Morgunblaðið - 04.07.2006, Blaðsíða 26

26 ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚLÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sigurður Krist-ján Kristbjörns-
son fæddist í
Reykjavík 12. jan-
úar 1942. Hann lést
á krabbameinsdeild
11E á Landspítala
við Hringbraut að
kvöldi sunnudags-
ins 25. júní síðast-
liðins. Foreldrar
hans voru Krist-
björn Kristjánsson
járnsmiður í
Reykjavík, f. í
Bakkholti í Ölfus-
hreppi í Árnessýslu 28. apríl
1907, d. af slysförum 28. janúar
1956, og Sigurlaug Sigfúsdóttir,
f. í Blöndudalshólum í Blöndudal
í Bólstaðarhlíðarhreppi í Austur-
Húnavatnssýslu 5. ágúst 1908, d.
14. júní 1998. Systkini Sigurðar
eru Sævar Örn, f. 21. maí 1939,
maki Erna Aradóttir, Anna Þur-
íður, f. 28. júní 1945, maki Bragi
Skúlason, Steinar Kristvin, f. 6.
nóvember 1946, maki Elín Anna
Antonsdóttir, og hálfsystir sam-
mæðra er Unnur Björk Gísladótt-
ir, f. 5. september 1931, maki
Magnús Magnússon, f. 29. ágúst
1915, d. 26. apríl 1974.
Sigurður kvæntist haustið 1975
Rannveigu Haraldsdóttur, f. 2.
febrúar 1949. Þau slitu samvistir.
Foreldrar hennar eru Haraldur
Elíasson, f. 10. apríl 1900, d. 9.
nóvember 1990, og
Arnfríður Gests-
dóttir, f. 27. maí
1907, d. 7. október
1990. Dóttir Sigurð-
ar og Rannveigar
er Sigurlaug Þóra,
f. 31. október 1976.
Sonur hennar og
Edwards Morthens
er Kristján Mort-
hens, f. 6. apríl
1997. Fósturbörn
Sigurðar eru: 1)
Arnfríður Hjalta-
dóttir, f. 14. apríl
1966, gift Sigurði M. Sólonssyni,
börn þeirra eru Sandra Dís, f. 4.
október 1987, og Sólon Rúnar, f.
14. maí 1994. 2) Kristmundur Jón
Hjaltason, f. 2. ágúst 1969, sam-
býliskona Áslaug Hallvarðsdóttir,
sonur hennar Ingólfur Ö. Stein-
arsson, f. 16. mars 1995. Sonur
Kristmundar af fyrri sambúð er
Guðmundur Már, f. 1. júlí 1999.
Sigurður ólst upp í Reykjavík.
Hann lauk miðskólaprófi frá
Gagnfræðaskólanum við Hring-
braut, fór ungur að starfa til sjós,
bæði á togurum og eitt ár á Gull-
fossi, en starfaði svo allar götur
síðan hjá Vélamiðstöð Reykjavík-
ur, sem varð síðar Malbikunar-
stöðin Höfði hf.
Útför Sigurðar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku pabbi, það er svo sárt að
hafa þig ekki lengur hjá okkur, þó að
veikindi þín hafi varað í talsverðan
tíma þá höfum við eins og þú trúað
því að þú gætir sigrast á þessum erf-
iðu veikindum. En ekki er hægt að
sigrast á öllu, þó viljinn sé sterkur,
sem hann var svo sannarlega hjá
þér, alveg þar til yfir lauk.
Eins og þú hefur verið frá því að
þú komst inn í líf mitt, þegar ég var
um 7 ára, ávallt stutt við mig, og í
seinni tíð fjölskyldu mína og reynt að
hlífa mér við öllum sársauka, vildir
þú hlífa okkur við sannleikanum um
hversu veikur þú varst orðinn. Þú
varst ávallt hress og sterkur þegar
þú komst í fjölmargar heimsóknir til
okkar. Því var það ekki fyrr en í ferð
okkar saman til Flórída í vor þar
sem við gerðum okkur fyrst fyllilega
ljóst hversu veikur þú varst orðinn.
En þrátt fyrir þín miklu veikindi lést
þú á sem minnstu bera svo að þú, og
ekki síst barnabörn þín, gætuð notið
þessarar síðustu ferðar okkar saman
til hins ýtrasta. En ég reyni að hugga
mig við þær fjölmörgu góðu minn-
ingar og að þú fórst sáttur við allt.
Þó svo að sár verði söknuður eftir
samveru þinni á góðum stundum,
hvort sem um er að ræða stóra
áfanga í lífi barnabarna þinna eða
hversdagslegar stundir í sveitinni,
sem þú sýndir ávallt svo mikinn
áhuga á, veit ég að okkur mun hlýna
af þeim ógleymanlegu góðu minning-
um sem við munum ávallt hafa um
þig.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín dóttir,
Fríða.
