Tíminn - 22.03.1995, Qupperneq 10

10
ÉM~"
wwiiro
Mi&vikudagur 22. mars 1995
Bjarni Hannesson:
Fellum „heiðursmannastjómina"
Reykjavíkurbréf Morgunblabsins
4. mars 1995 var um margt at-
hyglisverö lesning, svo aö ritari
þessa efnis varö steinhissa. Sjald-
an verbur maöur var viö jafn
grímulausa þjónkun fjölmiöils viö
hinn raunverulega húsbónda.
Reyndar varö víöar í því blaöi
þann dag vart viö slíka þjónkun
viö inn- og erlendan „herradóm",
en hér á einungis aö taka hluta úr
R-bréfinu til aðeins nánari grein-
ingar. Efniö veröur formlega aö
teljast á ábyrgb ritstjórnarstefnu
blaösins, þar sem þab er ætíö/oft-
ast nafnlaus skrif og lýsir vel, oft á
tíöum, hinum raunverulega
„karakter" blaðsins og aöstand-
enda þess og því meinta pólitíska
hugleysi sem sannast í því aö
skrifin eru nafnlaus meö öllu.
Veröa því Reykjavíkurbréfin ætíð
aö flokkast sem „fimmtu herdeild-
arskrif".
Orðrétt umsögn Morgunblaös-
ins 4/3 '95: „Hörbur Sigurgests-
son, forstjóri Eimskipafélags ís-
lands, vék aö sama máli í ræbu á
ársþingi Veröbréfaþings íslands
sl. mánudag." Hann sagöi m.a.
(Ræöubútur H.S. orðrétt):
„Þótt þróunin hafi verið mjóg já-
kvœð á fjármagtjsmarkaðinum á
undanfómum ámm og misserum, þá
má ekki láta hér staðar numið. Ál-
brýnasta verkefnið framundan er að
koma sem alstcerstum hluta fjár-
málakerfisins, sem er í eigu ríkisins,
úr höndum stjómmálamanna í
hendur markaðarins. Það gerist ekki
öðru vísi en með sölu ríkisbanka og
breytingu í sjóðakerfinu.
Það er ótrídegt, að ekki skuli vera
meiri þrýstingur frá kjósendum, við-
skiptalífinu og aðilum í bankakerf-
inu á einkavœðingu fjánnálakerfis-
ins. Neikvceðar hliðar hinnar póli-
tísku yfjrstjómar og ókostir kerfisins
ættu að vera orðnar flestum löngu
Ijósir. Margt annað, en smœna í
sniðum, væri ástœða til þess að
ræða um, til þess að auðvelda þessa
framþróun, en verður ekki gert hér."
Ath. rit. Þessi ummæli H.S. falla
þann 1/3, að því er helst er hægt
aö sjá í blaðinu. í sama R-bréfi er
vitnað til ummæla Sighvatar
Björgvinssonar á ársfundi Lands-
bankans þann 3/3 þar sem hug-
myndir H.S. eru nánar útfæröar í
a.m.k. þrem liðum með inngangi.
Ab sjálfsögöu eru meiningar S.B.
minna en einskis virði, svo sem
öll/flest stjórnmálaafskipti ís-
lenskra krata hafa verið síöustu
áratugi. Er því ekki eytt bleki í
slíka abila, hvaö oröréttar tilvitn-
anir áhrærir, því aö nær er aö líta
til hinna raunverulegu verka þess-
ara aðila í íslensku þjóölífi. Þau
eru skýr dæmi/sannanir fyrir ein-
hverri þeirri mestu tvöfeldni sem
hægt er aö framkvæma í stjórn-
málum.
Er helsta lýsingin sú aö fyrir al-
þingiskosningar hverju sinni
þykjast þeir vera félagshyggju-
flokkur og „jafnaðarmenn", en
sem stjórnaraöilar, milli kosninga,
hvort sem er í hægri eða miöju-
stjórnum, þjóna þeir hvaö best
stórauövaldi og erlendum hags-
munum gegn hag lands og þjóöar.
