Morgunblaðið - 22.01.2007, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. JANÚAR 2007 35
úr vesturheimi
Eftir Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
STÚLKNABANDIÐ The Papsme-
ars frá Gimli í Manitoba hefur vakið
töluverða athygli og segir bassaleik-
arinn Fiona Axelsson að stefnt sé að
því að taka upp plötu í Winnipeg inn-
an skamms. Fyrir skömmu héldu
stúlkurnar tónleika í heimabæ sín-
um og komust færri að en vildu, en
það er ekki algengt í þeim bænum.
Fiona og tvíburasysturnar Jodi og
Jordan Dunlop, sem allar eru af ís-
lenskum ættum, stofnuðu hljóm-
sveitina fyrir um fjórum árum. Þær
eru allar 16 ára og í fyrra bættist
söngvarinn Laurie Lamb við en hún
er ári yngri. Jordan spilar á gítar og
Jodi á trommur.
Í djasssveit skólans
Stúlkurnar eru allar í djasssveit
framhaldsskólans í Gimli og sjá um
rokk sveitarinnar, en tónlistaráhug-
inn kviknaði fyrir alvöru í skólanum.
„Tónlistarlífið í skólanum er frábært
og við höfum tekið þátt í því í fjögur
ár,“ segir Fiona. Foreldrar hennar
eru Tammy Axelsson, bæjarstjóri á
Gimli, og Selfyssingurinn Grétar
Axelsson, stöðvarstjóri eldvarna hjá
skógrækt Manitoba í Gimli. Móðir
Dunlop-systranna er Sandra Mark-
usson, hárgreiðslukona á Gimli. Afi
hennar er Jóhannes Ólafur Mark-
ússon, sem er 105 ára og sennilega
elsti Kanadamaðurinn af íslenskum
uppruna.
Fyrsta platan
Fiona segir að til að byrja með
hafi vinkonurnar tekið sig mátulega
alvarlega en á nýliðnu ári hafi þær
farið að semja meira sjálfar og í kjöl-
farið hafi þær fengið æ fleiri boð um
að spila. „Stærstu hljómleikar okkar
til þessa voru á Íslendingadagshá-
tíðinni í Gimli í sumar sem leið,“ seg-
ir hún og bætir við að vefsíða bands-
ins
(www.myspace.com/thepapsmears)
hafi fengið góðar viðtökur. „Glen
Willows, umboðsmaður hljómsveita í
Winnipeg, hafði samband við okkur
eftir stóra „giggið“ í sumar og síðan
hefur hann verið okkur innan hand-
ar og unnið með okkur. Hann hefur
séð um að koma okkur á framfæri og
hvatt okkur til að semja meira sjálf-
ar með útgáfu í huga en hugmyndin
er að gefa út plötu fljótlega.“
„Íslenskt“ stúlknaband frá Gimli vekur athygli
Tónleikar Stúlkurnar spiluðu fyrir fullu húsi í Gimli á dögunum. Jodi Dunlop er á trommunum, Jordan Dunlop
spilar á gítar til vinstri, söngkonan Laurie Lamb er fyrir miðju og bassaleikarinn Fiona Axelsson til hægri.
Eftir Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
LESTRARÁTAK kanadíska ríkisútvarpsins
CBC fer fram innan skamms. Þetta er í sjötta
sinn sem keppnin er haldin og að þessu sinni
mætast sigurvegararnir til þessa. Þar á meðal
er John K. Samson, sem á ættir að rekja til Ís-
lands, en hann var hlutskarpastur í keppninni í
fyrra.
Vinsæl keppni
Keppnin fer þannig fram að fimm þekktir
listamenn mæla hver með sinni bókinni og
ræða um ágæti þeirra í útvarsþáttum CBC
sem verða tvisvar á dag frá 26. febrúar til 2.
mars. Tilgangurinn er að vekja athygli al-
mennings á bókmenntum og í fyrstu var aðeins
gert ráð fyrir einni keppni en átakið hefur
mælst vel fyrir og fer nú fram sjötta árið í röð.
John K. Samson er þekktur söngvari og
lagasmiður. Hann fer fyrir rokkhljómsveitinni
The Weakerthans, sem hefur haldið hljómleika
víða í Norður-Ameríku og Evrópu undanfarin
ár og fengið góða dóma. Hann á og rekur auk
þess bókaútgáfuna Arbeiter Ring í Winnipeg.
Foreldrar hans eru Eleanor og Tim Samson og
langalangalangafi hans var Jón Samsonarson,
forsmiður, alþingismaður og bóndi í Keldudal,
sem byggði Víðimýrarkirkju 1834.
Í fyrra mælti John Samson með bókinni A
Complicated Kindness eftir Miriam Toews í
Winnipeg. Þá sagði hann meðal annars að bók-
in gæti breytt lífi manns og svo fór að hún var
talin besta bókin.
