Tíminn - 02.12.1995, Blaðsíða 15

Laugardagur 2. desember 1995 ®piitti|®$Jí
Áslaug Þorsteinsdóttir
frá Dýrastöbum
Fœdd í Reykjavík 12. febrúar 1919.
Lést á Sjúkrahúsi Akraness 28. nóv-
ember 1995.
Foreldrar: Gubrún Hermannsdóttir
frá Fremstuhúsum í Dýrafirði, f. 23.1.
1891, d. 4.2. 1972, og Þorsteinn Ág-
ústsson smiður frá Torfufelli í Eyja-
firði, f. 8.10.1874, d. 24.6. 1938.
Systkini: Torfi, f. 18.7. 1915, d.
1975; Guðrún, f. 13.6. 1917; Her-
mann Valdimar, f. 7.10. 1921; Ágúst
Marinó, f. 18.10. 1925; Erla, f. 11.7.
1927.
Fyrri maður: Guðbergur Jónsson, d.
1951. Seinni maður: Halldór Finnur
Klemensson bóndi, f. 9.10. 1910.
Böm af fyrra hjónabandi: Þor-
steinn, f. 22.9. 1938, kv. Þuríði Ingi-
mundardóttur, einn sonur; Sigurjón
Gunnar, f. 10.4.1940, tvö böm.
Böm afseinna hjónabandi: Kristín,
f. 6.5. 1948, g. Guðmundi Lind Egils-
syni, 4 böm; Haukur, f. 26.9. 1950,
kv. Ástríði Björk Steingrímsdóttur, 2
böm; Klemenz, f. 12.4. 1953, kv.
Ragnheiði Steinunni Hjörleifsdóttur,
tveirsynir; Guðrún, f. 5.11.1955, d. í
maí 1956; Guðrím, f. 19.7. 1958, g.
Óðni Sigurgeirssyni, tvœr dœtur.
Útfórgerð frá Borgameskirkju laug-
ardag 2. des. 1995 kl. 13,00. Jarðsett
í heirnagrafreit að Dýrastóðum.
Þegar œviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hrœðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, — Drottinn vakir
daga' og nœtur yfu þér.
(S.Kr. Pétursson)
Elskuleg móðir mín er látin. Hún
fékk lausn frá þessu lífi og lang-
vinnu heilsuleysi árla morguns
28. nóvember sí. Þeirri líkn getum
við ástvinir hennar fagnað nú,
meðan sorg og eftirsjá blandast
öllum kæru minningunum sem
við eigum um hana. Sorgin og
gleðin eru systur og enginn getur
glaðst af hjarta nema sá sem hef-
ur kynnst sorginni, stendur ein-
hvers staðar. Og er það ekki ein-
kennilegt að aðeins góðu minn-
ingarnar lifa? Ef eitthvað er til af
öðrum toga, þá er eins og mis-
kunnsamri blæju gleymskunnar
sé sveipað um þær, svo þær
hverfa sjónum. Það er líka þannig
að þegar þessi gestur kveður dyra,
sem alla heimsækir að lokum og
enginn fær umflúið, þá er eins og
allt annað verði léttvægt og ekk-
ert skipti máli nema þetta sem var
og við áttum sameiginlegt með
þeim ástvini, sem horfinn er yfir
á land eilífðarinnar „meira að
starfa Guðs um geim".
Það er sárt að skiljast við móð-
ur, manneskjuna sem gaf mér líf-
ið, sem ól mig í þennan heim,
næröi á eigin líkama, kenndi
bænirnar og faðirvorið, kom mér
á legg og til nokkurs þroska. Síöan
tók lífið og tilveran við að slípa og
móta manngerðina. En alltaf
fylgdist hún meb og var reiðubú-
in ab rétta hjálpandi hönd, ef
hún var þess megnug. Helst vildi
hún halda alla tíð utan um hóp-
inn sinn og gleði hennar var mik-
il þegar a.llir voru heima saman,
eins og í skólafríum og á hátíð-
um. Þá kom stundum fyrir að við
fengum kakó í rúmið, sérstaklega
á rauðu dögunum eins og þeir
hétu hjá henni, sunnudagarnir og
aðrir frídagar. En svo lét hún okk-
ur ekki liggja of lengi í rúminu,
því þaö var alltaf nóg að gera á
sveitaheimili á þeim tímum þegar
við vorum að alast upp.
