Tíminn - 10.06.1992, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Miðvikudagur 10. júní 1992
íslandsmótið í knattspyrnu:
Þórsarar halda toppsætinu
Þórsarar halda enn toppsætinu í Samskipadeildinni í knattspyrnu
eftir jafntefli í nágrannaslag Akureyrarliöanna, 2-2. VOdngar nældu
sér í annað sætiö eftir sætan sigur á Valsmönnum, þar sem stigin
þijú voru tryggð á síðustu mínútum leiksins.
Þór-KA 2-2
Það var Gunnar Már Másson sem
kom KA-mönnum yfir á 25. mínútu
leiksins, en hann slapp þá einn í
gegnum steinsofandi vörn Þórsara
eftir laglega stungusendingu frá
Sigþóri Júlíussyni og vippaði Gunn-
ar yfir Lárus Sigurðsson í marki
Þórs. Þórsarar létu þetta þó ekki slá
sig út af laginu og jöfnuðu fimm
mínútum síðar. Var þar að verki
Bjami Sveinbjörnsson, sem skoraði
með skalla eftir að Halldór Áskels-
son hafði átt hörkuskalla að marki
KA. Átta mínútum síðar komust
Þórsarar síðan yfir og það var Ámi Þ.
Árnason sem gerði það mark, sem
var gert með föstu skoti sem breytti
stefnu á vamarmanni KA. KA-menn
voru þó ekki af baki dottnir, því á 57.
mínútu náði Gunnar Már Másson að
jafna leikinn með sínu öðru marki í
leiknum. Var það eftir góðan undir-
búning Ormars Örlygssonar, sem af
harðfylgi tókst að koma knettinum
fyrir á Pavel Vandas sem skaut á
mark Þórs. Boltinn fór af vamar-
mönnum þeirra og beint fyrir fætur
Gunnars, sem skoraði af öryggi af
stuttu færi.
Jafntefli verður að teljast frekar
sanngjörn úrslit, þrátt fyrir að Þórs-
arar hafi verið meira með knöttinn.
Sæmundur Víglundsson dæmdi
leikinn.
ÍA-Fram 2-0
Það var ekki að sjá að fjarvera Sig-
urðar Jónssonar úr liði Skagamanna
hæði þeim mikið, þegar liðið mætti
Frömmumm á Akranesi í gær.
Skagamenn réðu lögum og lofum á
vellinum og gefa lokatölur leiksins
ekki nokkra hugmynd um gang
mála í leiknum. Það var engu líkara
en landsliðsmenn þeirra Frammara
væru enn að fagna sigri í Ungverja-
landi, að undanskildum Birki Krist-
inssyni sem lék vel í marki Fram.
Framliðið var í heildina mjög slakt
og átti aldrei möguleika gegn frísk-
um Skagamönnum. Það er vart
hægt annað, eftir þann leik sem
Skagamenn Iéku í gær, en að setja
spurningarmerki við stöðu Sigurðar
Jónssonar í liðinu. Enn sem komið
er virðist hann ekki hafa náð að
komast í form og á meðan svo er er
hann dálítið úr takt við hið léttleik-
andi iið Skagamanna og dregur létt-
leikann dálítið niður á þunglama-
legra plan.
Það var Amar Gunnlaugsson, sem
gerði bæði mörk ÍA gegn Fram og
kom það fyrra strax á 16. mínútu.
Bjarki bróðir hans fékk góða
stungusendingu inn fyrir vömina og
komst í gott færi, en sá að Arnar var
í cnn betra færi fyrir framan markið
og gaf því á hann og skoraði Arnar
örugglega. Frammarar vöknuðu lít-
illega til lífsins eftir markið og átti
Ingólfur Ingólfsson dauðafæri við
mark Skagamanna, en Kristján
Finnbogason varði misheppnað skot
hans örugglega. Annað mark ÍA
kom á 60. mínútu og skrifast það
mark á Baldur Bjarnason og Pétur
Ormslev, en Baldur var að dunda
með boltann á miðjum vallarhelm-
ingi. Stálu Skagamenn af honum
boltanum, gáfu sendingu fram völl-
inn, þar sem Amar Gunnlaugsson
Innilegar þakkir fyrir auösýnda vináttu, hjálpsemi og samúö vegna and-
láts bróður okkar
Þorsteins Jónssonar
bónda á Kaöalsstööum
Sérstakar þakkir færum viö sveitungunum fyrir aö heiöra minningu hans
eftirminnilega á útfarardaginn.

