Tíminn - 29.06.1991, Side 11

Tíminn - 29.06.1991, Side 11
t'augárdágur 29.'júnM‘991 r.r HELGIN 1 19 MÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL setja lykilinn í skrána, en þegar dyrnar vildu ekki opnast sparkaði hann í hurðina og hélt inn. Skömmu síðar heyrði hún gler brotna. Lögreglumaðurinn ræddi einnig við ættingja Joy Whitted og komst að sögunni um garðsöluna. Einnig var rætt við Sharon Duke, sem skýrði frá ferð föður síns í brúðkaupið í Kaliforníu. Þann 8. desember 1988 hélt lög- reglan til Whitted-hjónanna og bað þau um að fylgja sér á stöðina. Hjónin samþykkti það, en lögðu áherslu á að þau gætu ekki verið lengi, þar sem þau yrðu að skilja 10 mánaða gamalt barn sitt eftir eitt heima. Þau voru fyrst spurð að því hvernig á því stæði að þau byggju í húsinu. Hústaka Joy sagði að þau hefðu verið borin út úr íbúð sinni þann 8. aprfl 1988. Hún var viss um dagsetninguna, þar sem maður hennar átti afmæli daginn eftir. Þau héldu þá til húss- ins í Pennsauken og þegar enginn kom til dyra, og þar sem þau áttu ekki í önnur hús að venda, braut David glerið í hurðinni og þau héldu inn með börnin þrjú. Joy sagði einnig að bfll ömmu hennar heitinnar hefði verið í inn- keyrslunni og þar sem þau voru bíllaus og gátu ekki fundið lyklana að bflnum fengu þau lásasmið til að smíða nýja lykla svo þau gætu haft afnot af bflnum. Latham rannsóknarlögreglumað- ur vildi fá að vita hvaða álit Joy Whitted hefði á Alphonsus Mahon- ey. Hún svaraði því til að hann væri vondur maður, sem bæri ábyrgð á dauða afa hennar og ömmu. Hvað garðsöluna varðaði sagðist hún hafa selt allt sem í húsinu var, því það tilheyrði henni með öllum rétti, þar sem amma hennar var látin. Hún bætti því við að foreldr- ar hennar hefðu yfirgefið hana og systkini hennar og hefðu afi þeirra og amma alið þau upp. I miðri yfirheyrslunni kom hinn sveri, 23 ára gamli David Whitted með fullan poka af bleium, mat og fötum handa barninu. Hann var spurður hvort hann hefði séð Alphonsus. Hann neitaði að hafa séð eða vit- að neitt um dauða hans. Síðar, þegar Joy og David voru yf- irheyrð sitt í hvoru lagi, hafði Joy aðra sögu að segja lögreglunni. „Lemdu hann með einhverju!" Hún sagði að þegar Mahoney hefði komið að húsinu hefðu hún og David legið uppi í sófa og verið að horfa á sjónvarpið. Þegar þau heyrðu hljóð við dyrnar spruttu þau þegar á fætur og hlupu að dyr- unum. Þar sáu þau Mahoney vera að reyna að komast inn. Joy sagði að David hefði hrópað „Lemdu hann. Lemdu hann með einhverju." David réðst þá á Ma- honey og þeir tókust á. Joy sagðist þá hafa hent í hann vatnsglasi, sem vitanlega hafði lítið að segja. „Lemdu hann með blómavasa," orgaði David. Mahoney reyndi að komast út úr húsinu, en David, sem var 50 kfló- um þyngri og 44 árum yngri, hélt gamla manninum föstum tökum. Joy réðst einnig að honum og reif í hár hans og saman drógu þau hjónin manninn inn í húsið. „Lemdu hann aftur,“ gargaði Dav- id og Joy barði gamla manninn aft- ur í höfuðið með vasanum, en það virtist engin áhrif hafa. Næst greip hún viftu og henti í hann, enn til einskis. Þá greip hún hljóðnema úr málmi og sló Mahoney einu sinni enn. Nú féll gamli maðurinn til jarðar meðvitundarlaus. David sló Ma- honey líka í höfuðið með kylfu, ekki verið frelsuð og kristin eins og