Skinfaxi - 01.08.1912, Blaðsíða 8

64
SKINFAXl
listaverkum Forngrikkja. Hefðu hinirgull-
fögru líkamir íþróttamannsins ekki verið
til fyrirmyndar, hefði hönd listamannsins
nrðið erfiðara að gjöra hin dásamlegu
líkneski af mannlegum líkama.
En hádagur Olympíuleikanna leið und-
ir lok og hefur legið lengi. En nú er
svartasta nóttin liðin og aftur sést roða
fyrir degi. Ný sól er upprunnin á Ólympíu-
völlum og á hana minnist ég í næsta blaði.
Iþrdttir.
Islaudsglímau
— árlega kappglíman um Islandsbeltið —
átti sér stað á Iþróttavellinum 15. ágúst
íið viðstöddu fjölmenni. Fólkið er all-sólg-
ið í að sjá menn glírna, en glímumenn-
irnir eru ekki eins fúsir á að sýna glímu
sína, og þrátt fyrir alt sem gerst hefir á
síðustu árum, verður mönnum á að geta
þess til, að glímunni hafi hrakað. Hún er
orðin að list, sem allir eru að verða hrædd-
ir við, og færri þora að leggja stund á en
skáldskap.
Að þessu sinni voru þeir sjö sem keptu
um glímukonungstignina, og flestir fyrir
þrábeiðni. Gaman verður að lifa þegar
öll konungstign verður jafn lítið eftirsótt.
Sigurjón Pétursson vann þarna beltið í
þriðja sinn, enda mun hann allra Islend-
inga fræknastur íþróttamaður, þeirra er ekki
hafa þær að atvinnu.
En í öllum bænum, látum ekki kirkju-
ferðir og bændaglímur leggjast niður.
íslending'iisundið
— þróttmesti kappleikurinn sem enn
liefur verið komið á hér heima —, var
háð frá Sundskálanum við Skerjafjörð 25.
þ. m. Var þar og margt um mann. —
Sundskeiðið er hálf röst og þetta í þriðja
sinn að þreytt er. Fyrsta skiftið vann
Stefán Ólafsson leikinn á 9 mín 45 sek.,
en B. G. Waage öðru sinni á 10 min. 10 s.
Nú varð Erlingur Pálsson, sundkenn-
ara, lang-hlutskarpastur, fór skeiðið á 9
mín og 6 sek. og hefir hann því synt
alla þá af sér, er hingað til hafa kept um
sundbikar íslands, enda mun hann nú
langfremstur sundmaður hér um slóðir, þó
eigi sé eldri en 16 ára.
Við Erling keptu þeir Andrés Brynjólfs-
son (11 m. 6 s.) og Erlendur Sigurðsson
(11 m. 11 s.) þeir syntu bringusund en
Erlingur hliðsund.
Bágt er til þess að vita, að einir þrír
menn skuli fást til að þreyta jafn-fagran
Ieik og þenna, eða að vonleysi um sigur
skuli hamla nokkrum frá því; svo marga
sundfæra menn ættum við þó að eiga nú
sem er komið.
Og lítil bót er að þvi, þó að báðir fyr-
verandi sundkóngarnir heiðruðu sundið með
návist sinni.
Hitt og þetta.
StoUUIiólrasfiiriirnir
komu heim úr frægðarför sinni af
Ólympíuleikunum laust fyrir miðjan mán-
uðinn. Var þeim fagnað vel, sem vera bar,
sóttir á skipsfjöl undir íslenzka fánanum,
enda höfðu þeir svarið sig í ætt til hans,
er þeir „mótmæltu allir“ að lúta ofbeldi
stórdanans er hann gerði lúalega-lævíslega
tilraun til að níðast á þjóðernisrétti þeirra
með ])ví að ælla þeim að ganga í hóp Dana
við aðalskrúðgöngu og uppbaf leikanna,
og fóru hvergi.
Strax á öðrum degi sýndu þeir íslenska
glímu á íþróttuvellinum, og fór hún eink-
ar vel úr hendi. En að henni lokinni var
þeim haldið veglegt fagnaðarsamsæti í
íðnó, og má af því marka þakklætisskyldu
manna, að það sátu 100 manns, þó eigi
væri auglýst með meira en 8 stunda fyrir-
vara. Samsætið stóð fram eftir nótt og
lauk því með dansleik.
Girðlng-arkostnaönrinn.
Fyrir handvömm varð hún röng skýrsl-
an um girðingarkostnaðinn á skóglendi
Ungmennafélaganna, þó var aðalfjárhæðin
rétt tilfærð.
Sundurliðuð er hún þá þessi:
1. Girðingarefni .... kr. 726,04
2. Farmgjald................— 47,83
3. Akstur...................— 125,00
4. Vinnulaun o. fl. ... — 177,80
5. Vextir af lánum ... — 32,10
Samt. kr. 1108,77
Félagsprentsmiðj an.