Tíminn - 28.02.1995, Blaðsíða 4

Tíminn - 28.02.1995, Blaðsíða 4
4 Þri&judagur 28. febrúar 1995 Híwí STOFNAÐUR 1 7. MARS 1 91 7 Útgáfufélag: Tímamót hf. Ritstjóri: ]ón Kristjánsson Ritstjórn og auglýsingar: Brautarholti 1, 105 Reykjavík Sími: 631600 Símbréf: 16270 Pósthólf 5210, 125 Reykjavík Setning og umbrot: Tæknideild Tímans Mynda-, plötugerb/prentun: ísafoldarprentsmibja hf. Mánabaráskrift 1550 kr. m/vsk. Verö í lausasölu 150 kr. m/vsk. Norræn samvinna Noröurlandaráðsþing er hafið í Reykjavík og stjórn- málamenn frá Norðurlöndum hafa streymt til ís- lands nú um helgina. Þetta þing er haldið við um margt sérstæðar aðstæður. Þrátt fyrir náið samstarf, hafa leiðir Norðurlandanna ekki ætíð legið saman í alþjóðamálum og nú hefur myndin orðið enn flókn- ari hvað þetta snertir. Svíþjóð og Finnland eru nú að hasla sér völl í Evrópusamstarfinu þar sem Danmörk er fyrir, en íslendingar og Norðmenn eru að laga sig að þessum breyttu aðstæðum. Samhliða þessu glímir sænska stjórnin við vanda í ríkisfjármálum og hefur ákveðið að skera niður fram- lög sín til Norðurlandasamstarfsins. Þetta mun hafa mikil áhrif á starfsemina. Þessar aðstæður munu verða ræddar á Norður- landaráðsþinginu á Hótel Sögu, ásamt venjubundn- um störfum sem fylgja þingum sem þessum, þar sem eiga sæti fulltrúar bæði frá þjóðþingunum og fram- kvæmdavaldinu. Á Norðurlöndunum hefur um langa hríð verið í gangi „innri markaður" í ýmsum réttindamálum fólks. Nám og önnur réttindi hafa verið hindrunar- laus milli landanna. Þetta er árangur af löngu og mjög víðtæku samstarfi innan Norðurlandaráðs. Okkur íslendingum er umhugað um að þetta geti haldist við breyttar aðstæður, því við höhim notið mjög góðs af þessari samvinnu. Ýmsir óttast að Evrópusamruninn muni veikja stoðir norræns samstarfs í framtíðinni. Þetta þing er örlagaríkt hvað varðar framtíð samstarfsins. Undan- farið hefur verið unnið að endurskoðun á starfinu miðað við þessar breyttu aðstæður. Á síðasta þingi Norðurlandaráðs, sem haldið var í Tromsö í Noregi í haust, var ákveðið að setja á fót nefnd til þess að vinna að tillögum um framtíðarsamstarf og niður- stöðurnar voru ræddar á þinginu sem nú stendur yf- ir. í Tímanum síðastliðinn laugardag var ítarlegt við- tal við Halldór Ásgrímsson, formann íslandsdeildar Norðurlandaráðs, sem átti sæti í nefndinni. Þar seg- ist hann vera bjartsýnni nú á framtíð norræns sam- starfs heldur en fyrir tveimur árum. Tillögur nefndar- innar gera ráð fyrir að öll Norðurlönd verði í sömu stöðu í norrænu samstarfi án tillits til þess hvort þau tengjast Evrópusambandinu eða ekki. Þá er gert ráð fyrir því að í ráðinu starfi sérstök efnahags- og stjórn- málanefnd og er þetta gert í ljósi þess vægis sem þessi mál hafa. Þar verður fjallað um samskiptin við Evr- ópu. Það þarf ekki að eyða mörgum orðum að mikil- vægi norræns samstarfs fyrir ísland. Við höfum not- ið mjög góös af slíku samstarfi bæði heima fyrir, á vettvangi Norðurlanda og í alþjóðasamskiptum, þar sem náin tengsl Noröurlandaþjóðanna hafa létt okk- ur mjög róðurinn. Samstaöa er meðal íslenskra stjórnmálamanna um að gera allt til að viðhalda norrænu samstarfi, og íslenskir stjórnmálamenn hafa unnið vel saman á Norðurlandavettvanginum, jafnvel þótt flokkahópar hafi þar vaxandi völd. Breytingar í rótgrónu samstarfi þurfa ekki að vera af hinu vonda, þvert á móti geta þær styrkt böndin ef allir leggja sig fram. Hjukkur, sjúkkur o§ rábherrar Eftir aö formaöur Sjúkraliöafé- lagsins hafði kreist út úr ráö- herrum ríkisstjórnarinnar lof- orö um aö breyta lögum um sjúkraliöa eöa „sjúkkur" (sbr. „hjúkkur"), eins