Þessa fullyrðingu er hægt aö „-
sanna" eöa leiða 99% líkur til, ef
hérlendis þrifist önnur fjölmiölun
en sú, sem er í beinni og óbeinni
þjónustu stórauövaldsins. En viö
þær aöstæöur aö meintur „Kol-
krabbi" geti látiö þý sín á fjölmiðl-
unum sía hverskyns „fregnir og
fréttir" af starfsemi þessa meinta
valds í þá veru, aö þeir eru í verki
aö mestu leyti „verndaðir fyrir ó-
æskilegum umsögnum", þá verö-
ur raunstaban sú, ab „stórauð-
valdssamtökin" eru ab ná undir
sig sífellt stærri hluta atvinnu-
VETTVANGUR
„Hver er síðati raunstaða
þjóðfélaganna að þessum
efnahagslega „engisprettu-
hemaði" loknum? Hinir rík-
ari hafa orðið enn auðugri,
hinir fátœkari enn fátœkari,
stórfjölgað í öreigastéttinni
ogglœpatíðni stóraukist,
ásamt miklu meiri grimmd
við framkvœmd glœpanna
miðað við það sem áður var.
Það eina, sem ekki hefur
breyst, er beiting fjölmiðl-
anna. Áfram strá þeir allan
sólarhringinn hinum sið-
frœðilega óþverra yfir þjóðfé-
lögin, þó allar sannanir fyrir
hinum siðfrœðilegu eitrunar-
áhrifum iðjunnar séu fyrir
hendi. Þetta er vegna þess að
meirihluti fjölmiðla, er mesta
dreifíngu hafa, eru óbeinir/
beinir málaliðar fyrirlitleg-
ustu afla/aðila hvers þjóðfé-
lags, nokkurskonar „Tontons
Macoutes" ágjömustu og sið-
spilltustu valdaklíkna hvers
þjóðfélags, hvar/hvert sem
það er."
rekstrar, fjármálastarfsemi o.fl. En
græögin er svo óstjómleg aö þeir
vilja ná öllu undir sinn ægis-
hjálm og yfirlýsing Harðar Sigur-
gestssonar er sönnun fyrir því ab
reyna á aö ná síbustu mikilvægu
leifunum af fjármálavaldinu og
setja undir „arma Kolkrabbans".
Ósvífni H.S. er slík. aö hann lvsir
furöu sinni á aö finnast skuli and-
staöa viö slíkt hérlendis.
Kolkrabbaþankar
Allir, sem eitthvab vita um
raunstöðu og starfsemi „Kol-
krabbans", vita ab raunverulega
er þab aballega þrennt sem er
allt ab því sjálfvirkur aögöngu-
miöi aö samtökunum. Þaö er ab
eöli aöilans sé í verki óstjómleg
græögi í fé, aöstööu, bitlinga og
völd, ásamt hlýöni viö sér æbri
aöila innan þess hóps sem hafa
sömu eiginleika og áöur var
lýst. Einnig aö hafa í heiöri
þagnarlögmáliö um tilveru og
abferbir hópsins um starfsemi
sína í þjóölífinu. Sé þetta eöli
aöilans, nýtur hann trausts og
getur farib aö starfa í þjóöiífinu
sem forgangsabili.
Ekki er taliö aö svokallaöur
„Kolkrabbi" sé formleg samtök
meö kjörnum eba skipuöum
stjórnendum, fremur „sjálfboöa-
iiöasamtök" um gagnkvæma
hagsmuni.
Um þessi meintu óværusamtök
mætti rita langt mál, en hérlendis
hefur veriö gefin út bók um aðila
þessa sem heitir Á slóö Kolkrabb-
atis. Einnig hefir veriö gefin út
skýrsla á vegum opinberra aöila
um hagsmunatengsl í þjóölífinu,
er kostar um 3000 kr. og fæst í
bókabúb Lárusar Blöndal. Vísar
rit. á þau rit fyrir fróbleiksfúsa.
En albesta raunverulega upplýs-
ingaritið og/eöa hliöstæöuritiö er
þó, ab eigin mati, bandarísk bók
er rit. hefir lesiö vandlega sem gef-
in var út nýlega um J.E. Hoover,
fyrrverandi yfirmann FBI, þar er
góö lýsing á „kerfi/vinnubrögö-
um" sem eru æriö lík hérlendum
vinnubrögðum Kolkrabbans og
ættu allir sem einhvern áhuga
hafa á aö kynna sér raunverulega
starfsemi hins íslenska Kolkrabba
aö kaupa þá bók. Hún heitir
Official and Confidential, undirtit-
ill The SecretLife ofj. Edgar Hoover,
höf. Anthony Summers, útg.