t MINNING
Hún mamma var fædd og upp-
alin Reykvíkingur og var það
lengi í hjarta sínu. Þar gifti hún
sig fyrra sinni og byrjaði búskap
við erfið skilyrði á erfibum tím-
um, átti tvo syni, skildi við mann-
inn sinn og var um tíma ein með
drengina sína tvo. Svo kom að því
að hann faðir minn var að taka
við búi á fööurleifð sinni. Hann
vantaði ráðskonu og auglýsti. Og
mamma sá auglýsinguna og sló til
að fara í Borgarfjörðinn, að Dýra-
stöðum í Norðurárdal. Þar bjuggu
þau allan sinn búskap, eignuðust
fimm börn og misstu af þeim eina
stúlku á fyrsta ári sem þau sökn-
uðu sárt og lengi. Hin uxu úr grasi
og vöndust við alla þá vinnu sem
þurfti ab leggja fram vib sveitabú-
skap á þeim tímum. Hennar
mikla lífsstarf var í því fólgið að
búa okkur öllum gott heimili, ala
okkur upp, hugga og hirta eins og
gób móðir gerir, elda, baka, þvo
og þrífa endalaust. Þetta var og er
hlutskipti húsmæðra fyrr og síðar
við misjöfn skilyrði. Enginn getur
serinilega gert sér í hugarlund nú
á tímum tækni og vísinda, við
hvaöa skilyrði var unnið á heimil-
um án allra þæginda okkar tíma,
án rafmagns og á stundum án
vatns, því stundum vildi vatnið
þrjóta á sumrin og frjósa á vet-
urna. Þessa minnist ég vel, t.d. var
ég oft að hjálpa til við að skola
þvott úti í bæjarlæknum og ann-
að ámóta. Ég man líka hversu
mikil umskipti uröu í bænum
þegar rafmagnið kom, þá var ég
sextán eða sautján ára.
Allt um þaö, þá undi hún brátt
hag sínum svo vel í Norðurár-
dalnum að þaban vildi hún sig
ekki hreyfa. Þegar á leib ævi
hennar þurfti hún oft að berjast
við erfiðan sjúkleika, sem lá þó á
stundum niðri og þá naut hún sín
vel, því í eðli sínu var hún félags-
lynd og naut þess að blanda gebi
Myndir
víxluöust
Á bls. 11 í blaöinu í gær víxluð-
ust myndir sem fylgdu umsögn-
um um tvo geisladiska. Eru þær
því birtar hér á ný, en þær eru af
kápum diskanna „Spenna" og
„Veröld smá og stór".
við aðra. Ekki hvað síst var hún
afar barngób og blíð við þá, sem
af einhverjum ástæðum áttu erfitt
uppdráttar í lífinu. Réttlætis-
kennd hennar var rík og í raun og
veru mátti hún ekkert aumt sjá.
Börn voru hennar líf og yndi,
enda naut hún þess innilega þeg-
ar barnabörnin fóru að koma við
sögu í lífinu, og þau elskuðu ab
vera í sveitinni hjá afa og ömmu,
sofa í „millinu", spjalla við ömmu
og spila marías og rússa, fara í
fjósið og fjárhúsin með afa, láta
afa lesa sögur á kvöldin ábur en
Óli Lokbrá lokaði augum þeirra,
borða bestu flatkökur í heimi,
sem amma bakaði á gashellunni
sinni, og fleira og fleira sem þau
geyma nú í dýrmætum minn-
ingasjóði.
En þar kom að þessum þætti
lauk. Heilsa hennar bilaði alvar-
lega og löng sjúkrahúsvist tók við.
Að lokum stóbum við frammi fyr-
ir því að vistaskipti urðu ekki um-
flúin. Þau fengu inni á Dvalar-
heimili aldraðra í Borgarnesi, ein-
mitt á þeim tíma sem þörfin var
mest, og síðan hefur heimili
þeirra veriö þar. Hann var löngu
tilbúinn ab flytja, vildi raunar
fara fyrr þegar kynslóbaskipti
urðu á Dýrastöðum og sonur
þeirra og tengdadóttir tóku við
búi. Henni veittist erfiðara að
sætta sig við nýja heimilið, en
þegar fram liðu stundir lagaöist
það. Þau tæp fimm ár, sem þau
hafa átt heima þar, hafa þau og
sér í lagi hún notið mikillar og
góðrar umönnunar, sem við vilj-
um nú þakka af alhug.
Síðustu tvö árin hafa reynst
þeim allgób og er gott ab minnast
þess nú, þegar breyting er á orðin.
I haust er leið þurfti hún að fara á
sjúkrahús og átti þaðan ekki aft-
urkvæmt. Hún fékk hægan og fal-
legan viöskilnað, eins og þegar
kertalog slokknar. Faðir minn vék
ekki frá henni síðustu sólarhring-
ana. Fyrir sérstakan velvilja starfs-
fólks á A-deild Sjúkrahúss Akra-
ness var honum gert kleift að
líkna henni í síðasta stríðinu
hennar. Við systkinin skiptumst
síðan á að vera hjá þeim eftir því
sem unnt var. Það kom í mitt
hlutskipti ab vera hjá þeim nokkr-
ar nætur og nú minnist ég þess
með þakklæti að hafa fengið að
hlusta á þau sofa. Það var eitthvað
sem snerti ákveðinn streng í
brjóstinu. Mér veittist líka sú
blessun að fá að vera henni nálæg
síðustu andartökin og halda í
höndina hennar á meðan.