Ástriöur Jónsdóttir
Ólafur Jónsson
Ólfna I. Jónsdóttír
og fjölskyldur
Útför
Magnúsar Einarssonar
útibússtjóra Landsbankans, Egilsstööum
y
ferfram frá Egilsstaöakirkju fimmtudaginn 11. júnl kl. 14.
Guðlaug Guttormsdóttir
María Eir Magnúsdóttir Ellert Siguröur Magnússon
Guöríður Arney Magnúsdóttir
Droplaug Nanna Magnúsdóttir Ragnar Örn Egilsson
Guöríöur Ólafsdóttir

GARÐSLATTUR
Tökum að okkur að slá garða.
Kantklippum og fjarlægjum heyiö.
Komum, skoðum og gerum verðtilboð.
Upplýsingar í síma 41224, eftir kl. 18.00.
var einn og bmnaði um 50 metra
leið í átt að Fram-markinu og lagði
boltann snyrtilega í netið.
Mjög sanngjarn sigur, sem hefði
getað verið stærri. Leikinn dæmdi
Guðmundur Stefán Maríasson.
FH-ÍBV1-2
Vestmannaeyingar náðu sér t sín
fyrstu stig er þeir Iögðu FH-inga að
velli í Kaplakrika. Leikið var við mjög
slæmar aðstæður og bar leikurinn
þess merki. FH-ingar vom meira
með boltann í þessum leik, en vom í
dálitlum vandræðum með að skapa
sér færi, hvað þá að nýta sér þau. Það
gerðu hins vegar Vestmannaeyingar,
sem greinilega ætluðu að selja sig
dýrt fyrir stigin þrjú. Fyrsta mark
leiksins kom á 20. mín. og var það
sjálfsmark. Tómas Ingi Tómasson
átti þá hörkuskot að marki FH, Stef-
án Amarsson virtist vera með það
skot í hendi sér, en skyndilega henti
Birgir Skúlason sér niður og skallaði
knöttinn í eigið neL Skömmu áður
átti Leifur Geir Hafsteinsson dauða-
færi, en náði ekki að nýta sér það.
Fljótlega í síðari hálfleik skoraði
Tómas Ingi Tómasson gullfallegt
mark með skoti fyrir utan vítateig,
sem Stefán í marki FH náði ekki
nema rétt að snerta, en ekki nógu
mikið til að afstýra marki. Þetta mark
Tómasar reyndist vera sigurmark
Vestmannaeyinga, því FH náði ekki
að svara nema einu sinni fyrir sig, og
var það Bjöm Jónsson sem það gerði
með skalla eftir sendingu Þórhalls
Víkingssonar. Leikinn dæmdi Gunn-
ar Ingvarsson.
Víkingur-Valur 2-1
Víkingar tryggðu sér sigur á Vals-
mönnum á síðustu mínútu leiksins
með marki Aðalsteins Aðalsteins-
sonar úr vítaspyrnu, sem dæmd var
á Arnald Loftsson. Var þjófalykt af
sigri Víkinga í leiknum, því Vals-
menn léku betur úti á vellinum og
sköpuðu sér nokkur færi, en það
eru mörkin sem gilda og Víkingar
gerðu fleiri slík.
