Tíminn - 13.12.1995, Blaðsíða 6

6
Mibvikudagur 13. desember 1995
UR HERAÐSFRETTABLÖÐUM
Snorri Styrkársson galvaskurab kynna nýja vöffludeigib í Melabúbinni
á laugardaginn.
Austurland
NESKAUPSTAÐ
Einsdæmi á Fróni
Mjólkursamlag Noröfirbinga
hf. kynnti á laugardaginn nýja
framleiöslu sína, sem er einstök á
íslandi og þótt víðar væri leitaö.
Um er aö ræöa tilbúið vöffludeig,
sem selt verður í eins lítra um-
búðum.
Aö sögn Snorra Styrkárssonar,
talsmanns Mjólkursamlagsins,
hefur vöruþróun nú staðiö yfir í
eitt ár og er reyndar á tilrauna-
stigi ennþá. Margir tæknilegir erf-
iðleikar hafa komið upp, s.s. hvað
varðar geymsluþol vörunnar.
Snorri sagbist þó telja, af viðtök-
um að dæma, að þeim hefði tek-
ist að framleiba vöffludeig sem
félli að smekk flestra, en þeir
væru enn ekki tilbúnir að mark-
aðssetja deigið á landsvísu.
Fyrst um sinn verður deigið því
aðeins framleitt fyrir heimamark-
að og verður það selt á kynning-
arverði. Nú er geymsluþol deigs-
ins áætlað 2-3 vikur, en eins og
fyrr segir stendur vöruþróun enn
yfir. Þab er danskt fyrirtæki sem
hefur leibbeint samlagsmönnum
um þróun.
Barraeldib í Máka gengur vel:
Fyrsta framleibsl-
an á markab í júní
„Eftir áföllin í mars sl. höfum
við náb okkur vel á strik. Við
fluttum inn hrogn í júní og erum
núna meb 8000 fiska, sem koma
á markað í júní á næsta ári. Þá er-
um við með stóran hrognahóp á
fóbrum. Þau eru í dag komin í
gegnum erfiðasta stigið og það lít-
ur út fyrir að við fáum tugi þús-
unda fiska út úr þessum hópi.
Munu þeir verða settir á markað í
lok næsta árs og ætti þá að verða
tilvalinn áramótaveislumatur.
Við munum svo flytja inn hrogn
áfram strax eftir áramótin og síð-
an aftur í maí," sagði Guðmund-
ur Örn Ingólfsson, framkvæmda-
stjóri Máka.
Guömundur segir að Eureka-
verkefnið sé oröinn veruleiki og
búib að ganga frá samningum, en
ESB samþykkti 25 milljón króna
fjárstuöning til Máka vegna þessa
verkefnis á liðnu sumri. Máki er
eina íslenska fyrirtækið sem hefur
náb þeim árangri ab eiga frum-
kvæöi að því að leiða slíkt verk-
efni.
„Mér finnst þab mjög ánægju-
legt að þetta hafi gerst á grund-
velli skagfirsks framtaks. Mönn-
um hefur orðib tíðrætt um styrk-
ina sem við höfum fengið, en
þess misskilnings gætt að menn
virðast halda að við höfum fengið
þá greidda. Forsenda þess að við
getum nýtt okkur ESB- fjármagn-
ib er að okkur takist að útvega 15
milljón króna mótframlag. Vib
fórum út í 17 milljón króna
hlutafjáraukningu á árinu, þann-
ig að nú er heildarhlutafé í fyrir-
tækinu oröib um 31 milljón. Enn
eru 7 milljónir útistandandi í
hlutafjáraukningu, en ég tel að
við höfum notað þessa fjármuni
vel."
Guðmundur segir að tækniyfir-
færsluverkefnib fari af stað eftir
áramótin, en það mun standa yfir
í tvö ár. Hann segir ab menn ein-
beiti sér að því að fjármagna verk-
efnið og þar megi ekkert bera út
af. „Ég reiði mig á ab fyrirtæki og
almenningur í Skagafiröi tryggi
framgang þess meb hlutafjár-
kaupum."
Eldiö hjá Máka er nú komið á
það stig að frekari eldisbúnaöi
verði komiö fyrir í stöbinni, og er
vonast til að uppsetning hans
gangi fljótt og vel fyrir sig. Ljóst
er ab starfsemi Máka hefur vakið
athygli og eftirvæntingu, ekki ab-
eins innanlands, heldur einnig
utan landsteina. Þannig hefur
komið til tals sala á þekkingu,
sem unnist hefur vib eldi hlýsjáv-
arfiska hjá Máka. Fyrirspurn hefur
m.a. borist erlendis frá í þá veru
nýlega. Þessi mál skýrast væntan-
lega á næstu mánuðum.
