyrst er gengið á fituna í líkamanum, en
undir það síðasta er gengið á vökvamagnið.
Það mataræði sem við erum á reynum við
að hafa eins fjölbreytt og náttúrulegt og við
getum. Ég held að engir íþróttamenn hugsi
eins mikið um mataræði og vaxtarræktar-
menn. Við borðum hrisgijón, ferskan fisk,
ávexti, grænmeti og annað slíkt þegar við
erum að „skera okkur niður“. Við minnkum
,Jcaloríu“ fjöldann smátt og smátt niður í
1500 fyrir karlmenn og 1000 fyrir konur
síðustu dagana. Ég get ekki séð annað en
þetta sé nákvæmlega það mataræði sem
sérffæðingamir hans Gríms Sæmundsen
hjá Mætti em að ráðleggja fólki. Ég get
ekki ímyndað mér að það sé meira álag fyr-
ir vaxtarræktarmann að létta sig um 5-6 kg
en feita konu að létta sig um 20 kg.“
„Undir það síðasta þegar við minnkum
vökvamagnið í líkamanum þá er það gert í
síðustu vikunni fyrir keppni. Þá aukum við
aðeins saltið fyrstu dagana í vikunni, en
klippum síðan alveg á það og aukum í stað-
inn kalíum magnið, en það fæst meðal ann-
ars úr banönum, kartöflum og ávöxtum.
Saltið heldur vökva undir húðinni, en kal-
íum dregur vökva inn í vöðvaffumumar.
Með því að auka aðeins kalíum magnið og
minnka saltið þá drögum við vökvann und-
an húðinni og inní vöðvaffumumar. Það
getur verið klukkutimaspursmál hvemig til
tekst. Maður getur verið mjög „skorinn“ að
degi til, en minna um kvöldið," sagði Guð-
mundur.
Er það þá eingöngu mataræði sem áhrif
hefur á „skurðinn" ?
„Já, eingöngu. Við viljum ekki missa
vökva úr vöðvunum, þá minnka þeir og
verða flatir og „skurðurinn“ kemur ekki
eins vel ffam. Við notum því ekki vökva-
losandi lyf. Það var gert hér áður fyrr en
menn hafa séð að það er tóm vitleysa."
„Það er tóm vitleysa að við drekkum ekki
neitt síðustu dagana. Ef við spilum inná
þetta steinefnajafnvægi þá getum við nán-
ast drukkið ótakmarkað magn af vatni. Það
sem ekki dregst inní vöðvaffumumar geng-
ur niður sem þvag. Ég drakk 1,5 lítra af
vatni á dag síðustu vikuna fyrir keppnina,
nema á mótsdag. Þá drakk ég 1 glas. Síðan
borðaði ég pasta í morgunmat og ávexti um
miðjan daginn og í þeim mat er mikið af
vatni, þannig að ég get ekki séð að við
göngum nærri likamanum,“ sagði Guð-
mundur.
Þarf ekki gífurlegan viljastyrk til þess
að ná þeim árangri sem þið hafið náð?
Er það fyrir hvern sem er?
„Nei, það er ekki fyrir hvem sem er. Það
þarf ansi mikinn viljastyrk til þess að fara á
hveiju einasta kvöldi allan ársins hring og
æfa í 2-3 tíma. Sumir hafa gaman af þessu
og aðrir ekki. Þeir sem hafa gaman af þessu
ná árangri, eins og menn þekkja úr öðrum
íþróttum,“ sagði Guðmundur.
Stundið þið aðrar íþróttir með vaxtar-
ræktinni?
„Ég er nú reyndar sjálfúr með ónýt hné,
þannig að ef ég syndi bringusund eða
sparka bolta þá fara hnén á mér í klessu,
þannig að ég get mjög lítið stundað aðrar
íþróttir,“ sagði Guðmundur.
„Ég er búin að vera á kafi í öllum mögu-
legum íþróttum síðan ég var þriggja ára.
Þegar ég byijaði að lyfta var ég í hniti, jazz-
ballett og blaki. Núna er ég á íþróttabraut í
fjölbrautaskóla þannig að ég tek þátt í hin-
um ýmsu greinum í verklegu tímunum,“
sagði Inga.
„Ég tel að vaxtarrækt sé ómissandi hluti af
alhliða líkamsþjálfún. Maður fær ekki eins
mikinn kraft úr neinu öðru. Ef ég tek sem
dæmi einhvem albest þjálfaða mann lands-
ins þá er það Kristján Ársælsson, sem sigr-
aði í -70 kg flokknum. Hann er erobikkenn-
ari, vaxtarræktarmaður góður og mjög
góður fimleikamaður, þannig að hann hefúr
mikið þol, mikinn kraft og feikilegan lið-
leika. Énda sést það á fijálsu stöðunum hjá
honum hve fjölhæfúr hann er. Hann fer í
handstöðu, niður í lárétta stöðu, fer heljar-
stökk og í splitt,“ sagði Guðmundur Braga-
son Islandsmeistari í vaxtarrækt að lokum.
Björn Leósson