Tíminn - 20.07.1994, Blaðsíða 5

Mi&vikudagur 20. júlí!994
5
Þorsteinn Daníelsson:
Stefna Framsóknarflokksins
Hver eru stefnu- og áhuga-
mál Framsóknarflokks-
ins nú þegar kosningar
nálgast? Mynd Framsóknar-
flokksins breyttist mjög í
margra augum á síðasta ári,
1993, þegar hann klofnabi í
máli sem eldri framsóknarmenn
töldu að væri sjálfstæðismál,
sem þeir trúðu ekki fyrr en við
atkvæbagreiðslu á Alþingi að
ágreiningur yrði um í flokkn-
um. Þegar í ljós kom að varafor-
maður flokksins, núverandi for-
maöur, sat hjá með helming
þingflokksins til stuðnings and-
stæðingum framsóknarmanna,
urðu aö vonum margir ráðvilltir
og eru það enn og vilja fá fram
skiljanlega stefnu og hreinar
línur um það hvort hér sé áfram
flokkur sjálfstæðra íslendinga,
sem vilja hafa góð skipti við
sína nágranna og viðskiptalönd,
eða flokkur landlausra Evrópu-
búa, sem sækir mestallt sitt vit
og vilja til Evrópusamsteypunn-
ar, sem vex nú með háskalegum
hraða.
Þjóðverjar töpuðu stríðinu fyr-
ir 50 árum, en er þeim ekki nú
að takast það sem þeim mistókst
VETTVANGUR
„Hversvegna þurfa ís-
lendingar að ganga í öll
þessi bandalög og hver er
ávinningurinn?"
þá, að ná völdum í Evrópu?
Hversvegna þurfa íslendingar
að ganga í öll þessi bandalög og
hver er ávinningurinn? Inn-
gangan í Efta og afnám margra
innflutningstolla og hafta færði
íslendingum atvinnuleysið,
sem síðan eykst í hvert sinn sem
hægt er að troða íslendingum
lengra inn í stórþjóðasamsteyp-
ur. En hvað er að fást um það
meðan forustuliðiö getur á
þjóbarkostnað þvælst heims-
hornanna á milli, úr einni fund-
arveislunni í aðra, þó svokallað
sjálfstæði heimasitjandi íslend-
inga endist ekki nema til hálfrar
aldar afmælisveislunnar, sem
nú er nýlokið.
Hvað getur það gengið lengi að
halli ríkissjóðs sé miljarður á
mánuði? Hvað er hallinn á
hverri sekúndu? Hvernig ætla
framsóknarmenn að laga fjár-
lagahallann og hvernig ætla
þeir að vernda raunverulegt
sjálfstæði þjóðarinnar? Hver er
stefnan í landbúnaðarmálum?
Núverandi stjórn er óvinsæl og
margir sem kysu aðra, ef um
eitthvað er að velja. Framsókn-
armenn vinna ekki stóra sigra á
því einu að hinir eru óvinsælir,
þeir verða að hafa eitthvaö betra
að bjóða.
Höfundur er bóndi.
Vatnasvæbi Hauka-
dalsár í Dölum
að er athyglisvert hversu
margar góðar laxveiðiár
eiga upptök sín á fjalllend-
inu frá Tröllakirkju að vestan
um Holtavörðuheiði, Tvídægru
og Arnarvatnsheiði austur að
Langjökli. Þetta eru árnar Norð-
urá, Þverá og Hvítá í Borgarfirði
og Hrútafjarðará og Síká, Mið-
fjarðará og Víðidalsá og Fitjá
norðan heiða, auk Haukadalsár
í Dölum, sem hér er gerð sér-
staklega að umtalsefni. Hauka-
dalsá á efstu drög sín í nágrenni
Tröllakirkju.
Vatnakerfi Haukadalsár, sem á
ós í Hvammsfirði skammt frá
VEIÐIMAL
EINAR HANNESSON
Búðardal, er um 34 km að
lengd. Fiskgengt er að Réttar-
fossi í Efri-Haukadalsá, sem er í
25 km fjarlægð frá sjó. Hauka-
dalsvatn er á kerfinu um 6 km
frá sjó. Þá falla í svæðið nokkrar
þverár, eins og Þverá, skammt
neðan vatnsins, og Villinga-
dalsá, sem kemur í Efri-Hauka-
dalsá.
