Skinfaxi - 01.03.1912, Blaðsíða 6
SKINFAXI
lenskar plöntur eiga alltaf að ganga fyrir
útlendum. Með islenskum plöntum á ég
við fyrst og fremst fræplöntur af björk og
reyni, sem víða má fá í nálægum skógar-
leifum, og svo plöntur, sem eru aldar upp
í íslenskum gróðrarstöðum. Að vísu get-
ur heppnast vel að fá plöntur beina leið
frá útlöndum, en það er bæði dýrara og
ótryggara en hin aðferðin. En til að byrja
rneð mega Ungmennafélögin ekki eyða fé
og tíma í óvissar tilraunir, heldur reyna
að byggja störf sín á tryggum grundvelli.
Skóggræðslustöðvar landssjóðs eiga að hafa
veg og vanda af tilraunum i þá átt að
flytja inn útlendar trjátegundir og reyna þær,
en jafnskjótt og þær sýnast líklegar til
þrifa, þurfa Ungmennafélög og einstakir
menn að fá þær til meiri reynslu.
Skógræktinni hér á landi er þann veg
háttað,að hún getur ekki haft verulega
þýðingu, nema alþýða manna leggi kapp á
hana. Ef góð samvinna er niilli þeirra
manna, sem af stjórnarinnar hendi vinna
að skógræktinni, og annara skógræktar
manna, getur það fé, sem veitt er úr Iands-
sjóði til þessa máls, orðið að fullum not-
um, en annars ekki. Ungmennafélögin
verða að styðja, að þessari samvinnu eftir
mætti.
Brúnum undir Eyjatjöllum í Jan. 1912.
Sigurður Vigfússon.
(þróttamótið 1911.
Ætlunin er ekki sú, að fara að lýsa því
hér eins og það var, enda hafa önnur blöð
sagt all-ítarlega frá, hvernig þar fóru leikar.
En nú hefir forstöðunefndin lokið störf-
um sínum og afhent sambandsstjóra glögga
skilagrein með öllum fylgiskjölum, reikn-
ingum og sanmingum, sem mótinu tilheyrðu.
Alls urðu tekjurnar kr. 1552,41 en gjöld-
in 1642,63, og er þá tekjuhallinn kr. 90,22,
sem þegar hafa verið goldnar úr sambands-
sjóði. — Stærstu útgjaldaliðirnir voru:
áhöld til skreytingar (150 kr.), prentun og
auglýsingar (353), verðlaunagripir (287),
hljóðfærasláttur og skemtunarkostnaður
(198), vinna við íþróttavöllinn, dyragæsla
og aðgöngumiðasala (294) og leiga af vell-
inum, 20°/0 af innkomnu fé, (222,84).
En nú er þess að gæta, að upp í þennan
halla skilar nefndin ýmsum íþróttatækjum
og áhöldum, sem nema kr. 117,11, svoað
óbeinlínis hefir hallinn enginn orðið.
Þetta mun hafa verið fyrsta allsherjar
iþróttamót, sem haldið hefir verið með ís-
lendingum, og fylgdi því vandi eigi allít-
ill, að sjá um, að það færi vel úr hendi,
og þó að smámisfellur væru á, mun með
sanni mega segja, að nefndin hafi leyst
verk sitt vel af hendi, einkum þegar þess
er gætt, að alt urðu nefndarmenn, sem all-
ir höfðu föstum störtum að gegna, að gera
í hjáverkum.
Til dæmis um rausnarbrag og hugulsemi
nefndarmanna má geta þess, að þeir létu
gera sérstaka verðlaunapeninga með mynd
Jóns Sigurðssonar, enda hófst mótið á ald-
arafmæli hans. — Er þetta í fyrsta sinn,
að Islendingsmynd hefir verið mótuð á
mynt.
Nefndarmenn voru þeir Björn Jakobsson
formaður, Þorkell Þ. Clementz ritari, Sig-
urjón Pétursson gjaldkeri, Helgi Valtýsson
varaformaður og Guðm. Sigurjónsson, og
eiga þeir allir í sameiningu þann heiður.
að hafa leyst af hendi einna umsvifamesta
fyrirtæki SambandsUngmennafélaganna, og
það með þeim hætti, að félögunum varð
sómi að.
Það leynir sér ekki, að þetta fyrsta íþrótta-
mót hefir orðið að notum, — orðið til þess
að hnika um skref skilningi og áhuga á
íþróttum, og má það vel líka, og ætti enda
að hvetja til þess, að Ungmennafélögin
beittu sér aftur fyrir álíka kappleikum að
þriggja ára fresti. — Það mál mun vrrða
eitt af þeim, sem fjórðungsþingin næstu
taka ákvörðun um.
G. M.