Tíminn - 18.08.1990, Side 8
16
HELGIN
Laugardagur 18. ágúst 1990
í TÍMANS RÁS ————M—ll»—— ii' SSl
GUÐMUNDUR STEINGRÍMSSON:
Allraágætustu lærifeður
Mér hefur alltaf þótt spenn-
andi að byrja í skólanum. Eg
stunda nám í Menntaskólanum
í Reykjavík og nú lít ég með
eftirvæntingu til byrjunar sept-
embermánaðar. Þá mun ég
spássera upp Menntabrautina
og hitta vini mína og vinkonur,
mörg í fyrsta skipti eftir langt
sumarffí, í brekkunni fyrir
framan gamla skólann. Síðan er
farið í kirkju og skólinn er sett-
ur af Guðna rektor.
En þá fer spennan að magnast.
Fyrir utan það hversu tvísýn
baráttan um sæti í öftustu röð
getur oft orðið, þá hefur mér,
sérstaklega hin síðustu ár, þótt
spennandi að komast að raun
um til hvaða aðgerða kennarar
muni grípa til þann veturinn.
Kennarar hafa sjaldan látið
okkur nemendur verða fyrir
vonbrigðum og hafa ár eftir ár
kryddað tilveru okkar með
verkföllum, eða öðrum aðgerð-
um er tengjast hinni ævarandi
kjaradeilu þeirra. Síðasta vetur
dró þó til tíðinda: kennarar voru
óvenju daufir og gripu ekki til
neinna aðgerða.
En nú þekki ég mína gömlu
góðu kennara, baráttujaxlana
sem svífast einskis þegar
trampað er á þeirra rétti. Þetta
eru nefnilega hetjur, sem hika
ekki við að bjóða yfírvaldinu
birginn. Nú hefúr það, yfirvald-
ið, sett lög á kennara til þess að
koma í veg fyrir verðbólguöldu,
sem virðist að mati kennara
ekki svo aðkallandi. Aðalatrið-
ið er að þeir settu lög á þá,
kennarana, og nú íhuga þeir
grimmilegar hefndaraðgerðir.
Þeir sitja nú á rökstólum og
velta fyrir sér alls kyns mögu-
leikum um hinar og þessar að-
gerðir, nýjar og gamlar. Eg, sem
nemandi, hef krotað mínar hug-
myndir niður á blað og ætla að
koma þeim hér á ffamfæri:
Allraágætustu lærifeður.
Eg, sem auvirðilegur nemandi,
hef krotað niður óskir mínar um
aðgerðir ykkar í vetur. Það yrði
svo ágætt ef þið gætuð lokið
ykkur af með einu verkfalli í
svona þijár vikur í byijun
skólaárs. Þá gæti ég unnið að-
eins lengur og fengið meiri
peninga.
Bless, Gummi.
En þessar óskir mínar eru víst
æði óraunhæfar í stöðunni.
Núna mega kennarar ekki fara í
verkfall og verða því að gera
eitthvað annað. Eggert, leiðtogi
kennara, vill vera kurteis við
nemendur næsta vetur, vegna
þess að það stendur í lögunum.
Það verður að viðurkennast að
blessaðir kennaramir koma sí-
fellt á óvart með nýjungum sín-
um, sprottnum upp úr kænsku
þeirra og hugmyndaauðgi.
Aldrei hefði mér dottið í hug að
löghlýðni og kurteisi væri
sterkt vopn í kjaradeilu.
Þetta þarf nánari útskýringar
við. Með löghlýðni að leiðar-
ljósi íhuga þeir að blása til enn
einnar hatrömmu rimmunnar
við yfírvaldið. Gera ekki neitt
nema það sem stendur í lögun-
um — löglegur skæruhemaður
er málið. Ef af þessu verður,
hyggjast kennarar láta kennsl-
una sitja eilítið á hakanum.
Þetta er nú varla svo ýkja snið-
ugt mikið lengur. Við nemendur
höfum hingað til setið tiltölu-
lega aðgerðalausir í kennara-
deilum undanfarinna ára. En ef
af þessu verður, getur vel verið
að við hristum einhver tromp úr
jakkaerminni. Það má t.d.
benda kennurum á það, að lé-
legur kennari er verri en eng-
inn, og við nemendur getum
þess vegna séð um okkur sjálfir,
eða fengið einhveija aðra til að
miðla okkur ffóðleik.