Fjölbreytt vatnakerfi
Þannig er vatnasvæði árinnar
þrískipt: neðri áin, Haukadalsá
og efri áin. Eins er um fiskteg-
undir á svæðinu, sem eru lax,
bleikja og urriði, bæöi stað-
bundinn silungur og sjógeng-
inn. Töluvert hefur verið unnið
að fiskrækt, sem á sér langa sögu
í sambandi við Haukadalsá.
Fyrst klakstarf með byggingu
klakhúss þar 1930. Síðar voru
notuð minni og stærri laxaseiði
til fiskræktar og gönguseiði þeg-
ar þau komu til sögunnar.
Mjög góð laxveiði
Hið sama er að segja um Hauka-
dalsá eins og aðrar þekktar lax-
veiðiár, að þar hefur lengi verið
stunduð stangaveiði fyrir lax,
fyrst og fremst í neðri ánni. Þá
hefur verið veitt í net í vatninu,
auk stangaveiði þar, og oft góð
veiði á sjóbleikju á stöng í efri
ánni, auk nokkurrar laxveiði.
Árleg meðalveiði á laxi á stöng á
tímabilinu 1974- 1993 voru 737
laxar, en mesta árleg veiði 1232
laxar árið 1988.
Leigutakar og
félagsmál
Ársvæðin í kerfinu hafa hvort
Veibihúsib vib Haukadalsá.
fyrir sig verið leigð út í einu lagi
til stangaveiði. Þannig hafa
svissneskir aðilar leigt veiðina í
Haukadalsá, neðan vatnsins,
um árabil af landeigendafélagi
árinnar, en formaður þess er
Guðmundur Ólafsson, Hamra-
endum. Forverar Guðmundar
voru Kristmundur Guðbrands-
son, Skógskoti, og Brynjólfur
Aðalsteinsson, Brautarholti.
Formaður veiðideildar við Efri-
Haukadalsá er Kristmundur Jó-
hannesson, Giljalandi. Forverar
hans voru Jósep Jóhannesson,
Giljalandi, og Guðmundur Ás-
mundsson, Krossi, sem var
fyrsti formaður Veiðifélagsins
Birtings, sem stofnað var um
1948. Núverandi leigutaki Efri-
Haukadalsár er Karl Óskar
Hjaltason og félagar. í Hauka-
dalsvatni stunda silungsveiði á
stöng einstakir veiðimenn eða
hópar, sem keypt hafa veiðileyfi
af bændum við vatnið, en þar er
sumstaðar bændagisting.
Tvær systur í laxinum
Haukadalsá er, eins og kunnugt
er, önnur af tveimur bestu lax-
ánum í Dalasýslu. Hin er Laxá í
Dölum, sem gefur meiri veiði að
meðaltali. Báðar eiga þessar ár
það sammerkt að þar hafa stað-
ið við veiði margir af þekktustu
stangaveiðimönnum landsins.
Fyrr á árum, meðan samgöngur
voru erfiðari en nú, lögðu menn
töluveró á sig til að komast til
veiða í ánum. Hið sama má
segja um hina útlendu veiði-
menn, sem koma langt að ár eft-
ir ár til veiða í ánum, en alþekkt
er að menn taka tryggb við árn-
ar, sem þeir veiða í, og umhverfi
þeirra. ■
Haukadalsvatn í Dölum. Séb inn Haukadal.
Af sveigbum gúrkum og beinum
Nýlega rakst ég fyrir tilvilj-
un á norskt dagblað. Það
væri svo sem ekki í frá-
sögur færandi, nema vegna þess
að blaðið hafði all váleg tíðindi
að færa lesendum sínum. Ekki
var þó verið að óskapast yfir sjó-
ræningjaveiðum hálfvilltra af-
komenda Norsara norður í ball-
arhafi. Sei, sei, nei. Umfjöllun-
arefni greinarinnar, sem athygli
mína vakti, var þvert á móti at-
hafnasemi sérdeilis siðfágaðra
herr'amanna suður í Brussel.
