Fréttablaðið - 01.05.2009, Blaðsíða 34

22 1. maí 2009 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Stelpurnar eiga
svo eftir að elska
þetta tattú af
skötu!
HEIMUR
Vertu
harður
Maggi!
Kremdu
þennan
litla djöful!
Ég finn
ekki skóna
mína!
Kíktu
útfyrir.
Ég henti
einhverju
út í gær.
Útskýringar
með
Mjása og
Lalla
Sjáðu!
Það er
komið nýtt
tungl! Hvað var að
því gamla?
Mamma!
Góðar fréttir!
Má ég segja
henni!
Ég er búinn
að stækka
upp í næsta
glugga!
Frábært! Þá þarf ég að
þrífa kám af þremur
gluggum!
Ég sagði
að þetta
væru
góðar
fréttir!
Vorboðarnir eru margir „hér á landi á“, eins og meistari Hallbjörn Hjartarson myndi líklega orða það. Flestir þeirra
eru þó sannkallaðir úlfar í sauðagærum, að
minnsta kosti hvað sjálfan mig varðar.
Lóan sem kveður burt snjóinn og leið-
indin og ég veit ekki hvað og hvað er ágæt.
En systir lóunnar, krían, er hins vegar
óþolandi. Hávaðinn sem þessi skaðræðis-
skepna gefur frá sér særir viðkvæmar
hljóðhimnur verr en Coldplay-lög á hæsta
styrk, auk þess sem hún er sýknt
og heilagt að böggast í sára-
saklausu mannfólkinu. Sú leið-
indatilhneiging kríunnar að
ráðast á hæsta punkt var mér
endalaus uppspretta leiðinda
þegar ég starfaði sem leiðbein-
andi á sumarnámskeiði fyrir
börn eitt sumarið. Í göngu-
túrum úti á Gróttu var ég
óhjákvæmilega hæstur viðstaddra, og varð
því fyrir tíðum morðtilraunum af goggi
vorboðans ljúfa. Guð forði Mjallhvíti frá
því að fá sér skreppitúr með vinum sínum
dvergunum sjö á fögru landi ísa.
Annar þekktur vorboði er nýslegið gras.
Ilmurinn af því er raunar ansi góður og
hressandi, en gamanið kárnar fljótt þegar
bölvuð heymæðin lætur á sér kræla. Augun
fyllast af tárum, nefið af hori og hugurinn
af myrkri. Skemmtilegt eða hitt þó heldur.
Hress ungmenni í grímubúningum að
dimmitera í miðbænum tengjast svo komu
vorsins órjúfanlegum böndum, og fyrri
hluta dags getur verið gaman að fylgjast
með slíkum gjörningi. Þegar kvölda tekur
víkur hressleikinn þó oftar en ekki fyrir
óminnishegranum illræmda, fyllerísrugli,
slagsmálum og ælu.
Fátt er svo með öllu gott að ekki (vor)boði
nokkuð illt.
Vorboðar og váboðar
NOKKUR ORÐ
Kjartan
Guðmundsson