Morgunblaðið - 16.06.2006, Síða 15

100. LANDSLEIKUR KVENNA
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. JÚNÍ 2006 D 15
DÓRA María Lárusdóttir er
ein af yngri leikmönnum ís-
lenska landsliðsins, fædd árið
1985. Hún lék sinn fyrsta a-
landsleik árið 2003 og hefur
leikið 15 landsleiki frá þeim
tíma og skorað í þeim fimm
mörk. Hún segir að fram til
þessa tíma sé fyrsti landsleik-
urinn sem hún lék eftirminni-
legastur, en hann var gegn
Póllandi á Laugardalsvelli og
vannst 10:0. Það er engin
furða að þessi leikur skuli
standa upp úr hjá Dóru Maríu
því ekki aðeins var þetta fyrsti
leikurinn hennar heldur gerði
hún sér lítið fyrir og skoraði
10. mark Íslands skömmu eftir
að hún kom inn á sem vara-
maður. Þá segir Dóra María
að jafnteflisleikurinn gegn
Svíum ytra í fyrra sé einnig
minnisstæður enda náði þá ís-
lenska liðið frábærum úrslit-
um á erfiðum útivelli og menn
tala um að þarna hafi verið
leikinn einn besti leikur ís-
lenska landsliðsins til þessa
dags.
Dóra María er sannfærð um
að Ísland eigi erindi í úrslita-
keppni stórmóts. „Að sjálf-
sögðu eigum við möguleika á
að komast þangað. Í framtíð-
inni held ég að við eigum eftir
að eiga lið á EM, ÓL og HM.
Heimsmeistaramótið er næsta
viðfangsefni og eins og staðan
er núna eigum við fulla mögu-
leika á því að komast alla leið.“
Dóra María leitar ekki langt
yfir skammt að besta samherj-
anum í landsliðinu og nefnir til
sögunnar miðjumanninn
sterka úr Val Laufeyju Ólafs-
dóttur. Af mótherjum nefnir
Dóra María bandarísku knatt-
spyrnukonuna Abby Wambach
sem reyndist íslenska liðinu
erfiður ljár í þúfu í síðasta leik
Íslands gegn Bandaríkjunum
sumarið 2005.
En ef Dóra María fengi að
ráða hverju ætti að breyta í
skipan knattspyrnumála þá er
hún ekki í vafa. „Ég myndi
leyfa það að spila með
spennur. Ég er nefnilega að
spá í að láta klippa á mig topp
og sú regla að það megi ekki
leika með spennur mun örugg-
lega hafa áhrif á þá ákvörð-
un!“ segir hin unga en stór-
góða landsliðskona Dóra
María Lárusdóttir kankvís í
bragði.
Dóra María
Lárusdóttir
Spennur
leyfilegar
an. Með ungum leikmönnum koma
nýir brandarar. „Margrét Lára hef-
ur komið með skemmtilegan húmor
og kynnti til dæmis Leoncie fyrir
hópnum. Lagið hennar „Ástin“ hef-
ur verið svolítið skemmtilegt fyrir
okkur.“
Ásthildur verður sjálf í banni
gegn Portúgal á sunnudag en hún
hvetur alla til að mæta á völlinn og
lofar góðri stemningu.
Morgunblaðið/Kristinn
Guðrún Jóna segir að margt hafibreyst frá því hún hóf knatt-
spyrnuiðkun. „Helsta breytingin
finnst mér vera sú að hraðinn er að
aukast og líkamlegt form leikmanna
verður betra og betra. Með tilkomu
knatthúsanna koma liðin líka betur
undirbúin til leiks. Þó er það svo að
bilið milli betri liðanna og hinna
eykst enn. Hvernig við drögum úr
þessum mun er ekki gott að segja en
ég bendi á að til þess að landsliðið
verði betra þarf fleiri hörkuleiki.
Sumir hafa nefnt að það þurfi að
fækka í deildinni en ég er ekki viss
fékk þá hugmynd að láta vin sinn
hringja í Ástu B. og segjast vera frá
útvarpsstöð og þurfa að taka við
hana viðtal. Ásta gleypti við þessu,
veitti viðtalið og beið svo í fleiri
klukkutíma með eyrað við útvarpið
eftir viðtalinu og óskalaginu sem
hún bað um.“
Þess má geta að nokkru áður
hafði Ásta B. leikið á vinkonur sínar
í landsliðinu er liðið var í Skotlandi
og sagðist hafa fengið tilboð frá
ensku liði um að leika með því sem
atvinnumaður. Fararstjóri íslenska
liðsins var formaður kvennanefndar
á þeim tíma, Rafn Hjaltalín. Hann
varð svo uppnuminn af sögunni að
hann hringdi í blaðamann hér heima
á Íslandi til að láta vita af þessari
upphefð Ástu. Sem betur fer tókst
þó að leiðrétta misskilninginn áður
en blaðið fór í prentun og stelpurnar
fóru heim staðráðnar í að ná fram
hefndum fyrir þennan grikk sem
Ásta gerði þeim.
nefnir hún til sögunnar ferð á Akra-
nes en þar fór fram leikur gegn
Skotum árið 1992. „Ein úr liðinu
um að það sé lausnin,“ segir Guðrún
Jóna.