Corgi Books 1994. Bókin fæst í
bókabúö Máls og menningar og
kostar milli 1300-1600 kr. Ætti
enginn, sem vill vinna á markviss-
an hátt gegn völdum Kolkrabbans
hérlendis, ab láta þessa bók ó-
lesna. Allt annað kallar annaö-
hvort á tapabar orustur og/eða
tapað stríö, því grundvallaratriði
er að þekkja aðferöafræði and-
stæöingsins og það hefir enginn
komist upp með þab hérlendis aö
koma lýsingum á þeim í opinbera
og aðgengilega útgáfu.
(Sú aöferðafræði, sem J.E.H. not-
aði til að halda völdunum sem æðsti
maður FBI í 42 ár, er óhugnanlega
lík og hérlendur meintur Kolkrabbi
notar við að viöhalda og auka sín
meintu heljartök á þjóðlífinu. Rit.
telur óþarfa að leggja vinnu í úttekt á
vinnubrögðum hjá þessum samtök-
um hérlendis, því í þessari bók eru
lýsingar á nálega öllum þeim vinnu-
brögðum sem hérlendis eru brúkuð
og rit. hefur persónulega fengið að
reyna á sjálfum sér og sínu umhverfi.
Þannig að hann getur talað og metið
afeigin reynslu hvað varðar meintar
líkingar í vinnubrögðum, því hann er
afar lítill vinur harðsvíruðustu aðila
hins meinta Kolkrabba, þó að hann
þekki persónulega suma sem tengjast
honum. Flestir að vísu tilneyddir
vegna svokallaðra viðskiptasam-
bpnda, því sá mun vera hinn ömur-
legi raunveruleiki að þeir sem hafa
einhver veruleg viðskiptaumsvif hér-
lendis verða að hafa í það minnsta
hlutleysi voldugustu aðila samtak-
anna, efþeir eiga að hafa einhverja
von um að troðast ekki undir í svo-
kallaðri og mjög dýrkaðri sam-
keppni, sem er í reynd minni en afer
látið.)
Fyrir nokkrum árum sáust á síö-
um Morgunblaösins nokkrum
sinnum viðvaranir um of mikla
samþjöppun valds og auðs hér-
lendis, en nú er öldin önnur. í
þessu R-bréfi eru þau ummæli
dregin óbeint/beint til baka.
Hér ætlar rit. að fullyrða að
þessi ritari R-bréfs þann 4/3 1995,
sé orðinn fullnuma nemandi ís-
lensks kratisma í Iygum, blekk-
ingum, rangfærslum og flestu
ööru sem illt er, og ætti hið fyrsta
aö sækja um inngöngu í Alþýðu-
flokkinn. Þar yröi hann að sterk-
um líkum skjótt kosinn formaður
vegna frábærra rangfærslueigin-
leika.
Mbl. 4/3, orörétt: Millifyrir-
sögn: „Slaknar á valdasam-
þjöppun í viðskiptalífi." Dálkút-
dráttur, verulega stækkað letur:
„Þau rök, sem leiddu til þess í upp-
hafi kjörtímabilsins, að hugmynálr
um einkavæðingu ríkisbankanna
voru lagðar til hliðar, eiga því ekki
lengur við í dag nema að mjög tak-
mörkuðu leyti. Þess vegna er á-
nægjulegt, að viðskiptaráðherra
skuli nú kveða upp úr með það, að
tímabært sé að stíga þaö skref að
breyta ríkisviðskiptabönkunum í
hlutafélög og selja síðan hlut ríkisins
íþeim."
Engisprettuhag-
stefna
Siöfræöileg flokkun er margvís-
leg og dómar því afleiddir af ýmis-
konar viömiöunum. Sé grunnur
sibfræöi sá að skapa sem jöfnust
lífskjör allra aðila þjóðfélags, horft
til nútíbar og framtíöar, og aö
unnið skuli aö sköpun þjóðfélags
með sem minnstri glæpatíöni og
þjóöfélagsgerbin geti staðið til
frambúöar, minnst 50-100 ár eða
lengur, þá verbur að velja milli
skammtíma- eöa langtímavið-
horfa í stjórn og efnahagsmálum.
Velja veröur því milli hagstefna.
A.m.k. sex meginhagstefnur hafa
hlotið verulega reynslu á 20 öld-
inni, þessar helstar: miðstýrð
kommúnísk, miöstýrö fasísk, í-
haldssöm markaðsstefna, mark-
aösstefna meö handleiöslu, frjáls
markaðsstefna, ennfremur fjöl-
margar útgáfur af svokölluöum
blönduöum hagkerfum.
Langversta hagstefnan er aö
mati rit. „frjáls markaðshyggja".