við,“ bætti móðirin við. Réttarhöldin Minnstu munaði að réttarhöldin færu út um þúfur þegar dómari vildi láta dæma þau ógild, þar sem nokkrir kviðdómendur urðu upp- vísir að því að hafa lesið um málið í blöðunum. Af því varð þó ekki. Verjandi Joy bar það fyrir sig að hún hefði ekki vitað neitt um erfðaskrána eða misklíð vegna Þetta hús og það sem í því var olli miklum deilum eftir lát eigandans. sagði Joy. Skömmu síðar lést hann. Hjónin náðu nú í sængurföt og vöfðu líkið inn í þau. Þegar það var afstaðið notuðu þau límband og rafmagnssnúrur til að ganga frá bögglinum. David bar líkið út í bíl- inn og setti það í skottið. Hann varð að brjóta fótleggi Mahoneys til að koma líkinu fyrir. Síðan sagði Joy að þau hjónin hefðu sest upp í bílinn og ekið til Pennsylvan- íu. Hún minntist þess að hafa ekið eftir dimmum vegi í Chestersýslu með tvö börn í framsætinu og lík- ið af Mahoney í farangursgeymsl- unni. Þegar þau komu til West Chester í Pennsylvaníu, skammt þar frá sem David Whitted bjó áður og þar sem hann hafði ákveðið að grafa líkið, sá David að verið var að byggja mikið af nýjum íbúðarhús- um á svæðinu. David hafði haft í hyggju að grafa líkið nálægt svepparæktunarstöð, en frá henni lagði mikinn fnyk sem hann taldi að myndi yfirgnæfa nályktina. En í stað þess héldu þau á annan stað um það bil mflu frá fyrrum heimili Davids og grófu líkið þar. Þegar lögreglan athugaði erfða- skrá Leonu Huggins kom í ljós að hún hafði arfleitt Mahoney að öll- um sínum eigum. Ef Mahoney væri ekki á lífi þegar hún létist átti annar ættingi hans að fá húsið og enn einn ættingi hans að erfa þann fyrri. Þeir 3000 dollarar, sem þá voru eftir, áttu að ganga til tveggja barna Joy og eins ættingja til. Tæpum mánuði eftir að erfðaskrá- in var gerð lést Leona Huggins af hjartaslagi. Lögfræðingur Huggins skýrði frá því að hún hefði áður fengið nokk- ur væg hjartaáföll og hefði verið líkamlega veik. „En hún var and- lega hress og vissi hvað hún var að gera,“ sagði lögfræðingurinn. „Það er gengið vandlega úr skugga um slíkt áður en erfðaskrá er gerð.“ Varðandi þær ásakanir að Mahon- ey hefði kúgað Leonu Huggins, kvaðst lögfræðingurinn ekki hafa séð nein merki slíks. „Samband þeirra virtist mjög gott,“ sagði hann. „Ef ég hefði séð að hann hefði einhver óeðlileg áhrif á hana, hefði ég ekki gert erfðaskrána." Þrátt fyrir að Huggins hefði látið vilja sinn afdráttarlaust í Ijós með gerð erfðaskrárinnar kom nú í ljós að ýmsir ættingjar höfðu tekið það óstinnt upp. Lögregluskýrslur leiddu í Ijós að oft hafði komið til háværra rifrilda og átaka þegar ættingjar Mahoneys komu í heim- sókn til hans og hittu ættingja Le- onu. Ári áður en Huggins lést hafði hún misst eiginmann sinn. Skömmu síðar flutti Mahoney til hennar. Sökum vitnisburðar Joy voru þau hjón nú ákærð fyrir morð, eyði- leggingu sönnunargagna með því að fela líkið, innbrot og bflþjófnað. Bamshvarf En Whitted-hjónin áttu fleiri mál yfir höfði sér. Þegar þau voru dæmd í gæsluvarðhald var yngstu börnunum komið fyrir af því opin- bera, en hvar var hin fjögurra ára gamla Corena Taylor? Hjónin sögðu lögreglu að þau hefðu komið henni fyrir hjá vinum sínum í Kaliforníu. Á meðan lög- reglan var að kanna þetta kom fað- ir Corenu og bað um að fá umráða- rétt yfir henni. Vinirnir, sem að