Tíminn - 07.11.1991, Page 6

6 Tíminn
Fimmtudagur 7. nóvember 1991

Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYHDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin I Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Hrólfur Ölvisson
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gíslason
Aðstoðamtstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýsingastjóri: Steingrímur Glslason
SkrifstofunLyngháls 9,110 Reykjavlk. Slmi: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldslmar: Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, Iþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tlmans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1200,-, verð I lausasölu kr. 110,- og kr. 130,- um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 725,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
íþróttahöll í Kópavogi
íslenskir handknattleiksmenn hafa oft náð góðum
árangri á sínu íþróttasviði. Þar má nefna að þeir
urðu í sjötta sæti í heimsmeistarakeppni 1986 og
efstir í B-flokki 1989, en frammistaða þeirra síðan
hefur ekki sýnt sérstakar framfarir, þótt þeir séu eigi
að síður góðir leikmenn og almennt frambærilegir í
keppni á ýmsum mótum eða landskeppni.
Sú hugmynd fékk byr fyrir nokkrum árum að
Handknattleikssamband íslands hlyti siðferðilegan
og nokkurn fjárhagslegan stuðning opinberra aðila
til þess að standa fyrir heimsmeistarakeppni í þess-
ari íþrótt hér á landi árið 1995. Sambandið sótti
þetta mál af dugnaði og bjartsýni, enda stutt af ýms-
um áhrifamönnum í stjórnmálum, sem ekki spör-
uðu brýningar á aðra um að fá þessari hugmynd
hrundið í framkvæmd.
Snemma árs 1990 tókst samkomulag um að
Kópavogsbær gengist fyrir byggingu nýs íþróttahúss
með 300 milljón króna framlagi frá ríkissjóði. Sam-
kvæmt upplýsingum ráðamanna Kópavogsbæjar
átti hús þetta að kosta um 650 milljónir króna og
rúma sjö þúsund áhorfendur. Hús þetta var talið
höfuðskilyrði þess að hægt væri að halda heims-
meistarakeppnina hér 1995. Önnur lausn kom ekki
til greina.
Nýr meirihluti var myndaður í bæjarstjórn Kópa-
vogs eftir bæjarstjórnarkosningar vorið 1990. Nú-
verandi ráðamenn bæjarins hafa ekki aðeins vefengt
kostnaðaráætlun þá sem lá til grundvallar byggingu
íþróttahúss þessa, heldur talið sig geta sýnt fram á
að hún sé óraunsæ og miður vel unnin. Þess vegna
hefur meirihlutinn tekið verkið til gagngerrar end-
urskoðunar, sem hefur leitt til þess að rétt þykir að
hætta við þessi áform, enda liggur fyrir að ríkissjóð-
ur treystist ekki til að auka það framlag sem um hef-
ur verið rætt af hans hálfu.
Út af fyrir sig þarf ekki að vekja furðu, þótt Hand-
knattleikssambandið og eins íþróttafélagið Breiða-
blik í Kópavogi sætti sig ekki við þessi málalok.
Hugmyndir forráðamanna handknattleiksíþróttar-
innar um að taka málið upp á nýjum grundvelli
kunna að vera eðlileg viðbrögð. Þar fyrir hafa þeir
ekki eignast neina réttmæta kröfu á hendur Kópa-
vogsbæ eða ríkissjóði um að halda öllu til streitu í
þessu máli.
Hvað framgang þessa máls varðar verður vilji og
mat forráðamanna bæjarins að ráða og ekki við hæfi
að frekari brýningar verði uppi hafðar, svo skýrt sem
þeir hafa talað um að þeir vilji að önnur verkefni
njóti takmarkaðrar fjárhagsgetu bæjarins.
í rauninni snúa sömu rök að ríkisstjórn og fjár-
veitingavaldi. Hér er ekki verið að fórna neinum
þeim hagsmunum sem brýnni séu en fjöldamargt
annað sem niðurskurðarhnífur ríkisvaldsins er lát-
inn skerða, þótt um lægri fjárhæðir sé að ræða. Of-
boðsýtni í þessu máli mun síst auka líkur fyrir því að
hlutur annarrar menningarstarfsemi verði bættur
við afgreiðslu fjárlaga.