„Íslenska landsliðið er mjög
sterkt um þessar mundir og ég hef
fulla trú á því að stelpurnar muni
komast í úrslitakeppni stórmóts inn-
an skamms. Liðið er skipað góðri
blöndu af ungum og reyndum leik-
mönnum og þannig blanda hefur oft
reynst vel,“ segir Guðrún Jóna. Hún
segir að erfiðasti mótherji sinn í
landsleik hafi verið þýska stúlkan
Birgit Prinz og að Ásthildur Helga-
dóttir sé besti leikmaðurinn sem
hún hefur leikið með í landsleik.
Þegar Jóna var beðin að segja frá
skemmtilegri sögu úr landsliðsferð
Með eyrað við útvarpið
GUÐRÚN Jóna Kristjánsdóttir var einn besti miðvallarleikmaður
landsliðsins á tíunda áratug síðustu aldar. Hún lék 25 leiki með lið-
inu á árunum 1992–1999. Fyrsti leikur hennar var gegn Englend-
ingum í Yeovil hinn 16. maí 1992. Guðrún Jóna nefnir þann leik til
sögunnar sem eftirminnilegasta leikinn en tekur það þó fram að
sér hafi alltaf fundist skemmtilegt að leika landsleiki svo það sé
e.t.v. ekki sanngjarnt að taka einn leik umfram annan.
Eftir Ingibjörgu Hinriksdóttur
Guðrún Jóna Kristjánsdóttir
ÓLÍNA Guðbjörg Viðarsdóttir verð-
ur í íslenska landsliðshópnum sem
mætir Portúgölum í sínum 100.
landsleik. Hún hóf að leika með
landsliðinu árið 2003 og verður leik-
urinn gegn Portúgal níundi leikur
hennar. Hún segir að það þurfi að
vinna að því að koma í veg fyrir að
úrslit deildarkeppninnar ráðist á
einum leik. „Við þurfum betri leik-
menn, betri þjálfara og betri dóm-
ara. Það er fáránlegt að úrslit deild-
arinnar geti ráðist á einum leik eins
og verið hefur undanfarin ár. Ég
fagna því þó að umfjöllun um leik-
ina er að aukast en ennþá vantar
arnir eigi eftir að misstíga sig á leið
sinni.“
Ólína segir að bestu leikmenn
sem hún hefur leikið með í lands-
liðnu séu án vafa þær Hólmfríður
Magnúsdóttir og Edda Garðars-
dóttir og segir þær góðar hvora á
sinn hátt. Besti leikmaðurinn sem
hún hefur leikið gegn er Abby
Wambach, leikmaður Bandaríkj-
anna.
Ólína segist luma á skemmti-
legum sögum um landsliðið en sum-
ar eru þó ekki prenthæfar, t.d. þeg-
ar Ásthildur pissaði á gólfið í
flugstöðinni í Hvíta-Rússlandi.
nokkuð upp á að við fáum nægilega
marga áhorfendur til að mæta á
völlinn. Mér finnst að deildin ætti að
vera með sex liðum og leiknar þrjár
umferðir, þannig myndum við fá
fleiri leiki, fleiri spennandi leiki og
jafnara og skemmtilegra mót.“
Aðspurð um eftirminnilegasta
landsleikinn segir Ólína að það sé
tvímælalaust 2–2-leikurinn gegn
Svíþjóð sl. haust. „Þetta var frábær
leikur, þvílík stemning! Við ætlum
okkur að komast upp úr riðlinum
okkar sem nú er í gangi. Það tekst
með því að vinna Svíana hérna
heima og ég hef trú á því að Sví-
Förum alla leið í úrslitÁSTHILDUR hefur ferðast meðlandsliðinu út um allan heim og lent
í ýmsu á ferðalögnum. „Þegar við
spiluðum við Englendinga í umspili
1994 úti í Englandi lentum við í um-
ferðarteppu á leiðinni á flugvöllinn.
Við vorum fastar í rútunni í tvo
tíma og vorum allar að pissa á okk-
ur. Það endaði svo með því að við
pissuðum í kæliboxið sem liðið ferð-
aðist með. Við fórum með kæliboxið
aftast í rútuna og Gulla (Guðlaug
Jónsdóttir) pissaði fyrst og síðan ég
og að lokum var það orðið svo fullt
að það var farið að leka niður gang-
inn í rútunni. Ólína, sem var liðs-
stjóri þá, var svo bara mætt með
kæliboxið aftur í næsta leik … von-
andi búin að þrífa það með ajaxi.“
Pissuðu í
kælibox
Ragna Óla Stefánsdóttir, eiginkona Hermanns Hreiðarssonar, á fullri ferð í landsleik.