Hnrttm fritla o$ aaglrtimfHaélð * Smitirmtijum
1jSKUR
KrMIniBt «i
KEFLAVÍK
Lagbur í gólfíb
þegar hann bab
um launin
Átján ára piltur lenti í stymp-
ingum við forráðamenn íslenskra
ígulkera í Njarðvík, þegar hann
kom til að vitja launa sinna eftir
að hafa hætt störfum hjá fyrir-
tækinu.
Forsaga málsins er sú að piltur-
inn hóf störf í fyrirtækinu 30.
október sl. og hætti 10. nóvember
án þess að láta forráðamenn fyrir-
tækisins vita. Hann hóf störf hjá
Byko-Ramma hf. 13. nóv. Þegar
pilturinn fór að sækja laun þau,
sem hann átti inni eftir tveggja
vikna vinnu í ígulkeravinnslunni,
fimmtudaginn 23. nóv., á skrif-
stofu fyrirtækisins, lenti hann í
ótrúlegum hremmingum. Tveir
forráðamenn ígulkera áttu samtal
við drenginn, sem snerist m.a.
um þab hvort það hafi verið rétt
hjá honum ab hætta án þess að
tilkynna það og viðurkenndi pilt-
urinn aö það hefði verið rangt.
Að sögn piltsins lásu þeir yfir
honum og hótuðu að hringja á
nýja vinnustað hans og tilkynna
hvers konar „pappír" hann væri.
Þeir héldu yfirlestrinum áfram og
segir pilturinn að þá hafi farið að
þykkna í sér, þar sem hann hafi
einungis ætlaö aö ná í launin sín.
Brást annar forrábamanna fyrir-
tækisins þannig vib að hann rak
piltinn út af skrifstofunni þar sem
samtalið átti sér stab. Pilturinn
neitaði að fara án launanna. Þá
þreif annar mannanna með báö-
um höndum í brjóstið á piltin-
um. Þegar hann reyndi ab verjast,
veitti maðurinn honum högg í
kviðinn og bakib. Af urðu stymp-
ingar í smástund, að sögn pilts-
ins. Nábi maðurinn taki á hand-
legg piltsins og sneri honum
óþyrmilega aftur fyrir bak og
lagbi hann síðan á gólfið, lá þar
ofan á honum og barði hann. „Ég
spurði hann þá hvort hann væri
klikkaður. Hann svaraði á móti
með því að hóta því að slíta af
mér höfuðið," sagði pilturinn.
Eftir þetta stóðu þeir á fætur.
Pilturinn hótaði manninum bar-
smíðum og kæru. Kom þá fljót-
lega hinn forráðamabur fyrirtæk-
isins og fór að ræða við piltinn.
Hinn hvarf inn á skrifstofu sína.
Fljótlega kom lögreglan á staðinn
og fór pilturinn með henni út og
heim.
Eftir að hafa sagt föður sínum
atburðarásina fór hann með hon-
um á skrifstofu ígulkera. Urðu
snarpar orðahnippingar milli föð-
urins og annars forrábamanna
fyrirtækisins, sem neitaði ab af-
henda piltinum kaupið. Kallaði
hann á lögregluna öðru sinni og
urbu feðgarnir að yfirgefa stab-
inn.
Faðirinn, Sigurjón Hreiðarsson,
sagöi í samtali vib blabið að hann
hafi tilkynnt verkalýðsfélaginu
um atburöinn, sem jafnframt var
beðiö að taka að sér innheimtu
launanna. Eftir átökin var piltur-
inn með eymsli í öxl og kvib, en
sjáanlegir áverkar voru engir. Fað-
ir hans segir að ekki hafi verið
tekin ákvörðun um hvort þeir
kæri fyrirtækið. Það greiddi laun
piltsins daginn eftir atvikib.
„Við fórum á stabinn og rædd-
um við forráðamenn fyrirtækis-
ins. Svona samskipti eiga ekki að
geta átt sér stað í dag. Þeir leysa
ekki málin með handalögmál-
um," sagði Guðmundur Finns-
son, skrifstofustjóri Verkalýðs- og
sjómannafélags Keflavíkur og ná-
grennis. Gubmundur sagði ab frá
því fyrirtækið hóf rekstur hafi
veriö mikib um samskiptavanda-
mál milli forráðamanna íslenskra
ígulkera og margra starfsmanna
sem hafa komiö til vinnu þar.
Fyrrnefnt atvik væri ekki það
fyrsta, sem hafi komið inn á
borð verkalýðsfélagsins.
Hefur fyrirtækinu, sem stofn-
að var fyrir tveimur árum; hald-
ist illa á starfsfólki á meöan
fiskvinnsluhús við hlið þess,
sem greiðir sambærileg laun,
hefur haldið sama fólki í mörg
ár.
Cubný Cubmundsdóttir og Marja Entrich. Myndin er tekin í tilefni nírœb-
isafmcelis Marju Entrich fyrr á þessu ári.