og stéttin er stundum kölluð, til aö leysa erf- itt verkfall á dögunum, þá töldu sjúkraliðar greinilega að sín mál væru í höfn. Formaðurinn gerði sér ekki grein fyrir því að ríkis- stjórnin ætlaöi ekkert að standa við loforöið, enda vissu ráðherr- arnir að þeir höfðu ekkert um- boð til aö gera grundvallar- breytingar á uppbyggingu heil- brigðiskerfisins án þess að vera búnir að tala um það viö þing- flokka sína eöa annað pólitískt bakland. Þegar svo formaöur Sjúkraliðafélagsins gekk til liðs við Alþýðubandalagiö og hellti sér út í kosningaslaginn af full- um krafti, var rábhermm auð- veldur eftirleikurinn: þeir gáfu einfaldlega í skyn að hún væri að koma flokkspólitísku höggi á stjórnarliöa með fullyrðingum um að ráðherramir hafi lofab einhverju. Að þessu leytinu náðu ráðherrarnir að nýta sér ómældan pólitískan metnab formannsins. Heitt mál Frumvarpið um sjúkraliðana er vissulega heitt mál og þau at- riði, sem þar er verið að brydda upp á, slík grundvallaratriði ab það er nánast fífldirfska ab fara út í þann loforöaleik sem ráb- herrarnir í ríkisstjórninni gerðu í vetur. Enda er komið á daginn, að þeir Davíð og Sighvatur voru á sínum tíma ab reyna að slá sig til riddara með því að blanda sér Davíb Sighvatur í annarra manna styrjöld. For- mabur Sjúkraliðafélagsins lýsti því yfir, þegar málalyktir urðu ljósar um helgina, ab í ríkis- stjórn sætu vondir karlar, sem stæðu ekki við orð sín. Það kem- ur raunar ekki á óvart í ljósi þess, aö formaðurinn er nú ab hefja kosningaslaginn. Hitt kom öllu meira á óvart og sýnir í raun hver helsti óvinur sjúkra- liðanna er, ab formaöurinn kenndi hjúkrunarfræðingum um að hafa spillt fyrir málinu, bæði hjúkrunarfræðingum, sem sitja í heilbrigöisnefnd Alþingis, og hinum sem eru giftir alþing- GARRI ismönnum og ráðherrum. Það eru semsé hjúkkurnar sem fengu ríkisstjórnina til að hætta við að standa við loforð sitt. í því samhengi rifjast það að sjálf- sögðu upp að Davíð Oddsson er kvæntur hjúkrunarfræðingi og þarafleiðandi liggur kona hans, frú Ástríður, undir gmn um ab hafa fengiö Davíð ofan af því að knýja frumvarpið í gegnum þingið. Sé þetta réttur skilning- ur á orðum formanns Sjúkra- liðafélagsins, má gera ráð fyrir að Davíð hafi fengið heldur kaldar móttökur heima hjá sér þegar hann kom heim eftir ab hafa lofað sjúkraliðunum þessu frumvarpi og tilkynnt um það í fjölmiðlum! Dómgreindin sem brást En þessi samsæriskenning sjúkraliðaformannsins um neb- anjaröarstarfsemi hjúkrunarfræb- inga gegn auknum starfsréttind- um sjúkraliða er þó, þegar allt kemur til alls, ekki mikið betri eða gáfulegri en kenningar ráð- herranna um að þeir hafi aldrei lofað ab breyta lögunum, heldur aðeins að leggja fram stjórnar- frumvarp sem stjórnarþingmenn gætu hugsanlega verið á móti. Sannleikur málsins er einfald- lega sá, að ráðherra ríkisstjórn- arinnar brast dómgreind vegna ákafans vib ab slá sjálfa sig til riddarans sem leysti sjúkraliða- verkfallið. Þeir lofuðu upp í ermina á sér hlutum, sem mikl- ar deilur voru uppi um og þurftu mikla umræbu — en átti alveg eftir að ræða. Sjúkraliðar vonuðu eðlilega í lengstu lög að ríkisstjórnin tæki ekki eftir því að hún var búin að gera í bux- urnar. Og þó samkomulag milli sjúkraliða og hjúkrunarfræð- inga sé slæmt um þessar mund- ir, er óþarfi að kenna hjúkrunar- fræbingum um þótt þeir Davíð og Sighvatur geri í sig. Sérstak- lega hefði nú mátt búast vib því af frambjóðanda Alþýðubanda- lagsins að hann væri ekki ab kenna þriðja aðila um klúöur stjórnarliba. Þeir hafa verið full- færir um það sjálfir að gefa frá- leit fyrirheit og