Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 20.10.2007, Qupperneq 4

Lesbók Morgunblaðsins - 20.10.2007, Qupperneq 4
anlega lögun hjúpsins. Það var svo mitt að út- færa form hjúpsins í smáatriðum.“ Húsið verður vel sýnilegt úr öllum áttum og hefur því enga sérstaka framhlið. Suðurhliðin snýr inn í borgina, norðurhliðin út á sjó, vest- urhliðin snýr að hótelinu og austurhliðin að Sæbrautinni. „Suðurhliðin hefur þó sérstaka þýðingu vegna þess að hún snýr að borginni og snýst um hana með vissum hætti. Þar byggi ég á sömu meginhugmynd og í öðrum verkum mín- um. Ég vil að byggingin verði í skapandi sam- spili við borgarbúa og líka borgina sem slíka. Suðurhliðin verður því atkvæðamikil. Inn- gangur og almenningsrými hússins verður líka í suðurhluta byggingarinnar þannig að þarna verður talsvert líf.“ Við hönnun suðurveggjarins þróaðist hug- mynd sem síðan var yfirfærð á allar hinar hlið- arnar. Á tímabili voru hliðarnar mjög ólíkar, suðurhliðin skar sig algjörlega úr en hinar hlið- arnar voru hefðbundnir glerveggir eins og sjást á skrifstofubyggingum í borginni. „Mitt verk var í byrjun bara suðurhliðin en núna kem ég að hönnun alls hjúpsins,“ segir Ólafur, „og ég er mjög spenntur fyrir því. Og ég er líka mjög ánægður með það hversu mikill kraftur er í aðstandendum hússins. Allir eru staðráðnir í því að standa eins vel að verki og mögulegt er.“ Stuðlaberg úr gleri Form hjúpsins byggist á stuðlaberginu ís- lenska. Ég spyr Ólaf hvort hann geti útskýrt fagurfræðina á bak við hjúpinn. „Ég hef unnið með rúmfræðilegt form, eig- inlega kristalskennt múrsteinsígildi sem hefur sexhyrnda lögun stuðlabergsins. Það er hefð fyrir því að nota stuðlabergið í íslenskum byggingum með mjög klassískum og sögu- legum tengingum við náttúruna. En ég vildi ekki skapa þessa massífu tilfinningu sem grjótið býr yfir. Og ég vildi líka forðast of mikla tengingu við hefðina á bak við notkun stuðlabergsins í byggingarlist. Náttúran og sagan er vissulega mikilvæg fyrir Ísland en stundum eru þær íþyngjandi, brennimerkja skilning okkar á hlutunum, koma í veg fyrir samtímalegan lestur á því sem er íslenskt. Ég er því svolítið hikandi þegar ég nefni stuðlabergið. Ég hafði áhuga á rúmfræði þess og hvernig náttúran mótar form sín en ég hafði síður áhuga á hinni þungu goðsagnarlegu hefð sem steinninn ber með sér. Mér fannst glerið draga úr þessum þunga. Og niðurstaðan varð að hjúpa húsið með eins konar glersteini. Ég hef skoðað vel hvernig lífræn form og gler hafa verið notuð í byggingarlist í gegnum tíðina og lært ýmislegt af því. En ég byrjaði að rannsaka þessa hluti fyrir tíu árum þegar sam- starf okkar Einars Þorsteins hófst. Hann býr yfir mjög fáguðum skilningi á stærð- fræðilegum og rúmfræðilegum lögmálum og hefur lagt mikið til verka minna. Á þessum tíu árum hef ég gert mörg verk af mun minni stærðargráðu sem byggð eru á sömu lög- málum og við erum að vinna með í hjúpnum. Núna líta þau út eins og skissur eða undirbún- ingur að því stóra verki sem glerhjúpurinn er. Fyrstu verkin sem ég gerði af þessu tagi voru úr mold en síðan hef ég smám saman fært mig yfir í léttari efni, óefniskenndari verk.“ Suðurhliðin mun verða samsett úr 800 ein- ingum af sexhyrndum glersteinum en hinar hliðarnar verða gerðar úr sexhyrndum glugg- um. „Það er hægt að stafla stuðlabergi upp þann- ig að engin lofthólf séu til staðar,“ útskýrir Ólafur. „Þetta gerðum við með glersteinana og skárum síðan þvert í gegnum staflann. Þannig fæst glerveggur með sexhyrndum glugga- römmum. Það er því sama lögmálið á bak við allar hliðarnar þótt útfærslan sé ólík.