Elsku afi, við erum ennþá að átta
okkur á því að þú sért ekki lengur
hjá okkur og við vitum að næsti há-
tíðisdagur, eins og afmæli eða jól,
verður okkur erfiður því að þú varst
alltaf með okkur, þó að við vitum að
þú munir alltaf vera hjá okkur í
hjarta. En við eigum margar góðar
minningar með þér og fjölskyldunni,
sem við getum hugsað til þegar okk-
ur líður illa eða við finnum fyrir mikl-
um söknuði, eins og til dæmis frá því
þegar Sandra fór með þér, Sillu og
Kristjáni til Portúgal og svo einnig
þegar við fórum öll til Flórída núna í
apríl.
Það er svo stutt síðan en núna
virðist það vera heil eilífð því að það
hefur svo margt gerst síðan þá, eitt-
hvað sem við bjuggumst alls ekki við
að myndi gerast á næstunni. En við
geymum þær minningar í hjarta
okkar því að við áttum mjög góðar
stundir úti þó svo að það hefði verið
betra fyrir þig hefðir þú ekki verið
orðinn svona veikur eins og þú varst
orðin þá. En þú náðir að nýta tímann
eftir bestu getu og við gátum farið í
Kennedy Space Center en það var
það eina sem þú hafðir ætlað þér að
gera og vitum við að þú varst mjög
ánægður með þá ferð.
En afi, þú veist að við elskum þig
og munum alltaf hugsa til þín og
muna eftir öllum góðu stundunum
okkar saman.
Sandra Dís og Sólon Rúnar.
Okkar ágæti samstarfsmaður um
áratuga skeið hefur nú kvatt þennan
heim og mun því ekki verða viðriðinn
undirbúning og malbikun gatna víðs-
vegar um Reykjavík, eins hann hefur
gert allt frá árinu 1963 eða í meira en
fjóra áratugi. Hann vann á þessu
tímabili við gatnagerð hjá Reykja-
víkurborg og var síðan bæði hjá
Vélamiðstöð og Malbikunarstöð
Reykjavíkurborgar, sem varð Mal-
bikunarstöðin Höfði hf. fyrir rúmum
níu árum. Á þessum tíma hafa flest-
ar, ef ekki allar, götur borgarinnar
verið malbikaðar, sumar oftar en
einu sinni og rifjaði Sigurður oft upp
hvenær ýmsar götur voru malbikað-
ar í fyrsta og annað sinn. Það er ekki
til sú gata í Reykjavík, þar sem hann
hefur ekki komið við sögu. Þegar
malbikunarflokkur gatnadeildar var
færður til malbikunarstöðvarinnar,
þá var Sigurður vélamaður, en var
síðar gerður að verkstjóra. Hann var
sérlega ósérhlífinn til vinnu og dreif
sig í störfin og lét óhreinindi og erf-
iðar aðstæður ekki aftra sér, þegar
eitthvað bilaði, sem kom oft fyrir á
árum áður. Einnig hafði hann sér-
staklega gott auga fyrir því, hvernig
best var að standa að hverju verki.
Fyrr á árum var unninn langur
vinnudagur í malbikinu. Það var á
þeim tíma, þegar lögskipaður hvíld-
artími var aðeins sex klst. Aldrei
kvartaði Sigurður um of stutta hvíld
og oft þegar mikið gekk á og allir
voru í æsingi, þá brosti hann á sinn
sérstaka hátt og bað menn að taka
þessu rólega, því þetta mundi ganga
vel þrátt fyrir eitthvert andstreymi.
Nú er bara búið að tala um bik-
svarta tímabilið í vinnuárinu okkar,
því að við skiptum árinu yfirleitt
milli hvítu og svörtu starfanna. Sig-
urður starfaði frá árinu 1977 við salt-
dreifingu og snjómokstur um vetr-
artímann og ekki var vinnutíminn
styttri í þeim störfum. Það var sama
á hvaða tíma sólarhrings var hringt,
alltaf mætti Sigurður. Það getur ver-
ið mjög taugastrekkjandi að vinna
við þessi störf, þegar verstu veðrin
ganga yfir, en það hafði engin áhrif á
Sigurð. Hans líf og yndi voru vélar
og hvergi undi hann sér betur en að
stússast í vélaviðgerðum og við
vinnufélagar hans vitum að hann átti
sér þann draum um framtíðina að
geta sinnt viðgerðum á malbikunar-
tækjum í rólegheitum yfir vetrartím-
ann, handfjatla vélahlutina og koma
þeim fyrir á sínum stað, jafnvel
klappa tækjunum svo lítið bæri á.
