Tíminn - 29.01.1994, Page 9

o
Föstudagur 29. janúar 1994
tgrmínM
9
JÓNA RÚNA á mannlegum nótum
Óhætt er aö fullyröa að frekt
fólk er ekki líklegt til að afla
sér vinsælda í samskiptum.
Það er þó nokkur ljóður á fasi
og framkomu okkar ef við er-
um of þröngsýn í vilja okkar
til framkvæmda eða athafna af
einhverju tagi og þá þannig að
öðrum þykir nóg um. Vargar
afla sér alls ekki vinsælda,
heldur þvert á móti, þeir þykja
bæði heimaríkir og frakkir og
þess vegna þreytandi og vissu-
lega óspennandi. Ruddaskap-
in er víða til trafala í samskipt-
um og við, sem mætum til
dæmis þannig viðmóti, eigum
iðulega í erfiöleikum með að
sætta okkur við það. Vissar að-
stæöur í lífi okkar og tilveru
þola illa þá hegðvrn sem flokka
má undir ófyrirleitni og
frekju, sem beitt er að ósekju
og af óbilgimi. í mannlífinu
em vitanlega mismunandi
einstaklingar og af þeim sök-
um hentar ólíkt atferli eftir at-
vikum. Vitanlega getur verið
nánast nauðsynlegt einstaka
sinnum aö beita ýtni í sam-
skiptum sínum við aðra, þó
ekki væri nema til að efla tiltrú
annarra á málflutning okkar
eða sjónarmið. Aftur á móti er
hreint ekkert fengið við það aö
ganga yfir aðra með offorsi og
látum. Framagimi, sem bygg-
ist upp á því að ýta-öðmm og
meinlausum til hliðar til að
koma sínum hlutum á fram-
færi, er alls ekki til eftir-
breytni, þótt víða hagi menn
sér svo, því miður. Áleitni,
sem felur í sér frekju, er mein-
semd sem ætti að sjálfsögðu
aö hverfa úr öllum samskipt-
um hið snarasta. Vissulega er
það einungis til að skapa
vandræöi að beita fyrir sig
óþarfa ákafa í málum, sem
leysast mun frekar ef þau fá
sinn vitjunartíma, án ofstopa
og dælsku. Það segir sig því
sjálft að ef við viljum eiga
notaleg samskipti hvert vib
annað, megum við til meb að
nálgast hvert annað meb vin-
semd og hlýju. Forðast reynd-
ar eins og heitan eldinn að yf-
jrganga aðra og þá sér í lagi ef
tilgangurinn er augljóslega að
láta ljós okkar skína, þannig
að aðrir og jafnvel verðugir
hverfí í skuggann. Rudda og
ráðríkt fólk skortir oftast sið-
fágun og þýðu og veldur því
úlfúð og skapar t.d. skilyrði
fyrir sundrung og vinar- eða
fjölskylduslit. Það má með
sanni segja að þaö er öllu
ákjósanlegra atferli aö venja
sig á aö vera nærgætinn og
viðmótsþýður fremur en
ágengur og frekur í viömóti.
Vargar og önnur sköss em ein-
staklingar sem varla fá notið
sín nema augnablikið sem þeir
með offorsi og ýtni yfirganga
aðra. Slíkt atferli er skamm-
góður vermir sem yfirgengur
öll velsæmismörk í samskipt-
um. Við höfum flest ef ekki öll
tilhneigingu til að forðast þá
sem hafa tilhneigingu til að
valda okkur vandræðum meö
vargslegu framferöi sínu eða
ótæpilegum skassagangi, fyrir-
ferðarmiklum og leiðinlegum.
Eflum því allt sem er sann-
gjamt og heiðarlegt í eigin
fari, ásamt því sem er elskuríkt
og siðfágað, en látum alla
óþarfa heimtufrekju sigla sinn
svarta sjó, í burtu frá okkur, og
það strax.
Mr. Jones
Herra Jones (Mr. Jones) ★ * +
Handrít: Eríc Roth og Michael
Christofer.
Framleihendur: Alan Greisman og
Decra Greenfield.
Leikstjóri: Mike Figgis.
Abalhlutverk: Richard Gere, Lena
Olin, Tom Irwin, Anne Bancroft,
Delroy Lindo og Bruce Altman.
Stjömubíó.
Öllum leyfb.