Húb og heilsa
Fimmtudaginn 7. des. s.l.
varð verslunin Græna línan,
Laugavegi 46, 10 ára.
Verslunin Græna línan var
opnuð að Týsgötu 3 þennan
dag fyrir 10 árum. Flutti sig að
Bergstaðastræti 1 um tíma, en
hefur verið staðsett að Lauga-
vegi 46 síðan 1990.
Aðalstarfsemi fyrirtækisins
felst í húöráðgjöf, heilsu- og
bætiefnaráðgjöf, þar sem kenn-
ingar Marju Entrich, Birgis Led-
ins o.fl. eru hafðar að leiðar-
ljósi.
Marja Entrich setti fram
kenningar sínar um húð og
heilsu 1930, á svipuðum tíma
og Birgir Ledin setti upp heilsu-
stofnun samkvæmt sínum
kenningum.
Grunnhugmyndir Grænu lín-
unnar eru þekking, fræðsla og
traust. Árangur starfseminnar
hefur aðallega verið fólginn í
sléttari og jafnari húð, að eyða
bjúg í andliti og að gera andlit-
ið stinnara, auk almennrar
meðvitundar um eigin líðan.
„Gamla daman" Guðný Guð-
mundsdóttir er alltaf við sjálf
frá kl. 14.00 til kl. 18.00 virka
daga — með „Skin skanner-
inn", sem er til mikillar hjálpar
við húðgreiningu.
Fólk í fyrirrúmi
í Listagili
Fólk er í fyrirrúmi á sýningum
sem nú standa yfir í Listagilinu
á Akureyri. Ber þar ab nefna
myndlistarsýningu Gubmund-
ar Ármanns Sigurjónssonar,
myndlistarmanns og kennara á
Akureyri, en hann sýnir mynd-
verk sem unnin voru á meðan
hann naut starfslauna Akureyr-
arbæjar á síbasta ári. Guö-
mundur hefur víða komib vib í
myndlist, unnib mikib í grafík
og vibfangsefni hefur hann
sótt jöfnum höndum í mannlíf
og umhverfi.
Á sýningunni í Listasafni Akur-
eyrar sýnir Guðmundur nú eink-
um myndir af fólki og stillir sum-
um þeirra upp í líkamsstærb.
Hann notar ekki fyrirmyndir eða
fyrirsætur, en engu að síður svip-
ar mörgum persóna hans til hins
almenna vegfaranda sem hvar-
vetna má augum líta. Engu er lík-
ara en listamaðurinn dragi sam-
an minni um ýmsa menn, sem
hann hefur mætt á lífsleiðinni,
og móti persónur úr einkennum
þeirra líkt og rithöfundar byggir
persónusköpun gjarnan úr eigin-
leikum hinna ýmsu manna sem
þeir hafa kynnst eða átt önnur
samskipti við. Aö þessu leyti
tekst Gubmundi vel til og per-
sónur hans verða lifandi, hvort
sem þær birtast sem portrett eða
mæta fullvaxnar „á förnum vegi"
á veggjum listasafnsins. í mynd-
unum reynir listamaðurinn einn-
ig aö skapa stemmningu augna-
bliksins — að túlka hugrenningar
þessa fólks sem hann skapar í
myndfletinum og gefa áhorfand-
anum dálitla innsýn í sálarástand
þess og hugarheim. Vera má að
þar notist hann einnig við kynni
af ýmsum vegfarendum, líkt og
þegar hann velur persónum sín-
um andlitsfall og limaburð og
tekst ekkert síður til að því leyti.
Fólk Guömundar Ármanns Sigur-
jónssonar kemur skemmtilega á
óvart og sýnir ákveðinn áfanga
listamannsins á leið sinni um
heima myndlistarinnar. Gaman
verður að fylgjast meö hvort
hann á eftir að þróa þessa sköp-
un frekar eða hvort hann velur
sér nýjar leiðir og viöfangsefni á
ókomnum tímum.
í Deiglunni handan Listagilsins
sýnir Lárus Hinriksson, starfs-
maður Listasafnsins á Akureyri,
myndir sem fjalla um manneskj-
una frá vöggu til grafar. Þetta er
fyrsta sýning Lárusar, en hann
hefur áður fengist við ritstörf. í
myndsköpun sinni beitir hann
meðal annars tækni ljósmynda-
vélar og klippu og fellir saman í
myndræna heild. Tilfinningar
eru allsráðandi í myndefninu þar
sem listamaðurinn túlkar ferli
hinna mannlegu tilfinninga frá
vöggu til grafar. Lárus er óhrædd-
ur við að þreifa fyrir sér og fer
ekki að öllu leyti troðnar slóðir á
þessari fyrstu sýningu sinni. Því
verður áhugavert að fylgjast með
framhaldinu, eins og ætíð þegar
menn fara af stað í sterku litrófi.
Þl.