Sigurður var einstaklega hraustur
maður. Það voru ekki margir dagar,
sem hann var frá vinnu vegna veik-
inda í rúmlega 40 ár eða þar til hann
greindist með krabbamein fyrir tæp-
um þremur árum. Þessi veikindi
hans háðu honum í sambandi við
vinnu, en hann vildi leggja sitt af
mörkum og mætti jafnan eins og
heilsan leyfði síðustu árin og alltaf
bar hann sig vel, þótt hann ætti við
erfið veikindi að stríða. Á þessu
tímabili dvaldi hann oft á sjúkrahúsi
og hafði hann á orði, hvað læknar og
annað starfsfólk, sem önnuðust
hann, var gott og við vitum, að hann
mundi vilja þakka þeim öllum fyrir
góða hjálp þeirra. Síðastliðna mán-
uði gætti hann þess að koma reglu-
lega í heimsókn og gefa sér tíma til
að spjalla um þau verkefni, sem voru
á döfinni hjá fyrirtækinu hverju
sinni, og starfslöngunin leyndi sér
ekki.
Hann tók góðan þátt í félagsstörf-
um innan fyrirtækisins og hafði
mjög gaman af því að vera með í
ferðum starfsmannafélagsins til út-
landa og í tveimur síðustu ferðum
okkar tók hann ungan dótturson
sinn með sér og naut þess greinilega
mjög vel. Við í Malbikunarstöðinni
Höfða hf. munum sakna góðs félaga
og samstarfsmanns, sem lagði mik-
inn metnað í störf sín í þágu fyrir-
tækisins. Við sendum öllum aðstand-
endum Sigurðar okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Gunnlaugur Pétursson,
Valur Guðmundsson,
Vilberg Ágústsson.
SIGURÐUR
KRISTJÁN
KRISTBJÖRNSSON
Elsku afi.
Ég sakna þín rosalega mikið,
það er svo leiðinlegt að þú sért
farinn. Mikið er ég ánægður
með allar þær stundir sem við
áttum saman, og sérstaklega
þegar við tveir vorum að fara til
útlanda að skemmta okkur
tveir saman.
Guð geymi þig, elsku afi
minn. Þinn afastrákur
Kristján Morthens.
HINSTA KVEÐJA
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.350 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Elskuleg móðir mín, dóttir, amma og systir,
INGIBJÖRG BRAGADÓTTIR,
Hamraborg 18,
Kópavogi,
lést á heimili sínu mánudaginn 26. júní.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 5. júlí kl. 13.00.
Elísabet S. Albertsdóttir,
Viktoría Dröfn Alexandersdóttir,
Ingibjörg Vagnsdóttir,
Helga María Bragadóttir,
Elísabet Bradley Bragadóttir,
Bragi Þór Bragason.
Ástkær faðir okkar, afi og bróðir,
SIGMAR JÓHANNESSON
sjómaður,
Egilsbraut 2,
Þorlákshöfn,
sem lést mánudaginn 26. júní, verður jarðsung-
inn frá Þorlákskirkju miðvikudaginn 5. júlí
kl. 14.00.
Helena Rós Sigmarsdóttir,
Ægir Snær Sigmarsson,
Hrannar Már Sigmarsson,
Ástríður Rán,
Askur Máni, Breki Blær
og systkini hins látna.
Sambýlismaður minn og faðir okkar,
BRYNGEIR GUÐMUNDSSON,
Karlagötu 21,
lést laugardaginn 1. júlí síðastliðinn.
Erna Karlsdóttir,
Una, Ása, Atli, Kári og fjölskyldur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi og bróðir,
BRAGI JÓNSSON
frá Brekku í Aðaldal,
síðast til heimilis í Akurgerði 39,
lést á Landakotsspítala föstudaginn 30. júní.
Guðrún Magnúsdóttir,
Ragnar Bragason, Kristín Ólafsdóttir,
Magnús Jón Bragason, Hildur Mary Thorarensen,
Ómar Geir Bragason, Jónína Vilborg Sigmarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systur.
Elskuleg dóttir okkar, systir og barnabarn,
SIGRÚN KRISTINSDÓTTIR,
Vesturgili 5,
Akureyri,
lést af slysförum sunnudaginn 2. júlí.
Guðbjörg Inga Ragnarsdóttir, Kristinn Tómasson,
Ragnar Páll, Baldur,
Ásta Sigurlaug, Ketill,
Sigurlaug Ingólfsdóttir,
Gerður Lárusdóttir.