Úrval bóka
Að þessu sinni mælir John Samson með bók-
inni Lullabies for Little Criminals eftir Heat-
her O’Neill, en bókin kom út á liðnu ári. Aðrar
bækur á lista hans eru What the Small Day
Cannot Hold eftir Susan Musgrave, Angels of
Flesh, Angels of Silence eftir Lorna Crozier,
The Green Word: Selected Poems eftir Erin
Mouré, The Poetry of Gwendolyn MacEwan:
The Early Years (Vol. 1) and The Later Years
(Vol. 2) eftir Gwendolyn MacEwan, Kingsway
eftir Michael Turner, Civil Elegies and Other
Poems eftir Dennis Lee, St. Mary at Main eftir
Patrick Friesen, Did I Miss Anything?: Sel-
ected Poems 1973–1993 eftir Tom Wayman,
Trains of Winnipeg eftir Clive Holden og
Short Haul Engine eftir Karen Solie.
Aðrar keppendur eru Denise Bombardier
sem mælir með bókinni Children of My Heart
(Ces Enfants de ma vie) eftir Gabrielle Roy,
Steven Page sem mælir með Natasha and Ot-
her Stories eftir David Bezmozgis, Jim Cuddy
sem mælir með Stanley Park eftir Timothy
Taylor og Donna Morrissey sem mælir með
bókinni The Song of Kahunsha eftir Anosh Ir-
ani.
John K. Samson í stjörnuliðinu
Ljósmynd/Christine Fellows
Listamaður John K. Samson mælir með bókinni Lullabies for Little Criminals.
ÞAÐ VAR árið 2003 að Ragnheiður
Gröndal gaf út fyrstu plötu sína, ekta
djassplötu er bar nafn hennar, og
með sér hafði hún Hauk bróður sinn;
Jón Pál Bjarnason gítarista, nestor
íslenskra djassmanna, og danska
bassaleikarann Morten Lundsby.
Síðan hafa komið margir diskar
poppskotnir og allt önnur Ragnheið-
ur þar. Nýjasti diskurinn er svo
beggja blands – um margt gullfalleg
túlkun þeirra systkina á íslenskum
þjóðlögum sem selst hefur grimmt
og afhenti Lalli í 12 tónum systk-
inunum gullplötu í upphafi tónleika..
Ragnheiður er nú við nám í djass-
söng í New York og í jólaleyfinu bauð
hún uppá djasskonsert blússkotinn á
DOMO. Hún var með hljómsveit sína
Black Coffee sem að þessu sinni var
heldur fágaðri en þegar Sigurður
Rögnvaldsson þandi gítarinn með
henni. Minnti meira á þann tón er
Jón Páll sló á fyrstu plötunni en villta
túlkun hennar á djassblúsnum er ég
hlustaði á í Stúdentakjallaranum
2005.
Haukur Gröndal er fádæma
smekklegur músíkant og slyngur út-
setjari og kvartettnum tókst að
skapa afslappað sveifluandrúmsloft
sem ríkti – og ríkir enn – í klass-
ískum djassleik. Vel gert hjá Þor-
grími og Qvik. Ragnheiði hefur líka
farið mikið fram sem djasssöngkonu
og er afslappaðri og með betri tæm-
ingu, léttari sveiflu, en ég hef heyrt
fyrr. Hún söng gamla slagarann sem
Ormslev blés með Birni R., „If I had
you“, sérlega vel og sveiflan hjá
bandinu var leikandi. Sólóar Hauks,
með vesturstrandartóninn í fartesk-
inu, voru vel uppbyggðir en skyggðu
hvergi á söngkonuna og sama má
segja um gítarsólóa Ásgeir sem
þræddi braut Jóns Páls sérlega
mjúktóna. Þarna voru klassískir
blúsar færðir í djassheima s.s.„Baby,
Baby All the Time“, „Bad Luck“,
„Don’t Bother Me“ og djassblús allra
tíma: „Since I Fell for You“ eftir
saxófónmeistarann Bud Johnson.
Annars var mikið um söngdansa á
dagskránni og Ragnheiður söng
meistaraverk Gershwins-bræðra,
„Embraceable You“ og „Ghoast of a
Chance“ þeirra Victors Youngs, Ned
Washingtons og Bing Crosbys. Það
verður að segja að enn vantar hana
nokkuð uppá að ná að komast að
kviku þessara meistaraverka og
einnig skorti nokkuð uppá að Mose
Allisson-ópusinn „I’ve Got the Right
to Cry“ og „Twisted Wardell Grays“,
sem Annie Ross söng með Lambert,
Hendrick and Ross, nytu sín sem
skyldi enda truflaði minningin um
Mose og Annie mann dálítið. Afturá
móti tókst henni oftast mjög vel upp
og ef hún ræktar djassgarðinn jafn
vel og Kristjana Stefánsdóttir að
námi loknu eignumst við enn eina
djassdívuna.
Gullstúlka á sveifluskóm
DJASS
DOMO
17. janúar kl. 21.30.
Kvartett Ragnheiðar Gröndal. Ragnheið-
ur Gröndal söngur, Haukur Gröndal altó-
saxófón, Ásgeir Ásgeirsson gítar, Þor-
grímur Jónsson bassa og Erik Qvick
trommur.
Vernharður Linnet
Ljósmynd/Guðmundur J.Albertsson
Djass „Ragnheiði hefur [...] farið mikið fram sem djasssöngkonu og er af-
slappaðri og með betri tæmingu, léttari sveiflu, en [...] fyrr.“
menning