■■ VÍTT OG breitt I ■ '1 ■■ i
Snjallar lausnir
Þegar neyðin er stærst er hjálpin
naesL segir bjartsýnt máltæki og má
til sanns vegar færa á síðustu og
bestu tímum. Þegar illa árar fyrir sjö
þúsund manna áhorfendahallir og í
íjós kemur að mikill meirihluti
þeirra, sem komnir eru til vits og
ára, kæra sig ekkert um svoleiðis
ferlíki á hlaðinu hjá sér, brýst út sú
hugljómun að það sé ekkert mál að
hýsa úrslitaleik í heimsmeistara-
keppni í boltaleik.
Bara setja parketgólf í flugskýli og
hrófla upp bekkjum fýrir sjö þúsund
rassa og öllum skilyrðum þar með
fúllnægt og heiðri íslands bjargað.
Ekkert mál, segir Hagvirki. Hræ-
billegt að setja upp heimsmeista-
keppni í óbyggðu risaflugskýli á
Keflavíkurflugvelli og svo má nota
parketið og setgögnin í íþróttahús á
eftir og verður ekkert af mannvirkj-
unum einnota.
Flugleiðir ætla að byggja skýlið
mikla í Kanada og reisa það á Vellin-
um og Hagvirkisforstjórinn fer létt
með restina, ef marka má viðtöl um
hin nýju sjónarmið í landsins sóma,
sem Hagvirki og Flugleiðir verða í
stakk búin að bjarga í hom á síðustu
mínútum.
DV færir þessar gleðifréttir í gær
og er svo staffírugt að halda fram, að
létt verði farið með að hýsa margar
handboltahallir í flugskýlinu mikla.
Væri athugandi fyrir fótboltaforsp-
rakka að bjóða upp á heimsmeist-
arakeppni á íslandi í sinni grein og
mætti halda hana innanhúss, þegar
skýli Flugleiða kemst í gagnið og
mun þjóna jöfhum höndum sem
íþróttahöli og viðhaldsverkstæði
fýrir flugvélar.
Manngildi og auðgildi
Með lítilsháttar hugarflugi og
praktískri útsjónarsemi er oft hægt
að leysa hin erfiðustu úrlausnarefni
á einfaldan og hagkvæman hátt.
Sem annars staðar og endranær
bráðvantaði peninga til íþróttaiðk-
ana við Eyjafjörð, þegar hugsjóna-
ríkum Dalvíkingum datt í hug að
láta á það reyna hvílík auðsupp-
spretta )ón Baldvin og Bryndís em.
Haldið var uppboð til eflingar ey-
firskum íþróttum og kom þá í ljós
hvílíkt verðmæti er í þeim hjónum.
Heimsfrægur hattur utanríkisráð-
herrans var sleginn á tugi þúsunda
og þóttist sá, sem hreppti, hafa gert
afbragðskaup. Að bjóða ráðherra-
frúnni upp í dans var boðið upp.
Sem vænta mátti var það ekki síðri
fengur en hattur Jóns Baldvins og
greiddi sá, er hæst bauð, vel fýrir þá
unaðsstund að svífa með Bryndísi á
fjölum félagsheimilisins.
Þama vom gerð hin ágætustu
kaup. Einn fékk forláta ráðherrahatt
og annar Ijúfar endurminningar um
dýrmætan dans, íþróttaiðkendur á
Dalvík aura til að byggja upp heil-
brigða sál í hraustum líkama og rík-
issjóður ekki minna en 25 þúsund
krónur í virðisaukaskatt, ef rétt er
farið með uppboðstölur.
Þá var Framsókn kveðin í kútinn,
eða að minnsta kosti það heróp
hennar sem varð notadrjúgt í ein-
hverri kosningabaráttunni, að
manngildið skyldi taka framyfir
auðgildi.
Formaður Alþýðuflokksins og frú
sönnuðu áþreifanlega í Norður-
landskjördæmi eystra að auðgildið
er manngildinu ekki síðra og fara
þessi gildi enda prýðilega saman, að
minnsta kosti þegar boðið er í slíkt
manndómsfólk og það metið til fjár.
Enn margt óselt
Óreynt er hvort auðgildi annarra
ráðherra og venslafólks þeirra
stendur eins hátt og raun varð á fýr-
ir norðan. En sjálfsagt er að láta á
það reyna. Jón Baldvin á marga flík-
ina óselda og Bryndís er glæsilegri
en nokkm sinni fýrr og geislar af
heilbrigði og þrótti og yrði ekki
skotaskuld úr því að dansa fýrir
heilu handboltahöllunum ef í það
færi.
Aðrir ráðherrar gerðu vel að taka
Jón Baldvin sér til fýrirmyndar og
bjóða upp slitnar ívemflíkur sínar
og fleira það sem telja mætti þeim
til auðgildis. Dans ráðherrafrúa er
auðlind sem ekki er vert að láta
ónýtta, og mætti þoka mörgu góðu
málefninu áleiðis með uppboðum á
ráðherrahjónum þegar fjár er vanL
sem er alltaf og alls staðar.
Og ekki má gleyma því að ríkissjóð-
ur hagnast vemlega af uppboðum,
þar sem það, sem er selt, er virðis-
aukaskattskylt.
En til að dæmin gangi upp, þurfa
þeir sem bjóða í auðgildin að vera
sæmilega loðnir um lófana eins og
þeir í Eyjafirðinum.
OÓ