Þar er þungamiðjan einungis eitt
atriði og þaö er fégirnd og lífvist-
fræbilega óholl neyslugræögi, á-
samt öllum fylgiafleiöingum
þeirrar hegöunar, og í verki veröa
öll meðul til aö þjóna þeirri nátt-
úru leyfileg og framkvæmd, þó ó-
lögleg séu á mörgum svibum.
Þessi óþverrahagstefna náði sér
á strik um 1980 og flæddi um flest
lönd hnattarins á fýrstu 15 ámn-
um. Afleiöingarnar eru allstaöar
eins: óværan yfirtekur fyrst fjöl-
miölana, þeir „bombardera" al-
menning allan sólarhringinn víö-
ast hvar meö efni sem lækkar
verulega sibgæöisstuöul hópsins.
Eftir ca. 2 ár er grunnhugsun
þjóöfélagsþegnanna oröin sýkt
af auöhyggju og skammtíma-
viöhorfum. Upphefst þá æöis-
gengin „viðskiptarúlletta", sem
mælist sem aukning á GNP, þó
raunaukning sé í verki oft minni.
En engin rúlletta gengur í 2-4 ár.
Þá springur blaöran í formi einka-
, fyrirtækja- og bankagjaldþrota,
ásamt ævintýralegum ríkissjóös-
halla flestra ríkja, er hafa oröiö
fyrir því óláni aö markaðshyggjan
hefur sýkt þjóðlífið. Nálega eng-
ir/örfáir em sóttir til saka, hversu
ævintýralega háar upphæðir sem
þeir hinir sömu aðilar eru sekir
um aö hafa á einhvern hátt mis-
fariö meö á tímum viöskiptaæöis-
ins.
Hver er síöan raunstaöa þjóöfé-
laganna að þessum efnahagslega
„engisprettuhernaöi" loknum?
Hinir ríkari hafa oröiö enn auö-
ugri, hinir fátækari enn fátækari,
stórfjölgað í öreigastéttinni og
glæpatíöni stóraukist, ásamt
miklu meiri grimmd viö fram-
kvæmd glæpanna mibaö viö
það sem ábur var. Það eina, sem
ekki hefur breyst, er beiting fjöl-
miölanna. Áfram strá þeir allan
sólarhringinn hinum siöfræðilega
óþverra yfir þjóöfélögin, þó allar
sannanir fyrir hinum siöfræðilegu
eitrunaráhrifum iðjunnar séu fyrir
hendi. Þetta er vegna þess að
meirihluti fjölmiöla, er mesta
dreifingu hafa, eru óbeinir/beinir
málaliöar fyrirlitlegustu afla/aöila
hvers þjóðfélags, nokkurskonar
„Tontons Macoutes" ágjörnustu
og siöspilltustu valdaklíkna
hvers þjóöfélags, hvar/hvert
sem þab er.
Þetta Reykjavíkurbréf Morgun-
blaðsins er talin allgóö sönnun
fyrir fyrrgreindri lýsingu. Þarna er
verib aö undirbúa yfirtöku hins ís-
lenska Kolkrabba á seinni hlutan-
um af eigulegum ríkiseignum.
Fyrri og áætlaöar aögeröir eru
meintar „þjófnaöaraðgerðir"
stuöningsmanna ríkjandi stjórn-
valda, til handa ýmsum „heiöurs-
mönnum" hérlendum í því formi
aö breyta ríkiseignum í hlutafé-
lög. Selja síðan hlutabréfin sjálf-
sagt nokkur þúsund beinum
og/eöa óbeinum eldisdýrum þess-
ara sömu „heiöursmanna". Lána
jafnvel kaupverö, þannig aö ríkib í
reynd greiöir allt ab helmingi
skráös kaupverös, í formi vaxta-
lausra/lítilla lána og skattaafslátt-
ar. Síban veröur útkoman sú
sama og meö „óskabarn þjóöar-
innar", Eimskip. Ekki þarf nema
yfirráö yfir rífum 30% hlutafjár
svo aö harbsvímbustu aðilar ís-
lensks þjóölífs ráöi þar einu og
öllu og noti sem einkavaldamið-
stöb. Til þessa verkefnis var núver-
andi ríkisstiórn stofnuö. Henni
tókst ekki allt á fyrsta kjörtímabili,
en klára á verkiö, ef þeir geta logið
og blekkt sig yfir kosningarnar.
Höfundur er ríthöfundur.