í dag verður hún flutt heim í
dalinn sinn, að Dýrastöbum sem
hjarta hennar var hugfólgnastur
staða, og lögð til hinstu hvíldar
við hlið litlu dótturinnar sem
hún missti.
Sofðu rótt, móðir mín góð,
vertu Guði falin og hjartans þakk-
ir okkar allra fyrir líf þitt og starf.
Guð minn, gefðu þeim frið,
gleddu og blessaðu þá
sem að lögðu mér lið,
Ijósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir)
Þín Kristín
Ö*karji5on.

• í s*0
/Á'/r
Fréttir í vikulok
Mörbur Árnason íslenskufrœbingur og séra Gunnar Kristjánsson sáu
um 15. útgáfu Vídalínspostillu.
Vídalínspostilla gefin út
Vídalínspostilla, safn húslestra eftir Jón biskup Vídalín, hef-
ur verið gefin út í nýrri og veglegri útgáfu. Séra Gunnar Krist-
jánsson og Mörður Arnason sáu um útgáfuna, en hún er gefin
út hjá Máli og menningu í samvinnu við Bókmenntafræði-
stofnun Háskólans. Vídalínspostilla kom síbast út árib 1945 og
hefur verið ófáanleg um áratugi í bókaverslunum.
Reykhólahreppur:
Útsvörin fóru öll í yfirstjórn og vexti
Yfirstjórn Reykhólahrepps kostaði um 11,3 milljónir króna á
síðasta ári, sem þýðir að 62% allra útsvarstekna hreppsins fóru
í það eitt að reka hreppsskrifstofuna sem er eitt hæsta hlutfall
sem fyrirfinnst á landinu. Fjármagnskostnaður var síðan 8,4
milljónir, þannig að allar útsvarstekjur hreppsins, 18,3 millj-
ónir, hrukku ekki einu sinni fyrir þessum tveim gjaldaliðum,
yfirstjórn og vöxtum.
Hagstofan:
Starfandi fólki fjölgaö um 3.500 frá
kosningum
Fólk í starfi var um 5.000 fleiar núna ínóvember heldur en á
sama tíma í fyrra, samkvæmt nýrri vinnumarkaðskönnun Hag-
stofunnar. Þar af hefur fjölgað um 3-.500 manns frá samsvar-
andi könhun í apríl. Sérstaka athygli vekur að Hagstofan fann
nú sem svarar 1.100 færri atvinnulausa heldur en eru á at-
vinnuleysisskrám Félagsmálaráðuneytisins.
Meirihluti landbúnaðarnefndar:
Sjötugir megi búa
Meirihluti landbúnáðarnefndar Alþingis leggur til ab ákvæði
í frumvarpi til breytingar á búvörulögum, þess efnis að bænd-
ur er náb hafa 70 ára aldri skuli ekki njóta greiðslumarks til
framleiðslu sauðfjárafurða, verði fellt niður.
Fleiri en 300 „íslensk" fyrirtæki í 63 löndum
í nýrri skýrslu frá Aflvaka kemur fram að samkvæmt lauslegu
yfirliti hefur íslenskum, eba íslenskt tengdum, fyrirtækjum
fjölgað verulega síðasta áratuginn og eru þau nú vel yfir 300 í
63 löndum á öllum heimsálfum. Árið 1983 voru starfsstöðvar
erlendis um 60 talsins.
Einhleypum körlum „á bænum"
fjölgaö um 55%
Enn stórfjölgar „piparsveinunum" (einstæöum og barnlaus-
um körlum) sem leita eftir fjárhagsaðstoð sveitarfélaga og eru
þeir nú orðnir langstærsti skjólstæðingahópur þeirra, hátt í
2.000 manns. Þeim hefur fjölgað um tæplega 700 manns
(55%) á aöeins tveimur árum.
80 ára einokun ÁTVR afnumin
í dag tekur gildi ný áfengislöggjöf, og veigamesta breytingin
er sú að „frá og með deginum í dag er nánast hverjum og ein-
um heimilt að flytja inn áfengi til íslands," segir Höskuldur
Jónsson, forstjóri ÁTVR. Aðspurður um hvort verðlagning á
áfengi muni breytast í kjölfarið sagði hann að þab gæti þess
vegna orðið í byrjun næsta árs.
Byggingarframkvæmdir viö nýjan kerskála í
Straumsvík hafnar
Bygging nýs kerskála og fleiri mannvirkja vegna stækkunar
hjá Isal hf. hófst á laugardaginn með óformlegri „skóflu-
stungu". Comatsu- jarðvinnslutæki setti tönnina í svörðinn til
merkis um að verkið væri hafið. Uppsteypa á sökklum hefst
síðan snemma á næsta ári.