Skinfaxi - 01.02.1910, Qupperneq 1

6.
TBL.
HAFNARJTRÐI, FEBRÚAR 1910.
I. ÁRG.
Ætlunarverk ungmennafélaganna.
Efni: 1. Inngangur. 2. Þjóðrœkni. 3. Plöntu-
rsekt. 4. íþi'óttir og listir. 5. Bindindi. 6. Trú-
rækni. 7. Frclsi. 8. Skemtanir.
5. Bindindi og siðgæði.
I.
Til hvers eiga ungmennafélagar að vera í
bindindi?
Bindindið er bæði siðbót og heilsubót.
Það eflir sparsemi, og það er besti sjálf-
stjórnarskóli. Ilófdrykkjan er harla vand-
rataður vegur, alténd nú sem stendui'.
Besta vörn mót ofdrykkju er aigert bind-
indi.
Mér hefir reyndar aldrei þótt ofdrykkjan
mikil synd út af fyrir sig. En því lengur
sem eg lifi, þess bet.ur só eg, að hún er
margra synda móðir. Hún kemur örsjald-
an ein. Hún kveikir og vekur, eflir og
æsir flestar illar fýstir. Já, gerbreytir sum-
um til ills. Ö1 verður stundum annar og
verri maður.
Hún gerir oft meinleysingjann að ill-
menni, skírlífa manninn að saurlífismanni,
ráðvandan mann að þjóíi, sannorðan
mann að lygara, orðheldinn að svikara o.
s. frv.
Og margur, sem ekki lét sór detta í
hug að syndga svona, þegar hann var ó-
drukkinn, gerði' það drukkinn, og kveikti
óslökkvandi ásökunareld í samvisku sinni.
Og sannaði þá átakanlega skáldsins orð:
„Eitt einasta syndar augnablik, sá agnar-
punkturinn smár, oft lengist í æfilangt
eymdarstryk, sem iðrun oss vekur og tár“.
Allir vita, hve illa hún fer með heilsuua.
Ótal banvænir sjúkdómar og ótal slysfarir
koma af henni. Og þótt drykkjumaðurinn
tóri, þá verður hann oft aumingi alla sína
æfi.
Svo er nú eyðslan. f\að er afskaplegur
auður, sem Bakkus gleypir. fað eru lik-
lega eitthvað um 200—300 þúsund krónur,
sem hafa árlega að meðaltali þessi siðustu
ár faiið út úr landinu fyrir áfengi, þegar
tollurinn er dregintr frá. Eti fyrir þessar
200 þús, mætti til dætnis planta næsta
marga fallega smáskóga eða runna í hraun-
um landsins og annarsstaðar um það.
II.
En vínbindindið er að eins byrjun
siðbötama.
Byrja skal siðbæturnar með því. Hvers
vegna? Af því að það er einna hand-
hægast af öllum siðbótum. En útheimtir
þó talsverða sjálfsstjórn og sjálfsafneitun.
En þær þurfa allir að læra. Bær eru
frumskóli allra siðbóta. Hvaða siðbætur
meinar þú nú ? Margar, og helst þær,
sem einmitt bindindið hlýtur að benda oss
á. Bað er trúmenska í smáu, að bragða
ekki vín eftir að maður hefir loíað að gera
það ekki. Sú trúmenska hlýtur að hvetja
oss til að vera trúir í því, sem er stærra.
Og engínn sannur bindindismaður er svo
barnalegur að halda, að það sé jafnmikil
synd að drekka eitt staup áfengis og að
Ijúga öðrum til meins eða að tæla sak-
lausa sál í nokkru. Hann veit vel, að
alt óskírlífi og alt óráðvendnislíf er of-
drykkjunni verra. Honum þætti meira að
segja skárra að verða 100 sinnum fullur,