Kennumm verður að fara að
skiljast að aðgerðir þeirra bitna
á okkur nemendum, sem er
náttúrlega alveg út í hött, vegna
þess að við borgum þeim ekki
laun. Við höfúm enga peninga
til þess.
Það má segja að það sé ákveð-
ið grundvallaratriði.
Nú, sem fyrr, hef ég fúlla
ástæðu til að vera spenntur yfir
því hvað kennarar ætla að gera
þennan veturinn. Það væri
sterkur leikur að grípa ekki til
neinna aðgerða. Þá myndu þeir
koma skemmtilega á óvart ann-
að árið í röð.
Gettu nú
I sfðasta helgarblaði var spurt
um Torfajökul í Rangárvalla-
sýslu. Þar eru fjöllin flest úr líp-
aríti og auk þess hin einu hrafn-
tinnuhraun á landinu. Jarðhíti er
mikill í kríng um hann enda ýms-
ar eldstöðvar nærrí og skammt
til bæði Heklu og Eldgjár.
Að þessu sinni er viðfangs-
efnið foss sem er efst í einhverj-
um lengsta dal á íslandi. Fossi
þessum hefúr mikið verið hælt
fýrír fegurð og þá einkum bent á
sérkennilegt stuðlaberg og
regiulega skessukatla í gljúfrinu
við hann.
KROSSGATA
m V£l Bi- TínMtí VfiMBlK BNKT. (\NNA f MfÐ ÝlHI» MJÚKU ffiPP) ÞJNG- VEiLV TR£ HíRAÐS- INS e VlSINDft SKOB- UN'/N’ ÞýRJD S ORG- EIN K- u nn DUS-ÐU EFNfS KOtlP/V 5T£PNfl yn R- SKKIFT SKKflf VÚmeR KoST/ JV siKPfí- L£IÐ rcGfi, JU\ 1®
HÉffitÐS- FuLLTKö kRNiR t ► ' T T F f w T T™ 7 f T ? 3 T T f —T— f" ' —T —r— T ITT6'G UílLL-\ n nPJjl 4
Fo RN' R/17 SVoLl'M ► H ' / ■4 V'fiS ROST 1
> 1 U/S/70 ÁLPÍST > skbiv- ÍÍPU ’J
TUSKA ► A T DVITU^ ▲ , w - NAFN 7 ► £&L ►
SKöRAl |ST.'A | SEIN- f\srUR ME.ST
> MJÚKU | ► ▼ SAGA RtVK/RI w ómcr *• —• loo^ r lik iióneR 5
ftNPutr 0? CRtlMlRÍ ÍNDINíSl TKAM- ORPNU nÁTTÚR UUtJÍ
b V£ L SVAN fí- AR ► » 1 T 8
l’r-Mfi {JflFNll ► {{ ▲ f ioSKU- STÚ7UK ► T óh/N VGtoO > KLÍWU ►
ÍAGA/ - LNDlNk STOTU PUNTS
mur SKy N-
ES Pl ► T ► Lo T TRÚ EFN! •
felBL/Ö" iNAFN roR/)«. V'/Í.POWfl B /6T
> SETÐ Ö&N SU A R MSíNN ► T 5KA- BJATtu f
SHÖS BORfi
T ONN C*K.sr) ► iD nmnn ► ' —«i - • * ■ NoREG, A T 4 etápt pfltú
EVNl f/JNfi - BÚNAR
SADISMfl ma&nI
l T'" T • • • • T Tón ni FIFL ► T - sr/í-Bia E.IMS ,0
ÍSL- ST/IFl'R ► ■RANI ÓNdT/IÐ ► ttviv; a ' T 4 LfiND þRÍ FAi ► T ákeiNl IR O&NA ► T *
BfiKAÐl ► T 7 KOMAST > N AG' - Pý’fíl T HLJÓd r 1 T n
• • • ElNS
6AC-N. L ÉÉlfJ? ► i6r TRÚ - lop[ ► T ▲ ' ■ yy 4 HÖ6G 1 MYLSNAl ■ roR- FÚOUR
EINS felNS NYNr\
0 SKMF TÍM A - BiLS WT 1 4 tfKINNi > ▲ T SVAR F/AST- UF ► T /Y
BR.SfK- HlJÓBÍ ö£KI &RAUD
iyr U0RL6UR
L3ÚKA —T ► T ■ EIKS T ► tyESlf) /3 f DAUS SoM u iTflFlR ► ElHS • {5