Leikurinn var mjög fjörugur fram-
an af og áttu Valsmenn meðal ann-
ars sláar- og stangarskot í sömu
sókninni. Það var þó Atli Helgason
fyrirliði sem kom Víkingum yfir á
20. mínútu með marki af stuttu
færi eftir mikla þvögu í Valsteign-
um. Steinar Adolfsson náði að jafna
leikinn úr vítaspyrnu, sem dæmd
var á Víkinga fyrir að handleika
knöttinn í vítateignum. Síðari hálf-
leikur var mun rólegri, en jafn-
framt harðari og fóru leikmenn að
einbeita sér meira hver að öðrum í
stað þess að leika knattspyrnu. Varð
leikurinn því afskaplega leiðinlegur
á að horfa í síðari hálfleik. Sigur-
mark kom á síðustu mínútu leiks-
ins. Atli Einarsson komst í gegnum
vörnina, framhjá Bjarna og þar
braut Arnaldur Loftsson klaufalega
á honum og Kári Gunnlaugsson
dómari dæmdi umsvifalaust víta-
spyrnu. Margir vildu reyndar fá
aukaspyrnu á Atla Einarsson, þar
sem því var haldið fram að hann
hefði spyrnt knettinum úr höndum
Bjarna í Valsmarkinu. Kári var ekki
á sama máli og Aðalsteinn Aðal-
steinsson skoraði sigurmarkið úr
vítinu. Víkingar fögnuðu gífurlega
og mega þeir vera ánægðir með
þessi þrjú stig.
Úrslit leikja:
, Samskipadeildin
ÍA-Fram.................
Víkingur-Valur..........
FH-ÍBV..................
Þór-KA..................
2-0
2-1
1-2
.2-2
Staðan í Samskipadeildinni
Þór....
Víkingur
KA.....
Akranes .
FH.....
Valur...
ÍBV....
Fram...
KR.....
UBK ...
.32 1 04-27
.32014-46
3 12 0 7-55
.3 1205-35
.31116-64
.31114-44
.3 1024-53
.3 1023-43
.20113-51
.2002 1-30
1. deild kvenna
Þór-Valur 0-4
ÍA-Höttur 4-0
Stjaman-Höttur 9-0
2. deild
ÍR-Keflavík 2-1
Víðir-BÍ ‘88 4-1
Leiftur-Þróttur 5-0
Grindavík-Selfoss 1-1
Stjaman-Fylkir 0-1
Staðan í 2. deild
Fylkir 3 3 0 0 8-29
Þróttur 3 2 0 16-86
ÍR 3 12 0 4-35
Leiftur 31115-14
Keflavík 31114-44
Víðir 31115-64
Stjarnan 3 1 0 2 4-53
Selfoss 3 0 2 13-42
Grindavík 3 0 2 14-62
BÍ 3 0 1 2 5-9 1
3. deild
Haukar-Grótta................3-2
KS-Magni ....................1-5
Dalvík-Völsungur.............1-2
Skallagrímur-Þróttur N.......0-0
Ægir-Tindastóll .............1-2
LISTAHÁTÍÐARPISTI L L
Hálfrar aldar hámark?