Geblæknirinn Elizabeth
Bowen (Olin) er ekki ham-
ingjusöm kona; er fráskilin
og einmana. Hún tekur að
sér að reyna að lækna herra
Jones (Gere), sem rokkar á
milli þess ab vera ofur-
hamingjusamur maður með
smitandi lífsgleði og þung-
lyndissjúklingur í sjálfs-
morðshugleiöingum. Meö
þeim tekst mjög góð vinátta
þar sem Bowen reynir að
komast fyrir þunglyndi herra
Jones en um leið tekur hann
að sér að gera líf geð-
læknisins skemmtilegra meö
uppátækjum sínum. Það er
erfitt að lækna þunglyndi
herra Jones og hann er oft
vib það að gefast upp en
Bowen berst á móti og þá
ekki aöeins af því aö hann
er sjúklingur hennar heldur
einnig vegna tilfinninga
sinna í hans garð.
Geðflækjur ýmiskonar er
erfitt að gera trúverðugar í
kvikmynd og hætt er við ab
hlutimir séu gerðir of ein-
faldir, en það á sér ekki stoð í
raunveruleika þess fólks sem
eiga við slík vandamál
aö stríða. Blessunarlega þá
gera handritshöfundar herra
Jones ekki þá skyssu.
Uppátæki herra Jones em
mjög fyndin en þau sýna
einnig vissa tvöfeldni því
hann gerir hluti sem em
„geðveikir" í augum Bowén
(og fleira fólks) og er samt
bara hamingjusamur með
það en hún, sem ávallt fylgir
reglunum, er það alls ekki.
Hinn hluti persónuleika
herra Jones, þunglyndið, er
öllu erfiöara að gera trú-
veröugt en það tekst nokkuð
vel. Endirinn er nokkuð
„passífur", þ.e. það er ekki
boðið upp á neinar lausnir.
Það er þó kannski virðing-
arvert því það hefði verib
vemlega pinandi ef, eftir
annars ágætan söguþráð,
hefði komið einhver ein-
faldur og bandarískur vellu-
endir.
Herra Jones er hin
frambærilegasta mynd með
góbum og um margt tíma-
bæmm boðskap. Richard
Gere vinnur mikinn leiksigur
sem herra Jones og Lena Olin
stendur sig vel líka en líður
fyrir að persóna hennar er
ekki alveg jafn spennandi.
Öm Markússon
Bridqe
UMSJÓN: BJÖRN ÞORLÁKSSON HIIIihhUI!^
VÍB Reykjavíkurmeistarar 1994 í sv.keppni:
Frábær lokakafli
skóp sigurinn
Um síðustu helgi fóm úrslit Reykjavíkurmótsins í sveita-
keppni fram. Þær sveitir sem kepptu til úrslita vora sveit VÍB,
Verðbréfamarkabar íslandsbanka, og sveit Tryggingamið-
stöövarinnar. Sveit VÍB sigraði með 38 impa mun eftir fxábær-
an endasprett en Tryggingamiðstööin hafði 24 impa forastu
þegar 15 spil vora eftir.
Spiluð vom 60 spil, fjórar 15-
spila lomr, í úrslitaleiknum og
byrjaöi Tryggingamiðstöðin á
að ná góöri forustu eða 49 imp-
um. Liðsmenn VÍB gáfust þó
ekki upp og unnu tvær næstu
lotumar og var munurinn 24
impar fyrir síðusm lotu. í
henni sýndu þau Hjördís Ey-
þórsdóttir og Ásmundur Páls-
son annars vegar og heims-
meistaramir fyrrverandi, Guð-
laugur Jóhannsson og Öm
Amþórsson, sínar bestu hliðar
og leikurinn vannst með fyrr-
greindum mun. Fimmti maður
sveitarinnar var landsliðsein-
valdurinn Karl Sigurhjartarson
en hann spilabi aðeins í und-
ankeppninni.
Hjördís og Ásmundur náðu að
halda titlinum á milli ára en
þau sigmðu sama mót í fyrra
undir ínerkjum S. Ármanns
Magnússonar og em einnig
núverandi Reykjavíkurmeistar-
ar í tvímenningi. Ásmundur er
búinn að vera einn albesti spil-
ari landsins áramgum saman
og vann það afrek nú ab veröa
Reykjavíkurmeistari í 14. sinn.
A laugardaginn áttust við í
fjögurra liða úrslimm sveitir
Tryggingamiðstöðvarinnar og
Hjólbarðahallarinnar annars
vegar og sveitir VÍB og Símonar
Símonarsonar hins vegar. Leik-
ur Trmst. og Hjólbarðahallar-
innar fór 167-100 og VíB vann
Símon 184-72, þar sem síðasta
lotan fór 99-7 fyrir VÍB!