Eins og menn vita, hefur Evr-
ópubandalagið komið sér upp
þar í borg yfiraðalhöfuðstöðv-
um fyrir frímerkjasleikjur sem
dag hvern ganga með hálsbindi.
Frímerkjasleikjur þessar eru úr
hópi svokallaðra sérfræðinga.
Oftar en ekki eru þetta „rétt ætt-
aðir" vesalingar, sem stjórn-
málaflokkar heima fyrir hafa
ekki not fyrir, nema í atkvæða-
greiðslum á flokksfundum einu
sinni á ári eða sjaldnar. Þess á
milli er þessi mannskapur
geymdur í Brussel á lúxuslaun-
um til þess að „störf" hans líti út
fyrir að þjóna einhverjum til-
gangi. Slíkt fyrirkomulag hentar
pólitíkusum einkar vel, enda eru
þessir piltar oft notaðir til að
varpa alvarlegum blæ yfir bullið
sem pólitíkusarnir bera á borð
fyrir fólk heima í hérabi. Það
kallast á fínu máli „sérfræðinga-
álit". Og þykir fátt fínna.
Eins og títt er um þá, sem eru á
fullu kaupi útá tilveru sína og
annað ekki, sendir þessi afætu-
lýður stundum frá sér álit og
greinargerðir, til þess að skatt-
greiðendur, sem halda honum
uppi, telji sig fá eitthvab fyrir
sinn snúð.
Og þá er komið að hinum vá-
legu tíðindum, sem norska dag-
blaðið hafði ab færa lesendum
SPJALL
Pjetur
Hafstein
Lárusson
sinum.
Þannig er nefnilega mál með
vexti, að frændur vorir Norð-
menn gera eitthvað af því að
rækta gúrkur. Þessar gúrkur eru
þeirrar náttúru að vera nokkuð
sveigðar, eins og títt er um gúrk-
ur. Nú hefur einhverju gáfna-
ljósinu í Brussel hugkvæmst, að
nauðsyn beri til að staðla lögun
á þeim gúrkum, sem ræktaðar
eru í ríkjum Evrópubandalags-
ins eða fluttar þangab inn. Og er
ekki að sökum að spyrja: í hópi
hálsbindisbera í Brussel þykir
hugmyndin alveg ígulsnjöll og
er á góðri leið með að veröa lög-
fest í Evrópubandalaginu, ef það
er þá ekki þegar svo komið þeg-
ar þessi grein birtist. Norðmenn
sjá því ekki aðeins fram á að
rétta úr kútnum við að ganga í
Evrópubandalagið, heldur verða
þeir einnig að rétta úr öllum sín-
um gúrkum. Þeim þykir það
heldur skítt, frændum vorum.
í sömu blaðagrein er fjallað um
aðra stöðlun, sem nú er ab festa
rætur innan Evrópubandalags-
ins. Hér er um að ræða stöðlun á
stærð kynfæra karla. Að vísu er
þetta ekki orðað alveg svona í
reglugerðinni, heldur er farið í
kringum eðli málsins með því
að staðla stærð á smokkum.
Víst má til sanns vegar færa, að
menn séu ekki skyldugir til að
nota smokka, rétt eins og eng-
um er gert að ganga í skóm
nema vilji hans standi til þess.
Hitt er annað mál, að á Vestur-
löndum og raunar víðast hvar í
heiminum er nokkuð algengt að
fólk klæöist skófatnaði. Eg er því
ansi hræddur um að til vand-
ræða horfði, ef bannað yrði að
smíða og selja skó nema af einni
ákveðinni stærð. Slíkt væri í
raun yfirlýsing um að þeim, sem
ekki gögnuðust skór af hinni
stööluðu stærð, væri hollast að
halda sig innan dyra, en arka
ella berfættir um götur og torg.
M.ö.o., stöðlun á skóstærð jafn-
gilti í raun stöðlun á fótastærð.
Ætli það sé nokkuð vert að fara
nánar út í þessa sálma. En mikið
verður spennandi að fylgjast
meb því hvaða puntstrá Jón
Baldvin Hannibalsson sendir
suöur til Brussel, ef honum tekst
ab kjafta okkur inn í gúrku- og
smokkabandalag Evrópu.