standa síðan ekki við þau. Garri Flokkur flokksjálka 1ÉÉ/' y* m í ý ^ m pp1 / 1 . - 1 óhanna Ásta Ragnheibur Mörbur Varla telst til tíbinda á hinum síð- ustu og líflegustu tímum þótt stofnaöir séu nýir stjórnmála- flokkar. Að hinu leytinu vekur það stundum nokkra forvitni hverjir veljast til forystu og fram- boða í splunkunýjum hreyfing- um, sem boða ferska vinda í þjóð- lífinu og að fara sem kerúbar með sveipanda sveröi um feyskin hrófatildur gömlu flokkanna. Hverjir skyldu svo helst vera til kallaðir og út valdir til að vega að rótum fjórflokksins, þeirrar spillingar og sérhagsmunagæslu sem þar vibgengst og vekja þjób til dáða og trúar á bobbera nýrra tíma? Hverjum er betur treyst- andi en þeim, sem nærst hafa við rætur gömlu flokkanna og ættu að þekkja innviði þeirra öðmm betur? Veganestib Þab kom glöggt í ljós, þegar framboðslisti nýju þjóðvakning- arinnar í Reykjavíkurkjördæmi var birtur. Þar opinbembust í fyrstu sætunum gamalkunnug andlit úr stjórnmálapexi undan- genginna kjörtímabila. Höfubbreytingin er sú að nú ætla þau Jóhanna, Ásta Ragn- heiður og Mörður að reyna aö ná sama takti, í staö þess að æpa hvert aö öðm eins og fram til þessa. Varla er hætta á aö neitt af þessu geöprýöisfólki fari út af laginu, þegar samsöngurinn er hafinn fyrir alvöm. í haust, þegar Jóhanna Sigurö- ardóttir var ein í framboði í öll- um sætum lista síns í öllum kjör- dæmum, náði hún fylgi fjórð- ungs kjósenda í skoðanakönn- unum. Þótti það með eindæmum, enda hafði hún helst unnið þab sér til ágætis aö falla fyrir Jóni Baldvini í for- mannskjöri og segja sig úr ríkis- stjórn Davíðs Oddssonar. Meö slíkt veganesti hlaut henni vel aö farnast. Svo fór að kvisast ab fleiri yrðu í framboði fyrir flokk Jóhönnu og kannanafylgiö fór að rjátlast af. En nú fer hagur Þjóbvaka að vænkast á ný. Ásta Ragnheiður sagöi sig úr Framsókn á föstudag og var komin í annaö sætið hjá ferska flokknum á laugardag. Að eigin sögn hefur hún unnið gíf- urlega mikið flokkspólitískt starf og er því vel heima í gamla flokkakerfinu. Hennar verðleikar í nýja Á víbavangi flokknum em einkum að hafa fallið fyrir „mibaldra körlum af Suburlandi" í prófkjöri í Reykja- vík. Hún lenti í sínu gamla, þriðja sæti á listanum og fleyttu örlögin henni inn á varaþing- mannsbekk. Þriðja andlitið á þjóðvakning- unni í Reykjavík er Möröur Árnason, glaöbeittur samkvæm- ismaður á skemmtanasíðum vikublaða og ígildi Hannesar Hólmsteins í kjaftavaðli loft- miðlanna. Nafn og númer Mörður var lengstum í Al- þýðubandalaginu og var virðing hans slík að formaðurinn, Ólaf- ur Ragnar, geröi hann að að- stoðarmanni sínum í ráðherra- dómi. Mörður er því gamal- reyndur innanbúðarmaður í fjármálarábuneytinu, og var þar ekki aldeilis áhrifalaus fremur en gamla flokknum sem hann ólst upp í og háði þar marga sennuna við Pál Halldórsson BHMara, sem fylgir Merði eftir inn í Þjóðvaka til að hafa þar verðugan andstæðing að rífast við. Heimild að síðustu stað- hæfingu er ÓRG. Það er mikiö nýjabrum að því kærleiksheimili, sem stofnað er til með framboðslista Þjóðvaka í stærsta kjördæminu. Flokkur- inn er stofnabur til ab standa gegn því sem flokksfólkiö er bú- ið að standa fyrir mislanga eða glæsilega stjórnmálaævi. En af því aö allir vita hve auðvelt það er að kenna gömlum hundj að sitja, mun fólki þessu vel farn- ast. Undirrituðum er þó ráögáta ab hverju það stefnir nú, sem það hefur ekki þóst vera aö berj- ast fyrir alla tíð með svipuöum formerkjum og meb sömu flokksjálkunum, sem ekki hafa einu sinni skipt um nafn eða númer. OÓ

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.