í tilefni af ári söngsins og Lista-
hátíð 1992 söng 250 manna kór og
12 einsöngvarar, ásamt Sinfóníu-
hljómsveit íslands, Messías eftir
Hándel í Háskólabíói 5. júní. Jón
Stefánsson stjórnaði. Slík var
stemmningin á tónleikunum, að
maður nokkur sagði mér að hann
myndi vart annað eins síðan í bíla-
skemmu Steindórs 1939, þegar Páll
ísólfsson stjórnaði en Anna Pjeturss
spilaði á píanóið. Því flutningurinn
tókst frábærlega vel. Kaflarnir 53
gengu eins og eftir snúru, án allra
tafa eða vafsturs, hinn gríðarstóri
kór söng fagurlega, skýrt og með
góðu jafnvægi raddanna (sem mátti
merkilegt teljast, því mjög mis-
margt var í röddunum), og ein-
söngvararnir 12 stóðu sig vel. Þar
voru að sönnu menn sem mislangt
eru komnir í söngnum, og misvanir
að koma fram — sumir hafa verið
að syngja hér í óperuuppfærslum
eða óratóríum (og jafnvel einleiks-
tónleikum) í vetur, svo sem Sverrir
Tónlist
Guðjónsson, Þóra Einarsdóttir, Jón
Rúnar Arason, Eiríkur Hreinn
Helgason og Ragnar Davíðsson. Mig
langar bara til að nefna tvo ein-
söngvara, sem ég hafði ekki heyrt
áður en vöktu sérstaka athygli mína:
Hönnu Dóru Sturludóttur (sópran)
og Sigríði Elliðadóttur (alt). Hanna
Dóra hefur mjög fallega sópranrödd
og mótaði hendingarnar fagurlega;
ég trúi ekki öðru en að hún eigi
mikia framtíð fyrir sér á þessu sviði,
ef hún kýs að fara út á þá braut. Og
altrödd Sigríðar Elliðadóttur er
óvenjuleg, þétt og hrein — ekta alt-
rödd. Fyrir utan Hándel sjálfan, sem
auðvitað á allt lof skilið fyrir þetta
fallega og mikla verk, hljótum við að
taka ofan fyrir Jóni Stefánssyni fyrir
það afrek að koma Messíasi til skila
með þessum hætti. Þetta voru sann-
arlega stórkostlegir tónleikar.
Sig.SL
Shura Cherkassky
Listahátíð í Reykjavík 1992 er mjög
vel heppnuð, að mínu mati, a.m.k. tón-
listarþátturinn. íslendingar hafa lagt
fram ágætan skerf, og erlendir frægðar-
menn hafa látið til sín taka. Einn þeirra
var Shura Cherkassky, 81 árs píanóleik-
ari sem líkt og Arthur Rubinstein fór
fyrst að verða verulega frægur um
fimmtugt. Cherkassky fæddist í Odessa
1911, en flúði til Bandaríkjanna með
foreldrum sínum eftir byltinguna 1917.
Þar var hann ekki settur í skóla, „vegna
tungumálaörðugleika", heldur haldið að
píanóinu. Og við það hefur hann setið í
meira en 70 ár, enda árangur eftir því.
Karlinn spilar ákaflega vel, eins og við
var að búast. Mér þótti mest til um
ásláttinn hjá honum, sem hann hefur
furðulegt vald á — getur spilað fárveikt
eða þrumusterkt, en slær hljóðfærið lík-
lega aldrei út úr stillingu. Lærðir menn
segja, að Cherkassky sé hinn síðasti af
gamla skólanum; Horowitz var næstsíð-
astur og Rubinstein kannski næstur þar
á undan — ég held reyndar að Sviatosl-
av Richter eigi heima í þeim skóla líka
— þeim skóla píanista sem Ieggur sálina
í tónlistina fremur en að framkvæma
tæknilegar eldglæringar með puttun-
um.
Cherkassky flutti þarna 5 verk: Cha-
connu eftir Bach í umritun Busonis,
Études Symphoniques eftir Schumann,
þrjú stykki eftir Chopin, Three Page
Sonata eftir Charles Ives og píanóút-
setningu á hljómsveitarþætti úr Eugene
Onegin eftir Tchaikvosky. Hann kemur
inn á sviðið, smávaxinn og þéttvaxinn
öldungur með skalla og hneigir sig eins
og lítill vel upp alinn drengur, sest við
píanóið og spilar sitt stykki af alúð og
fúllkomnun, stendur upp og hneigir sig
eins og móðir hans hafði kennt honum,
heldur svo áfram að spila. Maður getur
vel trúað þessu með tungumálaörðug-
leikana, sem skráin segir frá: það er eins
og hann geti bara tjáð sig gegnum hljóð-
færið, líði hálf-illa annars staðar en á pí-
anóstólnum.
Menn fögnuðu hinum aldna snillingi
að sjálfsögðu innilega, sem hann endur-
galt með nokkrum aukalögum.
Sig.St.