Lítum á spil 58 í úrslitunum:
NORÐUR
* D65
* ÁD9
:á6
* GT853
VESTUR AUSTUR
4» ÁIG'942 A G8
¥ T632 ¥ K54
♦ 854 4 KDGT972
*■- * D
SUÐUR
* 73
¥ G87
* 3
* ÁK97642
Hér græddi VÍB hvorki meira
né minna en 19 impa. Þannig
gengu sagnir:
A/Allir (lokaður salur)
Ausmr Suður Vesmr Norður
Gubl. Valur Öm Sig. V.
14 3* dobl 3grönd
4^ pass 4* 4grönd
pass pass 5 ♦ pass
pass 5grönd dobl allir pass
Sagnir NS em nokkuð villtar
en niöurstaðan varð þó fjarri
nokkm því sem menn gátu bú-
ist við.
Guðlaugur opnaði á einum
tígli og Valur stökk í þrjú lauf.
Dobl vesmrs var neikvætt en
deila má um hvort tvær síðusm
sagnir NS séu eblilegar. Þó gat
hvort tveggja verið að 11 slagir
fengjust í gröndum eða fómin
væri góö. Guðlaugur spilaði út
tígulkóngi sem Sigurður Vil-
hjálmsson drap með ás og spil-
aði sig inn í blindan á lauf. 9
slagir em séðir en það var ekki
nóg og til að fá 11. slaginn varð
vestur aö eiga KT í hjarta eða tí-
an að falla stök hjá austri. Sig-
uröur svínaði hjartagosanum
eftir taugatrekktar rnínúmr
með ógnvænlegum afleiðing-
um. Guðlaugur raöaði niður
tíglunum og síban átti Öm tvo
spaðaslagi. Spilið fór því 7 nið-
ur doblað á hættunni sem gaf
Ay 2.000 kall,-
í opna salnum spilubu AV 5
tígla sem fóm einn nibur. Sam-
anlagt áttu því VÍB 2.100 sem
gerðu 19 impa
Afmælismót Lárusar
5. mars nk. verður haldið af-
mælismót Lárasar Hermanns-
sonar en hvort sem menn trúa
því eöa ekki verður Lárús átt-
ræbur á þessu ári. Aö því tilefni
verður spilaður tvímenningur í
Sigtúni 9, þar sem boðib verður
Örn Arnþórsson og Cublaugur Jóhannsson, annab akkeríspar sveitar VÍB.
upp á fríar veitingar fyrir spil-
ara og keppnisjaldi er auk þess
mjög stillt í hóf. Skráning er að
hefjast í mótið hjá Elínu í síma
619360 og verður þátttaka tak-
mörkuð.
Láms er einn kunnasti spilari
Reykjavíkur enda búinn að
standa lengi í baráttunni.
Hann hefur m.a. náð
ótrúlegum bronsstigafjölda,
yfir 10.000 stigum, og enn
bætist reglulega við. Þess má
geta fyrir þá sem ekki vita aö
bridgebræðumir kunnu, Ólaf-
ur og Hermann Lámssynir, em
synir Lámsar enda oft stutt á
milli eikar og eplis.
Rétt Tímasetning
Hvemig myndi lesandinn
spila 4 spaöa í suður án þess aö
AV skipti sér af sögnum.
Útspilið er hjartadrottning.
* NORÐUR 9764
¥ 5
♦ ÁT9
* ÁT965
* SUÐUR ÁK32
¥ ÁT84
♦ 742
D4
Spilið kom upp í sterkri
sveitakeppni í Bandaríkjim-
um. Á öðra borðinu drap sagn-
hafi útspilið með ás, trompaði
hjarta og lét laufníuna rúlla úr
borði á gosa vemrs. Hann drap
næst tígulkóng, spilaöi laufás
og trompaði lauf. Þar sem
trompiö lá 4-1 átti hann enga
von eftir það.
Bobby Wolff handlék hins
vegar spilin á hinu borðinu.
Hann drap útspilið og spilaði
laufdrottningu, kóngur og ás.
Þá kom tromp til baka og laufi
spilað á gosa vesturs. Vesmr
skipti nú í tígul en Wolff hafði
fulla stjóm á spilinu. Hanp
drap meb ás, spilaði tvisvar
laufi og kastaði óným tíglun-
um tveimur. Vömin fékk því
aðeins 3 slagi.
NORÐUR
* ÁT965
VESTUR AUSTUR
* GT85 * D
¥ DG96 ¥ K732
* K5 4 DG863
* KG3 4. 872
SUÐUR
* ÁK32
¥ AT84
* 742
* D4