sögn áttu að vera að gæta barnsins, höfðu ekki búið í Kaliforníu árum saman þegar bet- ur var að gáð. En lögreglan hafði uppi á þeim í Arizona. Haft var samband við þá og þeir sögðust ekki hafa haft samband við Joy Whitted svo árum skipti og væru svo sannarlega ekki með barn hennar í gæslu. Þegar farið var að ganga harðar að þeim hjónum varðandi barns- hvarfið komu óhugnanlegar stað- reyndir í ljós. Whitted-hjónin voru ofsatrúar- fólk og álitu að þau þyrftu aðeins að svara til saka fyrir æðri máttar- völdum. Einhvern veginn hafði þeim tekist að sannfæra sjálf sig um að litla stúlkan væri haldin ill- um anda og yrði að deyja. Móðir Iitlu stúlkunnar byrjaði á þvf að setja teppi yfir höfuð hennar og setjast ofan á hana. En það dugði ekki til. „Eg hélt að Guð hefði ákveðið að leyfa henni að Iifa, en David sagði að við yrðum að klára verkið, þar sem hún væri mikill syndari, ekki kristin og frelsuð eins og við.“ Joy bætti því við að David hefði sagt að einu fjöl- skyldumeðlimimir, sem væru heil- agir, væm þau hjónin og ungbarnið. David fór síðan með litlu stúlk- una og drekkti henni í baðkarinu og skar síðan af henni höfuðið. „Ég heyrði í henni þegar hún var að drukkna, svona andköf," sagði Joy. En hún kvaðst ekki hafa verið viðstödd þegar hann skar höfuðið af líki barnsins og pakkaði því inn. „Ég sá tvo pakka," sagði Joy skjálfrödduð. „En ég sá hana ekki eftir að hún var tekin upp úr bað- karinu." Hún sagði að maður hennar hefði losað sig við annan böggulinn í ruslið heima hjá þeim, en hinum hefði hann hent í rusla- gám við stórmarkað. „Hann sagði mér að vera ekki að gráta vegna syndara. Hún hefði hennar. Hún hefði aðeins verið að aðstoða eiginmann sinn þegar hann lenti í átökum við Alphonsus Mahoney. Nágranni Joy gaf af henni aðra mynd en fjölmiðlar höfðu gert, en þar var hún talin hin versta for- dæða. Nágranninn benti á að þegar afi og amma Joy létust hafi hún staðið ein uppi í heiminum. For- eldrar hennar hefðu yfirgefið hana í bernsku og eftir það hefði hún al- ist upp á flækingi, þótt oftast hefði hún verið hjá afa sínum og ömmu. Hún hefði aldrei átt neinn að sem raunverulega þótti vænt um hana og annaðist hana. Nágranninn áleit að sökum þessa hefði David átt auðvelt með að ná óeðlilega sterk- um tökum á henni og getað fengið hana til að hlýða sér í einu og öllu. Joy Lynne Whitted var ákærð fyr- ir að hafa tekið þátt í að drepa Alp- honsus Mahoney og fyrir að hafa gert tilraun til að drepa dóttur sína og meðsekt um morð hennar. Hún hlaut samtals 80 ára fangels- isdóm. Nágrannar báru að hafa séð David biðjast fyrir við krKSoiark sem var í garðinum. HafðLflfif verið sett ofan á moldarhaut 1 Grunsemdir vöknaðu nú um að barnslíkið kynni að hafa verið grafið þar. Garðurinn var allur grafrnn upp, en engin ummerki fundust um að þar hefði verið graf- ið lík. A David Whitted neitað! alfarið að svara nokkurri spurningu, sem fyrir hann var lögð, og allt sem frá honum kom voru yfirlýsingar um sérstakt samband hans við Guð og þau forréttindi sem það veitti hon- um. Hann hefur verið ákærður fyrir bæði morðin og bíður ennþá dóms í fangelsi. Einkaumboð á Þekking Reynsla SUDURLANDSBRAUT 8, SIMI814670 ;vem gírmótorar rafmótorar Þýsk gæðavara á góðu verði.

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.