“ Ólafur segir að það hafi þurft að einfalda út- færsluna á norður-, austur- og vesturhlið- unum. Menn hefðu getað setið uppi með þús- undir smáglugga þar sem níutíu gráða horn væru mjög sjaldgæf, svo ekki sé meira sagt. Framkvæmdin hefði orðið mjög dýr. „Ég hef ekki tekið þátt í því að fjármagna bygginguna en ef allrar sanngirni er gætt þá verð ég að segja að allar mínar hugmyndir hafa kallað á meiri peninga. Ég hef auðvitað reynt að sýna fjárhagslega ábyrgð í tillögum mínum, eins og í öllum öðrum verkefnum sem ég tek þátt í, en ég vil taka skýrt fram að fram- kvæmdaraðilarnir gerðu mig aldrei afturreka með hugmyndir mínar vegna þess að þær væru of kostnaðarsamar. Ég hélt fast við mín- ar hugmyndir og mér finnst framkvæmdarað- ilarnir eiga hrós skilið fyrir að gefa mér svig- rúm. Og þá ekki síst í ljósi þess að hönnun mín hefur gert bygginguna dýrari en ætlunin var.“ Skilaboð ljósaveggjar Suðurhliðin mun verða mjög lífleg að sjá. Veggurinn mun slúta lítillega yfir torgið fyrir framan bygginguna og varpa sólarljósinu á gesti og gangandi. Eins og áður sagði hafa far- ið fram nákvæmar rannsóknir á því hvernig sólarljósið hegðar sér í miðborginni. „Byggingin stendur á frábærum stað. Að- koman eftir Lækjargötunni á eftir að verða glæsileg. Við erum að velja litina í glersteinana sem fara í suðurhliðina en veggurinn mun aldr- ei verða eins að sjá. Birtan mun spila á hann eins og hljóðfæri. Ég vona að það verði tekið tillit til þessa í framtíðarskipulagningu ná- grennis byggingarinnar.“ Sólarljósið mun að nokkru leyti lýsa bygg- inguna að innan en einnig mun innanhússlýs- ingin að nokkru leyti flæða út í gegnum gler- hjúpinn. Hönnuð hefur verið sérstök lýsing í suðurveggnum sem byggist á LED-tækninni (light-emitting diode). „Þetta er tækni byggð á lágum straumi. Hliðin er gríðarlega stór og þegar ég fór að huga að lýsingunni í henni fannst mér rétt að horfa til framtíðar. Hvaða skilaboð vill Ísland senda með þessum ljósavegg? Orkusparnaður kemur yfirleitt ekki fyrst upp í hugann þegar lýsing í borgum er annars vegar. Raforkan er auðvitað ódýr og hrein á Íslandi enn sem kom- ið er en ég held það sé engu að síður ástæða til þess að umgangast þessa auðlind af virðingu og ábyrgð. LED-tæknin gerir okkur kleift að lýsa upp suðurhliðina án þess að nota mikla orku.“ Aldrei áður mun hafa verið notað jafn mikið af LED í byggingu í heiminum. Í hverjum glersteini suðurhliðarinnar mun verða ljós sem gerir það að verkum að í myrkri getur hún ver- ið mjög lífleg einnig. „Maður verður að gæta þess að húsið líti ekki út eins og jólatré,“ segir Ólafur, „nema þegar við höldum jólaboð.“ Hef mikla trú á þessu húsi Það er forvitnilegt að heyra Ólaf lýsa hug- myndunum á bak við hönnun sína en slík kynn- ing hefur ekki verið mikil hingað til. Byggingin var kynnt á byggingarlistartvíæringnum í Feneyjum í fyrrahaust og myndir hafa verið birtar í fjölmiðlum hér á landi. Hönnun Henn- ings Larsens arkitekta í Danmörku og sam- starfsmanna þeirra hér í Batteríið Arkitektar hefur ekki verið til umfjöllunar að neinu ráði. Ólafur bendir á að það þurfi að efna til um- ræðu um bygginguna í Reykjavík. „Ég held það þurfi sérstaklega að ræða sam- hengið á milli þessarar nýju byggingar og mið- bæjarins. Sú umræða hefur ekki farið fram en ætti að hafa farið fram nú þegar. Það þarf að ræða hvernig við viljum sjá miðbæinn þróast og þá ekki síst í ljósi Tónlistarhússins sem er að rísa.“ Aðstandendur byggingarinnar eru áhuga- Stuðlaberg úr gleri „Ég hef unnið með rúmfræðilegt form, eiginlega kristalskennt múrsteinsígildi sem hefur sexhyrnta lögun stuðlabergsins. Það er hefð fyrir því að nota stuðlabergið í íslenskum byggingum með mjög klassískum og sögulegum tengingum við náttúruna. En ég vildi ekki skapa þessa massífu tilfinningu sem grjótið býr yfir,“ segir Ólafur Elíasson. 4 LAUGARDAGUR 20. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ lesbók

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.