Skinfaxi - 01.10.1911, Blaðsíða 6

78
SKINFAXi
un tekið, en eins og kunnugt er fór mað-
nr af hendi sambandsins þangað á mótið
fyrir forgöngu sambandsstjóra. Vonum
vér að gott hljótist af þeirri för, og verð-
ur hennar vœntanlega eitlhvað getið síðar
'hér í blaðinu.
Um sambandsmerkið bárust þinginu bæði
kvartanir undan gamla merkinu og tillög-
nr um bið nýja. Voru þó engar ákvarð-
anir teknar, en nefnd setti milli þinga til
að undirbúa málið. Ef breytt verður um
merki, verður að gera kröfu til þess að
allir sem eiga ganda merkið fái hið nýja
ókeypis. Annars eru öll líkindi til að sam-
bandið verði eigi fyrir mjög miklum skaða
af merkjunum.
Þingsályktunartillögur um fylgi við að-
flutningsbannið og fánann voru samþyktar.
Sambandsþingið fékk heimsókn affram-
kvæmdarnefnd stórstúkunnar. Fluttu þeir
þinginu árnaðaróskir en sambandsstjórn
þakkaði. —” Ymisleg mál voru enn
fyrir þinginu, ýmiskonar fyrirspurnir, og
mörg smámál, en þeirra verður ekki getið
hér.
Menn muuu nú ætla að þingið hafi unn-
ið harla lítið, en mikil vinna liggur þó í
sambandslögunum og fjárlögunum, en tím-
inn var stuttur, fulltrúar bundnir að skipa-
ferðum fram og aftur, margt annað kall-
aði að, og ennfremur var þingið harlalítið
undirbúið af bendi sambandsstjórnarinnar.
T. Þ.
Vesffirðingar og sambandið.
Þá fyrst má búast við að árangurinn
verði mikill, þegar öll, eða flest öll ung-
menni þessa lands hafa tekið höndum
saman og vinna sameiginlega að því háa
og göfuga takmarki að etla og glæða alt
það besta og fegursta sem til er í íslensk-
um sálum; það sem mest getur orðið ís-
lensku þjóðinni til sóma og heilla, og leitt
hana lengst áfram á vegum framfara til
fullkomnunar.
Það er ekki nóg, að öll ungmenni lands-
ins setji sér að beita lífsstarfi sínu í þessa
átt. Að visu getur takmarkið einhvern-
tíma náðst með því, en það verður svo
langt um lengur heldur en ef allir taka
höndum saman og vinna í sameiningu.
Því er likt varið og ef vér ætluðum oss
að vaða yfir straumharða og afarbreiða á.
Ef hver veður útaf fyrir sig, þótt allir
stefni að bakkanum hinum megin, þá verð-
ur erfitt að komast yfirum. Þeir sterkustu
geta samt vel komist af, og haldið stefn-
unni nokkurnveginn beint. En þeir, sem
minni máttar eru, hrekjast undan hinum
sterka straumi, og margur mundi verða,
sem aldrei kæmist yfir, heldur yrði að
láta lif sitt fyrir ofm-efli straumhörkunnar.
Hefði aftur á móti allur þessi fjöldi
haldist i hendur, og vaðið með sameinuð-
um kröftum yfir ána, þá hefði ferðin, þrátt
fyrir hinn mikla straum, gengið íljótt, og
jafnvel þeim máttminstu hefði veitl létt að
komast yfir.
Vér skulum því öll haldast i hendur
gegn ofurefli þessa straums og baráttu er
verður á vegi vorum, að því takmarki
sem vér öll höfum sett oss.
Sem betur fer hafa allmörg ungmenni
þessa lands myndað félög smærri og stærri.
Bundist samtökum til þess að stæla sig
gegn erfiðleikunum og búa sig undir þá
háleitu skyldu sína, að taka við arfi feðr-
anna og ávaxta hann. En alveg eins og
félög geta komið meiru til leiðar i þessu
efni en hver einstaklingur, eins geta og
sambönd félaga komið meiru til leiðar eu
hvert einstakt félag starfandi út af fyrir
sig. Þetta hafa líka margir ungmennafé-
lagar séð, og saniband hefir verið stofnað
með þeirri hugsun, að það næði til að sam-
tengja öll ungmennafélög á Iandinu.
En til þess að sambandið yrði að sem
bestum notum, og félögin gætu sem best
haft kynni hvert af öðru, þá var því skift
í fjórðungssambönd. Hugmyndin var að
hafa þau fjögur, en aðeins þrjú eru þegar
stofnuð.