Skinfaxi - 01.06.1914, Blaðsíða 3

SKINFAXl
73
smyrlar, hrafnar, kjóar, skúmar, svartbak-
ar, hvítmáfar, grámáfar, helsingjar, skarf-
ar, súlur, svartfuglar, ritur,]álkur, sefandir,
toppandir, himbrimar, og hrotgæsir.
3. gr. Aðrar fuglategundir skulu frið-
aðar, sem hér segir:
a. Rjúpur alfriðaðar á timbilinu frá 1.
febrúar til 30. sept. og auk þess alt
árið 1915 og úr því 7. hvert ár.
b. Sýslunefndum veitist heimild til að ákveða
friðunartímann fyrir fýl, hverri í sínu
héraði; þó má friðunartíminn ekki byrja
síðar er 20. mars og ekki enda fyr en
10. ágúst.
o. Lundi frá 10. maí til 20. júní.
d. Allar fuglategundir, sem hér hafa ekki
verið taldar, nema friðaðar séu með
sérstökum lögum, skulu friðaðar vera
frá I. apríl til 1. ágúst.
e. Ernir skulu friðaðir 5 ár, frá því lög
þessi koma í gildi, en síðan ófriðaðir
og teljast undir 2. grein.
4. gr. Fyrir hvern fugl sem friðlýstur
er í lögum þessum, skal sá er brotlegur
verður gjalda 2 kr. sekt er tvöfaldast
við ítrekun brotsins alt að 32 kr. Brot gegn
3. gr. e., varðar 25 kr. sektum.
5. gr. Egg þeirra fugla, sem taldir eru í
1. gr. skulu friðuð vera, nema kríuegg,
Ennfremur skulu rjúpnaegg og arnaregg
vera friðuð.
6. gr. Fyrir hvert friðað egg, er tekið
er, skal sá, er brotlegur verður, greiða 1
kr. sekt, en fyrir arnaregg skal greiða 10.
kr. sekt.
7. gr. Undanþágu frá lögum þessum
getur ráðherra Islands veitt vísindalega
mentuðum fuglafræðingum og náttúrufræðis-
kennurum sem safna fyrir skólana, og nátt-
úrufróðum mönnum er safna fyrir Náttúru-
gripasafnið í Reykjavík.
8. gr. Mál þau, er risa út af lögum
þessum skal farið með sem opinber lög-
reglumál. Sektirnar renna að Ug hluta í
sveitar- eða bæjarsjóð, þar sem brotið er
framið, en að a/3 til uppljóstanda.
9. gr. Lög þessi öðlast gildi 1. janúar
1914, og eru um leið úr gildi numin lög
um friðun fugla frá 27. nóv. 1903.
Atlis. Hér eru prentuð fuglafriðunar-
lögin frá síðasta alþingi, (staðfest 10. nóv.
s. 1.,) nema partur af 3. gr. c., sérstök á-
kvæði um lunda- og fýlaveiði. Lög þessi
eru góð byrjun í þá átt að vernda nátt-
úru Islands. En nú þarf að vernda þessi
lög, og stendur það engum nær en ung-
mennafélögum. Ef þeir styðja þau ekki
í orði og verki, verða þau dauður bók-
stafur. Fyrstu upptökin að þessari endur-
bót friðunarlaganna átti Englendingurinn
Mr. E. Selous. Hann ritaði ágætar grein-
ar um málið í dagblöðin okkar og vakti
það ýmsa til umhugsunar. Helstu stuðn-
ingsmenn friðunarmálsins 1 þinginu voru:
Benedikt Sveinsson, Björn á Dvergasteini,
Jón Jónatansson og Sigurður Sigurðsson;
skal þess minst þakklátlega. En best er
verk þeirra þakkað með því að halda lög-
in vel, og vera einkum á verði móti er-
lendum veiðivörgum og eggjakaupmönnum.
Tvær myndir.
Af fáum mönnum eru til jafnmargar
myndir og af Napoleon mikla, en af þeim
mikla fjölda, sem borið hafa fyrir augun
eru einkanlega tvær, sem náð hafa föst-
um tökum á huganum og gleymast ekki.
Þær eru báðar á Þýskalandi, önnur i
Dresden, listabænum mikla, hin í Leipzig,
báðar í héruðum söguríkum frá valdatíma
keisarans, því að þar í kring háði hann
margan grimman hildarleik, oftast sigri
hrósandi. Mörg minnismerld eru á þess-
um slóðum, og eitt hið merkasta, risa-
varði sá er Þjóðverjar luku við í lyrra til
minningar um aldarafmæli orustunnar við
Leipzig. Á þessum stöðvum mætti ætla
að svipur hins mikla Víga-GIúms 19. ald-
arinnar sveimaði um fremur en annar-