Tíminn - 24.07.1993, Side 10
18Tíminn
Laugardagur 24. júlí 1993
Þaö eru mikil viöbrigöi eftir göngu á gróöursnauöu hálendinu aö koma inn I skóglendi Þórsmerkur. Loksins er tak-
markinu náö og menn orönir sárfættir og haltir. Tfmamvndir: gums
ER EKKILIFID DASAMLEGT?
-©
Þeaar konan skammast í framsætinu, kallinn gleymdi heymarhlífunum,
uppahalds liðiö aö spila í beinni útsendingu, krakkamir snarvitlausir aftur
í, kærulausar rollur við þjóðveainn og gamall kall með hatt búinn aÖ vera
ó undan þér ó sínum Moscovits síðustu 100 kílórpetranna.
Hvað er þó betra en að stoppa í Veitingaskólanum BRU, teygja úr sér,
nærast og hlaða rafhlöðurnar. Munau svo bara að vera 6 undan
Moskovitseigandanum út.
VERIÐ VELKOMIN
AfCIÐ VARLEGA MEÐ BELTIN SPENNT OG
SYNIÐ TILITSEMII UMFERÐINNI.
Hundruð ferðamanna ganga Laugaveginn
á hverju sumri:
Sandur,
skógur,
jökull
og hver
Hinn svokallaði Laugavegur hefur notið vaxandi vinsælda á
undanförnum árum. Þúsundir einstaklinga, innlendra sem er-
lendra, hafa gerst svo frægir að ganga þessa rómuðu leið milli
Landmannalauga og Þórsmerkur og orðstír hennar hefur borist
víða. Þeir, sem gerst þekkja til gönguleiða um víða veröld, út-
lendir fræðimenn á þessu sviði, ganga jafnvel svo iangt að
skipa Laugaveginum í flokk með merkilegustu gönguleiöum
veraldar og tala í sömu andrá um annálaðar gönguleiðir í Perú
og víðar, sem þykja ákaflega skemmtilegar.
Blaðamaður Tímans lagði land
undir fót á dögunum og skipaði sér
í hóp þeirra fjölmörgu sem gengið
hafa Laugaveginn. Vitaskuld hafði
snápi til eyrna borist frægðarorðið
og var ætlunin, öðru fremur, að
kynnast af eigin raun hinni marg-
umtöluðu náttúrufegurð. Von-
brigðin urðu að sjálfsögðu engin.
Andstæður og
fjölbreytni
Laugavegurinn einkennist af and-
stæðum og fjölbreytileika. Leiðin
hefst í litríku jarðhitasvæði og
liggur síðan upp snævi þaktar hlíð-
ar í nágrenni Torfajökuls. Á miðri
snjóbreiðunni er skálinn á Hrafn-
tinnuskeri, þar sem ferðamenn
gista að jafnaði fyrstu nóttina. Þeg-
ar blaðamann bar þar að, var held-
ur hryssingslegt um að litast, snjó-
koma og þoka. Skálinn þar að auki
fullur af fólki og ekki álitiegt að
bregða upp tjaldi. Gekk því hópur-
inn í snjónum enn um sinn þar til
komið var niður að Álftavatni, sem
er eins konar miðstöð á leiðinni.
Frá Álftavatni er gengið niður á
svarta sandana á Emstrum, vaðið
yfir nokkrar ár og loks komið að
skálanum í Botnum. Margir ganga
lengra og tjalda í einhverri grös-
ugri laut við Fremri-Emsturá. Það-
an er leiðinni haldið áfram, með
fagra fjalla- og jöklasýn á báðar
hendur, í gegnum Slyppigil og gil-
ið með hinu aðlaðandi nafni, Bjór-
gil. Nú er gengið um öllu gróður-
sælla land en áður, allt þar til kom-
ið er á ekki ófegurri leiðarenda en
sjálfa Þórsmörk.
Troðnar slóðir
„Það eina sem er leiðinlegt við
þetta, er það hversu margir hafa
gengið þessa leið,“ sagði göngufé-
lagi blaðamanns einhvern tímann
á leiðinni. Hann gerði sér vitaskuld
grein fyrir því að hann var ekki að
ganga ótroðnar slóðir. „Sá fiöldi
ferðamanna, sem gengur Lauga-
veginn á hverju sumri, skiptir
hundruðum, ef ekki þúsundum,"
segir Kristján M. Baldursson,
framkvæmdastjóri Ferðafélags ís-
lands, í samtali við Tímann.
„Laugavegurinn er langvinsælasta
gönguleiðin rnilli skála hér á landi
og reyndar sú fyrsta af því tagi hér-
lendis."
Vissulega var það ekki sérstaklega
uppörvandi að frétta það á miðri
leið, sárþjáður, þreyttur og þjakað-
ur af harðsperrum, að einhverjir
piltar hefðu skokkað Laugaveginn
á átta og hálfum klukkutíma fyrir
nokkrum árum. Flestir ganga
Laugaveginn á fiórum dögum og
gista þá í þremur skálum á leið-
inni: í Hrafntinnuskeri, Álftavatni
og Botnum, eða tjalda í næsta ná-
grenni við þá. Að sögn Kristjáns er
búið að bóka svo til hverja nótt í
skálunum í júlí og langt fram í ág-
úst. Um miðjan ágúst fer straum-
urinn minnkandi.
Skálarnir voru byggðir á árunum
1976-79. Brúin yfir Fremri-
Emstruá var byggð 1979. Áin er
ófær mönnum og urðu menn því
áður að ganga upp á Mýrdalsjökul
til þess að krækja fyrir hana. Síðan
áin var brúuð hafa fleiri og fleiri
ferðamenn gengið veginn á sumri
hverju.
„Útlendingar hafa talað um það að
þetta sé ein skemmtilegasta
gönguleiðin í heiminum og eru
stundum að bera hana saman við
einhverjar þekktar gönguleiðir í
Perú og víðar, sem ég þekki ekki
til,“ segir Kristján. ,Á síðustu
tveimur árum höfum við greint
vaxandi áhuga á þessum ferða-
máta. Enn sem komið er hefur ekki
verið um marga möguleika að
ræða, en Ferðafélagið er að marka
ákveðna stefnu í þessum málum.
Það eru komnar þrjár sambærileg-
ar leiðir, t.d. leiðin um Kjöl sem er
reyndar auðveldari en Laugavegur-
inn. Menn ættu að byrja á henni.“
Laugavegsfarar verða að vera til-